ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΜΟΥ!

Ronin.gr - widget IP και λειτουργικού

19 Δεκ 2010

OTAN TO MYAΛΟ ΦΥΡΑΙΝΕΙ...

Την ιδέα για την ανάρτηση αυτή, μου την έδωσε η φίλη Βερόνικα, από τη μακρινή Ισπανία. Στο ελληνικό της μπλογκ, είχε σα θέμα ιστορίες ανελκυστήρων. Και έγραψα ένα πάθημά μου.

Και το μοιράζομαι και μαζί σας.

Πριν καιρό, κανονίζω να δεξιωθώ (πως τα γράφω έτσι το άτιμο), κάτι φίλους. Γυρνώ από τη δουλειά και σταματώ πρώτα στο σούπερ μάρκετ. Αγοράζω αναψυκτικά, μπύρες, λιχουδιές και είπα να κάνω την σπεσιαλιτέ μου που είναι κοτοσαλάτα. Αγοράζω ένα μεγάλο κοτόπουλο, μερικά βάζα μαγιονέζα και μουστάρδα, βάζα με κάπαρη, με αγγουράκια τουρσί, ένα κιλό σπόρια καλαμπόκι, ένα κιλό αρακά, ένα κιλό καρότα, ένα κιλό πατάτες όλα κομμένα σε κυβάκια και διάφορα κίτρινα τυριά. Και φυσικά αυγά. Παίρνω κεριά, χαρτοπετσέτες και η αλήθεια είναι, ότι αν με αφήσεις σε σούπερ μάρκετ, μέχρι και τον πωλητή θα πάρω, και αφήνω στο ταμείο γύρω στα τριακόσια ευρώ. Βάλτε τώρα με το μυαλό σας τι πήρα. Τα πάντα. Ενημερωτικά σας λέω ότι ξαναπήγα στο σούπερ μάρκετ τρεις μήνες μετά. Μέχρι τότε, είχα πράμα στο ψυγείο και τα ντουλάπια…

Φορτώνω το γερμανούλη, πάω σπίτι, ξεφορτώνω το γερμανούλη και αρχίζω να μεταφέρω τα πράγματα στο ασανσέρ, βάζω μια βαριά σακούλα να κρατάει ανοιχτή την πόρτα και αρχίζω να γεμίζω. Τελειώνω, κλείνω την πόρτα την εξωτερική, κλείνω και τις εσωτερικές και πατάω το κουμπί. Τίποτα. Ελέγχω τις εσωτερικές πόρτες, ξαναπατάω το κομβίο. Τίποτα. Νιέντε. Νάδα.

Μου γυρνάει το μάτι! Χαλασμένο είναι πάλι, σκέφτομαι. Είχαμε και ένα εξάμηνο που το ασανσέρ δε λειτουργούσε, λέω το ξανάπιασε το γλυκί του!!!

Βγάζω τα πράγματα από το ασανσέρ, τα αραδιάζω στη σκάλα να δω τι θέλει ψυγείο, γιατί αν δεν το ξέρετε μένω στον όγδοο όροφο. Όγδοο. Το πιάσατε το υπονοούμενο υποθέτω!

Εκτός από μερικά κεριά και κάτι χαρτοπετσέτες, όλα τα άλλα ήθελαν ψυγείο. Δε βαριέσαι, λέω, ας τα ανεβάσω και αυτά. Κάνω αναδιάρθρωση των αντικειμένων, τα ξαναβάζω σε σακούλες, λιγότερες αυτή τη φορά, ενισχυμένες όμως, και ξεκινώ.

Πιάνω τέσσερις σακούλες, τις ανεβάζω στον πρώτο. Ξανακατεβαίνω, παίρνω άλλες τέσσερις και τις ανεβάζω και αυτές στον πρώτο. Ξανακατεβαίνω στο ισόγειο, παίρνω άλλες τέσσερις, τις πάω στον πρώτο και ξανακατεβαίνω για τέταρτη και τελευταία φορά και παίρνω τις τελευταίες τέσσερις για τον πρώτο. Κάθομαι δυο λεπτά, παίρνω δυνάμεις και ξεκινώ για το δεύτερο όροφο. Με τον ίδιο ρυθμό και τρόπο. Τέσσερις σακούλες τη φορά. Σκεφτείτε το αυτόν, διά τους υπόλοιπους επτά ορόφους.

Μετά καμιά ώρα, φτάνω στον όγδοο. Ανοίγω την πόρτα, βάζω τις τέσσερις πρώτες σακούλες, κατεβαίνω στον έβδομο παίρνω τις άλλες τέσσερις, τις ανεβάζω, τις βάζω μέσα. Εν τω μεταξύ, ο ιδρώτας να τρέχει, τα χέρια μου να μουδιάζουν, τα πόδια μου να τρέμουν και να αναπνέω σαν ατμομηχανή. Ξανακατεβαίνω στον έβδομο, παίρνω τις προτελευταίες τέσσερις, τις ανεβάζω στον όγδοο και τις αραδιάζω στο πάτωμα με τις άλλες οκτώ που βρίσκονταν ήδη εκεί. Την ώρα που κατεβαίνω για τις τελευταίες τέσσερις ακούω το χαρακτηριστικό ήχο που κάνει το ασανσέρ όταν πατάς το κουμπί. Κατεβαίνω και μονολογώ: «ναι ρε κακομοίρη, πάτα, πάτα, θα ανέβει. Σε βλέπω και εσένα με τα πόδια». Με αυτά και με τούτα, φτάνω στον έβδομο, έχω φορτωθεί τα τελευταία σακούλια μου, και ξαναρχίζω τον ανήφορο.

