ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΜΟΥ!

Ronin.gr - widget IP και λειτουργικού

31 Ιουλ 2008

ΠΑΙΔΙΑ - ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ - ΣΧΕΣΕΙΣ

Παιδιά!
Η χαρά της ζωής. Η ολοκλήρωση μιας αγάπης.Το πιο γλυκό βάσανο του κόσμου.Το όνειρο κάθε ανθρώπου. Συνειδητά, ή ασυνείδητα.
Λατρεύω τα παιδιά και θα ήθελα να έχω πολλά. Δεν έτυχε. Έχασα ένα, δεν έτυχε μετά, δε θα αναλύσω αυτό. Το θέμα για το οποίο θέλω να εκφράσω τις απόψεις μου είναι ο κατάλληλος χρόνος για να τεκνοποιήσεις!
Και βέβαια δεν εννοώ ποιες είναι οι «καρπερές ηλικίες».
Τα παιδιά, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πρέπει να έρχονται όταν και οι δυο γονείς τα θέλουν και τα επιθυμούν. Όχι όταν απλά θα τα ανεχτούν! Το παιδί πρέπει να έρθει στη ζωή ενός ζευγαριού όταν είναι και οι δυο ώριμοι για να αναλάβουν τις ευθύνες του. Όταν τα οικονομικά τους αντέχουν την επιβάρυνση που συνεπάγεται η εγκυμοσύνη, η γέννα, η ανατροφή του παιδιού. Όταν η σχέση τους έχει περάσει από σαράντα κύματα και έχει αντέξει. Για να μη φτάσει κάποιος από τους δυο γονείς να κατηγορήσει το παιδί του γιατί έφαγε στη μάπα τόσα χρόνια τον άλλο σύντροφο. Για να μη νιώσει κανείς από τους δυο ότι εγκλωβίστηκε. Όταν η συμπεριφορά και απόψεις των γονέων επιτρέπουν την ανατροφή παιδιών.
Η εγκυμοσύνη υπήρξε ανέκαθεν μοχλός εκβιασμού. Είτε για να καταλήξει κάποια νυφούλα στην εκκλησία, είτε για να βελτιώσει τη ζωή και τη θέση της στο γάμο ή την ευρύτερη οικογένεια. Είτε για να γεμίσει το κενό που της άφηνε ο τελματωμένος γάμος της. Είτε γιατί κρατούσε απασχολημένη τη συζυγο και ο αφέντης είχε το χρόνο και το άλλοθι των αυξημένων εξόδων άρα περισσότερες ώρες στη δουλειά για τσιλιμπουρδίσματα.
Θα μου πείτε, δεν ξέρεις εσύ οικογένειες που φτιάχτηκαν ενώ τα οικονομικά τους ήταν περιορισμένα, ενώ και οι δυο γονείς τρέχαν από δω και από κει και ήταν το ακρον άωτο της ανωριμότητας? Ναι ξέρω, αυτό δε σημαίνει όμως ότι η ανατροφή των παιδιών ήταν και πετυχημένη!!!
Ένας γνωστός μου παντρεύτηκε μια καρατσουλάρα που δεν είχε αφήσει άντρα στην περιοχή της που να μην του κάτσει, επειδή τρεις μήνες μετά που χώρισαν έπειτα από διάρκεια σχέσης δυο εβδομάδων, του είπε ότι ήταν έγκυος και είχε σκοπό να κρατήσει το παιδί. Το χάπατο, της είπε να ορίσει ημερομηνία γάμου. Και παντρεύτηκαν. Γνωστοί, φίλοι, συνάδελφοι, έκαναν τα πάντα για να τον πείσουν να μην πάει στην εκκλησία. Αυτός ο μ@λ@κ@ς πήγε. Μερικές μέρες μετά από το γάμο και όταν γύρισε σπίτι τη βρήκε στο κρεβάτι. Μόνη της (άτιμα μυαλά που έχετε). Τι έχεις; Τη ρώτησε. Να, είδα λίγο αίμα το πρωί, τηλεφώνησα στο μπαμπά μου και πήγαμε στο γυναικολόγο και είχα χάσει το παιδί και με καθάρισε και γι΄αυτό είμαι στο κρεβάτι τώρα. Περιττό να σας πω ότι το έχαψε και για να κάνουν παιδιά έκαναν μερικές αποτυχημένες εξωσωματικές και τελικά έχουν δυο. Κερασάκι στην τούρτα, το χάπατο είναι και γιατρός!
Όταν το χάπατο ξυπνήσει, που θα ξυπνησει δεν υπάρχει αμφιβολία, μέχρι και οι μ@λ@κες κάποια στιγμή συνέρχονται, δε θα νιώσει εγκλωβισμένος; Δε θα κάνει την επανάστασή του; Και τα παιδιά δε θα είναι στη μέση; Δε θα υποφέρουν; Ρε φίλε, αφού δεν ήξερες τη σύντροφό σου, πως αποφάσισες ελαφρά τη καρδία να της επιτρέψεις να αναθρέψει τα παιδιά σου; Τι αρχές θα τους δώσει; Πόσο την εμπιστεύεσαι; Τι σόι ενήλικες θα είναι μεθαύριο αυτά τα παιδιά με τις εμπειρίες που θα έχουν σ’ αυτό το οικογενειακό περιβάλλον και με τις «αξίες» που θα τα αναθρέψει η μαμά τους;
Γιαυτό και επανέρχομαι στο αρχικό μου θέμα. Πρέπει οι γονείς να είναι ώριμοι οι ίδιοι για να αναθρέψουν σωστά τα παιδιά τους. Όταν τα παιδιά είναι το μέσο για να εξασφαλιστούν οι ίδιοι, τότε τα παιδιά όταν πάψουν να επιτελούν το έργο της εξασφάλισης, θα πάψουν να έχουν και την αμέριστη προσοχή των γονέων. Και τα αποτελέσματα τα ξέρουμε. Δύσκολοι έφηβοι, ιδιότροποι ενήλικες.
Έχουμε υποχρέωση στους εαυτούς μας, τα παιδιά μας, την κοινωνία, να τα αναθρέψουμε σωστά, να τα κάνουμε υπεύθυνα και για να επιτευχθεί αυτό, ο πιο καλός τρόπος είναι να τα διδάξουμε με το παράδειγμά μας. Αν όμως η όλη στάση μας είναι ανεύθυνη, τι διάολο, παράδειγμα θα τους δώσουμε;
Για σήμερα τέρμα η γκρίνια. Έχω αρχίσει να κουράζομαι, δεν έκανα και έστω ένα μπάνιο, αργούν και οι διακοπές μας(αν πάμε τελικά) και είμαι με το δάκτυλο στη σκανδάλη.
Πολύ καλημέρα σας παιδιά!

