ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΜΟΥ!

Ronin.gr - widget IP και λειτουργικού

26 Μαρ 2012

ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΙΧΕ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ (ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΑΛΛΑ ΔΕΥΤΕΡΙΑΤΙΚΟ)

Έκλεισε το τηλέφωνο φανερά προβληματισμένη.
Εντάξει, ήταν είκοσι πέντε χρονών. Δεν την είχαν πάρει όμως και τα χρόνια!
Ήταν όμορφη, ήταν μορφωμένη, είχε καλή δουλειά, γιατί στενοχωριόταν;
Ο Σταύρος ήταν σαφής. Ήθελε να τη δει.
Ήξερε τι ήθελε.
Πριν δυο εβδομάδες της είπε ότι είχε ανάγκη να σκεφτεί απερίσπαστος.
Και αυτή το δέχτηκε.
Το είχε ξαναδεί το έργο.
Όταν ο Ανδρέας της είχε πει ότι είχε ανάγκη να μείνει λίγο μόνος του, ένα μήνα μετά, της είπε, ότι ήθελαν να χωρίσουν.
Είχε πονέσει. Τον είχε αγαπήσει. Είχε αφήσει μια πολύ καλή δουλειά για να έρθει μείνει μαζί του στην επαρχιακή πόλη που είχαν μεγαλώσει και οι δυο. Τώρα αυτή είχε το δικό της μαγαζί, ο Ανδρέας είχε παντρευτεί μια άλλη και αυτή  τον έβλεπε κάθε μέρα.
Της πήρε τρία χρόνια να ξαναφεθεί. Να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Και ο Σταύρος δε θύμιζε σε τίποτα τον Ανδρέα. Στην εμφάνιση. Γιατί στη συμπεριφορά, ίδιος αποδείχτηκε πως ήταν.
Έτσι και αυτός ξαφνικά θυμήθηκε πως είχε ανάγκη να μείνει μόνος του.

Του είχε δώσει ραντεβού στο μικρό μπαράκι πάνω από τη θάλασσα. Θα στενοχωριόταν που θα στενοχωριόταν, ας ήταν τουλάχιστον με τη συντροφιά της αγαπημένης της θάλασσας.
Οι ώρες περνούσαν και έφτασε το σούρουπο.
Φόρεσε το μαύρο φόρεμα που αντικατόπτριζε τη συναισθηματική της φόρτιση.
Έκλεισε το μαγαζί, κλείδωσε, πέταξε τα κλειδιά στην τσάντα και καβάλησε το παπάκι της να πάει στο σημείο του ραντεβού.
Έφτασε πρώτη. Χαιρέτησε το Μάνο που δεν έλειπε ποτέ από το μπαράκι του, έδωσε την παραγγελία της, και ανέβηκε στον πάνω όροφο. Έπιασε ένα απομακρυσμένο τραπέζι με θέα το απέραντο γαλάζιο που σταδιακά μεταμορφωνόταν σε μαύρο. Σε λίγο το φεγγάρι θα ασήμωνε τη ρυτιδιασμένη επιφάνεια. Και αυτό θα παρηγορούσε την Αγγέλα.
Έφτασε η παραγγελία της. Ήπιε μια μεγάλη γουλιά και ένιωσε τη βότκα να της καίει το λαιμό. (Καλύτερα να ζαλιστώ λίγο, σκέφτηκε).

Απολάμβανε το καθρέφτισμα του φεγγαριού στη θάλασσα και χάζευε τις βαρκούλες που ανοίγονταν για ψαριά, όταν ένα κατακόκκινο κεφάλι άρχισε να ξεχωρίζει στο πλήθος που περπατούσε στην παραλιακή οδό.

Η Αγγέλα, τον κοιτούσε από ψηλά. Περπατούσε με τα χέρια στις τσέπες. Με το κεφάλι σκυφτό και με βήματα αργά και διστακτικά.

-(Χμ, άλλο ένα σημάδι για το τι θα μου πει), σκέφτηκε. (Μάλιστα, το έχω ξαναζήσει αυτό…)

Ο Σταύρος έφτασε στο μαγαζί και ανέβηκε πάνω με το ποτό του στο χέρι. Ήπιε μια γερή γουλιά και έσκυψε το κεφάλι.

Η Αγγέλα χαμογέλασε. (Μα πόσο γελοίοι είναι οι άντρες όταν θέλουν να χωρίσουν); είπε μέσα της.