Με το που φτάνω στον όγδοο, ανοίγει η πόρτα του ασανσέρ που είχε ανέβει, και βγαίνει ο σύντροφός μου από μέσα. Με κοιτά που είμαι κόκκινη, που είμαι φορτωμένη σα γαϊδούρι, που λαχανιάζω, που είμαι μούσκεμα από τον ιδρώτα και μένει άναυδος. Δε λέω τίποτα. Μπαίνω στο σπίτι, αφήνω τις σακούλες στο πάτωμα δίπλα στις άλλες δώδεκα και ξαπλώνω στο πάτωμα δίπλα στις σακούλες για να δροσιστώ από τα πλακάκια του πατώματος. Ο φίλος μου με κοιτά, και βάζει τα γέλια. Είμαι κουρασμένη, στάζω, δεν μπορώ να αναπνεύσω, έχω κράμπες στα χέρια και στα πόδια, βλέπω αστράκια και είμαι και άβολα στα πλακάκια. Μετά από κανένα πεντάλεπτο που η αναπνοή μου επανέρχεται, σηκώνομαι, κάθομαι στον καναπέ και αρχίζω και εγώ τα γέλια.

Γελάω γιατί όση ώρα ήμουν ξαπλωμένη στα πλακάκια, ξαναπαίζω την κασέτα στο μυαλό μου και διαπιστώνω ότι αντί να πατήσω το κουμπί του όγδοου ορόφου, πάταγα το ισόγειο!!!

Εντάξει, τα έχω χαμένα, αλλά παρόλα αυτά, είμαι αξιολάτρευτη!!!


22 σχόλια:

  1. ΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧΑΧΑΧ δεν υπάρχεις αχαχαχαχαχα!Η πλάκα θα ήταν να έμενες μέσα με τα ψώνια ή να έμεναν τα ψώνια μέσα στ' ασανσέρ (με τον κλασσικό τρόπο, ανεβαίνω στον όγδοο με τα πόδια και πατάω το κουμπί να ανέβουν οι σακούλες γιατί δεν χωράμε όλοι!) ή ακόμη χειρότερα, να χες προηγουμένως ανοίξει από την πείνα σου ένα βάζο τουρσί, να τρωγες δυο-τρία κομμάτια και κλεισμένη στο ασανσέρ να γκάνιαζες απ' τη δίψα!

    Ρε συ, σοβαρά τώρα, με ενδιαφέρει πολύ να μάθω αυτή την κοτοσαλάτα, μου φαίνεται πολύ ωραία.Μπορείς να μου πεις τη συνταγή; Σκέφτομαι να τη φτιάξω τα Χριστούγεννα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χαχαχαχχαχα τέλειο!!! τώρα θα ξέρεις όμως, ότι αν κάτι δεν πάει καλά, μπορεί να μην φταίει το μέσο! χαχαχαχαχα! Είσαι απίστευτη! 8 ορόφους με τα πόδια! Επί πόσε φορές ο καθένας!
    Και η γελοιογραφία επίσης τέλεια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μάγισσα Κίρκη

    θα κάνω ανάρτηση για την κοτοσαλάτα, σου το χρωστάω γιατί αν δεν ήσουν εσύ, δε θα με κορόιδευαν στην ουρά της τράπεζας, της εφορίας, το μετρό και την καφετέρια που διάβαζα το βιβλίο σου και γέλαγα σα χαζή μόνη μου!

    έχω πάθει και άλλα, καλύτερα, έχω αφησει το καρπούζι μέσα να κανει βόλτες στην πολυκατοικία γιατι στο δεύτερο όφορο είδα μια κατσαριδα, πάτησα το στοπ, κατέβηκα στον τρίτο, ανέβηκα με τα πόδια και το καρπούζι κάποιος άλλος το χάρηκε και δροσίστηκε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Hfaistiwnas

    τριάντα δυο ορόφους ανέβηκα ηφαιστιωνα και με βάρος πολύ κάθε φορά. αλλά δε μου έφταιγε κανείς. το ξερό μου το κεφάλι έφταιγε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. χαχα τι τον θες το διάδρομο καλή μου!!! εμ έτσι εξηγούνται οι όμορφες γάμπες...
    τέλεια γυμναστική...
    φιλιά πολλά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΦΟΥΛΗ

    έξι μήνες το ασανσέρ ήταν χαλασμένο. έξι μήνες το σούπερ μάρκετ ήταν περιορισμένο και έπαιρνα μόνο ότι χώραγε σε μια τσάντα. τίποτα άλλο όσο και να το χρειαζόμουν. άσε που έπεσαν γιορτές και ταξίδια. να ανεβαίνεις στον όγδοο με βαλίτσα από εβδομάδα στο εξωτερικό. τίποτα άλλο δε σου λέω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το καλό είναι ότι έπειτα από τόση γυμναστική, μπόρεσες να φας χωρίς τύψεις στο δείπνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χααααχαχαχαχαχα! Δύο φορές το έχω διαβάζει και δεν σταματάει το γέλιο... και τώρα με το καρπούζι!!! Με πεθαίνεις!

