ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΜΟΥ!

Ronin.gr - widget IP και λειτουργικού

8 Απρ 2010

ΚΛΕΜΜΕΝΟ (ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΑ)


Για  να μην ξεχνάμε και όλον αυτόν τον κόσμο που φορά στολή και καθημερινά αγωνίζεται για όλα αυτά που εσείς θεωρείτε δεδομένα, δανείστηκα από το μπλογκ  
http://hellenicrevenge.blogspot.com/2010/04/blog-post_4749.html , είναι ένα γράμμα που έγραψε προφανώς κάποιος ένστολος που έφτασε στα όριά του με τα όσα ακούει τον τελευταίο καιρό. Στο τέλος έχει και τα αρχικά του ονόματός του.

Είμαι ο ίδιος. Όταν πετάω στους αιθέρες του Αιγαίου, όταν βυθίζομαι στα καταγάλανα νερά του, όταν τρέμει το χώμα των συνόρων από το άρμα μου, όταν πάνω σε μια μηχανή, ή σε ένα περιπολικό τριγυρίζω άγρυπνος τη νύχτα, όταν μπαίνω στη φωτιά, όταν βουτάω στις χαράδες να βρω φούντες, όταν παλεύω με το λιοπύρι και το αγιάζι ...στα λιμάνια.
Πιλότος, Ναύτης, Στρατιώτης, Αστυνόμος, Πυροσβέστης, Λιμενικός. Μπήκα στις Ένοπλες Δυνάμεις σχεδόν 17 χρονών ή και παραπάνω. Δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα γιατί διάβαζα σαν σκυλί για να περάσω τις Πανελλήνιες, ήμουν αθλητικός και πέρασα τα αθλητικά τεστ εύκολα, κι ήμουν συνειδητοποιημένος κι έξυπνος αρκετά για να περάσω τα ψυχολογικά τεστ στα οποία υποβλήθηκα. Μα ένα πράγμα με δυσκόλεψε τότε. Πώς να καταφέρω να πείσω τον πατέρα μου να υπογράψει για να μπω στη Σχολή; Πώς να καταφέρω να του κρύψω ότι από τους 80 που τελικά θα μπαίναμε στη Σχολή, στατιστικά οι 11 δεν θα ζούσαν μετά από μια 15ετία! Σήμερα είμαι σχεδόν 47.

Γενιά του 67.

Δεν ξέρω αν θα γυρίσω στην οικογένειά μου το μεσημέρι, αν έχω οικογένειά. Ποτέ δε ρωτάω αν θα γυρίσω πίσω απ’ όπου με στέλνεις. Με παλιά μηχανήματα, κακοσυντηρημένα, με κατεστραμμένα αυτοκίνητα, με ό,τι κι αν μου δώσεις. Με την μέση θρύψαλα από τα G, με τα χέρια γδαρμένα από τους ιμάντες του αλεξίπτωτου, με τη ματιά στη θάλασσα και το δάκρυ στη φωτογραφία της οικογένειας δίπλα απ’ την εικόνα του Αη Νικόλα κάπου στ’ ανοιχτά της Σομαλίας, με τις πληγές μου ανοιχτές έξω από το Τμήμα της Αγίας Παρασκευής, με τις παλάμες σάπιες απ’ την αρμύρα να βγάζω απ’ τα νερά τα παιδιά εκείνων που ξεβράζουν οι διακινητές στ’ ακρονήσια. Αχ αυτά τα μάτια όταν σώζονται πως σε κοιτάζουν. Σ’ απογοητεύω πολλές φορές. Το ξέρω.

Αλλά κι εσύ δεν ήρθες στην κηδεία μου. Δεν μου άναψες ένα κερί. Δεν έκανες μια γιορτή για μένα στα σχολειά. Δεν κράτησες ένα δάκρυ για μένα όταν έπεφτα απ’ τα ουράνια, ούτε όταν μ’ ένα ελικόπτερο πάλευα εκείνη τη Νύχτα μες’ στο σκοτάδι και στην αντάρα των Ιμίων, ή του Σισμίκ, ούτε με έκρυψες για να μη με δει ο Τούρκος από τις τηλεοράσεις σου. Δεν ήρθες στο νοσοκομείο μου δίπλα στο κρεβάτι να μου κρατήσεις λίγη συντροφιά όταν με καίγανε οι σφαίρες και οι μολότωφ που σφηνώθηκαν πάνω μου. Τώρα ούτε σε παρέλαση δε θες να με βλέπεις.

Και η σημαία μου έχει σταυρό πάνω και μπορεί να σε ενοχλεί. Και για τα παιδιά μου; Την οικογένειά μου; Δε νοιάστηκες όταν γκρεμιζόμουν, όταν πνιγόμουν, όταν με έλιωναν οι ερπύστριες, όταν καιγόμουν στη φωτιά. Ποτέ δε με ρώτησες τον καιρό της αφθονίας αν χρειάζομαι κάτι. Έδινες στους άλλους κι εγώ σε περίμενα. Εσένα σ’ ένοιαζε η εξουσία και εάν θα πάρει ο αέρας την σημαία.

Μη μιλάς μου λες. Μη ζητάς. Είσαι Στρατιώτης. Αλλά κι εγώ ήμουν πολύ μακρυά για να μ’ αφουγκραστείς. Στα σύνορα, στον ουρανό, στη θάλασσα. Μέσα στη φωτιά να παλεύω με τις μάνικες και τα Καναντέρ. Καμιά φορά από κει μακρυά άκουγα να με φωνάζεις “καραβανά” και “μπάτσο” και “ταβλαδόρο”. Γελούσα και χαιρόμουν, γιατί κι εγώ αυτήν την ελευθερία υπερασπίζομαι. Να μου λες ό,τι θες κι εγώ να είμαι εκεί. Ακοίμητος και Άγνωστος. Τώρα με βγάζεις στα κανάλια και στα ραδιόφωνα.

Μου λες βάλε πλάτη, βόηθα κι εσύ να περάσουμε τη φουρτούνα. Δώσε κι εσύ να καβατζάρουμε τη χρονιά. Μου λες ότι μ’ έχεις γεμίσει επιδόματα και σπίτια και νοσοκομεία και λέσχες, όλα δικά μου. Δε λες την αλήθεια, αλλά δεν με πειράζει. Όταν σου έχω δώσει τη ζωή μου λες να με πειράξουν τα λίγα χρήματα; Όταν έχω σκοπό να μείνω με την Ελλάδα στην αιωνιότητα λες να με απασχολεί η 25ετία; Αλλά ξέρεις κάτι; Μου ‘χεις δώσει το μεγαλύτερο προνόμιο απ’ όλα, όταν μου είπες ότι με χρειάζεσαι διαθέσιμο 24 ώρες το 24ωρο, κάθε μέρα της ζωής μου:

Όταν σκοτώνομαι είναι για την Πατρίδα. Όταν τραυματίζομαι είναι για την Πατρίδα. Δεν βγαίνω στη σύνταξη. Μπαίνω στην Εφεδρεία. Δεν πεθαίνω. Πάω να γίνω ένα με τον Ηλιάκη και το Σιαλμά. Τον Γιαλοψό, τον Καραθανάση και τον Βλαχάκο. Γιατί εγώ το ξέρω καλά.

