ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΜΟΥ!

Ronin.gr - widget IP και λειτουργικού

11 Φεβ 2012

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

Η φίλη Verónica Marsá, μας κάλεσε σε ένα παιχνίδι.
Το παιχνίδι έχει ως εξής. Βάζει μια φωτογραφία στο μπλογκ της και μετά οι αναγνώστες βάζουν την ίδια φωτογραφία στο δικό τους και γράφουν και ένα κείμενο που τους ήρθε στο μυαλό με το που είδαν τη φωτογραφία.

Η φωτογραφία είναι αυτή.

Και δυστυχώς εγώ έκανα άσχημους συνειρμούς.
Η οικονομική κατάσταση της χώρας μας, τα συνεχή βαριά οικονομικά μέτρα, οι φασαρίες που γίνονται στο κέντρο με τους αγανακτισμένους, δίκαια πάντα, πολίτες, με έκαναν να δω τη σκάλα και να σκεφτώ το Γολγοθά της πατρίδας μας.

Ξέρουμε όλοι πως φτάσαμε σε αυτό το χάλι. Η χώρα μας έχει διεθνώς φτάσει στο ναδίρ της αξιοπρέπειας και της αξιοπιστίας. Κάθε μήνα εκλιπαρούμε μια ελεημοσύνη για να συνεχίσουμε να λεγόμαστε Ευρώπη. Δεν το θέλω. Δε γουστάρω εγώ που παινεύομαι πως είμαι ελληνίδα, να ντρέπομαι για τη χώρα μου.

Έρχεται η τρόικα και δίνει οδηγίες. Και πως εφαρμόζονται; Αντί να μειωθούν οι μισθοί των μεγαλοκαρχαριών, κόβουν στο μισό τη σαρδέλα; Γιατί οι βουλευτές δεν παραιτούνται της βουλευτικής αποζημίωσης; Θες να το παίξεις εθνοπατέρας; Με τα δικά σου έξοδα. Όχι μισθό, αυτοκίνητο, γραφείο, γραμματέα, μετακινήσεις, τηλέφωνα όλα τζάμπα. Η γριά που παίρνει 400 ευρώ σύνταξη συμβάλλει στο να βγει η χώρα από το λούκι, εσύ που παίρνεις τα μαλλιοκέφαλά μας, γιατί δε βάζεις το χέρι στην τσέπη;

Γιατί οι αλλοδαποί έχουν τρεις δουλειές ο ένας, και ο έλληνας δε βρίσκει ούτε μία; Γιατί έχουμε ψηλά τη μύτη. Σπούδασε στα ΙΕΚ ΠΟΡΔΙΤΣΑ μάρκετινγκ και διεύθυνση επιχειρήσεων, περιμένει να βρει δουλειά στο αντικείμενό του. Δεν μπορώ να διανοηθώ έλληνα που έχει χάσει τη δουλειά του, να μη γυρνάει στο χωριό ενώ έχει σπίτι εκεί και χωράφια και να μην τα καλλιεργεί γιατί αυτός είναι μαθηματικός! Υπάρχει. Δεν το βγάζω από το μυαλό μου. Γύρνα ρε κακομοίρη στο χωριό, πιάσε την τσάπα και θα δεις. Από το να ζεις με δανεικά στην Αθήνα, δεν είναι καλύτερα να έχεις δέκα πρόβατα και να πουλάς το γάλα, το τυρί, το μαλλί; Αλλά μετά θα λένε ότι είναι κτηνοτρόφος, όχι μαθηματικός. Το ότι θα πουν ότι είσαι κηφήνας δε σε απασχολεί, το κτηνοτρόφος σε πειράζει;