    Θα βάλω ένα link σου στο μλπγ μου!!!

    Ευχαριστώ, φιλενάδα μου!

    Εχεν, εχεμ...και συνταγή περιμένω εγώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κι εγώ το ίδιο με την athina σκέφτηκα: "Τουλάχιστον έκαψες τις θερμίδες της κοτοσαλάτας!"
    Να περνάς καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. athina μπασιούκα

    μη σου πω και δυο μερίδες, όχι μόνο μία. σκέψου, ανέβηκα μόνο 32 ορόφους με βάρος τουλάχιστον έξι κιλά τη φορά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Verónica Marsá

    η συνταγή είναι έτοιμη, θα αναρτηθεί την τρίτη το πρωί φιλενάδα.
    θα σου αρέσει και θα την κάνεις πολύ εύκολα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. sstamoul

    μαμά εις τον κύβο, η κοτοσαλάτα, αν δε βάλεις πατάτα, έχει μόνο πρωτείνες και δεν παχαίνει γιατί ο οργανισμός μόνο τους υδατάνθρακες χρησιμοποιεί για ενέργεια. μόνο σε παθολογικές καταστάσεις ο οργανισμός χρησιμοποιεί πρωτείνες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ...και όμως, αγαπητή μου Ρία, υπάρχει κάτι σ' αυτήν την ιστορία που αξίζει ένα μεγάλο μπράβο! Πόσους ανθρώπους ξέρεις που έχουν την ψυχική διαύγεια, αυτοπεποίθηση και καρδιά να κάτσουν μετά στον καναπέ και να γελάσουνε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. thinks

    εγώ θα το έλεγα βλακεία, ας είχα το μυαλό μου εκεί να μη χρειαστεί να ανέβω οκτώ ορόφους με τα πόδια επί τέσσερα!!!

    πάντως το έγραψα, είμαι η άτιμη αξιολάτρευτη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανεξάρτητα από το γαμημένο το ασανσέρ, αυτή η σαλάτα για ρώσσικη μου κάνει, με απλή προσθήκη κοτοπούλου (πιάσταε τον τόνο;)... Μόνο τον μαϊντανό ξέχασες και τα ασπράδια αυγού. Περαστικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. 'Αρθρον 1ο:
    Φεύγεις για γραφειο παρόλο που έχεις πιάσιμο στη μέση σου.
    Στο γραφείο πεθαίνεις και σε πιάνει τράβηγμα από τη μέση στο πόδι, κλπ΄
    Γυρνάς σπίτι κακήν κακώς.
    Το ρημάδι δε λειτουργεί.
    μένεις στον 5ο.

    Άρθρον 2ο:
    αφηρημένη;;;;;;
    Δε φαντάζεσαι πόσο σε συμμερίζομαι.

    Άρθρον 3ο:
    σε βρίσκω σούπερ, νά σαι καλά!
    Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΠΕΡΑΣΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
    ΠΩ ΠΩ!!!!ΤΙ ΕΠΑΘΕΣ 8 ΟΡΟΦΟΥΣ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Δεν το πιστευω! Τοοσο "εμενταλ? χιχιχι
    Ρε φιλεναδα ειπαμε.. αλλα οχι κι ετσι! Μηπως να αρχισω να ανησυχω για σενα? Ουτε εγω δεν παθαινω τετοιες πλακες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Heliotypon

    κάπως έτσι είναι όντως, μόνο που δεν έχει ασπράδια, έχει ολοκληρα αυγά και καθόλου μαϊντανό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. happypepper

    το έχεις δει και εσύ το όνειρο...

    και πέμπτος, μέχρι τον τέταρτο κάτι γίνεται, από εκεί και πάνω είναι μαρτύριο!

    μερσί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS

    ευχαριστώ σκρουτζάκο, επίσης. καλό πτυχίο!

    και από τη βλακεία μου το έπαθα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Λιακαδα

    έμενταλ με κάτι τρύπες ναααααα!
    τι γίνεσαι ρε φιλενάδα, ξεμπέρδεψες με το κλεφτρόνι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

οι δικές σου σκέψεις ποιές είναι;

σχόλια γραμμένα με αγγλικούς χαρακτήρες θα σβήνονται αμέσως. αν δε γνωρίζετε πως γυρνά το πληκτρολόγιο στα ελληνικά, ρωτήστε να μάθετε!

Από το Blogger.

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ
ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΙΝΕΨΕΙΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΛΑΚΩΝΕΙ

Αναγνώστες