ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΜΟΥ!

Ronin.gr - widget IP και λειτουργικού

14 Μαρ 2012

ΕΞΙ ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ;

Και έρχονται στο τμήμα για εκπαίδευση φοιτητές της νοσηλευτικής.

Η νοσηλευτική, έχει το εξής παράδοξο στη χώρα μας.
Έχει πανεπιστημιακή σχολή.
Έχει ΤΕΙ
Έχει διετούς σχολές σε κάθε νοσοκομείο που σέβεται τον εαυτό του.
Έχει ιδιωτικές σχολές νοσηλευτικής.
Έχει επαγγελματικό λύκειο με ειδικότητα νοσηλευτή.
Έχει πρακτικούς νοσηλευτές, δεν εννοώ τους αποκλειστικούς νοσοκόμους.

Έχει έξι διαφορετικού επιπέδου σχολές, για το ίδιο αντικείμενο.
Ποιοι είναι αυτοί που είναι οι πιο αδικημένοι;
Οι πανεπιστημιακοί.
Και εξηγούμαι.
Ό οποιοσδήποτε χρειάζεται νοσηλευτή, θα προτιμήσει ένα διετούς ή από ιδιωτική σχολή. Και μάλιστα χωρίς προϋπηρεσία. Γιατί θα είναι φθηνότερος.
Αν πάλι θέλει κάποιον για προϊστάμενο, θα πάρει ένα νοσηλευτή με εμπειρία και πτυχίο. Θα πάρει κάποιον με δέκα τουλάχιστον χρόνια προϋπηρεσία και θα είναι και των ΤΕΙ και θα του έρθει φθηνότερος από το νοσηλευτή του πανεπιστημίου.

Γιατί ποιος θα αναλάβει να προσλάβει ένα νοσηλευτή του πανεπιστημίου όταν θα πρέπει ευθύς εξ αρχής να τον κάνει προϊστάμενο; Με τη  εμπειρία; Με θεωρητικές γνώσεις μέσα από βιβλία μόνο; Έχει κανείς την εντύπωση ότι βγαίνοντας από το πανεπιστήμιο, ξέρει τι του γίνεται; Ξέρει να κάνει νοσηλεία; Ξέρει να προσέξει τι και πως;
Όχι.
Θα πρέπει να προσλάβει και έναν έμπειρο για προϊστάμενο. Και συνήθως προσλαμβάνει έναν των ΤΕΙ.
Και ο πανεπιστημιακός μένει άνεργος. Γιατί δεν πάει και ως απλός νοσηλευτής. Όχι, θα του πέσει η μύτη. Και τι κάνει; Μεταπτυχιακό κάνει.

Όλοι οι πτυχιούχοι του πανεπιστημίου της νοσηλευτικής, μα όλοι όμως, κάνουν μεταπτυχιακά, διδακτορικά, διατριβές, τα κέρατά τους τα τράγια, εκτός από πρακτική εμπειρία!

Έτσι έχουμε γεμίσει θεωρητικούς της επιστήμης που είναι καθαρά πρακτική. Έχουμε σε κάθε συνέδριο νοσηλευτικής, πέντε υποψήφιους διδάκτορες που μας φλομώνουν στη θεωρία για πράγματα εξαιρετικά άχρηστα, μη πρακτικά και χωρίς σημασία.

Γιατί για τον  έλληνα γονιό, είναι πιο σημαντικό να πει, το παιδί μου έχει διδακτορικό από το να πει έχει δουλειά. Γιατί η δουλειά θα είναι του επιπέδου του παιδιού μου; Γιατί αν δεν είναι, δε θα την κάνει. Εμάς οι γονείς μας είχαν κέρατα, που σκατοσφουγγάγαμε όλη την Αθήνα ως φοιτητές στη ΣΑΝ;

Έχω ξεσκατίσει, έχω στρώσει, έχω μπανιάρει, όποιον μπορείτε να φανταστείτε που νοσηλεύτηκε στο Γενικό Κρατικό, στο Ιπποκράτειο, στο ΚΑΤ, στον Ευαγγελισμό, όταν ήμουν στο πρώτο, δεύτερο, τρίτο, και τέταρτο έτος της σχολής.

