ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΜΟΥ!

Ronin.gr - widget IP και λειτουργικού

27 Οκτ 2008

ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ

Το παρακάτω κομμάτι το έγραψε η φίλη μου η σπαρκ, ναι αυτή με τα σπαμ, το λάτρεψα και το μοιράζομαι μαζί σας!(περιμένω τη γνώμη σας).


Ο ήλιος τρύπωνε στο δωμάτιο ανάμεσα από τα κενά των παραθυρόφυλλων. Μισάνοιξε τα μάτια και ξαπλωμένη στο κρεβάτι χάζευε τη σκόνη να αιωρείται πάνω στις αχτίδες του σαν να μαχαιρωνόταν η συνήθεια πέφτοντας σε μία λάμα από φως, χωρίς φιλί, δίχως μια στάλα αίμα. Περίμενε. Ούτε ένας αναστεναγμός δεν ξεβράστηκε σε τούτη τη σιωπή. Σηκώθηκε και στάθηκε πίσω τους. Δεν ήξερε τι ώρα ήταν. Εδώ στο νησί, δεν είχε ποτέ σημασία, ούτως ή άλλως. Μερικές γραμμές θάλασσας μόνο και η μυρωδιά της ερωμένης, που όλο απλώνεται και δίνεται, μα κανένας δεν ξέρει τι και ποιον θα αρπάξει ξαφνικά για να τα κρύψει στα σπλάχνα της.
Την αγαπούσε την θάλασσα. Όταν έφευγαν όλοι, εκείνη επέστρεφε. Στο ίδιο πάντα δωμάτιο, τις ίδιες ημερομηνίες, χωρίς κινητά, υπολογιστές και ταυτότητες. Μόνη. Χρόνια τώρα στεκόταν πίσω από αυτό το παραθυρόφυλλο με τα κουρτινόξυλα αποκαθηλωμένα στο πλάι και τις κουρτίνες να σέρνονται στο πάτωμα.
Ακούμπησε το μέτωπο στο μπλε ξύλο και εκείνο οπισθοχώρησε ελαφρά. Μέσα από τη σχισμή είδε τον ήλιο να καθρεφτίζεται στη θάλασσα. Η παραλία έρημη και ένα αεράκι να φυσάει απαλά, να ταξιδεύει την αλμύρα. Άνοιξε τα χέρια και κόλλησε τη γύμνια της πάνω στα παραθυρόφυλλα, πασχίζοντας να κρατήσει τα μάτια ανοιχτά στην αντανάκλαση του ήλιου, που την τύφλωνε. Το κρύο αεράκι έκανε το κορμί της να ανατριχιάσει. Σηκώθηκε στις μύτες των ποδιών της και έριξε όλο το βάρος της στα μισάνοιχτα παραθυρόφυλλα. Να και κάτι λοιπόν που την άντεχε ακόμη, τόσα χρόνια μετά. Χαμογέλασε και έκανε μεταβολή.
Το δωμάτιο ήταν γεμάτο καμβάδες, πινέλα και χρώματα. Κόκκινο, κίτρινο, μπλε, άσπρο και μια στάλα μαύρο να λάμπει το άσπρο περισσότερο. Τοποθέτησε ένα λευκό τελάρο στο καβαλέτο, το μετέφερε δίπλα στα μισάνοιχτα παραθυρόφυλλα και άρχισε να ζωγραφίζει. Χωρίς πληρωμή, δίχως παραγγελία, μόνο για κείνη. Ζωγράφιζε μέχρι να τελειώσουν τα χρώματα, οι καμβάδες, ή ο καημός (ανάλογα ποιό ξοδεύονταν γρηγορότερα) και μετά τα μάζευε και τα έκαιγε όλα μαζί το τελευταίο βράδυ πριν φύγει στην παραλία.
Ζωγράφιζε παθιασμένα λες και πάλευε να φυλακίσει ή ίσως και να απελευθερώσει κάτι αλλά το τελάρο εκείνη τη μέρα δεν την έφτανε. Ξαφνικά το ποτήρι με το νερό που ήταν πάνω στο τραπέζι έπεσε και έσπασε στο πάτωμα. Σταμάτησε και τότε αντίκρυσε το χέρι της να στέκεται μετέωρο στον αέρα με το πινέλο. Τις αχτίνες του ήλιου και την σκόνη να πέφτει πάνω του.
Στάθηκε για μια στιγμή εκεί,ικέτιδα γυμνή στο μαχαίρι του ήλιου που δεν την έκοβε, μα ούτε τη ζέσταινε. Μια στιγμή μόνο και μετά άρχισε να ζωγραφίζει το κορμί της. Απ’ άκρη σ’ άκρη. Όλη του την ιστορία, όλα του τ’ αγγίγματα και όλες του τις θύμησες. Όταν τέλειωσε, σηκώθηκε και στάθηκε ξανά στο παραθυρόφυλλο. Το άνοιξε και βγήκε στο μπαλκόνι. Φυσούσε μα δεν την ένοιαζε. Γύρισε και κοίταξε πίσω. Ο καμβάς της, να μείνει κάτι απ’ το όνειρο. Έκανε μεταβολή και άρπαξε το σεντόνι. Το τύλιξε γύρω της.
Ο ήλιος ορμούσε στο δωμάτιο, η καθρέφτης την παρακολουθούσε καθώς το πετούσε στο πάτωμα και έπεφτε στο κρεβάτι ζωγραφίζοντας με το κορμί της τον δεύτερο καμβά της. Όταν τελείωσε, ανακάθισε και κοίταξε τη θάλασσα. Μια ανάσα βαθιά στο παγωμένο αεράκι. Άρπαξε τα σεντόνια, άνοιξε την πόρτα και έτρεξε προς την παραλία με τα πολύχρωμα πέπλα να κρέμονται στα χέρια της. Πήρε μια βαθιά ανάσα και με ένα μακροβούτι χάθηκε στη θάλασσα.