ΕΔΩΚΑΝ ΟΙ Η Ρ Ω Ε Σ καλη σπορα-σπορα στην Ελληνιδα Μανα!!!!!!!!!
Και ενα (βολι) απο αυτους ειμε και εγω !!!!!Έλληνας απο ελληνες...!!!!

Ελληνας Γεννηθηκα και Ελληνας θα πεθανω!!!

Θ.Θ.

36 σχόλια:

  1. Ίσως φανεί αναίσθητο αυτό που θα πω, αλλά πιστέψτε με ... ΔΕΝ είναι. Είναι εξαιρετικά ευαίσθητο και επιλέον θεωρώ ότι διέπεται απο στοιχειώδη λογική, η οποία φοβάμαι οτι έχει παντελώς εκλείψει σ' αυτή τη χώρα.

    Ήταν η επιλογή σου φίλε μου να γίνεις πιλότος. Ήξερες απο πριν τους κανόνες του παιχνιδιού, όπως και το ότι αυτή η χώρα είναι ένα απέραντο μπουρδέλο. Οφείλεις λοιπόν, χωρίς να ... κλαίγεσαι, να κάνεις τη δουλειά που ο ίδιος επέλεξες, σύμφωνα με τις ικανότητές σου, όπως άλλωστε και ο καθένας απο μας που δεν είμαστε στρατιωτικοί.

    Η δουλειά σου δεν είναι ποιοτικά και ηθικά υπέρτερη της εργασίας ενός συνηθισμένου, μέσου ανθρώπου, που προσπαθεί να την κάνει όσο πιό καλά μπορεί, χωρίς να αυτοχαρακτηρίζεται ήρωας. Τι ηλίθια λέξη και τούτη : "Ήρωας!". Αν νομίζεις ότι είσαι περισσότερο "ήρωας" απο κάποιον που κάνει 3 δουλειές τη μέρα για να τα βγάλει πέρα, είσαι γελασμένος. Τι κρίμα που δεν υπάρχει επίδομα "ηρωϊσμού". Δεν θα εκπλαγώ αν κάποτε θεσπιστεί ένα τέτοιο ... επίδομα! Σ' αυτή τη χώρα όλα είναι πιθανά !

    Ξέρω ότι αυτά που λέω σίγουρα δεν είναι ιδιαίτερα συμπαθή σε αρκετούς, όχι μόνο στους συντεχνιακά σκεπτόμενους στρατιωτικούς. Όμως, αν κάποιος εντρυφήσει στα παρακάτω λόγια ενός διάσημου φιλόσοφου, ακόμα κι' αν διαφωνεί εντελώς, ίσως και να δει το όλο ζήτημα με διαφορετική ματιά:

    " What delicious irony! Our desperate, all-consuming search for security leads us to identify with groups of others (those with similar religious beliefs, similar ethnic backgrounds, similar whatever), and yet it is exactly this identification that causes conflict! Wars, to choose the most obvious example, are fought by groups who each have something in common (religion, geography, etc.), and yet individuals fighting on one side could just as easily have ended up on the other had they simply been born in a different place. "

    Καλό απόγευμα

    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι εγώ ήρωας είμαι Ρία..

    όταν καίγομαι όλη μέρα στον ήλιο ή όταν παγώνω με χιονόνερο στην πλάτη πάνω στις στέγες..

    ακόμη κι όταν πήδηξα απο τα 4μιση μέτρα (χωρίς αλεξίπτωτο) και έσπασα το χέρι μου μόνο (ο τυχερός), επειδή κάποιος ασυνείδητος δέν είχε φτιάξει τον κατάλληλο σκελετό στην στέγη..

    ακόμη και για τόσους συναδέλφους που δέν στάθηκαν τυχεροί σαν και μένα, κανείς δέν πήγε και σε κείνων τις κηδείες..

    και δέν έχουμε καμία μονιμοτητα και κανένα μισθό κι αν πάθουμε κάτι δέν ξέρουμε αν θα μας καλύψει η ασφάλεια (που πολλές φορές δέν υπάρχει)..

    ποτέ δέν είχα θίξει τέτοια θέματα μα επειδή το έχεις κάνει αρκετές φορές, είπα να σου δείξω την άλλη πευρά του νομίσματος καλή μου φίλη..

    πολλοί είναι οι ήρωες σε τούτο τον τόπο..

    επειδή ήξερα τους κινδύνους αλλά ερωτεύτηκα αυτή την δουλειά..

    δέν παραπονέθηκα ποτέ..
    μόνο διότι δέν την έχω πιά..