Ειδικά στο τέταρτο έτος, εκπαιδευόμουν στη μονάδα εντατικής θεραπείας του Ευαγγελισμού, πήγαινα πολύ πρωί, γιατί είχα μάθει από τη σχολή που ξυπνούσα στις πέντε και δέκα. Έτσι αντί να είμαι στον Ευαγγελισμό στις επτά και μισή, ήμουν από τις έξι και μισή. Ένα πρωί, μπαίνω μέσα και βλέπω μια κυρία με κότσο, με γυαλάκια με τη στολή της να πλένει ένα κύριο πέντε φορές μεγαλύτερο σε όγκο από την κυριούλα που φορούσε και το πράσινο το διάφανο για να μη λερωθεί η στολή της. Λέω από μέσα μου, κρίμα τη γριούλα να το κάνει μόνη της, πως θα το γυρίσει στο πλάι αυτό το γομάρι με τόσα σωληνάκια; Και πάω και τη βοηθάω. Και τη βοήθησα και σε όλα τα περιστατικά. Μπανιάραμε μαζί όλη τη ΜΕΘ. Κατά τις έντεκα που τελειώσαμε τα λουτρά καθαριότητας και των δέκα ασθενών, κάνουμε ένα διάλειμμα και μου λέει έλα μαζί μου. Μιλούσαμε όλη την ώρα που μπανιάραμε. Την είχα συμπαθήσει και πήγα μαζί της. Με πήγε σε ένα γραφείο, καθίσαμε, μου έφτιαξε καφέ. Ήταν η προϊσταμένη της ΜΕΘ του Ευαγγελισμού. Είχε τριάντα χρόνια υπηρεσίας, και πτυχία άλλα δυο, πέραν της νοσηλευτικής. Και ξεσκάτωνε μαζί  με τη μαθήτρια. Και μπάνιαρε μαζί με τη μαθήτρια και επιπλέον, δεν έμενε στο γραφείο.

Θα μου πείτε. Βρε σαχλοκούδουνο, δεν την είχες δει τόσες μερες στη ΜΕΘ; Όχι, γιατί έλειπε, δούλευε το σαββατοκύριακο ως αντικαθιστώσα διευθύνουσα και είχε πάρει τα ρεπό της. Και όταν την είδα, μπάνιαρε.

Πες τε μου τώρα εσείς, θα δείτε ποτέ νοσηλεύτρια του πανεπιστημίου να κάνει μπάνιο, ή να καθαρίζει, ή να κάνει νοσηλεία; Όχι. Δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση. Μου είχε έρθει μια για τη θέση της προϊσταμένης πάνω στο γηροκομείο που δούλευα. Μόλις έμαθε ότι είμαι στρατιωτικός, της κόπηκε ο βήχας, είχε έρθει για τη θέση της διευθύνουσας, νόμιζε ότι ήμουν των ΤΕΙ και θα μου έτρωγε τη θέση! Και έριξα και το γέλιο της αρκούδας, γιατί τη ρώτησα πρώτες βοήθειες σε πτώση και έμφραγμα και δεν ήξερε τι να πει.

Και επιστρέφω στο αρχικό θέμα μας.
Δεν είναι δυνατό, να έχουμε τόσες βαθμίδες διαφορετικές για ένα μόνο επάγγελμα. Πρέπει να μπει τάξη στο χάος.