-Λοιπόν, σ’ ακούω, είπε δυνατά.

-Ξέρεις, Αγγέλα, είσαι μια πολύ όμορφη κοπέλα, μορφωμένη, οικονομικά αποκατεστημένη, μη σου πω πετυχημένη…

Η Αγγέλα έπαψε να ακούει, ήξερε τι θα επακολουθούσε. Το ξαναζούσε. Αντί για το Σταύρο, είχε απέναντί της τον Ανδρέα.
…εγώ πάλι, είμαι ακόμα αδημιούργητος. Και ενώ εσύ είσαι τόσο καλή μαζί μου, εγώ θεωρώ ότι δε θα ήταν σωστό να σε εγκλωβίσω τόσα χρόνια με ένα χαρακτήρα σαν το δικό μου. Σου αξίζει κάτι καλύτερο. Κάτι που θα μπορέσει να σου προσφέρει ότι εγώ δεν είμαι σε θέση. (Τι χαζομάρες λένε οι άντρες όταν θέλουν να χωρίσουν!)

Η εικόνα του Ανδρέα έφυγε από τα μάτια της και είδε το Σταύρο να την κοιτά ερωτηματικά και να περιμένει μια απάντησή της.

-Λοιπόν, τι λες; της είπε φανερά αγχωμένος;
-Τι να πω; είπε η Αγγέλα. Συμφωνώ. (Δηλαδή, τι να κάνει; να μη συμφωνήσει; ο άνθρωπος ήθελε να χωρίσει, αυτή πως θα τον κρατούσε; με το ζόρι;)
Και ενώ σκεφτόταν αυτά, βλέπει το Σταύρο να γονατίζει μπροστά της και να της τείνει ένα μικρό κουτάκι με ένα δακτυλίδι μέσα.

-Ώπα, ώπα, τι κάνεις;;; τον ρώτησε.
-Τί τί κάνω; αφού συμφωνείς ότι πρέπει να προχωρήσουμε μαζί σε άλλη φάση τη  ζωή μας, σου κάνω πρόταση γάμου!
-Μισό λεπτό, δεν ήθελες να μου πεις ότι χωρίζουμε;
-Ρε Αγγέλα, τόση ώρα μίλαγα, δεν πρόσεξες ούτε μια λέξη από όσα σου είπα;
-Τι να προσέξω, αφού ξεκίνησες, ότι είμαι όμορφη, μορφωμένη, οικονομικά ανεξάρτητη, νόμιζα ότι θα μου έλεγες ότι εσύ δε μου αξίζεις και ότι θα έπρεπε να χωρίσουμε για το δικό μου καλό.
-Ναι, είπε γονατισμένος ακόμα ο Σταύρος, να τα ξαναπώ αλλά σε παρακαλώ πρόσεχέ με τώρα…

… ναι είσαι πολύ όμορφη, ναι είσαι μορφωμένη, να είσαι πολύ επιτυχημένη ως επαγγελματίας, και ναι εγώ είμαι δύστροπος, και απότομος, και μερικές φορές δε δίνω σημασία σε ότι θα άρεσε να ακούει μια κοπέλα να της σχολιάζει ο σύντροφός της, αλλά αυτές οι δυο εβδομάδες με έκαναν να καταλάβω, ότι έχεις ομορφύνει τη ζωή μου τόσο πολύ που αν σε έχανα θα ήμουν τρομερά δυστυχισμένος και θέλω η σχέση που ένα χρόνο τώρα έχουμε… θέλω… να περάσει στο επόμενο στάδιο. Εκεί εσύ είπες ότι συμφωνείς…

-Και βέβαια συμφωνώ. Απλά νόμιζα άλλα πράγματα και επέλεξα να μην είμαι εδώ όσο θα μου έλεγες να χωρίσουμε. Και αφού δε θες να χωρίσουμε, δέχομαι και το δακτυλίδι, λέω ναι στο γάμο που μου προτείνεις, και τώρα μπορείς να σηκωθείς, γιατί αισθάνομαι λίγο γελοία;;;

Είπε η Αγγέλα και έβαλε τα γέλια καθώς ο Σταύρος την αγκάλιαζε και τη σήκωνε φέρνοντας τη γύρω γύρω!!!

Τελικά, αυτό δεν το είχε ξαναζήσει… και αυτό ήταν πολύ πολύ καλύτερο από αυτό που νόμιζε ότι θα ξαναζούσε!

(χάπυ εντ δε θέλατε; το έγραψα!)


