Ωραίος και παραπλανητικός τίτλος!
Πρακτικά σημαίνει ότι δέχτηκα να απαντήσω σε τρία ερωτήματα και είναι, όπως φυσικά μαντέψατε, μπλογκοπαιγνιδο, στο οποίο με κάλεσε ο φίλος μπλογκούλης!
Το εν λόγω μπλογκοπαίγνιον, απαιτεί να γράψω το αγαπημένο μου ποίημα, το αγαπημένο μου ρητό, και να σας δείξω τον αγαπημένο μου πίνακα, όχι οπωσδήποτε με αυτή τη σειρά!
Λοιπόν, ο αγαπημένος μου πίνακας, δεν είναι ένας, είναι δυο. Είναι τελείως διαφορετικής τεχνοτροπίας, αλλά με μαγεύουν εξίσου και οι δύο. Πρόκειται για έναν πίνακα με νούφαρα του Μonet και το στοχαστικό τριαντάφυλλο του Dali.
Το αγαπημένο μου ποίημα είναι του νομπελίστα Σεφέρη:
Ω να μπορούσαμε να αγαπήσουμε
τουλάχιστον σαν τις μέλισσες
όχι σαν τα περιστέρια
τουλάχιστον σαν τα κοχύλια
όχι σαν τις σειρήνες
τουλάχιστον σαν τα μερμήγκια
όχι σαν τα πλατάνια...
όχι σαν τα περιστέρια
τουλάχιστον σαν τα κοχύλια
όχι σαν τις σειρήνες
τουλάχιστον σαν τα μερμήγκια
όχι σαν τα πλατάνια...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ (στίχοι 34-40)
ΣΑΒΒΑΤΟ (στίχοι 34-40)
Το αγαπημένο μου ρητό, είναι του Αριστοτέλη:
H ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΔΕ ΓΕΛΑΣΑΜΕ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΑΜΕΝΗ ΜΕΡΑ!
Και τώρα τελευταία, έχω χάσει πολλές...
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωή είναι ένα ποτάμι που περνά ανάμεσα αποό τα δαχτυλά σου.. πιες! Και μην αφήνεις τις μέρες να περνούν!
Καλημέρα Ρία....Να γελάς λοιπόν !
ΑπάντησηΔιαγραφήανεμοσκορπίσματα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα, πίνω από το ποτάμι αλλά μερικές φορες το χάνω...
δήμητρα
ΑπάντησηΔιαγραφήπρέπει το γέλιο να είναι από την καρδιά μας...
και με τόσο πυρετό και κούραση που έχω αυτές τις μέρες μόνο γέλιο από την καρδιά μου δεν μπορώ να έχω...
Καλημερα χρυσό μου ....περαστικά είναι όλα έτσι κι αλλιως!
ΑπάντησηΔιαγραφήνανά τσούμα,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα.
περαστικά θα είναι αλλά, αν δεις τα σχόλια στα προηγούμενα δύο ποστ, θα καταλάβεις για πόση βλακεία μιλάμε και κακία στα μπλογκ!
Ρία, ο Αϊνστάιν έλεγε ότι δυο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και διατηρούσε μάλιστα και μια επιφύλαξη για το πρώτο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜικρη η ζωη μας... χαμογελα οσο μπορεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλια και καλημερα :-D
κωνσταντίνε
ΑπάντησηΔιαγραφήγνωστό το μέγεθος της ηλιθιότητας των ανθρώπων. απλά ποτέ δεν το συνηθίζουμε ή δεν είναι τόσο εύκολο να το αγνοήσουμε...
χειμωνιάτικη λιακάδα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι επίσης, όταν χαμογελούμε, οι άλλοι ανησυχούν. και αυτό μου αρέσει τρελλά!
Δεν ξέρω γιατί αλλά το google reader χάνει posts. Το προηγούμενο το έχασσα. Μήπως έχεις κανά τέτοιο πρόβλημα με το google laughter; Μα να χάνεις μέρες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια δες εδώ μήπως και κερδίσεις εη σημερινή. Είναι παλιό και γνωστό αλλά τη δουλειά την κάνει.
http://www.youtube.com/watch?v=v8ZhzfjD5Gs
θάνος
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν κατάλαβα ούτε τα μισά από όσα μου έγραψες!
