ΤΙ ΣΑΣ ΣΜΠΑΡΑΛΙΑΖΕΙ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ???

Με κάλεσε η φίλη Στέλλα, να αναφέρω πέντε πράγματα που με κάνουν έξω φρενών.

Θα μπορούσα να γράψω είκοσι, πενήντα, εκατό.

Πρέπει όμως να σεβαστώ τους όρους του παιχνιδιού και να κάνω μια ιεράρχιση.

Χμμμμ.

- Με εκνευρίζει αφάνταστα η κάθε κωλόγρια που πιάνει τιμόνι στα 65 της που χήρεψε και δε θέλει να πουλήσει το αυτοκίνητο του παππού από το 1980 και κάθε κυριακή παίρνει τις φίλες της και βγαίνει βόλτα να σπάσει τα νεύρα των εργαζόμενων που δε χαμπαριάζουν από γιορτές και αργίες! Αγκαλιάζουν το τιμόνι, βάζουν ένα σεμεδάκι στην πίζω εταζέρα που καθρεφτίζεται στο τζάμι, κάθονται σε δυο μαξιλαράκια για να βλέπουν από το παρμπρίζ και επειδή δεν ξέρουν να φέρουν το κάθισμα μπροστά, διπλώνουν και το παλτό τους γύρω από την τσάντα τους και το βάζουν στην πλάτη για να τις σμπρώχνει μπροστά. Είναι η μέγιστη ξεφτίλα της τροχαίας. Αντί να τις μαζέψουν και να τις κλείσουν σε κανένα μοναστήρι, τις αφήνουν να τρέχουν στην εθνική (πάνε για παϊδάκια στον Ωρωπό) με την ιλιγγιώδη ταχύτητα των 35 χιλιομέτρων την ώρα!

-Μου γυρνάει το μάτι

με όλες και όλους που φάγανε χυλόπιτα και δε λενε να ξεκολλήσουν το μυαλό τους από τον φευγάτο. Και αν έχουν περάσει 3-4 ημέρες λες, πάει στο καλό, είναι πρόσφατο, είναι ακόμα νωπές οι μνήμες στο μυαλό τους, είναι ακόμα αρκετά οδυνηρό. Όταν όμως έχουν περάσει πάνω από 3-4 μήνες, καταντά ηλίθιο. Δεν ξεκολλάς μωρή γιατί δε θες να ξεκολλήσεις. Γιατί είναι πιο εύκολο να κάθεσαι να κλαίγεσαι για ότι έχασες που ίσως και να μην ήταν το τέλειο αλλά με το πέρασμα του χρόνου το εξιδανικεύεις, παρά να ψάξεις να βρεις έναν άνθρωπο που θα σε σέβεται και θα τον σέβεσαι. θα τον αγαπάς και θα σε αγαπάει. Προτιμάει να κλαίγεται παρά να αφήσει την καρδιά και τα μάτια της ανοιχτά να δει τι άλλο κυκλοφορεί στο δρόμο!

-Μου ανάβουν τα λαμπάκια με όλες τις καρακαηδόνες που πας στο σούπερ μάρκετ μισή ώρα πριν κλείσει και σε κοιτάνε λες και τους έβγαλες το μάτι. Αν η κούρασή μου από τις δυο δουλειές δε με έκανε τόσο ανεκτική, σίγουρα θα τις έκανα να με βλέπουνε και να τρέχουν. Βρε τσόλι, αν είχα χρόνο να φτιάξω τα νύχια μου, τέτοια ώρα θα ερχόμουν? Να περνάω τους διαδρόμους σχεδόν τρέχοντας? Θα ερχόμουν πρωί πρωί με το πάσο μου να χαζέψω τα ράφια και σε δυο ώρες θα πέρναγα από το ταμείο με ένα κουτί ντοματάκια. Αν εσύ θες να φύγεις νωρίτερα, κάντο. Εγώ όμως θέλω να ψωνίσω και αφού το μαγαζί που δουλεύεις δέχεται πελάτες μέχρι τις εννέα παρά πέντε, μέχρι τις εννέα παραπέντε θα έρχομαι και ας ξινίζεις τα μούτρα σου. Δε με νοιάζει αν ξινίσεις και το @!#@!ί σου. Σκασίλα μου! Εγώ θα έρχομαι και σας υπόσχομαι, αν ξαναδώ τέτοια φάτσα, όση κούραση και αν έχω θα γεμίσω πέντε καρότσια για να καθυστερήσω στο ταμείο και θα κάνω και τρεις ώρες να τα βάλω σε σακούλες. Που μωρή, μια υπάλληλος σούπερ μάρκετ είσαι, αν δεν ερχόμασταν εμείς να ψωνίσουμε, άνεργη θα ήσουν! Αυτό το σκέφτηκες?