Θα μου πείτε, ότι ο καθηγητής που πρωτοδιορίζεται χωρίς εμπειρία είναι. Ναι, αλλά αν κάνει και κανένα λάθος, δε θα πεθάνει και κάποιος! Αν το κάνει ο νοσηλευτής, θα πεθάνει κάποιος. Και τώρα μπορεί να μη σε νοιάζει, γιατί απλά διαβάζεις το ενδεχόμενο. Θα δεχόσουν όμως ο μπαμπάς σου να είναι σε ένα τμήμα που η προϊσταμένη δίνει οδηγίες για το πώς θα δοθούν τα κάλλια, και να πει να τα δώσει στον μπαμπά σου  bollus; Όχι,  γιατί θα πέθαινε. Όχι μόνο ο μπαμπάς σου αλλά και πέντε άλλοι που θα το επαναλάμβανε. Γιατί η εμπειρία και η πρακτική είναι αυτά που ξεχωρίζουν το νοσηλευτή. Αν ξέρατε πόσοι γιατροί λένε και γράφουν ηλίθιες ή λάθος οδηγίες σε ασθενείς, δε θα περνούσατε έξω από τα νοσοκομεία! Γι αυτό και η προϊσταμένη πρέπει να έχει γνώσεις και εμπειρία. Πρέπει να γνωρίζει, να έχει δει κάτι στην πράξη πολλές φορές, να το κατέχει για να μπορεί να ελέγχει, να δίνει κατευθύνσεις, να διδάσκει, το σημαντικότερο, να προλαμβάνει λάθη.

Πως θα τα κάνει αυτά ένα κοριτσάκι που μόνο έχει διαβάσει για κάτι και δεν το έχει δει ποτέ;

Θα μου πείτε ότι αφού έρχεται στο νοσοκομείο, θα το έχει δει. Αυτό δε σας το είπα και ίσως είναι και το καλύτερο! Έρχονται με μια ρόμπα στις εννέα το πρωί, πάνε για καφέ ως τις έντεκα, παίρνουν ένα φάκελο και κάθονται στο σαλόνι και υποτίθεται ότι μελετούν έναν ασθενή, και στη μία φεύγουν. Στα δωμάτια δεν πάνε. Πάνε μόνο οι φοιτητές της ΣΑΝ που έχουν στρατιωτική εκπαιδεύτρια μαζί τους!

Έρχονται μόνο θεωρητικά, στα χαρτιά, οι τσούπρες του πανεπιστημίου. Και μετά λένε έκαναν και πρακτική! Εκεί να δείτε γέλιο. Εμείς γελάμε γιατί έχουμε μπακ απ, οι άλλοι στα έξω νοσοκομεία, σε μερικά χρόνια, δεν ξέρω τι θα κάνουν!

Και για να μην παρεξηγηθώ, η ΣΣΑΝ είναι πανεπιστήμιο, δηλαδή, οι φοιτητές, σπουδάζουν στο πανεπιστήμιο, όπως οι γιατροί της ΣΣΑΣ. Απλά, κάνουν και στρατιωτικά μαθήματα. Για να μη λέτε ότι τα λέω αυτά, επειδή θεωρώ τον εαυτό μου κατώτερο των πανεπιστημιακών. Πανεπιστημιακή είμαι και εγώ. Απλά εμένα, μου έπεσε ο κώλος στα μπάνια και τα ξεσκατίσματα. Στη νοσηλεία και τη διευθέτηση θαλάμων. Στο γράψιμο λογοδοσίας και στα ζωτικά. Εμείς οκτώ ώρες στο νοσοκομείο, δουλεύαμε, γι αυτό και οι προϊστάμενες, μόλις βλέπανε φοιτητές της ΣΣΑΝ, έκαναν πάρτυ. Γιατί αν νομίζετε ότι οι νοσηλευτές στα πολιτικά νοσοκομεία, κάνουν μπάνια στους ασθενείς, είστε πολύ γελασμένοι. Αν τα στρατιωτικά νοσοκομεία, έχουν καλή φήμη, δεν είναι επειδή έχουν καινούργια κτήρια, είναι όλα προπολεμικά τα κτήριά μας, αλλά επειδή έχουν πειθαρχία και αρχές και άριστο νοσηλευτικό προσωπικό. Γιατί εκεί απλά εφαρμόζεται η θεωρία. Δεν είναι μόνο θεωρία. Είναι εφαρμοσμένη θεωρία.