ξεχνατε φαίνεται ότι είμαι ξανθια!
Οκ my bad. Το google reader? You know? Που μας ενημερώνει για το ποια από τα blogs που έχουμε γραφτεί έχουν νέες ανρτήσεις; Ε, αυτό το μαραφέτι δε μου δουλεύει με συνέπεια. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην δω στην ώρα του το προηγούμενο post σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο google laughter (το γέλιο του γκούγλε επί το ελληνικότερον) ήταν μια αποτυχημένη (κατά πως φαίνεται) προσπάθεια για χιούμορ. Έχω πολλές από δαύτες τελευταία. Το νόημα υποτίθεται πως είναι ως εξής: όπως το google reader χάνει posts έτσι και το ggogle laughter χάνει γέλια. Οπότε εσύ δε γελάς και χάνεις τις μέρες.
Γκέγκε ή νούκου γκέγκε;
Τουλάχιστον το video έκανε δουλειά;
θανο
ΑπάντησηΔιαγραφήη ξανθιά το έλαβε το μήνυμα!
ευχαριστώ για την επεξήγηση.
το βίντεο καλό!
Μάλλον αγγλοποιείται το χιούμορ μου... oh well..
ΑπάντησηΔιαγραφή...keep that smile shinnin'!
Καλό μου κορίτσι...αγαπημένος ο Νταλί, με την ποίηση δεν τα πάω πολύ καλά αλλά τελευταία με κάτι κΑλόπαιδα μπλόγκερς που 'χω μπλέξει αρχίζω και τη μελετάω (δεν τα πάω κι άσχημα) όσο για το ρητό..φοβερό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ γελάω κάθε μέρα από την καρδιά μου παρά τις φιλότιμες προσπάθειες να μου κόψουν το γελάκι..πάω να διαβάσω σχόλια προηγούμενου πόστ να δω ποιός σε πείραξε..(είμαι κατίνα, πως να το κάνουμε:)
Φιλιαααααά
θάνος
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ!
μανιτάρι
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλενάδα, μπες να δεις τι ανοϊκοί κυκλοφορούν έξω!
όλα του νταλί δε μου αρέσουν, πιο πολύ μου αρέσουν οι κλασσικοί και οι ιμπρεσιονιστές!
ρίτσος τα ερωτικά του, σεφέρης και παλαμάς οι πλέον αγαπημένοι μου!
H ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΔΕ ΓΕΛΑΣΑΜΕ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΑΜΕΝΗ ΜΕΡΑ! το κρατάω καλησπέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήάνεμος5
ΑπάντησηΔιαγραφήη πιο μεγάλη κουβέντα που είπε ο αριστοτέλης!
Καλώς όρισες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι ξεροκέφαλος και γι' αυτό προσπάθησα να κάνω πάλι χιούμορ.
Hint: οι Άγγλοι λένε "you're welcome"
ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ... έρχομαι από προηγούμενο πόστ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εμένα με έβρισε κάποιος προχτές σε ένα παλιότερο πόστ για μετανάστες που είχα γράψει... πολύ πλάκα..!
Να, αυτοί είναι λόγοι να γελάς...!!
Φιλάκια Ριάκι μου καλό!
θάνο
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς σε βρήκα!
μανιτάρι
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ έχω μόνιμους θαμώνες που με βρίζουν!
αλλά αν το ξανακάνουν θα τα σβήνω και τέρμα. βαρέθηκα να είμαι κυρια και υπεράνω!
καλησπερα ρια.χρονια και ζαμανια!απότι βλεπω τα ηλεκτρονικα κατακαθια καλα κρατουν. ελπιζω να εισαι καλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήσπύρος1000
ΑπάντησηΔιαγραφήγειά σου σπυρο!!!!
ελπίζω να είσαι καλά, εσύ και η οικογένειά σου, πράγματι τα βλαμένα όλα είναι εδώ, μόνο που δε θα μείνουν για πολύ!
Τι ωραίο ποιήμα όπως και οι πίνακες και το ρητό επίσης..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγάπη για όλους και όλα..