Δε φταίνε μόνο οι πολιτικοί, δε φταίνε μόνο οι αλλοδαποί, φταίει και η νοοτροπία μας. Ο απέναντί μου είναι ελαιοχρωματιστής. Του ζητώ προσφορά για να μου βάψει το σπίτι. Ένα δωμάτιο μόνο, τη σαλοτραπεζαρία. Το καλοκαίρι αυτή η δουλειά. Μου λέει ότι για το χώρο, θέλει 850 ευρώ. Ξέρω ότι είναι μαλάκας, αλλά έχει δυο παιδιά στο λύκειο και είπα να τον βοηθήσω. Ρωτάω τον αλβανό που βάφει το σπίτι της διαχειρίστριας. Ο αλβανός θέλει 300 ευρώ και οι μπογιές δικές μου. Ρωτάω τον έλληνα ξανά τώρα, που ξέρω ότι έχει να πιάσει νταβανόβουρτσα τουλάχιστον 8 μήνες. Πόσα ζήτησε; Όχι πες τε μου πόσα ζήτησε; 1000 ευρώ. Στον κώλο σου να τα βάλεις ρε φίλε! Θα το βάψω μόνη μου. Θα έρθουν οι φίλες μου, θα πάρουμε χρώματα, θα παίξουμε, θα γελάσουμε, θα φάμε, θα ακούσουμε μουσική και μετά θα με βοηθήσουν και να το καθαρίσω και θα το κάνω με 200 ευρώ  και θα έχω και τη χαρά της δημιουργίας. Και εσύ περίμενε να βρεις δουλειά! Έτσι σκέπτονται όλοι. Αντί να πουν, κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι, κάθονται και ξημεροβραδιάζονται στο καφενείο με βερεσέ καφέ!

Πως ακριβώς θα βγούμε από την κρίση; Με ευχολόγια; Με το να περιμένομε την έξωθεν βοήθεια; Τι παράγουμε; Αφού αν δε φοράμε κοστούμι, δεν πάμε για δουλειά.

Γι αυτό η σκάλα στη φωτογραφία μου θύμισε το δικό μας μακρύ και ανηφορικό δρόμο. Πιστεύει κανείς ότι θα αλλάξουμε; Εγώ προσωπικά όχι. Μόνο αν έρθει μια γερμανική κατοχή, θα μας κάνει ανθρώπους. Όχι ρεμούλες. Όχι κομπίνες. Όχι λαδώματα. Όχι πτυχιούχους του εξωτερικού. Αν ρε κόπανε, ήσουν καλός μαθητής, γιατί δεν πέρασες στην Ελλάδα; Όλοι γιατροί και δικηγόροι θα γίνουν στην ψωροκώσταινα; Αφού δεν τραβάς. Τράβα γίνε υδραυλικός. Ηλεκτρολόγος. Πλακατζής. Όλοι γιατροί της αλλοδαπής, γυμναστές της αλλοδαπής, κτηνίατροι, οδοντίατροι. Για να κληρονομήσουν το χαρτοβασίλειο του μπαμπά τους. Δε μιλώ για τις βουλευτικές έδρες που είναι κληρονομικό δικαίωμα του απογόνου του εθνοπατέρα! Γιατί θα εκφραστώ άσχημα και κυρίως είμαι κόσμια!

Φιλενάδα, Βερόνικα, μπορεί το έργο να είναι καθαρά καλλιτεχνικό, όμως η σκάλα με τα τόσα σκαλοπάτια εμένα με πήγε αλλού και όχι στο έργο που θα έπρεπε να δω. Λυπάμαι που δεν είμαι στο κλίμα που ίσως ήθελες, αλλά όταν έχεις βασικά βιοποριστικά ζητήματα, δεν το ρίχνεις στην τέχνη. Κοιτάς να επιβιώσεις. Όχι να καλλιεργηθείς. Και αυτή τη στιγμή η χώρα μου κινδυνεύει. Κινδυνεύει η ύπαρξή της και μαζί της και εμείς οι πολίτες της.

Με βλέπω να καλλιεργώ καλαμπόκι, να μεγαλώνω κότες και να αρμέγω πρόβατα με τη σύνταξη παιδιά. Ευτυχώς έχω κάτι στρεμματάκια εκεί στα όρη τα άγρια βουνά!!!
(ακούμε την ευτυχία από το φιλμ ναύαρχος, ένα εκπληκτικό βαλς)

26 σχόλια:

  1. Ρια, όταν είδα την εικόνα σκέφτηκα, ΑΔΙΕΞΟΔΟΣ! Ίσως κι εγώ επηρεασμένη από τα γεγονοτα σας που βλέπω εδώ (μέχρι να ετοιμαστώ) σε όλα τα κανάλια.