    την καλησπέρα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απαντώντας στο σχόλιο του negentropist, νομίζω ότι ο συγγραφέας του άρθρου δεν αυτοηρωποιείται, αναφέρεται στους αδικοχαμένους πιλότους που πήγαν άδικα, όσο άδικα βέβαια φεύγει κάθε άνθρωπος από αμέλεια, ατύχημα ή εγκληματική πράξη.
    Η ειδοποιός διαφορά όμως στον άδικο ούτως ή άλλως χαμό, του ενός και του άλλου είναι η αντιμετώπιση τους από την πολιτεία.
    Το θύμα (διότι θύμα υπήρξε) Αλέξης Γρηγορόπουλος, ηρωποιήθηκε και παρομοιάστηκε μάλιστα με τον Παπαφλέσσα(!)
    Εκδηλώσεις μνήμης του άτυχου νέου θα γίνονται επί μακρόν, σε αντίθεση με τους Καραθανάση, Ηλιάκη, Σιαλμά, Γιαλοψό, Καραθανάση και Βλαχάκο.
    Αυτή η κατάπτυστη αδικία είναι που πνίγει, δικαιολογημένα πιστεύω, το συγγραφέα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ αληθινό το γράμμα, αλλά η αλήθεια είναι ότι ζούμε σε κράτος
    μπουρδέλο!!!
    Δεν θυμάμαι να έπαθε κάτι η να κατάπιε καν στυλό κανένας δημόσιος υπάλληλος(και φυσικά δεν εννοώ τα σώματα) εκτός του ότι μεγάλωσε ο κώλος τους από το πολύ καθισιό! βγαίνει στη σύνταξη και νωρίς νωρίς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν θέλω να σου ανεβάσω την πίεση, τις απόψεις μου τις ξέρεις. Τα περισσότερα επαγγέλματα ειδικά σήμερα με τόση ανεργία κάπως έτσι είναι και κάπως έτσι δεν τα αναγνωρίζει και κανείς. Τουλάχιστον ο στρατιωτικός ή ο αστυνομικός έχει βρέξει χιονίσει μια μόνιμη δουλειιά. Μαλακισμένη δουλειά ναι, κινδυνεύει η ζωή του ναι, σε αντίξοες συνθήκες ναι, αλλά και όλοι οι άλλοι που επίσης εργάζονται υπό αυτό το πρίσμα μια μέρα θα φτάσουν 50 και θα θεωρούνται υπερήλικες άρα άχρηστοι άρα στον δρόμο.
    Εδώ που φτάσαμε το να έχεις δουλειά, μια οποιαδήποτε δουλειά, είναι για να προσεύχεσαι όχι για να σιχτιρίζεις! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Έχουν δικαίο όλοι μαζί:
    - Μπορούν να επιλέξουν το επάγγελμα ελέυθερα, κανείς δεν τους ανάγκασε.
    - Ετοιμάζονται σκληρά και μελέτησανε σκληρά, οι καθηγητές επίσης.
    - Οι εργάτες επίσης έχουνε επικίνδυνες εργασίες όταν ανεβαίνουν σε ένα ικρίωμα και η εργασία εξάλειψη των παρασίτων, των ανθρακωρύχων ...
    - Ευτυχώς που έχουν μια σταθερή δουλειά.
    - Οι κυβερνήσεις μας είναι σκατά.

    Τι να σου πω, έχεις δίκαιο και εσύ, το γράμμα είναι πολύ δυνατό!!

    Φιλάκια πάρα πολλά, φ'ιλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @negentropist εσύ δηλαδή κατάλαβες ότι ο άνθρωπος που έγραψε αυτό το γράμμα θέλει να ηρωποιηθεί; Ή μήπως ότι θεωρεί υποδεέστερα τα άλλα επαγγέλματα; Αν ναι νομίζω ότι πρέπει να το ξαναδιαβάσεις προσεκτικώς. Και εν τέλη κανείς δεν είναι προετοιμασμένος για τη δουλειά που κάνει. Κι εγώ όταν πήγα στο στρατό αλλιώς μας τα είπανε και αλλιώς τα βρήκα. Μήπως φταίω κι εγώ; Ή μήπως ήτανε επιλογή μου; Ούτε το ένα ούτε το άλλο.

    Και μιας και άρχισες τις φιλοσοφίες πάρε και ένα τσιτάτο (του ίδιου) "A new strength, born of suffering, is pulsating in the veins and a new sympathy and understanding is being born of past suffering - a greater desire to see others suffer less, and, if they must suffer, to see that they bear it nobly and come out of it without too many scars. I have wept, but I do not want others to weep; but if they do, I know what it means", ίσως αν το μεελτήσεις να καταλάβεις τί θέλει να πει το γράμμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. χρονια πολλα Ρια μου!
    ξερεις τις αποψεις μου δεν θα σχολιασω.
    αλλα 10% να ειναι οι εππαγελματιες στρατιωτικοι οι υπολοιποι ειναι απλα τεμπεληδες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ενδιαφέρουσα καταχώρηση.
    Αναρωτιέμαι όμως γιατί μερικοί άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν στον εργαζόμενο το δικαίωμα να διεκδικεί βελτίωση των συνθηκών εργασίας ή διαβίωσης. Μήπως όποιος είναι ικανός να βρει τη δουλειά που του αρέσει, πρέπει να τιμωρηθεί στερούμενος το στοιχειώδες δικαίωμα που έχουν όλοι οι άνθρωποι, τη διεκδίκηση μιας καλύτερης ζωής. Ή μήπως η τιμή να είσαι πιο κοντά στο θάνατο για τη πατρίδα εξαγοράζεται με μια φτωχική ζωή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Panos Konstantinidis

    πράγματι,
    και καλύπτει όλους τους ένστολους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. negentropist

    σταύρο είσαι λάθος.

    πράγματι, επιλογή μας ήταν να γίνουμε στελέχη των ενόπλων δυνάμεων.
    όμως μπήκα με συγκεκριμμένες προϋποθέσεις. αν αυτές οι προϋποθέσεις αλλάξουν, δεν εχω δικαίωμα να παραπονεθώ ή να απεργήσω. νομίζω οτι και εσύ στην ελλάδα ζεις. καθημερινά ακούς για πορείες στο κέντρο της αθήνας. αν η πορεία δεν είναι παράπονο και διαμαρτυρία όλων αυτών των κλάδων που απεργούν και κάνουν πορείες, τότε τι είναι;;; οπότε μη μου λές ότι δεν πρέπει να κλαίγομαι όταν θίγονται τα συμφέροντά μου. γιατί όλοι κλαίγεστε. ανεξαιρέτως. ποιος κλάδος εκτός από τους αστυνομικούς και τους στρατιωτικούς δε διαμαρτυρήθηκε για τα μέτρα της κυβέρνησης; ποιος;
    έχεις σκεφτεί τι θα γίνει αν οι αστυνομικοί απεργήσουν;
    αν απεργήσουν οι λιμενικοί, οι ελεγκτές αεράμυνας ή οσοι υπηρετούν στη μεθόριο;;;

    εμείς κάθε μέρα στις 7 το πρωί, είμαστε στη δουλειά μας. μπορείς να πεις το ίδιο και για το δάσκαλο, τον εφοριακό ή το γιατρό;;;
    για να πάω το παιδί μου στο γιατρό, πρέπει να πάρω μια μέρα άδεια που αφαιρείται από την κανονική μου που περιλαμβάνει και τα σαββατοκύριακα μέσα.

    και ναι, είναι η δουλειά μας ηθικά υπέρτερη από των άλλων. δεν κινδυνευει το ίδιο ο υπάλληλος του υπουργείου ανάπτυξης με τον πιλότο που εμπλέκεται σε αερομαχία πάνω από το αιγαίο. δεν κάνει την ίδια δουλειά ο δάσκαλος με τον πλοίαρχο που περιπολεί κάτω από όλες τις συνθήκες στα ανοιχτά της σάμου ή της χίου. δεν είναι το ίδιο να ψάχνεις στα χιονισμένα βουνά να βρεις τον κάθε μαλάκα που χάνεται ενώ κάνει σκι με τον ξενοδόχο και τον τύπο που του ενοικίασε τον εξοπλισμό για να κανει φιγούρα και τελικά χάθηκε και οι λοκατζήδες θα τον σώσουν (πάλι).

