Γραμματική και δημόσια αναγνώσματα

Αλήθεια, η γραμματική στα σχολεία έπαψε να διδάσκεται; Έπαψαν τα ελληνόπουλα να μαθαίνουν ποια ουδέτερα ουσιαστικά λήγουν σε –υ και όχι –ι; Και αν συνεχίζουν να διδάσκονται αυτά τα πολύ απλά και εύκολα πραγματάκια, πως γίνεται αυτή η γνώση να διαγράφεται από το σκληρό δίσκο του μυαλού τους μόλις ξεκινούν να γράφουν οτιδήποτε που θα αναγνωσθεί από το κοινό; Είτε είναι αυτό έντυπος περιοδικός τύπος, είτε υπότιτλοι σε σήριαλ – ταινία.

Έχω βαρεθεί να βλέπω τη λέξη βράδυ να γράφεται με –ι. Έχω βαρεθεί να ακούω δημοσιογράφους που υποτίθεται ότι τελείωσαν τη νομική ή τη φιλολογία να συντάσουν το ρήμα αφορώ με λάθος άρθρα. Κάτι αφορά κάτι άλλο. Ρωτάμε λοιπόν: τί αφορά αυτό; Και απαντούμε ότι αφορά το τάδε θέμα. Δε ρωτάμε πού αφορά αυτό για να απαντούμε σε οποιοδήποτε σημείο. Που σημαίνει ότι δε λέμε «...και το θέμα αφορά στο ...», αλλά «...το θέμα αφορά το...» προσαρμόζοντας το αρθρο στο σωστό γένος.

Ήθελα να ήξερα, μόνο στη δική μου γενιά υπήρχαν φιλόλογοι που ήξεραν συντακτικό της ελληνικής γλώσσας και αγαπούσαν αυτό που έκαναν ώστε να λαχταρούν να μεταδώσουν γνώσεις; Αλλά δε νομίζω ότι όλοι όσοι παρουσιάζουν εκπομπές και ειδήσεις στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις καθώς και αυτοί που συντάσσουν τα κείμενα των εκφωνητών ή παρουσιαστών είναι κάτω από τριάντα. Για να μην πω πως τους περισσότερους τους θυμάμαι για πάνω από δέκα χρόνια να παρακολουθώ εκπομπές τους. Λοιπόν δεν είναι τόσο μικροί που να υποθέτει κανείς ότι τα τελευταία χρόνια τέλειωσαν το λύκειο που ομολογουμένως, υπάρχει έκπτωση της ποιότητας παροχής γνώσεων γραμματικής στα σχολεία.

Είναι άτομα που σε ένα δυο χρόνια, άντε τρία το πολύ θα αγγίξουν τον εφιάλτη κάθε γυναίκας, τα σαράντα. Δε μου φαίνεται, λοιπόν, πιθανό να έτυχα μόνο εγώ σε σχολεία με φιλότιμους δασκάλους και όλοι όσοι ανήκουν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης να φοίτησαν σε σχολεία με δασκάλους αδιάφορους και ανεύθυνους. Μερικοί μάλιστα, διατυμπανίζουν ότι αποφοίτησαν από ιδιωτικά σχολεία με τρανταχτά ονόματα. Πώς δεν ντρέπονται να μιλούν και να εκθέτουν όλους αυτούς υπήρξαν διδάσκαλοί τους; Είναι δυνατό, να μη διδάχθηκαν ότι τα δύο κ.κ. σημαίνουν πληθυντικό αριθμό και όχι δυο φορές κυρίους; Είναι μικρά παραδείγματα όσων λένε ότι η τηλεόραση και το ραδιόφωνο διδάσκουν.