    Συμφωνώ με όλα όσα γράφεις, δυστυχώς και με το ότι η ελληνική νοοτροπία δεν αλλάζει με τίποτα.

    Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου. ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ αγαπημένη, πόσο δίκιο έχεις...
    Μ' αρέσει το παιχνίδι με την εικόνα, ίσως το τολμήσω αν καταφέρω να σκεφτώ τίποτα! καλημέρα ομορφιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ειδα την εικονα και αλλου, αλλά δε μπαίνω στο πειρασμό γιατί έχω διαβασμα.

    Ασε που νομίζω πως με καλυψες.

    Βεβαια εγω αν εγραφα θα εστιαζα αλλου, αλλά αστο να παει.

    Καλο ΣΚ με φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα
    Παρατήρησα την εικόνα με προσοχή γιατί δεν μου έκανε αρνητική εντύπωση μόλις την είδα.
    Το αισιόδοξο για μένα είναι ότι η σκάλα ανεβαίνει.Αν κατέβαινε θα είχα θέμα.
    Ο καθένας περιμένει την σειρά του για να ανεβεί τον προσωπικό του αγώνα, να φτάσει στο φως.Φτάνοντας έχει δύο επιλογές.Η θα δει απλά τη θέα και θα πισωγυρίσει ανήμπορος να ανταποκριθεί στο κάλεσμα της ή θα βουτήξει να αρπάξει μαζί με την ευκαιρία του ότι έχει την δύναμη από το φως.Δεν είναι εύκολο θέλει κουράγιο δύναμη αγώνα και προπαντων σωστή και γρήγορη επιλογή, γιατί οι από κάτω βιάζονται να πάρουν τη σειρά τους.
    Ποτέ τα εύκολα δεν είναι και τα καλύτερα και πάντα τα δύσκολα όταν επιτευχθούν σε κάνουν περήφανο για τον εαυτό σου και καλύτερο άνθρωπο για τους συνανθρώπους σου.
    Για μένα ήταν πάντα έτσι η ζωή και όταν δείλιασα έχασα.Τώρα τολμώ και μέχρι στιγμής τα καταφέρνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. δεν έχεις άδικο Ρία μου...όταν είναι να γεμίσει η τσέπη και Ελλάδα ξεχνούν αλλά και την πεινά τους!

    Ευτυχώς λατρεύω τα καλαμπόκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είναι αίθουσα μουσείου. Στην γωνία βλέπουμε και την καρέκλα του φύλακα, και οι άνθρωποι που περιμένουν στην ουρά είναι του παρουσιαστικού που περιμένεις να δεις σε ένα μουσείο τέχνης, ή σε ένα σχολείο (βλ. σακίδια για βιβλία) -οι άνθρωποι είναι άντρες και γυναίκες, νέοι και γέροι, και πάνω στην σκάλα κοντά στο παράθυρο βρίσκεται μια γυναίκα με φούστα ως το γόνατο και ταγιέρ (μεγάλωσα την εικόνα σε photoshop για να δω λεπτομέρεια).

    Η επιγραφή στον τοίχο πίσω, (deviantART, www.deviantart.com, © κλπ.,) δεν είναι μέρος της εικόνας αλλά βρισκόταν στην σελίδα από τη οποία αντέγραψε η φίλη σου την φωτογραφία, μπροστά από την εικόνα, και μας πληροφορεί ότι η αντιγραφή και αναδημοσίευση χωρίς να την έχουμε αγοράσει είναι παράνομη εκ μέρους μας -αυτό προσπαθεί να σταματήσει ο νόμος της ACTA ώστε να μην μας επιτρέπεται να παίρνουμε την δουλειά του άλλου και να την αναδημοσιεύουμε σαν πασατέμπο)