56 σχόλια:

  1. Τώρα τελευταία μού βάζεις όλο και δυσκολότερα θέματα και μάλιστα σε περίοδο... υπολειτουργίας τού εγκεφάλου μου. Δεν διαφωνώ πουθενά με όσα γράφεις. Απλά επισημαίνω ότι τα περισσότερα ζευγάρια τα διακρίνει μια βιασύνη (κυρίως τις γυναίκες) να παντρευτούν και να κάνουν οικογένεια. Και παντρεύονται και κάνουν και παιδιά, χωρίς να ξέρει καλά ο ένας τόν άλλο και όντας ανώριμοι και οι δύο. Έτσι, όταν προκύψουν τα πρώτα προβλήματα είναι τόσο ευάλωτοι που το μόνο το οποίο τούς απομένει είναι να υποκύψουν, χωρίς να δώσουν ούτε μια μάχη, στη μοίρα τους. Αλλά ακόμα κι αν καταφέρουν να καταφύγουν σε κάποιο συμβιβασμό το κακό έχει συντελεστεί και αργά ή γρήγορα πάλι θα τραβήξουν χωριστό δρόμο. Τα παιδιά και στις δυο περιπτώσεις θα μεγαλώσουν δυστυχισμένα και μέσα σε μύρια προβλήματα. Κι εκεί ξεκινάει ένας ακόμα πιο δύσκολος ρόλος. Αυτός τού χωρισμένου γονιού που προσπαθεί να περισώσει ό,τι είναι δυνατόν να σωθεί και μέσα από τις τύψεις του και την ελλειμματική του παρουσία βαδίζει από λάθος σε λάθος ολοκληρώνοντας τήν καταστροφή. Βέβαια σε κάθε κανόνα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Αλλά φαντάζομαι δεν αναφερόμαστε σ' αυτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πρώτη και καλύτερηηη!!!
    Πολύ καλά τα λες βρε παιδάκι μου!
    Και πόσοι άντρες την πατάνε έτσι; Κι αυτός γιατί δεν της είπε οτι θα αναγνωρίσει το παιδί χωρίς να παντρευτούνε; Να σου 'λεγα εγώ για πότε θα το "έχανε". Έλεος πια ρε παιδιά δυο εβδομάδες δεσμός και παντρεύεσαι και κάνεις και παιδιά;
    Εδώ 10 χρόνια είσαι με τον άλλον κι όταν παντρευτείς μπορεί και να χωρίσεις...δυο βδομάδες; Καλά βέβαια υπάρχουν κι εξαιρέσεις, μην είμαστε κι απόλυτοι, αλλά χωριό που φαίνεται, κολαούζο δε θέλει (είπα και την παροιμία μου..).
    Υ.Γ. Ο ξάδερφος εντάξει; Ή του τα μαύρισες τα μάτια; (πωπω..τι κοτσομπόλα είσαι βρε παιδάκι μου..άστη γυναίκα ήσυχη!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. blogoulis

    επίτηδες το κάνω. σας βάζω δύσκολα τώρα για να με περνάτε για έξυπνη και κουλτουριάρα.

    αλήθεια ξέρετε ότι είμαι ξανθιά εκ γενετής? βέβαια, είμαι εγγονή του σβαρτσκοπφ! (έχει φτάσει η μπογιά στο μεδούλι)

    δίκιο έχεις για τη βιασύνη στις γυναίκες. αυτό που με προβληματίζει είναι αν το θέλουν το παιδί γιατί το βιολογικό τους ρολόι κάνει τικ τακ, ή γιατί μόνο έτσι θα τυλίξουν κανένα βλαμένο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μανιταράκι

    θα σε λυπήσω, δεύτερη ήσουν.

    του ξαδέρφου του τα έχωσα κανονικά, άλλαξε τριάντα χρώματα, τον πότισα μερικές βότκες να συνέλθει και τον έστειλα σπίτι του. δεν πιστεύω ότι θα γίνουν σημαντικές αλλάγές αλλά τώρα δεν έχει κανένα άλλοθι και κάθε φορά θα τα ακούει και χοντρότερα! (το κουτσομπολιό θα αποτελέσει ποστ φιλενάδα. το θεωρώ ιερό)

    όσο για το χάπατο που αναφέρω στο ποστ, πόσο μαλάκας μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που έχει σπουδάσει, που έζησε μόνος του σε μετεφηβικά χρόνια, που όσο και να μην πήδαγε, μερικές περιπέτειες στη σχολή θα είχε, που τέλος πάντων είχε διευρύνει τους ορίζοντές του?
    και όμως φιλενάδα, το βλαμμένο έχαψε τέτοιο παραμύθι. δηλαδή, στο δικό μας δρόμο γιατί δεν έχει πέσει κανένας τέτοιος μαλάκας να τον έχουμε κάτσε σήκω? θα μου πεις αν είχε πέσει ένας τέτοιος στο δρόμο μας θα γυρνούσαμε να τον κοιτάξουμε ή θα του ρίχναμε και καμιά μούτζα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα!!!
    Έτσι είναι.. καμιά φορά μπορεί να νιώθεις έτοιμος και να μην είσαι.. δυστυχώς πολύ αργά το καταλαβαίνεις..
    Το θέμα είναι ότι δεν φταίνει τα παιδιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Για μούτζα με βλέπω να του 'ριχνα εγώ του τύπου! Άσε που θεωρώ απαράδεκτες τις γυναίκες που κάνουν τέτοιες κατινιές. Κυρά μου, προτιμάς να 'χεις δίπλα σου κάποιον από τύψεις ή απο αγάπη;
    Γμτ ...δεύτερη ήρθα; Αυτός ο μπλογκούλης μ' έφαγε; Άντε χαλάλι του..κι έκανα τέτοια χαρά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ρία,

    Θα σου αναφέρω κάτι που είχε πει γενικώς για τους καθηγητές των πανεπιστημίων ο μέντοράς μου προ διετίας στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του στο ΚΑΜ:

    Είχε πει λοιπόν ότι ο καθηγητής πανεπιστημίου (κι εδώ βάλε και όλους όσους φάγανε τη ζωή τους στα διαβάσματα χωρίς να βγουν έξω και να ζήσουν) είναι το "καλό παιδί", το σπασικλάκι του σχολείου, που δε σήκωνε κεφάλι απ'τα βιβλία και δεν έμαθε να ζει. Και ξαφνικά του'ρθε η βιασύνη να τα ζήσει όλα, να πλουτίσει, να κάνει, να φτιάξει. Κι έτσι, κάνει τη μια ανοησία πάνω στην άλλη.