    ναι η δουλειά μας είναι περισσότερο ποιοτική από του ντελιβερά, του εισπράκτη χρεών και του νυχτοφύλακα. δεν ειναι το ίδιο να προασπίζεσαι τη χώρα σου 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, 365 μέρες το χρόνο. εγώ δεν μπορώ να διεκδικήσω καινούργιο τανκς κάθε τρία χρόνια. αυτός δουλεύει σε τρεις δουλειές για να αλλάξει σε τρια χρόνια το αυτοκίνητό του για να πουλάει μούρη.

    ο καθένας βρίσκεται στη σημειο που βρίσκεται γιατί είτε μέχρι εκεί φτάνουν οι ικανότητές του, είτε γιατί μεχρι εκεί φτάνει το μυαλό του, είτε γιατί δεν εκμεταλλεύτηκε ευκαιρίες. πρέπει να μάθουμε να αναγνωρίζουμε μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε. όχι να κλαιγόμαστε γιατί δε μας πάνε παραπέρα!

    στις ένοπλες δυνάμεις, κάθε φορά που αργείς 15 λεπτά, λογοδοτείς για το λογο της αργοπορείας σου, στο δημοσιο, υπάρχει επίδομα έγκαιρης προσέλευσης! το διανοείσαι; έρχονται στην ωρα τους και επιδοτούνται για το ότι κάνουν αυτό που πρέπει!!!!!!

    σε θέματα που αφορούν τα στρατιωτικά, θα εντρυφήσω σε λόγια ενός φιλοσόφου που έχει ζήσει σε παρόμοιες συνθήκες με της χώρας μου. δε θα μου κάνει κύρηγμα κάποιος που ανδρώθηκε σε ένα κράτος που έχει επεκτακτικο και αποικιακό χαρακτήρα. γιατί δεν μπορεί να ξέρει και να νιώσει την ελλάδα και το ισραήλ που βάλλονται πανταχώθεν!

    σόρρυ, αλλά δε συμφωνώ καθόλου μαζί σου. και αν το καλοσκεφτείς, ίσως συμφωνήσεις ότι έχω δίκιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ευρύνοος

    με το σκεπτικό αυτο ήρωας είναι και ο ακροβάτης που πέφτει από το σκοινί και σκοτώνεται γιατί δεν έχει διχτυ προστασίας.

    δεν είναι ηρωισμός φίλε μου να μη λαμβάνεις μέτρα πρόληψης για να μην πάθεις ατύχημα.

    ηρωισμος είναι να μη διστάσεις να δώσεις τη ζωή σου για την πατριδα σου. για να μπορείς εσύ να ανέβεις στη σκαλωσιά έστω και αν δεν την έχεις σωστά φτιαγμένη και πέσεις μετά.

    δε θα θεωρήσω ήρωα τον υπάλληλο καθαριότητας που ενώ του έχει δώσει στολή γάντια και μάσκα ο δήμος, αυτός μαζεύει τα σκουπίδια με τα ρούχα του και τα χέρια γυμνά, αν πάθει κατι, το ξερό του το κεφάλι του φταίει...

    ήρωας δεν είναι αυτός που δεν έχει δουλειά, για΄τι αν ανοίξεις μια χρυσή ευκαιρία έχει χιλιάδες θέσεις εργασίας. άνεργος είναι όποιος δε θέλει να δουλέψει ή θέλει να κανει κάτι πολύ συγκεκριμμένο!

    κανένας ιδιωτικός υπάλληλος και ελεύθερος επαγγελματίας δεν έχει μονιμοτητα. ο ξενοδόχος που έχει και δέκα υπαλλήλους, ξέρει αν θα βγάλει τα έξοδά του; ξέρει αν θα νοικιάσει το ξενοδοχείο ή την πανσιόν όλη τη σεζόν για να εξασφαλισει τη χρονιά του;

    ο αρχιτέκτων, ξέρει αν θα έχει να κάνει μια μελέτη ή μια εργασία για να βγάλει τα έξοδά του;

    το να μην έχεις δουλειά δεν ειναι και το καλύτερο, όμως όταν η ανάγκη σε πιεζει, κάνεις και δουλειές που δε θες. κανεις ότι βρεις... λυπάμαι που δεν έχεις ευκαιρίες να δουλέψεις στο αντικείμενο που αγαπάς, αλλά δεν εισαι και ο μόνος. και οι καθηγητές, ξεκίνησαν από δικηγόροι αλλά δεν πέρασαν, και οι φαρμακοποιοί για γιατρόι πήγαιναν και δεν πέρασαν.
    και η εφοριακός που δεν έβρισκε δουλειά ως δικηγόρος και μπήκε στην εφορία.
    είναι πολλοί αυτοί που συμβιβάστηκαν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. kanivallos

    έχουμε χάσει το μετρο. ηρωποιούμε ενα παιδι που αν δε σκοτωνόταν θα έκαιγε το αυτοκίνητο του βιοπαλαιστή, και ξεχνάμε τους τρεις που έστειλε η πολιτεια να ελέγξουν αν οι τούρκοι είναι στα δυτικά ίμια...

    εντάξει, σημεία των καιρών. το έχω ξαναγραψει. όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΦΟΥΛΗ

    ξέρεις τι εφάπαξ παίρνει μια τραπεζικός υπάλληλος με 15΄, δεκαπέντε, χρόνια υπηρεσίας; όσα εγώ σε 35 και μάλιστα εγώ θα τα πάρω σε ομόλογα του δημοσίου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μάγισσα Κίρκη

    δίκιο έχεις αλλά...

    όσον καιρό ήσουν άνεργη, γιατί δεν πήγες να κρατήσεις μια γιαγιά κατάκοιτη; το θεωρούσες υποτιμητικό; εγώ όμως που σπούδασα τέσσερα χρόνια και έχω και δυο μεταπτυχιακά, δεν το θεωρώ.

    η ανεργία υπάρχει γιατί κάποιος προτιμά να χαζεύει στο δημόσιο και να παίζει πασιέντζα στον υπολογιστή από το να ψάξει δουλειά στον ιδιωτικό τομέα.

    ή γιατι θέλει πολύ συγκεκριμμένες θέσεις να καταλάβει. δε γίνεται ολοι να είναι διευθυντές η να κάνουν δημόσιες σχέσεις.

