ΓΙΑΤΙ;;;

 
Εδώ και αρκετά χρόνια, παίζω σε ένα ιντερνετικό παιχνίδι. Καμιά σχέση με όσα διαβάσατε σε προηγούμενη ανάρτηση για το παιχνίδι κυριαρχίας με την Τουρκία.

Σε αυτό το παιχνίδι, εγώ ήμουν ελεύθερη παίκτρια. Δηλαδή δεν αγόραζα γύρους. Απλά έπαιζα για το κέφι μου. Για να διακριθείς όμως, χρειάζεσαι ισχυρή προστασία. Εκτός από τον τότε σύντροφό μου που έπαιζε και αυτός στο παιχνίδι και αγόραζε γύρους, με βοηθούσε και ένας άλλος παίκτης από τη Σκωτία με το όνομα «νυχτερίδα». Γύρο στο γύρο, γίναμε φίλοι και μιλούσαμε στο msn με αυτόν και τη γυναίκα του. Περισσότερο με τη γυναίκα του γιατί αυτός δούλευε και εκτός του Κilmarock που διέμεναν.

Ανταλλάσαμε πολλά e mail με την Κt και τον Dazz. Ώσπου ένα πρωί μου λέει η Κt ότι σε δυο μέρες είναι η κηδεία του Dazz.

Έπαθα ένα μικρό σοκ, ειδοποίησα και στο παιχνίδι και έστειλα τα συλλυπητήριά μου.

Σήμερα, έμαθα ότι ο Dazz αυτοκτόνησε. Νόμιζα ότι ήταν άρρωστος ή ότι έγινε ατύχημα. Αλλά η γυναίκα του μου είπε ότι κρεμάστηκε και τον βρήκαν τα δυο μεγαλύτερα αγόρια τους. Ο μεγάλος μάλιστα, προσπάθησε να τον επαναφέρει με το φιλί της ζωής, αλλά μάταια… θα παραμείνουν άγνωστα τα αίτια του εγχειρήματός του. Δεν είχαν οικονομικά ή επαγγελματικά προβλήματα. Δεν ήταν άρρωστος και το έκρυβε. Δεν είχαν προβλήματα στη σχέση τους το ζευγάρι…

Και αναρωτιέμαι.

Τι είναι αυτό που σε κάνει να αφήσεις τα πιο αγαπημένα σου πρόσωπα πίσω;

Τι είναι αυτό που σε τραβά να παραιτηθείς από όλα;

Να αφήσεις γυναίκα και τέσσερα παιδιά, τα δυο κάτω από τριών χρονών πίσω σου.

Πόσο θάρρος θέλει να αναζητήσεις το άγνωστο, ίσως και τρομερό;

Η πράξη σου είναι θάρρος ή δειλία;

Παραιτείσαι ή αναζητείς;

Πληγώνεις ή πληγώνεσαι;

Πόσο εγωιστικό ή αλτρουιστικό είναι αυτό που κάνεις;

Πως καταλήγεις να απαρνηθείς το ύψιστο δώρο που είναι η ζωή;

Πως αποφασίζεις για κάτι που θα αφήσει προβληματισμούς και τραύματα σε αυτούς που αγαπάς;

Γιατί;;;

Κουράγιο Kt.

Καλό ταξίδι Dazz.