    Έτσι εξηγείται εύκολα και το "χάπατο" που ανέφερες όπως και οι κάθε λογής μικρές, μεγάλες, ακόμη και αστείες, αρπαχτές των καθηγηταράδων - και, φυσικά, οι αστείες τους συμπεριφορές και επιλογές (π.χ. το ότι οι περισσότεροι έχουν παντρευτεί πανάσχημες γυναίκες, ότι κάποιους άλλους οι γυναίκες τους τους έχουν τυλίξει για τα καλά στο μικρό τους δαχτυλάκι, καθώς και η πλήρης αδεξιότητα των περισσοτέρων όταν έρχεται η ώρα να πλασάρουν το έργο τους εκτός ακαδημαϊκού χώρου, δηλαδή να πείσουν έναν επιχειρηματία να συνεργαστεί μαζί τους).

    Κατά τα άλλα, συμφωνώ απολύτως με όσα είπες για το πότε πρέπει ένα ζευγάρι να τεκνοποιεί. Το θέμα είναι όμως ότι όλα αυτά τα λες τώρα που έχεις εμπειρία κι έχεις ζήσει χίλιες-δυο καταστάσεις στη ζωή σου. Ομοίως κι εγώ, τα λέω τώρα που είμαι εργένης, έχω περάσει από έναν ικανό αριθμό γυναικών (το πόσες και ποιες ήταν δεν αφορά βεβαίως κανέναν) κι έχω καβατζάρει τα τριάντα για τα καλά. Άραγε, όταν παντρευτώ και είμαι τρελλά ερωτευμένος με τη σύντροφό μου - που, έτσι κι αλλιώς, παράφορα ερωτεύομαι όταν αγαπώ - θα τα σκεφτώ όλα αυτά; Κι έχω κι άλλα παραδείγματα που ξέρω από φίλες μου, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να τα αναφέρω, γιατί, αφ'ης στιγμής μου εμπιστεύτηκαν το είναι τους και το παρελθόν τους, όσα μου είπαν θα παραμείνουν μέσα μου και δεν θα τύχουν καμμίας δημοσιοποίησης και κανενός σχολιασμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αυτόν τον...Σβαρτσκοπφ, έτσι και μού τόν γράψεις στο διαγώνισμα με τούς γλωσσοδέτες στο πέρασα το μάθημα... χε χε χε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. hfaistiwnas

    χαιρομαι που ταυτίζονται οι απόψεις μας, γιατί νόμιζα ότι μόνο εγώ έχω τέτοιες απόψεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. μανιταράκι,

    για μούτζες είναι όντως, αλλά όσον αφορά την πρωτιά, σε λίγες μέρες θα γράψω για το κουτσομπολιό. έχε το νού σου, θα διαγράψω όλα τα άλλα για να μπει πρώτο το δικό σου σχόλιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. αιρετικέ

    τα ίδια σκεφτόμουν και δεκαπέντε χρόνια πριν γιαυτό και έχω το τζουτζούκο μου!

    τώρα για τους φύτουλες, όντως έτσι είναι, θυμούνται να ζήσουν τη ζωή που δεν έζησαν πολύ αργά ώστε να γίνονται νούμερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. μπλογκούλης

    σβαρτσκοπφ! (ιδιοκτήτης εταιρίας με προϊόντα βαφής μαλιών)

    αχμαντινετζάν (πρωθυπουργός ιράν)

    μπατάν σαρι μπεγκαβαντ (πρωτεύουσα μπρουνέι)

    περασατομαθημακυριεμπλογκούλη?????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ο νεαρός κύριος πάνω δεξιά μήπως είναι γάβρος που βλέπει τις μεταγραφές του βάζελου; Το ύφος εκεί παραπέμπει...

    Κατά τα λοιπά, συμφωνώ με το ποστ, αλλά ήταν ιδιαίτερα σοβαρό για βράδυ Πέμπτης, την ώρα που ετοιμάζω βαλίτσες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. διαστήματα

    καλά δεν ντρέπεσαι να μου χτυπάς κατάμουτρα το ότι φεύγεις?
    και εγώ?
    πρέπει να περιμένω άλλες 20 μέρες και τελικά μπορεί και να μην πάω!

    καλά να περάσεις. μην κάθεσαι πολύ στον ήλιο. και να προσέχετε. ΟΛΟΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλησπέρα σκεφτική Ρία!
    Έχεις απόλυτα δίκιο σε αυτό το θέμα.
    Η απόφαση να έχει κανείς ένα παιδί είναι πολύ σοβαρή και τελεσίδικη
    και απαιτεί ιδιαίτερη ωριμότητα.
    Να είσαι έτοιμος για αυτό ,
    για να αναλάβεις αυτή την τεράστια ευθύνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πόσο δίκιο έχεις καλή μας φίλη…
    Εγώ θα επαναλάβω μία φράση σου, «Το πιο γλυκό βάσανο του κόσμου»…
    Όταν όμως το «βάσανο» σε αγκαλιάζει και σου χαμογελά όλος ο κόσμος είναι δικός σου. Όταν το «βάσανο» αυτό σε κοιτάζει στα μάτια νιώθεις ότι μπορείς τη Γη ολόκληρη να γυρίσεις ανάποδα για χάρη του. Πιστεύω ότι είναι η μοναδική ανιδιοτελής αγάπη στον κόσμο τούτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. el zin

    ευχαριστώ για την επίσκεψη!