    άνεργος είναι όποιος δε θέλει να δουλεψει. η κυρία που μου καθαρίζει το σπίτι, είναι ελληνίδα, την έδιωξαν από τη δουλειά και έπρεπε κάτι να κάνει. ήταν υπεύθυνη παραγωγής σε μια βιοτεχνία. δεν ήξερε τι άλλο να κάνει. καθαρίζει σπίτια και σκάλες πολυκατοικίας. και είναι και πενήντα χρονων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. VERÓNICA MARSÁ

    φιλενάδα, δε φταίνε μόνο οι κυβερνήσεις, φταίει και η νοοτροπία των ανθρώπων για την ανεργία. ο άνεργος από την άνω ραχούλα, δεν πάει να βοσκήσει τις αγελάδες, ο αλβανός όμως πάει... προτιμάει να κοπροσκυλιάζει στο καφενείο και ζητάει από τη σύνταξη του πατέρα του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Panos Konstantinidis

    ούτε τη δουλειά που φτιάχνουμε μόνοι μας δεν την κάνουμε όπως την είχαμε φανταστεί...
    αλλά είναι πιο εύκολο να κατηγορείς τον άλλο από το να βελτιώσεις τον εαυτό σου...

    καλο σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. stella

    για στελέχη μιλάμε, όχι για τους εποπ και τους χαραμοφάηδες. υπάρχουν τέτοιοι παντού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Yannis

    ένας φίλος μίλησε χθες για χλιδάνεργους.
    τέτοιοι θέλουν να είναι όλοι.
    να κάθονται και να βγάζουν χιλιάδες ευρώ. τους ενοχλεί που κάποιοι εργάζονται κάτω από συνθήκες που δεν θα τις ήθελαν ποτέ για τους εαυτούς τους αλλά χαίρουν και εκτιμήσεως όχι οικονομικά, ηθικά τουλάχιστον...

    χαιρετισμούς στην πέγκυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Pία

    Είναι βέβαια σαφές ότι διαφωνούμε απόλυτα. Όμως, τουλάχιστον "συντονίσου" προσωρινά στην διαμετρικά αντίθετη "ιδιοσυχνότητα", όχι βέβαια για να συμφωνήσεις (ποσώς με ενδιαφέρει), αλλά τουλάχιστον για να καταλάβεις το πνεύμα του σχολίου μου.

    Οι παράλληλοι διάλογοι δεν με ενθουσιάζουν. Ίσως όμως σε ενδιαφέρει κάτι χιλιοειπωμένο, αλλά πάντα επίκαιρο, που βρίσκεται στο ΥΓ του παρακάτω συνδέσμου:

    Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε

    "Νομίζω πως η ζωή είναι μία πολύ θλιβερή φάρσα. Γιατί έχουμε μέσα μας - χωρίς να μπορούμε να ξέρουμε πως, γιατί κι από που - την ανάγκη να εξαπατούμε αδιάκοπα τον εαυτό μας, δημιουργώντας μία πραγματικότητα (μία για τον καθέναν και ποτέ την ίδια για όλους) που κάθε τόσο αποδεικνύεται ότι είναι μάταιη και φανταστική."

    Καλό σ/κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Δεν νομίζω κάποιος νοήμων να τους αμφισβητεί ! Εκεί τουλάχιστον δεν υπάρχει παρακμή !
    ΚΑΛΟ Σ/Κ ΦΙΛΕΝΑΔΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ..μικρές (για κάποιους..) λεπτομέρειες με μεγάλη σημασία ..

    ..ο στρατιωτικός (κάθε βαθμίδας και όπλου) ο Αστυνομικός .. ο Πυροσβέστης .. όταν κάνει την δουλειά που κάνει (..την άνετη και βολεμένη) δεν την κάνει μόνο για να βιοπορίσει την οικογένεια του ..την κάνει ΚΥΡΙΩΣ για όλους τους υπόλοιπους ..και μαζί με αυτούς και για σένα. Οπότε αντιλογίες του στύλ "Και ΄γω δουλεύω 10 ώρες στο λιοπύρι και δεν λεω τίποτα" πολύ απλά και ευγενικά ..αυτοκαταρρίπτωνται μόλις συνηδειτοποιηθεί ότι οι 10 ώρες στο λιοπύρι προσφέρουν ΜΟΝΟ σε σένα (το μεροκάματο) και το αφεντικό σου (το έργο).
    οι 10 μέρες σκηνάκια που βαράει ο αδερφός μου κάθε τόσο .. σου προσφέρουν νησί για τις διακοπές σου.. οι έπαινοι του Κώστα σαν αρχηγός πληρώματος σε Leopard ..σου προσφέρουν τρελό καρναβάλι στη Ξάνθη .. και θα μπορούσα να αναφέρω ακόμη καμια 30αρια ανθρώπους κοντινους που τους προσφέρουν ένα χιλιάρικο για να ζήσουν οικογένεια με δυο παιδιά σε ξένο τόπο καθε τρια χρόνια.
    ..γι΄αυτόν και για άλλους πολλούς λόγους, και αφού υπενθυμίσω ότι η κριτική χωρίς επίγνωση της κατάστασης λέγεται επι το λαϊκότερον ..ΚΑΤΙΝΙΑ .. οι τελευταίοι που θα πρέπει να πιάνουμε στο στόμα μας είναι αυτοί που επιλογή τους είναι να χτυπηθούν για πάρτη μας αν και όταν χρειαστεί ..
    ..αν γουστάρεις να ξεμπροστιάσεις βολεμένους και ανακόλουθους με τις υποσχέσεις τους ..έχω πολλούς να σου προτεινω ..

    Υ.Γ. προλαβαίνω κάποιους έξυπνους, και αναφέρω ότι είμαι τόσο στρατόγκαυλος .. που εχω κάνει μύνηση στον ΕΣ για τις 4 βίδες που έχω στην μέση χάρη στην αδιαφορία κάποιων εκεί μέσα ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ρία σου έγραψα τελείως φιλικά και μπορώ να πώ οτι θέλησες να με προσβάλεις..

    αν πιστεύεις οτι δέν ενδιαφέρομαι να βρώ δουλειά και οτι κοπροσκυλιάζω εδώ κι εκεί, τότε καλά κάνεις..

    αν πιστεύεις οτι εδώ και 5 μήνες που παίρνω την "χρυσή" ευκαιρία ψάχνω για διευθυντής και όχι για εργάτης μεταφορών ή ότι άλλο βρώ τέλος πάντων, τότε εντάξει..
    ας μην ξεχνάμε οτι ζούμε στην Ελλάδα την χώρα των ευκαιριών..