Καθημερινά, εδώ και πέντε σχεδόν χρόνια που είμαι προϊσταμένη, κάνω μαθήματα δέκα λεπτά κάθε μέρα στους νοσηλευτές της κλινικής μου. Όχι γιατί εγώ είμαι καλή και οι άλλες όχι. Απλά έχω συμφέρον. Έχω πολύ καλά συνειδητοποιήσει, ότι ένα πρωί, εμείς οι από τη μέσα μεριά του γκισέ, θα βρεθούμε από την έξω. Θα είμαστε ασθενείς. Θα πρέπει να έχουν τα παιδιά σωστό τρόπο εργασίας και γνώσεις ώστε να νιώθουμε ασφάλεια ως ασθενείς. Και για αυτό το κάνω. Ένα σας λέω. Είμαι προϊσταμένη στο τμήμα που πέθανε ο πατέρας μου. Σκεφτείτε τι αισθάνομαι κάθε μέρα!

Άντε καλημέρα σας τώρα!


30 σχόλια:

  1. Αχ, δυστυχώς αν δεν αλλάξει η νοοτροπία δεν αλλάζει τίποτα. Ακριβώς όπως το λες. Και όχι μόνο στα νοσοκομεία αλλά παντού, η μύτη ψηλώνει με τα χαρτιά και πρέπει κάποιος να είναι εξαιρετικός επαγγελματίας για να κάνει σωστά τη δουλειά του, ειδικά στα ιατρικά επαγγέλματα... για να δούμε τι θ αλλάξει επιτέλους

    καλημέρα ομορφιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ίσως κάποια στιγμή αλλάξουν τα πράγματα. όμως το λάθος είναι στις πολλές βαθμίδες γνώσεων που υπάρχουν. αν υπήρχαν μόνο δυο θα έλεγες κάτι πάει να γίνει. αλλα΄με έξι γίνεται χαμός. άλλος για το ένα, άλλος για το άλλο. έλα όμως που αλληλοκαλύπτονται τα καθηκοντα!!!

      Διαγραφή
  2. στην ιατρική είχαμε ένα καθηγητή ο οποίος μας έλεγε πως το σημαντικότερο εφόδιο ενός νέου γιατρού είναι να έχει στο πλάι του μια έμπειρη προϊσταμένη και να τα έχει καλά μαζί της, γιατί η εμπειρία της θα σε σώσει!

    καλή σου μέρα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. και αυτο δεν είναι παρά μόνο στα πρώτα χρόνια. μετά ο γιατρός δε μας έχει ανάγκη. όμως στην αρχή, ναι τα πράγματα ετσι είναι. γιατι στην ουσία αλληλοβοηθιόμαστε.
      καλό πτυχίο βανιλάκι!

      Διαγραφή
  3. Αγαπημένη μου! Από το '07 είχα την "τύχη" να νοσηλευτώ οκτώ φορές.
    Στη τελευταία εγχείρηση η νοσηλεύτρια έκανε λάθος στην αντιβίωση!
    Και έρχεται το αλλεργικό σοκ και ήταν θέμα τετάρτου να αποδημήσω!
    Παρέμεινα δυο εβδομάδες για να απορροφηθεί το υγρό από τους πνεύμονες! Έτρεξαν οι γιατροί από τη ΜΕΘ και έτσι στάθηκα τυχερή!

    Καλημέρα καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τώρα δεν ξέρω αν είναι εξ ολοκλήρου το λάθος της νοσηλεύτριας ή απλά εκτέλεσε την οδηγία των γιατρών. έπειτα πολλοί άνθρωποι μπορεί να είναι αλλεργικοί και να μην το ξέρουν. εκτός αν το είχες πει εξ αρχής ότι είσαι αλλεργική στο τάδε φάρμακο και αντί να το κάνει σε άλλον ασθενή το έκανε σε σένα!

      τι να πω. τέλος καλό όλα καλά. όποιος δουλεύει λάθη κάνει!