    πράγματι, η ωριμότητα είναι το κριτήριο κατά τη γνώμη μου, και των δυο όμως, γιατί αν ο ένας δεν έχει ωριμάσει το παιδί μεγαλώνει μέσα σε καυγάδες και περίεργες καταστάσεις!

    στόχος πρέπει να είναι η ποιότητα ζωής που προσφέρουμε στο παιδί μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ρόλοι ζωής

    και όταν σ' αγκαλιάζει και σε λέει μαμάκα μου, τότε γίνεσαι αλοιφή, ή όταν στον ύπνο του φωνάζει μαμάκα, ή όταν ακουμπά το κεφαλάκι του στον ώμο σου και ας σε περνάει μισό κεφάλι...

    είναι το αλάτι της ζωής μας τα σκασμενα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Και σκέψου όμως πόσο γλυκό είναι να βλέπεις μια όμορφη (σε όλα της - εμφάνιση, προσωπικότητα, χαρακτήρα) μητέρα με το παιδί της σε τρυφερές στιγμές και να τη βλέπεις να του δίνει όλο της το είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλησπέρα κι από μένα,

    πιστεύω ότι, οποιοσδήποτε ερωτηθεί για το πότε είναι ο κατάλληλος χρόνος για τεκνοποίηση, θα απαντήσει "..Τα παιδιά, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πρέπει να έρχονται όταν και οι δυο γονείς τα θέλουν και τα επιθυμούν. Όχι όταν απλά θα τα ανεχτούν! Το παιδί πρέπει να έρθει στη ζωή ενός ζευγαριού όταν είναι και οι δυο ώριμοι για να αναλάβουν τις ευθύνες του..." Ακόμα και αυτοί που δεν "θέλουν" παιδιά.

    Και γιατί θα απαντήσουμε έτσι; Γιατί όλοι ξέρουμε ποιο είναι το σωστό. Λεκτικά τουλάχιστον.

    Όμως, το ερώτημα που πρέπει να τεθεί, να θέσει ο καθένας στον εαυτό του είναι:
    Είμαι έτοιμος/η να κάνω παιδιά; Είμαι έτοιμος/η να γίνω γονέας;

    Το ερώτημα πρέπει να τεθεί στην καρδιά του ΕΙ-ΝΑΙ μας. Με Σοβαρότητα, με Ευθύνη, με Αξιοπρέπεια, με Σεβασμό. Στον Εαυτό μας. ...

    Και ΠΡΕΠΕΙ να απαντηθεί με την ίδια Σοβαρότητα, Ευθύνη, Αξιοπρέπεια και Σεβασμό. Από το ΕΙ-ΝΑΙ μας.

    Πως μπορείς να αναλάβεις την Ευθύνη, όχι μόνο της τεκνοποίησης αλλά και της ανατροφής του απογόνου σου όταν εσύ ο ίδιος δεν Σέβεσαι τον εαυτό σου; Πώς μπορείς να διδάξεις Αξιοπρέπεια στο πιο γλυκό βάσανο του κόσμου, όταν εσύ η ίδια διάγεις βίον αναξιοπρεπή;

    Πως ή γιατί να σεβαστείς το παιδί σου ή τον συνγονέα του παιδιού σου όταν δεν έχεις μάθει να σέβεσαι τον εαυτό σου; Και να τον προστατεύεις από κάθε ασεβή επίθεση;

    Δεν έχω απορία για τον εν λόγω συνάδελφο, που έλαβε τα επίθετα χάπατο και μ@λ@κ@ς. Αν σεβόταν τον εαυτό του και είχε θέσει στον εαυτό του τα ερωτήματα που έπρεπε, το πιο πιθανό είναι να μην τον έπιανε κορόϊδο η "τύπισσα".
    Σαν συνάνθρωπος του τον συμπονώ, ναι, για το σφάλμα που έκανε στον εαυτό του. Αλλά είμαι το ίδιο αυστηρός μαζί του όπως και με τον εαυτό μου λόγω της ανευθυνότητας προς τα παιδιά του.

    Κάποτε, μου τέθηκε το ερώτημα: "Είσαι έτοιμος να κάνεις παιδιά;"
    Ήμουν 30 ετών τότε.
    Απάντησα,
    "Να κάνω παιδιά ναι, είμαι έτοιμος από έφηβος. Είμαι υγιής ανατομικά και λειτουργικά, τα σπερματοζωάρια μου είναι έτοιμα να κάνουν τη δουλειά τους. Δεν ξέρω όμως αν είμαι έτοιμος να γίνω γονέας. Τα θέλω τα παιδιά, πολλά παιδιά. Αλλά είμαι έτοιμος να αναλάβω την Ευθύνη; Είμαι έτοιμος να Προσφέρω σε αυτό το γλυκό πλασματάκι που "σύντομα" θα πρέπει να ανοίξει τα φτερά του στον έξω κόσμο; Δεν εννοώ τα λεφτά και τις ανέσεις.


    Η Συνέχεια του είδους δεν είναι τόσο δύσκολη υπόθεση. Μπαίνεις, τελειώνεις, βγαίνεις και αφήνεις τη Φύση να κάνει τα υπόλοιπα. Το δύσκολο είναι γίνεις ΕΣΥ Φύση και να αναλάβεις ΕΣΥ την ευθύνη.

    Η Εξέλιξη και η Ανέλιξη είναι δύσκολη. Να αναλάβεις την Ψυχή που σου κάνει την Τιμή να σε αποκαλεί Πατέρα, Μητέρα και να την στηρίξεις στη δύσκολη πορεία της.

    Και μην ξεχνάμε ότι οι Ψυχές μας είναι Ψυχές τους. Ας Σεβαστούμε λοιπόν τις Ψυχές μας πρώτα και σίγουρα θα σεβαστούμε και τις Ψυχές των ΠΑΙΔΙΩΝ μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. αιρετικέ

    πράγματι είναι μια πολύ τρυφερή εικόνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ιάσιε

    τα είπες όλα. είναι θέμα αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού!!!