-Μου λασκάρει η βίδα με τους ασθενείς και την αχαριστία τους. Τους χειρουργεί ο γιατρός για το ανίατο νύχι που μπαίνει στο δέρμα τους. Σε δυο μέρες είναι περδίκια. Σε μια βδομάδα κολλάνε ίωση και αρχίζουν να βήχουν. Παίρνουν τηλέφωνο το γιατρό, εντεκα και μισή το βράδυ, όχι τον παθολόγο, το χειρουργό που δέκα μέρες πριν τους έβγαλε το νύχι, και τον ρωτάνε γιατί βήχουν! Ναι μου έχει συμβεί. Ο Ιάσιος παρά είναι ανεκτικός. Εγώ θα τη δούλευα κανονικά. Θα της έλεγα ότι χρειάζεται αξονική θώρακος και μαγνητική εγκεφάλου μήπως έκανε μετάσταση το νύχι στον πνεύμονα. Για κερασάκι θα σας παραθέσω πραγματικό διάλογο προ δύο ετών. Ώρα δύο και τέταρτο τη νύχτα. Ο Ιάσιος μόλις έχει επιστρέψει και κοιμάται στην πολυθρόνα που κάθησε μέχρι να στρώσω τραπέζι γιατί είχε χειρουργείο όλη μέρα, είναι νηστικός και κατάκοπος . Χτυπάει το τηλέφωνο και τον ξυπνώ γιατί ήταν από το σπίτι του ασθενούς που πήγαινε καθημερινά μετά το πανεπιστήμιο και έκανε αλλαγές. "...... ο μπαμπάς έχει να ενεργηθεί τρεις μέρες", λεει η κόρη του ασθενή. "Τώρα το θυμήθηκες ρε Σωτηρία? το απόγευμα δεν ήμουν εκεί? Γιατί δε μου το είπες? Θα το συζητήσουμε αύριο το απόγευμα που θα έρθω". Και κλείνει το τηλέφωνο. Ωρα έξι το πρωί που φεύγω για τη δουλειά. Ο Ιάσιος κοιμάται και το τηλέφωνό του χτυπά. Είναι πάλι από τον ίδιο ασθενή. Τον ξυπνώ," ...... ο μπαμπάς κάνει πριτσ. Λες να ενεργηθεί?" Ο Ιάσιος. "Ε άμα χέσει έχεσε." Και κλείνει το τηλέφωνο. Σεβασμός μηδέν. Νομίζουν ότι ο γιατρός είναι το σκυλάκι τους. Τα χρόνια που γιατρός σήμαινε κάτι πέρασαν ανεπιστρεπτί.

-Απασφαλίζω με όλους όσους κλαίγονται ότι δεν είμαστε κράτος, δεν έχουμε νόμους, δεν αντέχουν τη φορολογία, τις δημόσιες υπηρεσίες, τους γιατρούς που πέρνουν φακελάκια. Και είναι οι ίδιοι δημόσιοι υπάλληλοι που την κοπανούν με την πρώτη ευκαιρία, τρέχουν με 100 έξω από σχολεία, φοροδιαφεύγουν συστηματικά, δίνουν φακελλάκια που δεν τους τα ζητάνε στα δημόσια νοσοκομεία, και βρίζουν με την πρώτη ευκαιρία το κράτος και τους κυβερνώντες. Το κράτος είμαστε όλοι οι εμείς. Διόρθωσε τον εαυτό σου ρε κακομοίρη και θα δεις ότι και τα παιδιά σου θα είναι πιο σωστά, και η κοινωνία θα βελτιώνεται καθημερινά. Τήρησε εσύ πρώτος τους νόμους, μην πετάς τα σκουπίδια σου από τον τέταρτο όροφο στον κάδο (που ποτέ δεν πέφτουν στον κάδο ρε καράγυφτε), μην παρκάρεις μπροστά από την εξοδο του πάρκινγκ του απέναντι, δώσε προτεραιότητα στον πεζό και τον ανάπηρο και μετά μίλα! Κάνε ειλικρινή δήλωση στην εφορία, μην καταπατάς τα καμένα δάση και μετά να παραπονεθείς. Αλλά όσο εσύ διατηρείς αυτά τα άρρωστα συστήματα, μη μας πρήζεις. Στο κάτω κάτω, άμα δε σου αρέσει η χώρα, φύγε. Τράβα στη Σουηδία να ζήσεις. Μας έχεις σπάσει τα νεύρα με τα στραβά της χώρας, δε σε κανουμε πρωθυπουργό ούτε για μια ώρα όχι για μια μέρα όπως μας λες, που θα άλλαζες τα πάντα!

Και θα γράψω άλλο ένα. Με εκνευρίζουν όλοι αυτοί που παραπονιούνται για τους έλληνες που είναι ρατσιστές. Που το παίζουν φίλοι των λαθρομεταναστών και κόπτωνται για τα δικαιώματα τους. Είναι οι ίδιοι όμως που έχουν ένα στρατό αστυνομικούς να φυλάσσουν τη βίλα τους στα βόρεια προάστια, που δε δίνουν ένα ευρώ στον πακιστανό που θα τους καθαρίσει το τζάμι και κυρίως που δε θα περπατήσουν ποτέ στους δρόμους της Κυψέλης ή την Αχαρνών μέρα μεσημέρι. Είναι ολοι αυτοί που θεωρούν οτι η εγκληματικότητα οφείλεται στην κρίση και όχι στους παράνομους που βρήκαν τον παράδεισο στην Ελλάδα που αντί να φυλάει τους πολίτες η αστυνομία από τους εγκληματίες φυλάει αυτούς τους ίδιους γιατι πριν 20 χρόνια καποιος είπε ότι είναι στην λίστα της 17 Νοέμβρη ή επειδή είναι δημόσιο πρόσωπο!

Μου ανέβηκε η πίεση. Πετάω το μπαλάκι στους παρακάτω παίχτες:

-Χειμωνιάτικη λιακάδα

-Θεία Ντόννα

-Ιάσιο

-Αιρετικό

-Σπύρο 1000

Καλό Σαββατοκύριακο!