    Οι μόνοι δύο πιθανοί λόγοι για να ανέβει κανείς την σκάλα είναι,
    1. Να δει κάτι που είναι έξω από το παράθυρο και να ξανακατεβεί. Αλλά πρέπει να ξανακατέβει από τα ίδια σκαλιά, μια που δεν υπάρχουν άλλα, και έτσι οι άνθρωποι στην ουρά πρέπει να περιμένουν κάμποση ώρα, να ανέβει κάποιος να δει, και να ξανακατέβει για να ανέβει ο επόμενος (γι αυτό έχει και ουρά),
    ή,
    2. Να πηδήξει από το παράθυρο έξω και να φύγει, πράγμα λίγο επικίνδυνο μια και δεν υπάρχει σκαλί για το τελευταίο βήμα προς το παράθυρο, οπότε μερικοί μπορεί να φοβηθούν και να ξανακατέβουν ούτως ή άλλως. Αλλά, αν ήταν το παράθυρο (ή πόρτα) για να φύγουν οι άνθρωποι και να βγουν έξω, γιατί δεν έχουν ανέβει και οι άλλοι από πίσω στην σκάλα.) Μάλλον παραπέμπει στην πρώτη εκδοχή, ότι θα δει κάποιος τι είναι πέρα από το παράθυρο και θα ξανακατέβει.

    Το φώς από το παράθυρο πέφτει κει μέχρι την μέση της οροφής, άρα, η γωνία του φωτός το κάνει αδύνατο να προέρχεται από τον ήλι στον ουρανό, ούτε καν από ηλιοβασίλεμα γιατί η γωνία του φωτός έρχεται από πολύ χαμηλά, άρα η πηγή του φωτός είναι κατασκευασμένη από τον άνθρωπο και όχι φυσική.

    Μου φαίνεται ότι η εικόνα λέει, μεταφορικά, ότι για να καταλάβουμε την κοινωνία μας και να αποκτήσουμε γνώση, χρειάζεται πολύ ατομική προσπάθεια, είναι θέμα ατομικό και όχι συλλογικό, και η επιτυχία εξαρτάται από τον σεβασμό των άλλων προς το κάθε άλλο άτομο, είτε είναι μεσήλικας με γκαμπαρντίνα είτε νέος με σακιδιάκι, ή με βιβλίο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ρία, με εκφράζεις α π ό λ υ τ α. Δε λεώ, υπάρχει και μια μερίδα ανθρώπων προσγειωμένων με αξιοπρέπεια που δεν έχουν μπει στο λούκι που περιγράφεις. Αλλά η πικρή αλήθεια είναι ότι στην πλειοψηφία μας είμαστε κωλολαός: ψωνισμένοι, με καμία αίσθηση πολιτικής υπευθυνότητας, με διάθεση βολέματος κ.λ.π. Γι αυτό τους αφήσαμε να μας φέρουν εδώ που μας έφεραν. Ο Αρχιμήδης, είμαι σίγουρη, ότι θα σε αγαπήσει περαιτέρω μόλις διαβάσει την ανάρτηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αμ εγώ φιλενάδα τυχαία το έριξα στο πλέξιμο.....μέχρι και βρακιά πλεχτά θα κάνω...χωράφια δυστυχώς δεν έχω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δεν είπα για την φωτογραφία...ανηφόρα φιλενάδα και απότομη ..θέλει κουράγιο ..αλλά είναι σχετικά σύντομη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ καλά τα είπες! Ευχαριστώ, φιλενάδα μου!

    Όλοι είχαμε το ίδιο στο κεφάλι!!!!

    TREMENS! ΈΛΑ ΚΑΙ ΕΣΎ ΝΑ ΠΑΊΖΕΙΣ ΜΑΖΊ ΜΑΣ!!!

    ΤΗΙΝΚΣ: Ο κύριος που ζωγράφισε την εικόνα είναι φίλος μου, μου είπε να την βάλω στο μλπογ μου. Αρκεί να αναφέρεω από που είναι. Κανένα πρόβλημα. Ήδη το έχω προστεθεί.
    Ευχαριστώ.
    Η γνώμη σου και την προβολή σου της εικόνας είναι πολύ σημαντική, μπορείς να την βάλεις στο blog σου και να συμμετέχεις στις ιστορίες του Σαββάτου, αν θέλεις...