    πάντως δε χρειάζεται τόση μεγαλοψυχία για το χάπατο, τα ήθελε και τα έπαθε. επιλογή του ήταν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ριασυγχαρητηριακαιπεςστηmanetariusοτιτηνεφαγαστοσπρινταλλαεσυεισαιηπρωτημουφοιτητριαπουπερασεστομαθηματηςγλωσσολογιαςκαιμπραβοσου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Συζήτησα πρόσφατα το θέμα με κολλητό που έχουμε γενικώς παράλληλους βίους και σε κάποια στιγμή σχολίασα ότι αν είναι να κάνεις παιδί θα πρέπει το ΕΓΩ σου να πάει να κρυφτεί σε μία γωνία γιατί δεν υπάρχει χώρος για αυτό στο σπίτι.

    Ήμουν δραματικός στο σχόλιο ίσως για να τον φοβίσω λίγο γιατί δεν πίστευα ότι είναι έτοιμος και ο λόγος είναι ότι δεν έχουν κλείσει οι προσωπικοί λογαριασμοί (πράγματα που πάντα θέλαμε να κάνουμε) και αυτό ισχύει και για μένα που πάντα ήθελα παιδιά.

    Σίγουρα το πρώτο βήμα για ένα άντρα προκειμένου να προχωρήσει στη πατρότητα είναι ή να ζήσει τα περισσότερα από αυτά που θέλει ή να καταφέρει οριστικά να τα αφήσει πίσω χωρίς όμως ενοχές και απωθημένα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Καλημέρα. Ωραιότατο και ευαίσθητο post. Και σωστά το αναφέρεις. Όταν το θέλουν και οι δύο. Δεν είναι παιχνίδι ένα παιδί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. μπλογκούλη

    επειδή κόπηκε το μήνυμα, το επαναλαμβάνω

    ρία, συγχαρητήρια και πες στη μανετάριους ότι την έφαγα στο σπριντ, αλλά εσύ είσαι η πρώτη μου φοιτήτρια στο μάθημα γλωσσολογίας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. μιστήριε

    τα προσωπικά όνειρα και οι φιλοδοξίες δεν είναι οτι παραμερίζονται, απλά όλη σου την ενεργητικότητα τη δίνεις σε ένα σκοπό και οι άλλοι παραμελούνται, αν λοιπόν, παραμελήσεις τα παιδιά σου για να γίνεις πρώτο όνομα στον τομέα σου, τότε αυτό θα γίνει μπούμεραγκ όταν τα παιδιά μεγαλώσουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. L' Aesthéte Soleil


    καλώς ήρθες, πράγματι δεν είναι παιχνίδι και μάλιστα έχει και σοβαρές απαιτήσεις από πλευράς οικονομικής, χρόνου, διάθεσης. η αγάπη μπορεί και καλύπτει κενά, όμως πρέπει να δείχνεται, να προσφέρεται απλόχερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Μωρη κουλιδου...Γιατι αυγουστιατικα θετεις τετοια ρημαδιασμενα θεματα.
    Μηπως θελεις να μας πεις κατι ?
    Πες το...μην το στριφογυρνας .
    Αντε μαρη τρελιδου!
    Καλομηνα να χουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. θεία ντόννα

    όχι καλέ, δε θέλω να σας πω κάτι!

    εγώ και στην παραλία να ήμουν, δε θα κολυμπούσα (το έπιασες το υπονοούμενο?)!

    απλά είχα μια συζήτηση με μια φίλη στο τηλέφωνο και μου έλεγε για τον κουνιάδο της που παντρεύτηκε μια επειδή ήταν έγκυος και τώρα χωρίζει γιατί έφαγε το κέρατο της αρκούδας και το παιδί είναι μόλις 4 μηνών! τι θα γίνει αυτή η ψυχούλα που η νύφη το έχει στην πεθερά της και ο γιος δεν το θέλει? και σκέφτεται και τα χρήματα της διατροφής!

    από κει ξεκίνησε το ποστ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Αγαπητή μου Ria θα συμφωνούσα μαζί σου για τους όρους που βάζεις προκειμένου ένα ζευγάρι να προχωρήσει στην τεκνοποίηση, αν δεν υπήρχαν βιολογικοί περιορισμοί.
    Για να συγκεντρώσει ένα ζευγάρι όλα αυτά που αναφέρεις, η γυναίκα νομίζω θα έχει περάσει την ασφαλή ηλικία τεκνοποίησης.
    Το πρόβλημα όπως το αναφέρεις σαφώς και υπάρχει και διαιωνίζεται στις οικογένειες που υπάρχουν ή ξεκινούν τέτοια προβλήματα. Τα παιδιά προβληματικών οικογενειών δημιουργούν και αυτά προβληματικές οικογένειες ως επί το πλείστον.
    Το περίεργο στην όλη υπόθεση είναι ότι για οποιοδήποτε επάγγελμα, οποιαδήποτε δουλεία πρέπει να εκπαιδευτούμε και πολλές φορές απαιτείται και άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος. Για το σπουδαιότερο και πιο περίπλοκο όμως λειτούργημα, την ανατροφή των παιδιών μας, δεν απαιτείται απολύτως τίποτα.
    Στα τόσα χρόνια της ζωής μου (την πραγματική μου ηλικία δεν την αναφέρω από φόβο μήπως και μου πάρουν το δίπλωμα οδήγησης, εάν εισακουστεί η πρόταση σου) έχω διαπιστώσει ότι παιδιά από ισορροπημένες οικογένειες, ακόμα και χωρισμένων γονιών που όμως πάνω απ’ όλα βάζουν το συμφέρον και την ψυχική ισορροπία των παιδιών τους, προκύπτουν παιδιά χωρίς προβλήματα.
    Ζητώ συγνώμη για την πολυλογία μου, όμως είναι ένα θέμα που με απασχολεί πολύ, παρ’ όλον που δεν έχω τέτοια προβλήματα στην οικογένειά μου. Υπάρχουν όμως σε φιλικές και γνωστές μου οικογένειες και με προβληματίζει.
    Καλό μήνα να έχεις Ria από gskastro

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. gskastro

    δεν έχεις άδικο, δεν έχεις όμως και απόλυτο δίκιο. το να είναι συνειδητή επιλογή η τεκνοποίηση και η ανατροφή τους, δεν απαιτεί παρέλευση πολλών ετών. τα ζευγάρια πρέπει να αποφασίζουν από κοινού για το αν θα κάνουν παιδί και να μη βλέπουν το παιδί σα μέσο να δέσουν το γάιδαρό τους είτε άντρες είναι αυτοί είτε γυναίκες. το να είσαι ώριμος και αξιοπρεπής δεν απαιτεί μεγάλη ηλικία και όσον αφορά τα χρήματα, δεν είναι απαραίτητο να έχεις μόνο λαπέν στο παιδί σου, και με τα είδη του τζάμπο μεγαλώνει σωστά. το παν είναι να μη δουν το παιδί σαν αντικείμενο προς επίτευξη σκοπού. γιατί το παιδί έχει οντότητα, ψυχή, μνήμη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ενα τεράστιο, ατελείωτο θέμα, γιά τεράστιες, ατελείωτες καλοκαιρινές νύχτες, που μάλλον θα ξημερώσουν και το θέμα δεν θα έχει τελειώσει...