    όσο για τα μέτρα προστασίας που ανέφερες και καλώς συμβαίνουν ατυχήματα, θα σου πώ τούτο..
    δέν γίνεται να δεθείς απο τα σύννεφα όταν ξηλώνεις παλίά στέγη, εκτός αν νομίζεις οτι δουλεύουμε με αλεξίπτωτα (αν και δέν ανοίγουν στα 4μιση μέτρα)..

    ακόμη να πώ κάτι ακόμη για (κάποιους) που νομίζουν διάφορα..

    την ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ την κάνει κάποιος για πάρτη του..

    ΑΝ ήταν ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ τότε και μόνο θα μπορούσε να ισχυριστεί οτι υπηρετεί το σύνολο..

    κατα τα άλλα, μισθοφόροι πάντα υπήρχαν και δέν κόπτονταν τόσο για την πατρίδα..

    δέν αναφέρομαι για κανένα απο τους συνομιλητές, αλλά να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους..
    ακόμη ρίξτε καμιά ματιά στις ειδήσεις (όχι της τηλεόρασης) και θα δείτε ποιοί είναι αυτοί που μας φυλάνε..
    έχω χιλιάδες παραδείγματα και να ξέρετε οτι δέν κοιμάμαι τόσο ήσυχος με δαύτους..
    προσπαθησα να είμαι κόσμιος με όλους και δέχτηκα κακή κρίση κατα την γνώμη μου..
    θα μπορούσαμε να κάνουμε αντιπαράθεση για μήνες αλλά δέν θα το ήθελα βεβαια..

    εδώ δέν είμαι για να χαϊδεύω αυτιά αλλά για να κάνουμε αληθινό διάλογο..
    έγραψα ξεκάθαρα οτι όλοι είμαστε ήρωες και βγήκα κορπόσκυλο..

    αλλά μην ξεχνάμε οτι βρε αδερφέ, Έλληνες είμαστε..
    πάντα απο εμάς κινδυνεύαμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ρία μου-αν και δεν καταλαβαίνω που ακριβώς κολλάει αυτό που έγραψα, με κάτι προσωπικό δικό μου- πίστεψέ με όσο καιρό ήμουν άνεργη έψαχνα δουλειά στο αντικείμενό μου θέτοντας ένα Χ χρονικό όριο στον εαυτό μου πως αν δεν βρω, θα κάνω οτιδήποτε άλλο φυσικά λόγω οικονομικής ανάγκης. Την γιαγιά την κατάκοιτη δεν θα μπορούσα έτσι κι αλλιώς να την κοιτάξω αφενός μεν γιατί δεν έχω ιδέα από πρώτες βοήθειες (άσχετα αν προσλαμβάνουν όποια βρουν λες και το να φυλάξεις ηλικιωμένο μπορεί να το κάνει ο καθένας) και κατά δεύτερον διότι λόγω του νεαρού της ηλικίας μου δεν θα με εμπιστευόταν κανείς. Επιπλέον να σου θυμίσω ότι οι δουλειές αυτές δεν έχουν ένσημα επομένως όπως καταλαβαίνεις στα 30 μου τα χρειάζομαι όπως τα χρειάζεται και το κράτος για να κάνει τις ανάλογες κρατήσεις άρα να έχει και έσοδα.
    Διαφωνώ κάθετα με το γεγονός ότι υπάρχει ανεργία εξαιτίας του ότι ο Έλληνας είναι ο ψωριάρης που επιλέγει διευθυντικές ή άλλες διοικητικές θέσεις. Επειδή ανέφερες τίτλους σπουδών, η ξαδέρφη μου έχει 2 πτυχία ένα μεταπτυχιακό και 4 ξένες γλώσσες και δεν την παίρνουν ούτε για τηλεφωνήτρια ακριβώς επειδή δεν μπορούν ή δεν θέλουν να της πληρώνουν ένα κάρο επιδόματα πτυχίων.Το αποτέλεσμα είναι η κοπέλα να παραμένει άνεργη από τον Αύγουστο και να μην την προσλαμβάνουν ούτε στο Ζαρα να διπλώνει μπλουζάκια (ναι έκανε αίτηση και εκεί!).
    Έχω τόσους άνεργους φίλους και γνωστούς, υπερ-μορφωμένους και υπερ-προσγειωμένους που απορώ γιατί ένας τόσο μορφωμένος άνθρωπος σαν εσένα, διατείνεται κάτι τέτοιο. Ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω.
    Απλά και χωρίς παρεξήγηση έχω κυριολεκτικά βαρεθεί την κλάψα των στρατιωτικών που κάθε τρείς και λίγο παραπονιούνται. Καλά κάνουν και σίγουρα αντιμετωπίζουν προβλήματα στον κλάδο τους ωστόσο διαφωνώ με τον τρόπο που το κάνουν, δηλαδή με το περιτύλιγμα εκείνου που ότι κάνει το κάνει επειδή αγαπάει την πατρίδα του, αυτή για την οποία παραπονιέται ότι τον έχει γραμμένο.....όπως όλους μας εξάλλου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Υ.Γ. Επίσης το παν σε μια συζήτηση, είναι να ξέρει κάποιος να διαχειρίζεται μια διαφωνία. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να βγαίνουν απόλυτα ή αυθαίρετα συμπεράσματα (χτυπήματα κάτω απ τη μέση ονομάζονται αλλά τέλος πάντων) για χαρακτήρες που δεν γνωρίζουμε και δεν μας γνωρίζουν. Το ξέρεις ότι σε συμπαθώ αλλά είναι η δεύτερη φορά που σε μια διαφωνία μου ορμάς. Δεν θα απολογηθώ σε κανέναν για το ποιά είμαι ούτε θα μπω στη διαδικασία να εξηγήσω αν θεωρώ υποτιμητική οποιαδήποτε άλλη δουλειά εκτός απ το αντικείμενό μου άρα όσο καιρό ήμουν άνεργη έξυνα τα νύχια μου περιμένοντας τη θέση του Manager. Δεν νομίζω ότι μες απ τα γραπτά μου έχω δείξει τέτοια έπαρση αλλά όπως σου είπα, δεν θα απολογηθώ μόνο και μόνο επειδή εξέφρασα μια αντίθετη άποψη και μάλιστα με καλό τρόπο χωρίς αυτή να προσβάλλει ή να μειώνει κάποιον. Αν το έκανα και δεν το κατάλαβα να σου ζητήσω συγγνώμη. Αλλά τέτοιος άνθρωπος δεν είμαι.Να σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. negentropist

    το καλό είναι ότι διαφωνούμε, είμαι υπέρ της άποψης ότι ο διάλογος γίνεται επικοδομητικός ακριβώς επειδή υπάρχουν διαφωνίες.