    Ευχαριστώ και φιλιά από Ισπανία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Προσωπικά κατάλαβα ότι το ζητούμενο είναι να καταγράψουμε ότι νοιώσαμε και σκεφτήκαμε βλέποντας την εικόνα, κι όχι να αναλύσουμε αυτήν καθ αυτήν την εικόνα.Για να μην πλατιάσω έγραψα ότι περιμένουν οι από κάτω τη σειρά τους σκεπτόμενη ότι είναι η νέα γενιά που θα πάρει τη θέση μας η δική μας γενιά που διεκδικεί μια δεύτερη ευκαιρία και γιατί όχι η προηγούμενη που θέλει μια τρίτη ή ο οποιοσδήποτε που μετά από καποιο θάνατο ή "θάνατο" διεκδικεί την πολλοστή όπως διάβασα στην "αποθήκη σκέψης"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σκέφτηκα ότι ανεβαίνει ένας ένας αυτή τη σκάλα για να πηδήξει από το παράθυρο.
    Απαισιόδοξο, ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Χείμαρρος… και έτσι είναι όπως τα λες. Κι εγώ στην εικόνα είδα την σημερινή κατάσταση στη χώρα. Τόση σκάλα, τι να έβλεπα;

    Καλώς σε βρήκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Evie

    μα δεν είναι αδιέξοδο; η νοοτροπία μας φταίει. δυστυχώς αυτή είναι η αιτία για όλα.

    καλό σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. tremens

    γλυκέ μου, εσύ δε θα σκεφτείς; απλά αναρωτιέμαι πως προλαβαίνεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Coula

    καλή επιτυχία κοριτσάκι μου. ξέρω πως διαβάζεις. ελπίζω να αποφέρουν καρπούς οι κόποι σου.

    μα αυτό είναι το νόημα του παιχνιδιού. να γράψει ο καθένας εκεί που εστιάζει. αυτό που του έρχεται στο μυαλό...

    περιμένω μετά την εξεταστική τη δική σου συμμετοχή στο παιχνίδι της βερόνικας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος

    μπράβο που τα καταφέρνεις. γιατί δεν παίζεις και εσύ στο παιχνίδι; δεν είναι δύσκολο. το ίδιο κείμενο, μπορείς να το αναρτήσεις στο μπλογκ σου με τη φωτογραφία της βερόνικας.

    δεν είναι δύσκολο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Dark13Sun

    αν σε απασχολούν τα βιοποριστικά ζητήματα, δε θα το ρίξεις στην τέχνη!

    από καλαμπόκι, άλλο τίποτα! περίμενε να φτάσω στη σύνταξη και θα σου στέλνω εγώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. thinks

    δημήτρη μου, γιατί δεν το έκανες ανάρτηση στο μπλογκ σου; είναι πολύ καλή και ορθολογιστική η ανάλυσή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Κατερίνα

    συμφωνώ κατερίνα. κωλολαός είμαστε.
    φιλιά στον αρχιμήδη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. mia

    μη σε νοιάζει, εγώ θα σου στέλνω καλαμποκάλευρο και συ θα μου στελνεις ζακέτες!

    παιδιά, ποιος θα εκτρέφει πρόβατα να έχουμε μαλλί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. mia

    αυτή είναι σύντομη. η ανηφόρα μην πω γολγοθάς της ελλάδος, πόσο σύντομος θα είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Verónica Marsá

    φιλενάδα, όπως κατάλαβες, άρεσε το παιχνίδι. και πολλοί τελικά θα συμμετάσχουμε σε αυτό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανώνυμος

    ο καθένας γράφει, ότι του έρθει στο μυαλό βλεποντας την εικόνα. άλλοι είναι λογικοί, άλλοι αναλύουν την εικόνα, άλλοι το τραβάνε από τα μαλλιά όπως εγώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Αθηνά...

    ε, βρε κορίτσι μου, δεν το λες και η χαρά της ζωής! έτοιμοι για πήδο στο κενό δεν είναι και το άκρον άωτον της αισιοδοξίας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ελένη Λιντζαροπούλου

    καλώς ήρθες. προφανως, όλος ο κόσμος έχει το ίδιο συναίσθημα άγχους και απαισιοδοξίας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

οι δικές σου σκέψεις ποιές είναι;

σχόλια γραμμένα με αγγλικούς χαρακτήρες θα σβήνονται αμέσως. αν δε γνωρίζετε πως γυρνά το πληκτρολόγιο στα ελληνικά, ρωτήστε να μάθετε!

Από το Blogger.

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ
ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΙΝΕΨΕΙΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΛΑΚΩΝΕΙ

Αναγνώστες