    Το θέμα δεν ενδείκνυται γιά νύχτες πανσέληνου σε παραλίες, γιατί μπορεί να τις χαλάσει.

    Αντιθέτως, ενδείκνυται γιά έρημες αυγουστιάτικες αστικές νύχτες, σε έρημα μαγαζιά, στο έρημο κέντρο, της έρημης Αθήνας. Εκεί βρίσκεται στο στοιχείο του. Συνδυάζεται με ουίσκια ή βότκες. Ελαφρά ποτά πρέπει να αποφεύγονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Λείπω... ανελλιπώς!
    Και προσεχώς εξαφανίζομαι κιόλας!
    Γι' αυτό και το μυαλό μου σε ωράριο θερινό.
    Χωρίς πολλές σκέψεις.
    Μόνον αισθήσεις.
    Εξού και το... copy/paste των ευχών στις αδυναμίες μου, με μόνο λίγες μικρές ξεχωριστές πινελιές για τον καθέναν. Ελάχιστες όμως...
    Λόγω... θερινού κι άρνησης να κάτσω με τις ώρες μπροστά στον υπολογιστή.
    Μια ματιά μόνο, τίποτε άλλο.
    Και προσεχώς καθόλου.
    Από Σεπτέμβρη πάλι...
    Που θα ξαναφορέσουμε ρούχα...
    Βλέπετε, είμαι ο οπαδός του Ουίλιαμ Φώκνερ...
    "Μακρύ, καυτό καλοκαίρι"...
    Το ίδιο εύχομαι και σε σένα...
    Και να περνάς όμορφα.
    Και ταξιδιάρικα.
    Τα πιο καλά φιλιά μου...
    Καλό μήνα όμορφη...
    (Μα δεν θα φύγεις???)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Προσυπογράφω γονατιστή.
    Εχω μερικούς υιοθετημένους μαθητές.
    Οι περισσότεροι είναι μια χαρά παιδάκια με άριστη ανατροφή.
    Και φαντάζομαι γιατί.
    Γιατί οι γονείς τους πέρασαν ΜΙΑ ΚΟΛΑΣΗ μέχρι να καταφέρουν να αποκτήσουν το παιδί αυτό.
    Το πάλευαν πάρα πολλά χρόνια (πιο εύκολο στην Ελλάδα είναι να έχεις για κατοικίδιο θαλάσσιο ελέφαντα παρά να υιοθετήσεις παιδί).
    Τα παιδιά αυτά λοιπόν δεν προήλθαν ούτε από ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, ούτε από 2 βδομάδων σχέση (ήμαρτον!), ούτε από εγωισμό η βαρεμάρα.
    Τα ήθελαν μέχρι τα βάθη της ψυχής τους!
    Έτσι ακριβώς, πρέπει να σκέφτεται και ο φυσιολογικός γονιός...

    To oικονομικό βέβαια είναι ένα θέμα, από τη στιγμή που σήμερα τα παιδιά δε ζητούν μόνο ένα πιάτο φαί και ένα κρεβάτι αλλά μόρφωση, υπολογιστή, διακοπές κτλ.
    Και για να μην παρεξηγηθώ, καλά κάνουν.
    Εγώ στην παρούσα φάση και να ήθελα παιδί, έτσι όπως είναι τα οικονομικά μου μόλις που καταφέρνω να συντηρήσω εμένα, σνίφ!

    Βρήκα, θα πάω να τυλίξω κανέναν πλούσιο, χε χε! Καλύτερη είναι η..."κοπελιά" του φίλου σου από μένα????
    Ούστ τσουλάρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. ΠΟΛΥ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΘΕΜΑ ΕΘΙΞΕΣ ΤΩΡΑ....
    ΘΥΜΑΣΑΙ ΤΗΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ 14 ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ 2 ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΝΕΚΡΑ ΣΕ ΑΣΑΝΣΕΡ...
    ΘΥΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΟΤΙ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΕΝΔΕΧΕΤΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΛΗΣΕ...
    ΤΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ....
    ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. H.Constantinos

    επιτηδες το κάνω. σας προβληματίζω μέσα στη ζέστη γιατί έχετε χαμηλές άμυνες για να είστε ψιλιασμένοι, μη γυρίσεται οι μισοί και σε έξι μήνες γίνετε "ΠΑΣΧΑΛΗΣ" με στιγμιαία λάθη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. ny anna

    αχ άννα, δεν ξέρω άν θα φύγω. αν ο ιάσιος μπορέσει να απομακρυνθεί θα φύγουμε για μια βδομαδίτσα. αν όχι θα μείνω και εγώ εδώ. δε λέει αυτός ο καημένος να δουλεύει και εγώ να είμαι αραχτή στις παραλίες. άμα είσαι με κάποιον είσαι μαζί του και στα καλά και στα κακά. οπότε μαζί και στη ζέστη και στις διακοπές!

    καλά να περάσεις. σε περιμένουμε πίσω ακόμα πιο λυρική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. πατσιούρι

    βούρ στον πατσά,ε συγνώμη, στον πλούσιο ήθελα να πω...

    τώρα που θα διακοπίζεσαι είναι και ευκαιρία. να του κουνήσεις τα (ημίγυμνα) κάλη σου μπροστά του!