----

38 σχόλια:

  1. Η πρώτη μου δημοσίευση! Η πρώτη μου δημοσίευση!!!
    (Blogouli ευχαριστώ για το Link σε κείμενό μου τόσους μήνες αλλά μου επιτρέπεις να ευχαριστήσω και την Ρία ε?)

    Διόρθωση το κείμενο μεταφέρθηκε μισό
    Ξέχασε κάτι
    "Αφιερωμένο στη Ρία που το ξεχώρισε για να το αγαπήσει."

    Με συγκίνησες φιλενάδα! Ευχαριστώ. Ένα ζεστό φιλί και μία αγκαλιά.
    Δεν έχω κάτι άλλο να πω...

    (ορίστε με πήραν τα ζουμιά... oscar θα το κάνουμε εδώ πέρα;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σπαρκ

    δε μας παρατάς?

    μου άρεσε και το εβαλα. δε μου άρεσε απλώς, με έκανε να κλαψω. όχι ότι δυσκολευομαι κιόλας, αλλά αυτό με άγγιξε στα τρίσβαθα της ψυχής μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. όχι δεν σε παρατάω!
    κουβέντα θα στήσουμε;
    άντε τώρα και με πήραν τα ζουμιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. σπαρκ

    εχω χαρτομάντηλα και βότκα μπλε που τη χρωστάς απο το στοίχημα.

    οποτε σε περιμένω να κλάψουμε μαζί. το ντούο σακάτη αναβλύζει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. άσχετο. ο καθένας γράφει στο μπλογκ για τους δικούς του λόγους.
    εγώ ξεκίνησα να γράφω και έκανα τα πάντα για να μείνει όσο το δυνατό πιο σκοτεινό και αθέατο, για να δω αν κάτι από τα κείμενά μου μπορεί να σπάσει τα εμπόδια, που εγώ η ίδια υψώνω συνέχεια και να φτάσει σε κάποιον.
    Και έφτασε. Και ίσως να έχει φτάσει και άλλες φορές...
    Και είμαι εδώ να ομολογήσω ότι νικήθηκα. Όσα και να κρύβω στο σκοτάδι λίγο φως πάντα γλυστρά. και αυτό το φως είδα εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. φιλενάδα

    όλα άγγιξαν κάποιον. απλά για μένα αυτό είναι το κορυφαίο σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πιροσκί ποντιακό!

    Για την ζύμη (15 πιτάκια περίπου):
    500 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
    1 φακελάκι ξηρή μαγιά
    1 αυγό
    1 κουταλάκι αλάτι
    Νερό όσο πάρει
    1 φλιτζανάκι περίπου ελαιόλαδο
    Υλικά για την γέμιση ΤΥΡΙΟΥ:
    250 γρ. τυρί φέτα
    1 αυγό
    1 κουταλιά ξερό δυόσμο
    Υλικά για την γέμιση ΠΑΤΑΤΑΣ:
    4-5 μέτριες πατάτες, βρασμένες
    Αλάτι
    Πιπέρι
    Ψιλοκομμένο άνηθο
    Λίγο σοταρισμένο ξερό κρεμμύδι
    Γάλα