      Διαγραφή
  4. Εμείς στην οικογένειά μου νοσηλευόμαστε όταν χρειαστεί στο Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας. Ότι επεμβάσεις έχουμε κάνει, τις έχουμε κάνει εκεί. Ποτέ δεν είχαμε απολύτως κανένα πρόβλημα, ούτε με τους γιατρούς ούτε με το νοσηλευτικό προσωπικό. Δύο πράγματα συμβαίνουν ή ότι ήμασταν τυχεροί ή ότι όλοι εκεί μέσα κάνουν καλά τη δουλειά τους. Αλλά νομίζω ισχύει το δεύτερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χίλια ευχαριστώ αθηνα.

      εκεί είμαι προϊσταμένη. όποτε βρεθείς εκεί για έξετάσεις, πέρνα να με βρεις. είμαι προισταμένη στη β παθολογική!

      Διαγραφή
  5. Δύσκολα τα πράγματα..εδωωω εμείς όμως να σε ακούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εμ για αυτό έφτιαξα το μπλογκ φίλε μου. για να λέω τον πόνο μου!

      ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  6. Σε γενικες γραμμες ειμαι της αποψης οτι η εμπειρια ειναι πιο βασικο ατου απο τη θεωρια! Επειδη είχα την ατυχια να εχω νοσηλευτει και σε δημοσιο -πολιτικο αλλα και σε στρατιωτικο νοσοκομειο επετρεψε μου να σου πω οτι καλους γιατρους και υπευθυνες προισταμενες ή νοσηλευτριες βρισκεις και στα δυο αν εχεις μεσα δικο σου ανθρωπο σε "θεση" , σε αμφοτερα! Το ιδιο και "σαβουρες" και δηθεν. Τωρα αν με βαλεις να συγκρινω θα σου απαντησω πως μαλλον ειναι θεμα ατομου και ποσο φιλοτιμο εχει ο καθενας πανω στη δουλεια του.
    Και μην κατσουφιαζεις ... οτι μου συνεβει καταμαρτυρω...
    Φλια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δε θα συμφωνήσω. γιατί στο στρατιωτικό νοσοκομείο αν δεν κάνεις ότι πρέπει, έχεις κυρώσεις. στα πολιτικά πάλι, όχι.
      και έχω κάνει δυο μεταπτυχιακά σε δυο μεγάλα νοσοκομεία της αθήνας και ξέρω πολύ καλά τι λέω.

      δε λέω οτι δεν υπάρχουν υπεύθυνα άτομα στα πολιτικά νοσοκομεία, απλά λέω ότι στα στρατιωτικά, ο κόσμος είναι πιο πειθαρχημένος!

      Διαγραφή
  7. Πολύ ενδιαφέρουσα τοποθέτηση. ΣΥΜΦΩΝΩ σε γενικές γραμμές για το ότι πρέπει να μπει τάξη στο χάος και όσα λέει σχετικά με τη πρακτική. Διαφωνώ όμως κάθετα στη σύγκριση Νοσηλευτικής ΕΚΠΑ και ΣΑΝ. Οι ΣΑΝίτες είναι όπως όλοι οι καραβανάδες: απλά να γίνει η δουλειά (πολλές φορές ούτε καν σωστά). Έτσι και στο πανεπιστήμιο όπου και παρακολουθούν μαθήματα, το θέμα τους είναι ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ. Τελειώνοντας έχουν 2 Master, PhD και μεταδιδακτορικό στην αντιγραφή από χειρόγραφο σκονάκι, sms, mms, FAX και σήματα Morse. Ακαδημαϊκά ντουγάνια. Αυτό πάει στη πλειονότητα και σίγουρα μπορεί να υπάρχουν εξαιρέσεις. Αυτή είναι μια σαφής εικόνα, εμφανέστατη σε κάθε άλλο φοιτητή (και εγώ ένας από αυτούς είμαι). Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα κάνουν αύριο καλά μπάνια, δεξιότητες, πρακτική - απλά το πανεπιστήμιο είναι κάτι πέρα από αυτό καθαρά. Τα σέβη μου! Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πόσο λάθος είσαι ρε καημένε Π!

      η νοσηλευτική είναι και τέχνη είναι και επιστήμη. αν κάτσεις στην επιστήμη, τράβα κάνε κανένα διδακτορικό με θέμα τον αριθμό τριχών στα γένια ατόμου με κούσινγκ!