    όταν θα φύγω εγώ εσείς θα γυρνάτε (παρηγοριέμαι μόνη μου)!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. σπύρος1000

    σπύρο, το περιστατικό πέρασε στα ψιλά λογω της δολοφονίας ενός ναρκωμανούς ομοφυλόφιλου που ψωνιζόταν στα πιο κακόφημα στέκια και έτσι δεν είχα μάθει ότι η μάνα αυτή είχε και άλλα 12 παιδιά. θυμάμαι μόνο που τα αθώα πλασματάκια βρήκαν φρικτό θάνατο μόνα τους και ότι βρέθηκαν γυμνά και αγκαλιασμένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Καλημέρα,
    σε διαβάζω στα σχόλια φίλων και γνωστών, και άκουσα το πόστ σου στην Νανά. Οδηγούσα και σε κάθε ένα που έλεγε, σκεφτόμουνα,πως αυτά ακριβώς κάνω, επομένως, so far, so good.
    Όσι για το σημερινό πόστ, τι να πω..
    κάθε άνθρωπος μια ιστορία, και εν κατακλείδι, κανείς δεν παθαίνει κάτι που πραγματικά δεν αντέχει. Εξαιρείται βέβαια, θανατος,πόλεμος,αρρώστια,προσφυγιά..
    Καλό Σ/κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Ζητώ συγγνώμη για το άσχετο τού θέματος:
    Πήγα από τού Ιάσιου το blog για να αντιγράψω τη διεύθυνση και να βάλω link στο δικό μου blog και με λύπη μου είδα ότι το έκλεισε. Είναι κρίμα τέτοιες προσπάθειες να αφήνονται στο έλεος τής απογοήτευσης και τής παραίτησης, όποια κι αν είναι η αφορμή ή η αιτία που τίς προκάλεσαν. Κάποιοι θα επιχαίρουν γι' αυτό. Αξίζει να τούς χαρίζει τέτοια ικανοποίηση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. σοφία

    καλώς ήρθες,

    πράγματι δεν παθαίνουμε κάτι που δεν αντέχουμε, άλλωστε είναι επιλογή μας τα περισσότερα πράγματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. μπλογκούλη

    έτσι ακριβώς είναι. ίσως να φταίω και εγώ γι' αυτό, πάντως αν καθίσεις και το διαβάσεις όλο, όλες τις αναρτήσεις, θα δεις ότι είναι πηγή πληροφοριών.
    εγώ έχω μάθει ενα σωρό πράγματα από το μπλογκ του. και να σκεφτεί κανείς, ότι για κάθε ποστ έκανε ενδελεχή έρευνα σε όλες τις πηγές που μπορούσε να βρει στο διαδίκτυο.
    τώρα συνέπεσε και αρκετή δουλειά και δεν ξέρω πως να τον πείσω να αρχίσει να ξαναγράφει. και που να δεις τα βίντεο που έχει βάλει!!!

    πρέπει όλοι μαζί να τον πείσουμε να ξαναρχίσει να γράφει. έχουμε ανάγκη σοβαρά ιστολόγια. ενημερωτικά όχι της τρέχουσας ειδησεογραφίας, αλλά της χώρας, του πολιτισμού, της κουλτούρας μας, των προγόνων μας.

    μάλλον θα πρέπει να κάνουμε διαμαρτυρία όλοι μαζί, ίσως πειστεί (αν και κρητικός)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. με τον κίνδυνο να πέσετε να με φάτε (ξεκινήστε από το λίπος, θα ξεράσετε και θα γλυτώσω η υπόλοιπη). αρκεί και ένας γονέας αν θέλει στα αλήθεια να γεννήθεί ένα παιδί.
    Σε έναν κόσμο που χρειάστηκε αιώνες να αναγνωρίσει δικαιώματα στους μαύρους, τις γυναίκες, τα παιδιά ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον να αναγνωρίζει και δικαιώματα και στα έμβρυα και όλες αυτές οι "επιλογές" να κρίνονται διαφορετικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. σπάρκ

    αν η γυναίκα είναι αρκετά ώριμη ώστε να παραμερίσει τα θέλω της και να διατηρήσει την αξιοπρέπειά της στην ανατροφή του παιδιού, ναι, να το κρατήσει και να το μεγαλώσει με αρχές και αξίες.

    τί γίνεται όμως όταν μετά θυμηθεί να το παίξει η γκόμενα του πασχάλη? μπαίνει το παιδί σε μια εξευτελιστική διαδικασία; και τι αρχές θα δώσει στο παιδί μια τέτοια μάνα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. το παιδί θα πάρει τις βάσεις από το περιβάλλον και θα χτίσει μόνο του τον εαυτό του στη συνέχεια. προσωπικά προτιμώ ένα γεννημένο παιδί παρά ένα έμβρυο στα σκουπίδια, που δεν του δώθηκε καν η ευκαιρία. Αχ θα ανοίξω μεγάλη συζήτηση και δεν το θέλω. Ο καθένας στέκεται απέναντι στη ζωή του και παίρνει τις αποφάσεις του. Μεγαλώνω ένα πιτσιρίκο χωρίς σύντροφο με την βοήθεια της οικογένειας μου. Αν υπάρχει αγάπη είναι πολύ πιο εύκολο να το ζεις από το να κάθεσαι και να το αναλύεις. Αυτή ήταν για μένα η σωστή απόφαση, ίσως για κάποιον άλλον να είναι κάτι άλλο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Πολύ σωστή σε βρίσκω Ρία.Πριν κάνω τον γιόκα μου είχα ανηψιό.Τον λάτρεψα απ την πρώτη στογμή που τον είδα.Είναι σχέση λατρείας αμφίδρομη αυτή που έχουμε.Αλλά όταν γέννησα κατάλαβα τη διαφορά ανάμεσα στο παιδί και στο παιδί σου.Το παιδί σου πάνω απ όλα είναι ευθύνη,είναι αφοσίωση και η αγάπη έπεται.Η αγάπη για το ανήψι ήταν απαλλαγμένη (κατα ένα μεγάλο βαθμό) απ την ευθύνη του δικού σου του παιδιού.Και είναι όλα αυτά και αυτά που αναφέρεις εσύ τα πράγματα που δεν καθιστούν την απόφαση για ένα παιδί απλή....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. μωρη βγαλε τους μετρητες απο δω περα.Σκασανε 5 παραθυρα με διαφημίσεις μολις μπηκα..απαπαπα
    Και δεν τα βαλα με τον αντρα σου ενταξει?
    Απλα ειπα οτι εγω ειμαι λαϊκιά και με μπερδευει το γραψιμο του.
    Κακο ειναι?
    Αφου ειμαι "βλάχα"
    [ετσι δε με αποκαλεσε η κυρία τάδε...?]
    Ασε το παιδι αν δεν θελει Blogging μωρη τρελη με το ζόρι παντρεια?
    Τι παιδι εισαι συ πια καλη μου....
    Σε φιλω κουκλαρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. spark

    τιμή σου που μεγαλώνεις ένα παιδί μόνη σου και μπράβο σου.