    Ετοιμασία:
    Για γέμιση τυριού: Λιώνουμε πολύ καλά το τυρί με το πιρούνι και ανακατεύουμε όλα τα υλικά. Αν χρειαστεί αραιώνουμε με λίγο γιαούρτι.
    Για γέμισης πατάτας: Λιώνουμε τις πατάτες με το πιρούνι, προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά και ανακατεύουμε καλά.
    Ζυμώνουμε μαζί όλα τα υλικά για την ζύμη καλά μέχρι να γίνει μαλακή χωρίς να κολλάει στα χέρια. (Αν χρειάζεται αραιώνουμε με λίγο νερό ή γάλα ή αντιθέτως ροσ8έτουμε αλεύρι αν η ζύμη γίνεται πολύ μαλακή).
    Αφήνουμε την ζύμη σκεπασμένη με μία πετσέτα να φουσκώσει.
    Οταν είναι έτοιμη, παίρνουμε ένα-ένα μπαλάκι (σαν μεγάλο καρύδι) και το ανοίγουμε σε λεπτό φύλλο στο μέγεθος ενός πιάτου του τσαγιού.
    Βάζουμε μια κουταλίτσα γέμιση και κλείνουμε σε μισοφέγγαρο.
    Τηγανίζουμε σε αντικολλητικό τηγάνι με λίγο ελαιόλαδο (να μην κολυμπούν) σε μέτρια φωτιά ώσπου να πάρουν ένα χρυσό χρώμα.
    Τα τοποθετούμε πάνω σε χαρτί κουζίνας για να απορροφηθούν τυχόν λάδια.
    Καλή επιτυχία!

    Υ.Γ. Εμ...αφού δεν έχεις ένα mail είπα κι εγώ να σε spamaρω με ...πιροσκί!!! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. spam

    Σκοτάδι. Μετά εγένετο φως. Λίγο. Και ένα μαύρο πιάνο με ουρά. Κάθομαι και τα χέρια μου χορεύουν στα πλήκτρα. Άσπρα, μαύρα και τα πόδια στα πεντάλ. Κλείνω τα μάτια και ταξιδεύω. Μα θυμάμαι πως δεν ξέρω μουσική και τα ανοίγω. Πατάω με δύναμη τα πλήκτρα και λέξεις χρωματίζουν τη μουσική. Legato, staccato, forte, και λίγο pianissimo εκεί που πρέπει. Μικρές ανεπαίσθητες παύσεις, ανάσες για κείνα τα φιλιά και μετά da capo.
    Κλίμακες να ανέβω να σ’ αρπάξω. Σχεδιάζω αρπέζ ανάμεσα σε παρτιτούρες σκορπισμένες στη σκηνή. Εναρμόνισα τις λέξεις μου, σχεδίασα τις πτώσεις, διάλεξα μετατροπίες και βυθίζομαι ανάμεσα στις κορδέλες σου. Η μουσική με παίρνει μαζί της στο ταξίδι. Στη δική μου φυγή. Οι οκτάβες απλώνονται σαν ένα γιγάντιο σκάκι και δέκα πιόνια παλεύουν να σκοτώσουν τον βασιλιά.
    Κοιμήσου και εγώ θα στείλω τη μουσική να σου κρατάει συντροφιά. Μείζονες για να ξαπλώσεις, ελάσσονες να σκεπαστείς, σημεία αλλοιώσεως για να παίξεις, διέσεις και υφέσεις να μεγαλώσεις το λίγο, να μικρύνεις τη λύπη. Μην ψάχνεις αναιρέσεις στα χέρια μου. Δεν έχει σ’ αυτόν τον εξοστρακισμό. Συγγνώμη που δεν χορεύουμε απόψε.
    Κάπου μακριά ακούω τη βροχή και περιμένω. Σ΄ αυτούς τους δρόμους που γλιστρούν, ακούω τα βήματά εκείνων, που θα ‘ρθουν σαν να σταματήσει να βρέχει. Δεν βιάζομαι. Πάντα με βρίσκουν όσα ονόματα και αν αλλάξω στην είσοδο. Δεν θα βγω απόψε στη βροχή, δεν θα χαθώ και εγώ στους δρόμους. Έχω μια μουσική γυμνή, δίχως λέξεις βαρβαρικές να σκεπάζουν την αλήθεια της. Άκου. Μη μου γυρεύεις έρωτα απόψε.
    Πόσα ουράνια τόξα δεν είδαμε τις νύχτες; Πόσα όνειρα σκότωσε η αγρύπνια; Πόσα από όσα είπαμε είχαν αξία τελικά; Μη μιλάς. Μην πατάς πάνω στις νότες μου, μη τσαλακώνεις τις παύσεις μου. Μη δακρύζεις. Σταμάτα να με ακούς να σου φωνάζω μη. Μείνε. Για σένα παίζω απόψε μουσική. Ψιθυρίζω τις λέξεις μέχρι να μην τις χρειάζεσαι πια, μέχρι να μείνει μόνο αυτή η μουσική. Κλείσε τα μάτια σου και κοίτα με. Fade in στη σκηνή με τις μαύρες κουρτίνες και το κανόνι να με πυροβολεί με φως. Adagio, lento, presto, prestissimo.
    Δεν ξέρω μουσική, σου λέω. Άκου. Η δική σου μουσική είναι. Εγώ απλώς την αφηγούμαι…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. μανιτάρι