      η τέχνη είναι να μπορείς να βάλεις ένα φλεβοκαθετήρα σε γιαγια που έχει κάνει μαστεκτομή άμφω. και έχει περάσει και έξι χημειοθεραπείες. και μετά μίλα!

      προφανώς δεν έχει κανείς δικός σου νοσηλευτεί ποτέ. και ευχομαι να μη χρειαστεί ποτέ να δεις τι σημαίνει νοσοκομείο από την πλευρά του ασθενούς. και μετά μίλα!

      Διαγραφή
  8. Ria μου..έτσι ακριβώς είναι...γιαυτό λέμε είσαι τυχερος όταν κάνεις το επάγγελμα που αγαπάς...και εσύ αλλά και οι υπόλοιποι...
    Όταν το αγαπάς θα το ψάξεις θα ασχοληθείς και θα γίνουν όσα λες...άμα όμως το ακολουθείς γιατί τα μόρια σου σε πήγαν εκεί κατά λάθος...η για άλλους λόγους (οικονομικους κτλ)...φυσικό είναι να κάνεις αγγαρεία..
    Βέβαια πάνω από όλα ΠΡΈΠΕΙ να είσαι υπεύθυνος σε αυτό που αναλαμβάνεις...είτε σου αρέσει είτε όχι...αλλιώς άστο...
    Καλησπέρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αν σε ρίξουν τα μόρια μία μου, να ξαναδώσεις ή να μη γραφτείς. μη σου πω να μη δηλώσεις εξ αρχής κάτι που δε θες να κάνεις!

      αλλά να περάσουν και όπουη νάναι και μετά αναρωτιόμαστε γιατί είναι όλοι δυσαρεστημένοι με κάποιους επαγγελματίες!

      Διαγραφή
  9. Εγώ απλά υποκλίνομαι στους ανθρώπους που κάνουν αυτή τη δουλειά.Θέλει πιστεύω απέραντο κουράγιο και αγάπη για να φροντίσεις σωστά ξένους ανθρώπους.Δεν είναι απλά μια δουλειά είναι κάτι πιο πολύ κι από το τετρημένο λειτούργημα που τείνει να χάσει την αξία του ως έννοια επειδή ο καθένας το κοτσάρει δίπλα σε κάθε τι που τον συμφέρει.Στην τοποθέτηση συμφωνώ απόλυτα με κάθε λέξη.Τσεκουράτα αληθή ακριβή λόγια που θα ταίριαζαν άνετα σε κάθε μετριότητα που κρύβεται πίσω από ένα η πολλά πτυχία χωρίς ουσιαστικό αντίκρυσμα.
    Μπράβο σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστώ άνώνυμε. απλά όμως με ενοχλεί η διαφοροποίηση της επιστήμης. και αυτό είναι άσχημο.
      η νοσηλευτική βλέπει τον άρρωστο σα σύνολο. δεν ξεχωρίζει αν έχει πυρετό ή αν έχει απώλεια ούρων. όλα πρέπει να τα κάνει ένας νοσηλευτής. αλλά οι κυρίες και οι κύριοι του πανεπιστημίου δεν το ξέρουν αυτό. και δε θέλουν να το μάθουν! αυτό με ενοχλεί.

      αν ήταν η μάνα τους στο νοσοκομείο και ειχε λερωθεί, θα της άρεσε να της πει η νοσηλευτρια να περιμένει τρεις ώρες να έρθει η πρακτική να την καθαρίσει γιατί αυτήν είναι του πανεπιστημίου και δεν τα κάνει αυτά;;;;;;