    λογικά τα επιχειρήματά σου, αλλά δεν καταλαβαίνεις το πνεύμα μου.

    δε θεωρώ ήρωες αυτούς που για να πουλήσουν μούρη στους γνωστούς τους, κάνουν δυο και τρεις δουλειές. και μερικές φορές κάποιοι φτάνουν σε σημεία ακραία. υπάρχει γνωστή, που για να στέλνει τα 10, 13 χρονών παιδιά της στην αυστρία για σκί κάθε χειμώνα (που θα μπορούσε να τα στειλει και στην αράχωβα, αλλά δεν έχει την ίδια επίδραση με την αυστρία στον κόσμο), δουλεύει σε δυο δουλειές και μάλιστα η δεύτερη πολύ κατώτερη της κανονικής της, και κάνει και μερικές άλλες μόνο και μόνο για να πει, πάω τα παιδιά στην αυστρία για σκι!

    εν ολίγοις, άξιοι όσοι κάνουν δυο και τρεις δουλειές για να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι μερικές φορές οι σπατάλες για να μην πω ασυδοσίες είναι αυτές που τους αναγκάζουν και όχι η απλή καθημερινότητα!
    δε θα τους χαρακτηρίσω και ήρωες όμως.

    ηρωας είναι αυτός που χωρίς προσωπικό όφελος, θυσιάζει τη ζωή του για τους άλλους ή για μια ανώτερη ιδέα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

    δύσκολο να το παραδεχτώ, αλλά πρέπει να βλέπουμε την πραγματικότητα.
    παρακμή υπάρχει και στους ένστολους.
    αλλά τουλάαχιστον δεν είναι στο ίδιο χάλι που είναι οι πολίτες. ειναι σαφώς πολύ λιγότερη... (ευτυχώς και εντοπίζονται πολύ εύκολα και περιχαρακώνονται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Stamskoup

    έχεις πιάσει ακριβώς το πνεύμα μου.
    και σε ευχαριστώ που τα αναφέρεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Ευρύνοος

    κακώς το εξέλαβες έτσι.
    μίλησα εντελώς γενικά. δεν ξέρω γιατι το πήρες προσωπικά.

    αν οι συνθήκες εργασίας της δικής σου ή είναι δύσκολες, θα σου απαντήσω αυτό που έγραψε ο negentropist, ότι το επέλεξες.
    αν έπεσες από τη σκαλωσιά, ίσως έφταιγε η ασυνειδησία κάποιου, ή κάτι άλλο. το θέμα είναι όμως ότι δε φταίει η πολιτεία.
    όταν όμως πετάει ένας πιλότος με ελαττωματικό αεροπλάνο για να μειωθεί το κόστος του αεροσκάφους, τότε δε βλάπτει μόνο η ασυνειδησία κάποιου τον πιλότο, αλλά και όλη τη χώρα.
    δε μιλάω ότι εσύ δεν υποχρεούσαι να μετακομίζεις καθε δυο τρία χρόνια ούτε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ένστολοι και οι οικογένειές τους για αυτό το λόγο. το υψηλοτερο ποσοστό διαζυγίων έχουν!

    ο σκοπός του σχολίου μου ήταν να σου πω εσένα αλλά και όσων διαβάσουν όλα τα σχόλια, ότι όλοι κάποια στιγμή συμβιβαζόμαστε.

    και εγώ έφαγα τέσσερα χρόνια σε μια στρατιωτική σχολη με πρωινή εργασία σε δημόσια νοσοκομεία, απογευματινά μαθήματα, με σκοπιές, περιπολίες και ένα σωρό άχρηστα για την ειδικότητά μου πράγματα, για μια ιδέα. έβλεπα το τυρί δεν είδα τη φάκα. όταν διαπίστωσα το είδος των συνεργατών μου, και δεν ξέρεις τι είναι να συνεργάζεσαι με τις ίδιες 500 γυναίκες για τουλάχιστον 30 χρόνια, έπεσα σε κατάθλιψη. αποφάσισα να φύγω παρότι ο πατέρας μου έπρεπε να δώσει 10 εκατομμύρια για να μπορέσω να φύγω το πρώτο έτος μετά από το πέρας των σπουδών μου. και θα έφευγα αν δεν ερχόταν ένας αξιωματικός που μετά από τροχαίο, και ενώ δεν ήταν στα καθήκοντά μου, καθημερινά με τη μητέρα του και το φυσικοθεραπευτή τον βοηθούσα να σταθεί στα πόδια του και να μάθει να περπατά. ήρθε και μου είπε, δε σας θυμάμαι, αλλά η μητέρα μου επέμενε να έρθω να σας δείξω ότι τώρα περπατώ και είμαι ξανά αυτοεξυπηρετούμενος και να σας ευχαριστήσω. η ικανοποίηση που πήρα, το ευχαριστώ του ασθενή, με έκαναν να ξεχάσω την άσχημη συνεργασία, τις αντιξοες συνθήκες, το ελεεινό κλίμα, το κουτσομπολιό και τις κακεντρέχειες. και συμβιβάστηκα. είπα, δε μου αρέσει αυτό που κάνω, αλλά δε γουστάρω να περάσουν και άλλα 7 χρόνια που θα με τρέφει ο μπαμπάς μου μέχρι να βγάλω λεφτά δικά μου. συμβιβάζομαι αλλά δε θα πει κανείς ότι αυτό που κάνω δεν το κάνω καλά. έβαλα το κεφάλι κάτω και πήρα δυο μεταπτυχιακά με δικά μου έξοδα, που δεν αναγνωρίζονται από την υπηρεσία και φυσικά δε με νοιάζει. το έκανα γιατί δε θέλω να πει κανείς ότι ότι κάνω είναι αγγαρεία. ας είναι και συμβιβασμός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Μάγισσα Κίρκη

    κακώς το εξέλαβες προσωπικά.

    το ερώτημα το έκανα σε σένα γιατί με εσένα μιλούσα, θα μπορούσα να το κάνω στον πάνο ή το σταύρο...

    εσύ ίσως είσαι από τις τυχερές που βρήκαν δουλειά στο αντικείμενό τους.

    δεν είναι όμως όλοι το ίδιο. αν διαβάσεις και το σχόλιο στον ευρύνοο, θα διαπιστώσεις ότι όλοι έχουμε κάνει συμβιβασμούς...