    πως δεν έχω μέηλ, έχω και παραέχω.

    κάτω από τα πόδια μου είναι!

    άσε σήμερα πήρα πέντε καινούργια ζευγάρια παπούτσια. ίσως άυριο αλλάξω φωτό!

    δε θέλω ιάσωνα τη συνταγή, εγώ δε μαγειρεύω, τα πιροσκί ήθελα σε ταπερ για να μπαίνει και στο φούρνο μικροκυμάτων!

    πάντως ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χα χα χαααα...μόλις ανέρτησα το πιο άσχετο και ηλίθιο σχόλιο.. σε μια τόσο όμορφη ανάρτηση..μπράβο μου..τελικά έχω ταλέντο στη βλακεία! :Ρ
    Ρια, μόλις φτιάξεις τη συνταγή, να καλέσεις τη Spark να της κάνεις το τραπέζι.. είναι απίθανη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. 5 ζευγάρια παπούτσιαααα; Και που θα βρεις λεφτά για το ΙΚΕΑ;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΕΜΕΝΑ ΠΑΛΙ ΟΥΤΕ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΚΑΘΟΛΟΥ......
    ΜΗΝ ΒΑΡΑΤΕ,ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΨΕΜΜΑΤΑ?
    ΡΕ ΡΙΑ ΓΙΑΤΙ ΟΠΟΤΕ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΣΟΥ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΟΣΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ,ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΠΟΛΥ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ..

    ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΙΡΟΣΚΙ ΚΑΝΕ ΤΟ ΣΑΝ ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΗΝ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΛΙΛΑ...



    http://foodandlife-lila.blogspot.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. μανιτάρι/ιάσωνα

    δουλέύω σε δυο δουλειές για να μη στερούμαι τα ψιλοτάκουνα που λιγουρεύομαι, πήρα και δυο ταγεράκια σανέλ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. σπύρο

    βάλε φάιαρφοξ και δε θα σου ανοίξει ποτέ κανένα.

    δε γίνεται να τα βγάλω. δεν ξέρω. μακάρι να μπορούσα.

    έβγαλα το πρόβατάκι μου και το πουλάκι αλλά από κει και πέρα δεν ξέρω τι άλλο να κάνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @manetarius
    τη νοστίμεψες απλά!

    @spyros1000
    δεκτή, σεβαστή και καλοδεχούμενη και αυτή η άποψη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Είναι πολύ ωραίο spark!!!! Μπράβο! Μπράβο και σε σένα Ρία που μας το έδωσες και εδώ... :):):)
    Καλό απόγευμα και στους δύο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. hfaistiwna

    ευχαριστώ που συμφωνείς γιατί αρχικά το ανέρτησα χωρίς να τη ρωτήσω, μου το αφιέρωσε στο μπλογκ της και μετά δικό μου ήταν, το έβαλα!
    και δεν το ήξερε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Bravo και στον συγγραφεα και στην ιντερνετικη τη φιλη, τη Ρια , ( και καλα του εκανε!) που το εκλεψε και μας το χαρισε ανεβαζοντας το εδω!
    θαλλασα .. μεγαλη αγαπη! διαχρονικη ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. να σου πω κατι να εκπλαγεις?
    τον firefox χρησιμοποιω,με τον explorer δεν ανοιγει καν η σελιδα!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Μωρέ μπράβο...κι εγώ κοτζαμάν γραμματέας κι ούτε κολόνια σανέλ δεν μπορώ να πάρω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. χειμωνιάτικη λιακάδα

    ευχαριστώ για τα μπράβο και εκ μέρους της σπαρκ!

    καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. σπύρο

    ρύθμισε να μην ανοίγει τα παράθυρα, εγώ αυτό κάνω και μου βγάζει πάνω πάνω πόσα παράθυρα εμπόδισε να ανοίξουν! τι νομίζεις ΄μονο το δικό μου μπλογκ εχει τετοια μπόνους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. μανιτάριους

    για τη συγγραφεα των πιο νόστιμων πιροσκί όχι μόνο μπράβο, αλλά και δυο όσκαρ, της καλύτερης συγγραφής και του καλύτερου διαδικτυακού κολπου για να τρέχουν τα σάλια μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. A xa xa!
    Eίχα συγκινηθεί πολύ με το εκίμενο και το διάλογό σας...μέχρι που έφτασα στο σχόλιο του Μανιταριού!!!
    Δεν υπάρχει πουθενά στο χάρτη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. πατσιούρι

    μη μου πληγώνεις το μανιτάρι!
    είναι και αυτή φίλη και κυρίως μετέχει στο τρίο σακάτη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. γκουχου γκου

    και ξέχασα και το λόγο στο άλλο παντελόνι...

    γκουχου...

    ε...

    ευχαριστώ

    (εξαφανίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Καλές οι χαρούλες και καλωσήρθες αλλά...

    «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».

    Καλό κουράγιο, καλή φώτιση, όλοι οι "άγιοι" μαζί σου, ιδίως ο Εφραίμ, καλό μήνα, καλό ΠΣΚ, καλό χειμώνα, καλή ψυχή...

    αγάπη - αφοπλισμός - ειρήνη
    Ναπολέων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Πάνω που είχα φτιαχτεί (με την καλή έννοια )
    και είχα συντονιστεί να αφήσω τη σκέψη
    μου ,έπεσε το μάτι μου στο σχόλιο που άφησε το Μανιτάρι και...ε δε γίνεται πρέπει να αλλάξεις παρέες ,αυτό το παλαβό χαλάει
    την ατμόσφαιρα!
    Ωραίο κείμενο,πραγματικά καλά έκανες και
    το ανέβασες,και το είδαμε και μείς οι από δώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Πολύ ωραίο κείμενο όπως και η συνταγή!!! Επίσης, εγώ που έχω firefox, τα κωλοπαράθυρα ανοίγουν ρε γαμώτο!! Τι σκατά γίνεται μ' αυτό το κωλοΐντερνετ, δεν καταλαβαίνω!!! Αμάν πια!! Τα φιλιά μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. ναπολέων

    όχι ότι κατάλαβα και το σχόλιό σου, αλλά, ευχαριστώ για τις ευχές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. kostaslogh

    μου άρεσε που σου άρεσε το κείμενο! δύσκολα βρίσκεις άντρες με ευαισθησίες τέτοιες.

    το μανιτάρι είναι φίλη διαδικτυακή, δεν την κόβει κανείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. κωλόγρια,

    πρεπει να ρυθμίσεις το φάιαρφοξ για να μην ανοίγει τα παράθυρα. συνηθως βγάζει ένα κουτακι κάτω δεξιά και από αυτό κάνεις αποκλεισμό αναδυόμενων παραθύρων!

    τι κάνεις? πως πάει η γρίπη?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Φυσικά αστειεύομαι,το Μανιταράκι είναι
    η άγκυρά μου στο διαδίκτυο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Περασα να αφησω μια καλησπερα στη συναχωμενη e φιλη.. Πως πας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. σας ευχομαι ενα καλο σ/κ.
    καλο βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. kostaslogh

    χαίρομαι που λες έτσι για το μανιταράκι!
    πιστεύω ότι το ίδιο θα χαρεί και η ίδια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. χειμωνιάτικη λιακάδα

    ευτυχώς το κρύωμα περνάει, το χέρι σχετικά καλά, και η διάθεση βελτιώνεται.

    ευχαριστώ φιλενάδα...
    καλό σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. σπύρος1000

    σπύρο, έτσι είναι οι φίλοι, περνούν να δουν απλώς αν είσαι καλά, σου τηλεφωνουν χωρίς λόγο, λενε μια καλησπέρα.
    ευχαριστώ σπύρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

οι δικές σου σκέψεις ποιές είναι;

σχόλια γραμμένα με αγγλικούς χαρακτήρες θα σβήνονται αμέσως. αν δε γνωρίζετε πως γυρνά το πληκτρολόγιο στα ελληνικά, ρωτήστε να μάθετε!

Από το Blogger.

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ
ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΙΝΕΨΕΙΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΛΑΚΩΝΕΙ

Αναγνώστες