      Διαγραφή
  10. συμφωνώ μαζί σου...πολλές καλημέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΔΔεν γράφω σχόλιο για τις σκέψεις σου. Θα τις διαβάσω αύριο. Μπήκα να σου γράψω ότι με τρελαίνει το 2046. Το είδα το έργο στον κινηματογράφο και αγόρασα και το CD.
    Για τους νοσηλευτές θα σου πω από προσωπική εμπειρία, ότι κάνουν μια πολύ δύσκολη δουλειά, αλλά μάλλον απαίδευτοι είναι. Είδες δεν είπα ανειδίκευτοι. Με ρώτησε νοσηλεύτρια, αν κάνω πάντα τόση υπομονή για να αντιμετωπίσω κάποιες κρίσεις. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων αντιλήφθηκα ότι κάνουν αυτό το λειτούργημα χωρίς αγάπη για τον άρρωστο άνθρωπο. Ίσως είναι ψυχοφθόρο να αγαπάς όλους τους ανθρώπους που πάσχουν. Τι να πω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. είναι ψυχοφθόρο. γιατί βλεπεις τον άλλο στον πόνο του. ειδικά αν είναι νέος. τότε σου σπαράζει η καρδιά. σε πληγώνει ανεπανόρθωτα. γιαυτό και πολλές φορές είμαι σκληρή.

      δε χαίρομαι όταν μεταγγίζω μια γριά 89 χρονών ενώ θα μπορούσε το αίμα να το πάρει ένα παιδί 23 που τράκαρε με μηχανή. η γριά, είναι μάνα κάποιου, είναι μια ανθρώπινη ύπαρξη, αλλά έιδε παιδιά εγγόνια, έζησε μια γεμάτη ζωή. ο 23χρονος, όμως έχει χρόνια μπροστά του και αν μεταγγιστεί και ζήσει, θα γίνει ένας χρήσιμος άνθρωπος θα εργαστει, θα φορολογηθει, θα κάνει δικά του παιδιά. άλλο πράγμα να σώσεις τη ζωή ένος νέου παιδιού και άλλο να παρατείνεις τη ζωή κάποιου ηλικιωμένου με κακό επίπεδο διαβίωσης μετά τη νόσο του. είμαι σκληρή αλλα΄έγινα μέσα από αυτά που έχω δει!

      και το ίδιο παθαίνουμε όλοι οι νοσηλευτές γιατί αλλιώς θα αρρωστήσουμε εμείς!

      Διαγραφή
  12. Πόσο συμφωνώ μαζί σου,ειδικά με την τελευταία παράγραφο!
    Αν οι άνθρωποι είχαν συνείδηση και προσπαθούσαν για το καλύτερο σε κάθε τομέα (κι όχι μόνο στην υγεία, που φυσικά είναι το υπέρτατο αγαθό), το ίδιο θα έκαναν όλοι και η ζωή όλων μας θα ήταν καλύτερη. Αλλά (ειδικά στην εποχή μας) που η καλοπέραση είναι αυτοσκοπός, παραμένουν ανυποψίαστοι, αφού το "κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον" δεν τους λέει τίποτα μέχρι τη δύσκολη ώρα. Μόνον τότε συνειδητοποιεί κανείς πως αλλιώς έπρεπε να έχει πορευτεί! Όσο για την προσφορά της προϊσταμένης στη ΜΕθ πολύ θα ήθελα να μάθω, μήπως τελικά πήρε το γνωστό παράσημο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. για την προισταμένη, έμαθα μετά από χρόνια πως πέθανε και τις έγιναν μεγάλες τιμές. αλλά το άξιζε και με το παραπάνω!

      όσο για τα άλλα, ευχαριστώ και καλώς ήλθες!