    είμαι σίγουρη ότι κάποια στιγμή δε θα θυμηθείς ότι δικαιούται το μισό της περιουσίας του πατέρα του!

    αυτή είναι η διαφορά. εσύ έκανες το παιδί όχι για να τυλίξεις κάποιον ούτε γιατί ήθελες να εκμεταλλευτείς καταστάσεις. το έκανες γιατί έκρινες ότι μπορούσες να του προσφέρεις αγάπη για δυο, αξίες και αρχές. και μπράβο σου. αν όμως το έκανες με στόχο, τότε θα ήταν ανεπίτρεπτο. αυτή είναι η άποψή μου φιλενάδα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. δήμητρα

    καλώς ήλθες

    πράγματι, το παιδί μας είναι το φως της ζωής μας. είμαι πολύ ήρεμος άνθρωπος, άν όμως κάποιος μιλήσει άσχημα για το γιό μου, ας σκάψει το λάκκο του και να μπει μόνος του μέσα, θα είναι πιο ανώδυνο γιαυτόν!

    τα ανήψια (έχω τέσσερα, το μικρότερο δεν έκλεισε τον πρώτο χρόνο -εχω καρπερή αδερφή!) είναι χαρά, παιχνίδι και διασκεδαση. δεν είναι εγνοια και ευθύνη και κυρίως δεν είναι παιδιά μου. είναι άλλο πράγμα το παιδί μας. είναι η ανάσα μας, το νόημα της ζωής μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. θεία ντόννα

    μαρή, για να ξεστραβωθείς το λέω. να διαβάζεις ιάσιο, μετά θα μετανιώσεις που έφυγες από το ναυτικό.
    θα νιώθεις περήφανη για την καταγωγή σου και περπατάς με άλλο αέρα!!!

    και δεν είσαι λαϊκιά. απλά όταν μπαίνεις στο ίντερνετ θες να ξεσκάσεις. δε θες να προβληματιστείς. δεν είναι μεμπτό αυτό! μην κάθεσαι και δίνεις βάση στις μαλακίες που γράφει ο καθένας.
    αν ήσουν λαϊκιά δε θα σεβόσουν τα 127 ζευγάρια παπούτσια μου (έχει και εκπτώσεις τώρα τι να κάνω?)!!!

    φιλιά Θεία θεία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Να σε ρωτήσω κάτι: Αν κοιτάξεις λίγο έξω από το παράθυρό σου, πόσους ισορροπημένους ανθρώπους θα δεις; Ένα; Κανένα; Γάμα τα. Μακάρι οι άνθρωποι να σκέφτονταν έστω λίγο, λιγουλάκι όπως εσύ. τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα. Αλλά δυστυχώς, κυριαρχεί η μαλακία πάνω απ'όλα και η απερισκεψία. Εδώ ρε γαμούν τον πλανήτη που θα ζουν τα παιδιά τους, τι λες τώρα; Άσε με, τα παιδιά είναι ένα τεράστιο, ατελείωτο κεφάλαιο που με στνοχωρεί ιδιαίτερα. Ευτυχώς που υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις και ξέρω αρκετές από αυτές, ευτυχώς!! Σου εύχομαι γρήγορα με ένα λαχταριστό μπιζουδάκι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. κωλόγρια

    έχω, καλέ, μπιζουδάκι.
    είναι δεκαπέντε χρονών, αγόρι και κούκλος. θα μου πεις και με το δίκιο σου, η κουκουβάγια το κουκουβαγάκι της..., αλλά το δικό μου είναι και αετόπουλο (όπως πολλάκις έχω ξαναπεί!)και καλός μαθητής παρακαλώ! (έχασα και το στοίχημα ότι θα έπιανε υψηλή βαθμολογία και τώρα έχω να αγοράσω δυο λαπ τοπ!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Πολύ σωστά όλα αυτά που γράφεις. Σε ένα μόνο θα διαφωνήσω: Στην κριτική για την "τσούλα" ότι είχε πάρει πολλούς άντρες. Γιατί όχι; Και γιατί η ερωτική δραστηριότητα, έστω η ακραίων διαστάσεων, είναι καμάρι για τον άντρα και ντροπή για τη γυναίκα; Αυτό δεν το κατάλαβα ποτέ και δεν νομίζω ότι θα το καταλάβω πριν αναχωρήσω από τούτον τον (όχι και τόσο υπέροχο) κόσμο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. heliotypon

    πράγματι, μια γυναίκα με πλούσια ερωτική εμπειρία θεωρείται πουτάνα ενώ το αντίστοιχο του άντρα είναι τιμητικός τίτλος!

    η μαγκιά είναι να κάνεις ότι θες χωρίς όμως να γίνεσαι και ρεζίλι!

    εχω γνωρίσει άντρες που φοβερά έντονη σεξουαλική ζωή, μόνο που δεν το κάνουν βούκινο! είναι διακριτικοί και προσεχτικοί. όταν μια γυναίκα είναι ακριβώς το αντίθετο απ΄ αυτούς όσον αφορά τη μυστικότητα, με συγχωρεις αλλά η άποψή μου είναι ότι είναι πουτάνα!

    δεν είναι θέμα σεμνοτυφίας ή υποκρισίας. αλλά σε ένα χώρο που θα εργάζεσαι για τα υπόλοιπα 30 χρόνια, δεν είναι και το καλύτερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

οι δικές σου σκέψεις ποιές είναι;

σχόλια γραμμένα με αγγλικούς χαρακτήρες θα σβήνονται αμέσως. αν δε γνωρίζετε πως γυρνά το πληκτρολόγιο στα ελληνικά, ρωτήστε να μάθετε!

Από το Blogger.

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ
ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΙΝΕΨΕΙΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΛΑΚΩΝΕΙ

Αναγνώστες