ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΜΟΥ!

Ronin.gr - widget IP και λειτουργικού

24 Αυγ 2013

ΤΑ ΕΧΩ ΠΑΙΞΕΙ.



Έχω χάσει την αίσθηση του χρόνου. Αν δεν έβρισκα μήνυμα από ανώνυμο σχολιαστή για το που βρίσκομαι, δε θα καταλάβαινα πόσες μέρες έχω να κάνω ανάρτηση και να ασχοληθώ με το ιστοκαλύβιόν μου!

Όπως ξέρετε, γιατί φρόντισα να σας ενημερώσω δηλαδή, η μαμά υπέστη εν ψυχρώ αρθροπλαστική ισχίου. Συνεπεία τούτου, περπατεί με «Π». Και συνεπεία τούτου, πρέπει κάποιος να είναι μαζί της γιατί δεν μπορεί να μεταφέρει τίποτα εκτός από την ανοικονόμητη κορμάρα της και το «Π». Το πρωί είναι το βλαστάρι μας εκεί. Ο γιος μας. (Για να δείτε πως έχω τελείως αριστερές ιδέες κοινοκτημοσύνης, μοιράζομαι ακόμα και το γιο μου, τον έχω μεσιακό με τη μάνα μου). Μόλις φύγω από τη δουλειά, πηγαίνω στη μαμά κατευθείαν. Μόλις μπαίνω εγώ, ο υιός φεύγει. Σαν το cutty sark με τη μέρα ένα πράγμα!

Και περνάμε στο πιο ωραίο μέρος της ανάρτησης. Θα σας περιγράψω πως περνώ στο πατρικό μου σπίτι…
Η αλήθεια είναι πως
βρίσκω μαγειρεμένο φαγητό. Ιδανικό δεν το συζητώ. Τρώω, μόνη μου, γιατί οι άλλοι έχουν φάει. Μαζεύω το τραπέζι και το νεροχύτη, όχι ότι πλένω τα πιάτα, τα βάζω στο πλυντήριο. Φορώ ένα νυχτικό της μαμάς, και ένα ζευγάρι παντόφλες της αδερφής μου που είναι όχι φλάτ, καραφλάτ μη σας πω… και κάθομαι στη βεράντα δίπλα στη μαμά.
Συνήθως δε θέλει κάτι.
Οπότε, τι κάνω;;;; εεεε;;;; τι;;;;
Όπως το σκεφτήκατε, πιάνω το βιβλίο μου. Βάζω το γυαλί μου, αράζω, διαβάζω δυο σειρές και η μαμά θέλει παγωμένο νερό.
Βγάζω το γυαλί, αφήνω το βιβλίο πάω στην κουζίνα, φέρνω το παγωμένο νερό, κάθομαι, βάζω το γυαλί, ανοίγω το βιβλίο, διαβάζω δυο σειρές, η μαμά θέλει να πάω το ποτήρι μέσα για να μην είναι ακατάστατο το σπίτι. Βγάζω το γυαλί, αφήνω το βιβλίο, πάω το ποτήρι μέσα. Γυρνώ, βάζω γυαλί, πιάνω βιβλίο, βρίσκω το σημείο που άφησα ένα λεπτό πριν, διαβάζω δυο σειρές, με
φωνάζει η μαμά γιατί θέλει το κινητό της. Βγάζω το γυαλί, αφήνω το βιβλίο, της φέρνω το κινητό. Κάθομαι, βάζω το γυαλί, πιάνω το βιβλίο διαβάζω δυο σειρές, τελειώνει τη συνομιλία της, θέλει να το βάλω να φορτίσει. Αφήνω το βιβλίο, βγάζω το γυαλί, βάζω το κινητό να φορτίζει και επιστρέφω, πιάνω το βιβλίο, βάζω το γυαλί διαβάζω δυο σειρές, τώρα θέλει το σταθερό το τηλέφωνο. Βγάζω το γυαλί, αφήνω το βιβλίο, φέρνω το σταθερό, πιάνω το βιβλίο, βάζω το γυαλί, διαβάζω δυο σειρές και τελειώνει και θέλει να πάω το ασύρματο στη θέση του.
Το πιάσατε το υπονοούμενο. Ακριβώς έτσι όλη τη μέρα. Θέλω το περιοδικό μου, θέλω τα γυαλιά της πρεσβυωπίας για το περιοδικό μου, θέλω τα άλλα τα γυαλιά για να δω τα τούρκικα στην τηλεόραση. Θέλω το χαρτί το κοινοχρήστων να κάνω υπολογισμούς. Θέλω το πλεκτό μου. Θέλω ένα γιαούρτι. Θέλω το χάπι το αντιπηκτικό. Θέλω το χάπι της πιέσεως. Θέλω το αυτό, θέλω εκείνο, ααα, σκούπισε το σαλόνι, σφουγγάρισε, ξεσκόνισε, πλύνε τη βεράντα, στρώσε τον καναπέ, φτιάξε μου ένα καφέ.