    βγες πρωί αν έχεις τέτοια δυνατότητα, και δες τις καφετέριες. όλες γεμάτες. πως στο καλό πληρώνονται όλοι αυτοί οι καφέδες; που στο καλό δουλεύουν όλοι αυτοί που γεμίζουν τα μαγαζιά και έχουν τη δυνατότητα να μην πηγαίνουν το πρωί στα γραφεία τους η στις δουλειές τους;

    η κυρία που προσέχει τη γιαγιά μας, γιατι ο παπούς έβαλε όρο στη διαθήκη να μην τη βάλουν τα πέντε παιδιά τους σε γηροκομείο, είναι ελληνίδα, στο ικα, υπάλληλος κανονικά της θείας μου και παίρνει και 1300 ευρώ και μένει και στο σπίτι της θείας. έξοδα μηδέν, αλλά περιποιείται μια στριμμένη, κατάκοιτη γριά, που τη βρίζει όλο το 24ωρο. θα μπορούσαμε και εμεις να πάρουμε μια βουλγάρα με 800 ευρώ και χωρίς ικα, αλλά προτιμούσαμε οικογενειακώς να πληρώσουμε τα μαλλιοκέφαλά μας (γιατί αφού έχει εσωτερική βοηθό η θεία, της πιάνει τον κώλο η εφορία και τη βοηθάμε όχι μόνο με το μισθό της εύης, αλλά και με την εφορία της), για να δώσουμε μια θέση εργασίας σε ελληνα.

    η αδερφή μου έψαχνε για τον κήπο της κηπουρό και να καθαρίζει και την πισίνα. έλληνας δεν πάτησε. ούτε καν αλβανός. κάτι πακιστανοί και ινδοί πήγανε και δε θέλανε νόμιμη πρόσληψη και ικα αλλά μαύρα χρήματα. τελικά πήγε ένας λογιστής που ήθελε δυο χρόνια να πάρει σύνταξη και δέχτηκε τη θέση για να συμπληρώσει τα ένσημα...

    η νύφη μου, έχει πτυχίο πολιτικού μηχανικού. όταν χώρισε με τον ξάδερφό μου, τριάντα χρονών και με προϋπηρεσία μηδέν, το μόνο που ήξερε ήταν να διαχειρίζεται ένα σπίτι. δουλεύει ως οικονόμος στο σπίτι μια αμερικάνας στη γλυφάδα...

    ενώ η αδερφή μια φίλης μου με απολυτήριο λυκείου, με ecdl στα αγγλικά και τους υπολογιστές, δε δέχτηκε να πάει υπάλληλος στο βασιλοπουλο το σουπερ μάρκετ, γιατι δεν ηθελε να είναι υπαλληλάκος.

    όπως λοιπόν, έχεις εσύ τέτοια παραδείγματα, έχω και εγώ.

    αν διαβάσεις δυο χρόνια πριν τις αναρτήσεις μου, θα έβλεπες ότι έψαχνα ρεσεψιονιστ για το γηροκομείο που δουλεύω αλλά δεν έρχονταν γιατί δεν ήθελαν να προσφέρουν καφέδες!

    άσε που ψάχνουμε νοσηλευτή αλλα΄δεν έρχεται κανείς γιατί είναι ιδιωτικό και θέλουν διορισμό στο δημόσιο...

    όπως βλεπεις υπάρχουν οι δυο όψεις του νομίσματος και στις δυο άπόψεις. και εσύ έχεις τα παραδείγματά σου και εγώ. δε λέω ότι μόνο εγώ έχω δίκιο, αλλά δεν έχεις ούτε μόνον εσύ δίκιο...
    η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. εγώ απλά βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο ενώ εσύ μισοάδειο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Μαγισσα Κιρκη και Ευρύνοος

    κακώς πήρατε τα γραφόμενά μου προσωπικά. μην πιάνεστε από τον πρόσωπο στο οποίο μιλάω, αλλα΄δώστε βάση σε αυτά που λέω στο σύνολο.

    μην προσωποιείτε τα οσα γράφω, δέστε τα στο κοινωνικό σύνολο και όχι σε εσάς. θα διαπιστώσετε ότι δεν έχω τόσο άδικο όσο πιστεύετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. "Ρία είπε:

    Μάγισσα Κίρκη (άρα απευθύνεσαι σε μένα)
    όσον καιρό ήσουν (β' ενικό πρόσωπο) άνεργη, γιατί δεν πήγες (β' ενικό πρόσωπο) να κρατήσεις (β' ενικό πρόσωπο) μια γιαγιά κατάκοιτη; το θεωρούσες (β' ενικό πρόσωπο) υποτιμητικό; εγώ όμως που σπούδασα τέσσερα χρόνια και έχω και δυο μεταπτυχιακά, δεν το θεωρώ."

    Έχεις δίκιο, το σχόλιό σου δεν ήταν καθόλου προσωπικό, απορώ γιατί το εξέλαβα έτσι! Καλό υπόλοιπο ΣΚ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Φαίνεται πως είναι δύσκολο να κατανοηθεί η ευρύτερη εικόνα, στο πλαίσιο της οποίας σημασία έχουν βαθύτερες έννοιες απο την προσωποποίηση της έννοιας της “πατρίδας” και τον συνεπακόλουθο αφελή φανατισμό για το κράτος, το στρατό, τους ρασοφόρους και τους λοιπούς έμμισθους κρατικούς υπαλλήλους. Στο κάτω - κάτω της γραφής πατρίδα μας είναι η γη και είμαστε όλοι πολίτες αυτού του κόσμου, άσχετα απο ανόητες και τεχνητές διαφορές, που προκύπτουν απο τους κάθε λογής "-ισμούς", αλλά και τους εντελώς τυχαίους γεωγραφικούς διαχωρισμούς.

    Ο νοών νοείτω ... Over and out !

    ΥΓ: Ευρύνοε, είσαι όνομα και πράμα! Άλλο πράγμα η μόρφωση (δια-μόρφωση) και άλλο η καλλιέργεια!

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που σκέφτονται έτσι; Θα υπάρχουν σε πέντε - δέκα χρόνια; Δεν ξέρω...

    Καληνύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. diastimata

    υπάρχουν και θα υπάρχουν. το θέμα είναι ότι αν τολμήσεις και το φωνάξεις αμέσως γίνεσαι εθνικιστής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

οι δικές σου σκέψεις ποιές είναι;

σχόλια γραμμένα με αγγλικούς χαρακτήρες θα σβήνονται αμέσως. αν δε γνωρίζετε πως γυρνά το πληκτρολόγιο στα ελληνικά, ρωτήστε να μάθετε!

Από το Blogger.

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ
ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΙΝΕΨΕΙΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΛΑΚΩΝΕΙ

Αναγνώστες