ηφαιστίωνας
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είσαι καλά ηφαιστιωνάκο!
πως πας εσύ?
:) Καλά είμαι, λίγο κουρασμένος επειδή δεν πρόλαβα να ξαπλώσω.. thanks που ρωτάς..
ΑπάντησηΔιαγραφήhfaistiwna
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή ξεκουραση και πρόσεχε τον εαυτό σου!
για πότε ο διορισμός???
χεχε! ευχαριστώ πολύ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΧτες πήρα το Υπουργείο, για αρχές του έτους μου είπαν.. άντε να δούμε!
Θα το μάθετε όπως και να έχει...;)
Οι πίνακες υπέροχοι, τα νούφαρα τα ήξερα αλλά το τριαντάφυλλο δεν το ΄χα ξαναδεί, τέλειο το κίτρινο με το μπλε στον ορίζοντα... Έχεις δίκιο που είναι οι αγαπημένοι σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς οι χαμένες μέρες όλο και πληθαίνουν τελευταία.
Φιλιά :)
Άσχετο, ο τίτλος πού κολλάει? Είναι σουρεάλ?
ΑπάντησηΔιαγραφήηφαιστίωνα
ΑπάντησηΔιαγραφήμε το καλό ηφαιστίωνα, με το καλό!
σουζάννα
ΑπάντησηΔιαγραφήο τίτλος κολλάει στον μπλογκούλη που έβαλε τίτλο ο μπλογκούλης πετά ένα κόκκινο μήλο. και εγώ το έπιασα και απαντώ. το ίδιο έπρεπε να κάνουν και οι άλλοι που απάντησαν στο μπλογκοπαίγνιδο αλλά δεν το σκέφτηκαν, επειτα, το βρήκα χαριτωμένο και το έβαλα.
ήρθε βέβαια και το ιντερνετικό σκουλήκι και μου έριξε ένα βρίσιμο αλλά το διέγραψα και πάει λέγοντας. πολλοί μαλάκες τελευταια ρε σουζάννα, πως να μη χάσεις μέρες με τόσους μαλάκες?
Τί να σου πω, επειδή τα διάβασα τα προηγούμενα, για ΄μένα αυτό είναι ψυχασθένεια. Δεν το καταλαβαίνω. Και να σου πω την αλήθεια, είναι και λίγο φοβιστικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήεεμενααα να δεις ποσο μ αρεσει! Επισης μην ξεχνας πως το χαμογελο ειναι η καλυτερη γυμναστικη για τους μυς του προσωπου! οεοο!
ΑπάντησηΔιαγραφήσουζάννα
ΑπάντησηΔιαγραφήαν κάποιος είχε τα ...κότσια να μιλήσει με το πραγματικό του όνομα, ναι να τον φοβηθώ. κάποιος όμως που μέσα στην ανωνυμία του μπλογκ, παίρνει επιπλέον προφυλάξεις και είναι ανώνυμος, τι να με τρομάξει????
χειμωνιάτικη λιακάδα,
το μυαλό μερικών είναι άρρωστο. αυτούς τρελλαίνομαι να τους πειράζω. να τους κοιτώ με ένα αινιγματικό χαμόγελο και να τους βλεπω να προβληματίζονται έντονα...
Η ανωνυμία στα blogs είναι μύθος. Άπό τη στιγμή που κάποιος γράφει εδώ μέσα αναρτώντας από ένα κείμενο ως ένα σχόλιο, παύει να είναι ανώνυμος. Μόνο που υπάρχουν ανώνυμοι που δεν το ξέρουν αυτό και αισθάνονται ασφαλείς πίσω από την δήθεν ανωνυμία τους! Και να πω και κάτι; Εμένα πιο πολύ με φοβίζει αυτό! Καλύτερα χίλιοι βλάκες δίπλα μας, παρά το ένα και μοναδικό μάτι κάποιου αόρατου αδερφού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠίνακας, ποίημα και ρητό παραπέμπουν σε πανέμορφη ψυχή. Σαν την δική σου...
μπλογκούλη
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ
και εχεις δικιο. το έχω γραψει και εγώ αυτό παλιότερα.
με τον μεγάλο αδερφό τι θα κάνουμε?