Και όλα αυτά ενώ διαβάζω. 
Μόλις όλα αυτά τελειώσουν και διαβάσω μια ολόκληρη παράγραφο, αρχίζει, άσε το βιβλίο να πούμε καμιά κουβέντα… συνήθως έχω τις ψείρες και ακούω μουσική η παρακολουθώ κανένα σήριαλ και έτσι δεν την ακούω. Οπότε αρχίζει και μου πετά πράγματα. Ένα μαξιλάρι, το κινητό της, το περιοδικό, μόνο την κούνια δεν έχω φάει ακόμα στο κεφάλι. Όλα τα άλλα ναι…

Αλλά έχει και την πλάκα του το πράγμα. Της παίρνω το τηλεχειριστήριο της τηλεόρασης και μόλις αρχίσουν τα τούρκικα, μπαίνω μπροστά και της κλείνω το οπτικό πεδίο.
Κάνει αριστερά, κάνει δεξιά αλλά δεν μπορεί. Και εκεί διαπραγματεύομαι το διάβασμά μου.

Το βράδυ έρχεται ο υιός, φεύγω εγώ. Πάω σπίτι, κάνω ένα μπάνιο και ξεραίνομαι ως το πρωί που πάω στη δουλειά.
Εύλογα θα μου πείτε, γιατί δεν παίρνω ένα ζευγάρι παντόφλες με τακούνι για να μπορώ περπατώ. Έχω βγάλει ένα ζευγάρι, το έχω σε σακούλα, με ένα δροσερό νυχτικό αλλά κάθε πρωί τα ξεχνώ… Οπότε, τώρα που ξέρετε το δράμα μου, με συμπαθείτε και δε με παρεξηγείτε που απέχω λόγω κόπωσης από το μπλογκ. Προσωρινό είναι. Την άλλη εβδομάδα αφήνει το «Π» και πιάνει το μπαστούνι, οπότε τα χάλια μου, θα αρχίσει να περπατά στους δρόμους και θα τους οργώνω μαζί της. Εδώ κουτσή ήταν και περπάταγε. Φαντάσου τώρα που δε θα πονά κιόλας!

Αν δείτε μια κυρία με μπαστούνι να τρέχει και από πίσω τη δουλάρα, εγώ και η μαμά μου είμαστε!!!

28 σχόλια:

  1. Γενικώς ωραια περνατε εις τας εξοχάς:)
    Συμπαρίσταμαι εκ του μακρόθεν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ποιες εξοχές καλέ; εδώ στην αθήνα μένει η μαμά, δέκα τετράγωνα από το σπίτι μου!
      ευχαριστώ για τη συμπαράσταση!

      Διαγραφή
  2. Σε καταλαβαίνω, θυμάμαι τη μάνα μου με τη γιαγιά μου!
    Υπομονή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μπα, αποκλείεται να κάνουν έτσι σαν τη δικιά μου!
      έχει όσκαρ ταλαιπωρίας όταν είναι άρρωστη.
      δυο ώρες χειρουργημένη, μέσα σε 50 λεπτά, την άλλαξα θέση μόνο οκτώ φορές!

      Διαγραφή
  3. Το μόνο που μπορώ να σου ευχηθώ,να σε έχει ο Θεός δυνατή! Χρήστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σε καταλαβαίνω απόλυτα!
    Τι να πω ... απλά συμπάσχω ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. άσε γοητευτικέ παραγωγέ μου, το τι περνώ δεν περιγράφεται σε μια τέτοια ανάρτηση.
      έχει και την πλάκα του αλλά εκείνη την ώρα που εγώ διαβάζω, μου γυρνά το μάτι. ξέρεις τη μέντα μου με το διαβασμα...

      Διαγραφή
  5. περαστικά στη μαμά για να ξεκουραστείς.....πάντως γέλασα με την περιγραφή σου ,ψέμματα δε θα πω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μα για γέλια είναι κοριτσάκι μου, και εγώ γελώ και μάλιστα δυνατά. περνάμε καλά αλλά με πρήζει!!!

      Διαγραφή
  6. Περαστικά και υπομονή λίγο ακόμα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πάει πολύ καλύτερα είναι γεγονός, αλλά θέλει πολύ χρόνο ακόμα. σε λίγο θα αφήσει το Π και θα περπατά με το μπαστουνάκι και θα αρχίσουμε τις βόλτες!
      ευχαριστώ μαρία μου!!!

      Διαγραφή
  7. αφού πω περαστικά και ταχεία ανάρρωση να πω ότι συμπάσχω με το δράμα σου (μα φλατ; πρέπει να είναι το χειρότερό σου αυτό...), φιλιά γλυκιά μου και τα λέμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστώ όμορφέ μου, αυτό με τα φλατ με ταλαιπωρεί περισσότερο. πονάνε οι γάμπες μου, πονάει η μέση μου, πονάνε τα γοφά μου... γυρνώ βάζω τακουνάκια και συνέρχομαι!
      φιλιά όμορφέ μου!