      Διαγραφή
  13. Ρια, η "Αδελφή Τιρνινή" ήταν??? Γιατι εγώ αυτήν θυμάμαι από τον Ευαγγελισμό.... να είναι αυτή που περιέγραψες....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εγω, παλι ειχα την τυχη-ατυχια να εχω τελειωσει την διετους σχολη του Τζαννειου, μια σχολη που και πρακτικη εξασκηση σου εδινε τη δυνατοτητα να εχεις αλλα και θεωρητικη καταρτηση, μια που εκει δεν σηκωνε πολλες"τσαχπινιες"οσον αφορα τα μαθηματα και τις εξετασεις, μ αλλα λογια επρεπε ν ανοιγεις που και που τη ρημαδα τη φυλλαδα για να τη βγαλεις καθαρη, και πολλα απ τα βιβλια μας ηταν δυσνοητα και με λεπτομερειες..Εχω δειτι βιβλια χρησιμοποιουν στις σημερινες διετους σχολες κι επαθα πλακα..Πολυ κατανοητα!Κι ευτυχως, αυτοι ειναι τυχεροι, ενω εμεις τραβουσαμε τον..αλλοιμονο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Νομιζω οτι πολυ γενικευεις τα πραγματα. Δεν ειναι ολοι το ιδιο.κ δεν διαφερεις κ πολυ στην εκπαιδευση -στο βασικο πτυχιο-. Και μην μειωνεις αυτους που εκαναν μεταπτυχιακα κ διδακτορικα γιατι μπορει να ειναι κ στην δουλεια τους ακομη καλυτεροι. Οσο για την εμειρια σε ενα εξαμηνο σε οποιοδηποτε τομεα την αποκτας και γινεσαι ακομη καλυτερος γιατι ξερεις το λογο που κανεις καποια πραγματα κ δεν ακολουθεις απλα οδηγιες. Αρκει να αγαπας αυτο που κανεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Νομιζω οτι πολυ γενικευεις τα πραγματα. Δεν ειναι ολοι το ιδιο.κ δεν διαφερεις κ πολυ στην εκπαιδευση -στο βασικο πτυχιο-. Και μην μειωνεις αυτους που εκαναν μεταπτυχιακα κ διδακτορικα γιατι μπορει να ειναι κ στην δουλεια τους ακομη καλυτεροι. Οσο για την εμειρια σε ενα εξαμηνο σε οποιοδηποτε τομεα την αποκτας και γινεσαι ακομη καλυτερος γιατι ξερεις το λογο που κανεις καποια πραγματα κ δεν ακολουθεις απλα οδηγιες. Αρκει να αγαπας αυτο που κανεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Είναι άδικο να τοποθετούμε όλους τους πανεπιστημιακούς στην ίδια ομάδα "σουσουράδων" που πάνε για καφέ στις κλινικές. Είμαστε κι εμείς που κάναμε εθελοντισμό ως φοιτήτριες και δεν πληρωνόμασταν όπως στη ΣΑΝ (είναι η φίλη μου ΣΑΝίτισσα). Πηγαίναμε με καλή θέληση να μάθουμε όλες τις τεχνικές και μας χρησιμοποιούσαν ως απλές ξεσκατώστρες, επειδή οι ΤΕΙ δεν ήθελαν να τα κάνουν. Επίσης κάναμε και μεταπτυχιακά τρώγοντας τις νύχτες 17 ανά μήνα σε ιδιωτικό με τη χείριστη συμπεριφορά ακούγοντας και πού θα πας δε σας παίρνουν τους πανεπιστημιακούς, και όλα αυτά για 586. Και μετά από χρόνια και προϋπηρεσία στο δημόσιο, γνώσεις και εξειδίκευση, σε έχουν απλώς νοσηλεία και ξεσκατώστρα και καθαρίστρια και τραπεζοκόμο και ό,τι άλλο θες με προϊστάμενες που δεν μπορείς να στηριχθεις, γιατί κανένας δε γνωρίζει πως πήραν τη θέση. Θα συμφωνήσω για της αεροπορίας και ειδικά για την παθολογική γιατί έκανε και μένα μονοβάρδιες η φίλη μου εκεί, με τη μόνη διαφορά ότι σε άλλα πολιτικά νοσοκομεία και σε πιο βαριά τμηματα έχουμε και μια δύναμη 51 ατομων βαρεων πασχόντων, όπου καλουμαστε να είμαστε μονοβαρδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

οι δικές σου σκέψεις ποιές είναι;

σχόλια γραμμένα με αγγλικούς χαρακτήρες θα σβήνονται αμέσως. αν δε γνωρίζετε πως γυρνά το πληκτρολόγιο στα ελληνικά, ρωτήστε να μάθετε!

Από το Blogger.

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ
ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΙΝΕΨΕΙΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΛΑΚΩΝΕΙ

Αναγνώστες