24 σχόλια:

  1. Ουφ, εμένα όποτε μου έλεγαν πόσο όμορφος, έξυπνος, δημιουργικός, ερωτικός και δεν ξέρω τι άλλο είμαι, μου έδιναν πόδι! Ωραίο λοιπόν το χάπι εντ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εμ γιαυτό τα έγραψα. και δεν ήσουν ο μόνος που τα άκουσε αυτα. όλοι οι άντρες τα ιδια λένε!

      Διαγραφή
  2. Πέρασαν οι ημικρανίες και έχουμε happy end?

    Πάντως αυτό που κλέβει την παράσταση πρέπει να σου πω είναι η φωτογραφία επικοινωνίας με τον Θεό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πέρασαν παύλο μου, πέρασαν!

      ωραία η φωτό και εμένα μου άρεσε. όντως έκλεψε την παράσταση!

      Διαγραφή
  3. Χαχαχαχαχ! Φιλενάδα, πολύ καλό happy end, με λουλούδια και φιλάκια!!!
    Κοίτα, δάκρυσα από γελιο!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ε να γελάσετε και κάποια φορά. ολο θα κλαίτε με τα γραφόμενά μου;

      Διαγραφή
  4. Πόσα χάπια ήπιες και σε πιάσανε οι αισιοδοξίες...
    Υπάρχουν και τέτοιοι άνδρες ??? που εκτιμούν λέμε ...
    μην παρεξηγηθούμε...
    καλησπέρα φιλενάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν πήρα παρά μόνο τα ιμιγκράν μου!
      σπανιότατοι μεν, υπαρκτοί δε!

      Διαγραφή
  5. τι καλά! επιτέλους και ένα χάπι εντ, να αναθαρρήσουμε. Φιλιά Ρία, ευχαριστώ ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. E! καλά μετά από οπτικές ημικρανίες γράφεις...να το θυμάσαι!!!!ΧΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ας γράφω και χωρίς ημικρανίες. έκανα εμετό στην κουβέρτα από την ημικρανία, έπλενα με πονοκέφαλο κουβέρτες το σάββατο!

      Διαγραφή
  7. Ουφφ πες το καλή μου με έσκασες !!
    ήμουν έτοιμη να γράψω "πόσο μαλάκες είναι οι άντρες"!! οκ ,οκ ,το παίρνω πίσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλά το πόσο μαλάκες έίναι, είναι γεγονός, αλλά είπα να γράψω κάτι ευχάριστο σήμερα!

      Διαγραφή
  8. Και ότι ετοιμαζόμουν να κλείσω το κινητό για να επικοινωνήσω!
    Λες να φταίει αυτό ή ο ανάδρομος που μου "πετάει" τη σελίδα έξω;
    Ασε που ήμουν έτοιμη να βρίσω τους ηλίθιους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σας την έσκασα όμως, έτσι;

      έπρεπε να σα κάνω και να γελάσετε. δε θα κλαίτε μονο όσοι με διαβάζετε!

      Διαγραφή
  9. Εγω έχω το τηλέφωνο του κι επικοινωνώ απευθείας χωρίς μεσίτες, που όλο και κάτι βάζουν στην τσέπη με κάθε μεσιτεία χαχαχα. Πάντως ήταν ένα γλυκό τέλος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. οι μεσάζοντες ανεβάζουν και την τιμή. καλύτερα απ' ευθείας επικοινωνία με τον κύριο!

      χαίρομαι που σου άρεσε εύη μου!

      Διαγραφή
  10. Εμένα μου άρεσε η πινακίδα! Φαίνεται ότι η επικοινωνία με τον ...θεό γίνεται με ραδιοκύματα και το κινητό τα παρεμβάλλει. Αυτό που λέμε "ηλεκτρονικά αντίμετρα" στη στρατιωτική γλώσσα των τηλεπικοινωνιών! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πολύ προχωρημένοι οι παπάδες στοη ηλεκτρονικό πόλεμο!

      Διαγραφή

οι δικές σου σκέψεις ποιές είναι;

σχόλια γραμμένα με αγγλικούς χαρακτήρες θα σβήνονται αμέσως. αν δε γνωρίζετε πως γυρνά το πληκτρολόγιο στα ελληνικά, ρωτήστε να μάθετε!

Από το Blogger.

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ
ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΙΝΕΨΕΙΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΛΑΚΩΝΕΙ

Αναγνώστες