      Διαγραφή
  8. υπομονηηηηηηηηηηηηη,να προσέχεις με τις φλατ μην έχουμε ΞΑΝΑ κάνα δράμα...
    τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πες το ψέματα φιλενάδα!!!
      προσέχω και έτσι όπως διαμορφώσαμε το σπίτι, δεν κινδυνεύω!
      φιλιά!

      Διαγραφή
  9. Κουραγιοοοοοοοοοοο!
    (Και περαστικά να είναι, σιδερένια...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. μάλλον πρέπει να σταματήσεις το διάβασμα.....
    εύχομαι να περάσει γρήγορα...ολα με το καλό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. και τι να κάνω; να βλέπω και εγώ τούρκικα; μπα δε γίνεται με καμία!
      διάβασμα και συνεχίζω να την εκβιάζω με τα έργα που βλέπει!!!!!
      έχω και εγώ τις δικλείδες ασφαλείας μου.

      Διαγραφή
  11. Ρία μου, υπομονή κορίτσι μου,
    εύχομαι γρήγορα περαστικά στη μαμά σου και άσε το βιβλίο, βλέπεις δεν προχωράει το διάβασμα.
    Ξεκίνα και συ τα τούρκικα, τουλάχιστον θα έχετε και θέμα συζήτησης.
    χαχα
    φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σιγά που δεν προχωρά μαρία μου. ένα βιβλίο τη μέρα βγάζω. σιγά που θα κόψω το διάβασμα.
      χωρίς βιβλίο δεν μπορώ!
      ευχαριστώ για τις ευχές!

      Διαγραφή
  12. Η μαμά σαν τα παιδάκια μου, ούτε βιβλία, ούτε κομπιούτερ, ούτε τηλε... τίποτα.

    Φιλάκια, φιλενάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. η δικιά μου και κομπιούτερ γιατί της βάζω χορό στον πάγο και τηλεόραση γιατί έχει τούρκικα.
      αλλά από διάβασμα μόνο το περιοδικό της!!!

      φιλιά στα παιδιά.

      Διαγραφή
  13. Τους έχουμε κι αυτό μετρά. ειναι που δε μένεις μόνιμα μαζί για ρώτα.. η μάλλον διάβασε ανάρτηση εντός ολιγων ημερών.
    η μαμα καλότρατη κι εσύ.. να πας διακοπές..!!!
    εγώ ετσι ζβουρίζω επι μονίμου βάσεως, λες να γίνω σαν την μαμα σου? μμμμ και δεν έχω και παιδιά!!!
    φιλιά !
    σε πεθύμησα θα σε "βαρέσω"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εγώ μόνο μαμά έχω πια φιλενάδα!
      ευχαριστώ για τις ευχές ζουζούνα μου.
      μπορεί να μην έχεις παιδιά αλλά έχεις φίλους. έτσι θα σε αφήσουμε;
      φιλάκια!

      Διαγραφή
  14. Περαστικά στη μητέρα σου και υπομονή σε 'σένα και τον υιό.
    Αυτό σημαίνει οικογένεια μαζί σαν γροθιά στα δύσκολα!!!
    Όσο για τις μαμαδοαπαιτήσεις, μια μανούλα έχουμε!!!
    Ας μας παιδέψει και λιγάκι ...εδώ μας παιδεύουν τόσοι άλλοι.
    Βάλε την τακουνοπαντουφλίτσα σου για να μπορείς να πηγαινοέρχεσαι
    χωρίς το φόβο της τούμπας και καλή δύναμη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστώ αγαπητέ μου.
      εξαιρετικές οι αναρτήσεις σου!
      από τα πιο αγαπημένα μου μπλογκ το δικό σου και ας μη σε σχολιάζω σχεδόν ποτέ!

      η αλήθεια είναι πως με εξέπληξε ευχάριστα ο υιός μου. δεν πήγε διακοπές γιατί η γιαγιά του τον είχε ανάγκη!!! έχω πολύ καλό παιδάκι τελικα. ευτυχώς που το μεγάλωσαν οι δικοί μου γιατί με εμένα θα γινόταν ρεμάλι!!!

      Διαγραφή

οι δικές σου σκέψεις ποιές είναι;

σχόλια γραμμένα με αγγλικούς χαρακτήρες θα σβήνονται αμέσως. αν δε γνωρίζετε πως γυρνά το πληκτρολόγιο στα ελληνικά, ρωτήστε να μάθετε!

Από το Blogger.

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ

ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ΕΔΑΦΗ
ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΙΝΕΨΕΙΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΛΑΚΩΝΕΙ

Αναγνώστες