ΑΝΤΕ ΠΑΛΙ ΦΑΣΑΡΙΕΣ-ΦΩΤΙΕΣ-ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΙ

Και ξαφνικά διαπιστώνω ότι έρχεται η επέτειος του πολυτεχνείου.

Άντε ταλαίπωρε ελληνικέ λαέ να μην κατεβαίνεις κάτω στο κέντρο, να μην αφήνεις το αυτοκίνητό σου στο δρόμο αλλά πλήρωσε πάρκινγκ, αν μένεις στο κέντρο ή τα εξάρχεια να μην ανοίγεις παράθυρα λόγω των δακρυγόνων…

Και όλα αυτά γιατί;;;

Για το τι έγινε εκείνη την περίοδο, δε θα το γράψω εγώ, το έχουν γράψει άλλοι και με περισσότερες γνώσεις από μένα.

Και όλοι καταλήγουν στο ότι έχουν διαστρεβλωθεί τα πάντα.

Εμένα με απασχολεί ότι βρίσκουν αφορμή να καταλύσουν τα πάντα μερικοί. Βρίσκουν ευκαιρία να καθίσουν και να χαβαλεδιάσουν οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές. Βρίσκουν ευκαιρία να μας κοροϊδέψουν οι δημοσιογράφοι.

Και θα μου πείτε τι με απασχολεί εμένα το όλο αυτό παραμύθι;

Με απασχολεί γιατί εκείνες τις μέρες χειρουργείται ένας φίλος μου με καρκίνο στο νεφρό και το νοσοκομείο είναι στο κέντρο της Αθήνας, κοντά στο πολυτεχνείο. Γιατί δε θα μπορώ να πάω να συμπαρασταθώ στον ίδιο και τη γυναίκα του. Γιατί δε θα μπορώ να πάω να μείνω κοντά του για να πάει η γυναίκα του να ξεκουραστεί. Γιατί ούτε ο Ιάσιος θα είναι εύκολο να πάει στο νοσοκομείο που δουλεύει (το ίδιο νοσοκομείο είναι). Γιατί για ένα τίποτα αναστατώνεται όλη η πόλη χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψιν τους μερικοί, ότι υπάρχουν προβλήματα που τα επιδεινώνουν.

Με απασχολεί και το θέμα διαδοχής στη Νέα Δημοκρατία. Ο Σαμαράς που φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις να προηγείται, ήταν αυτός που έριξε τη Νέα Δημοκρατία από την κυβέρνηση το 1993, ο Αβραμόπουλος είχε φύγει από το κόμμα και είχε κάνει δικό του. Η έρμη η Ντόρα που πάντα ήταν στην πρώτη γραμμή, φαίνεται ότι θα χάσει την αρχηγία. Κρίμα. Τελικά είχε δίκιο ο Παπαδόπουλος (ο συνταγματάρχης Παπαδόπουλος της επταετίας) που είπε «αν ήξερα πόσο ανόητος είναι ο ελληνικός λαός, θα τον κυβερνούσα από υπολοχαγός»…