ΛΥΠΗΡΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ

Μου τηλεφώνησε η θεία μου σήμερα από τις εξωτικές Καρδιτσίους νήσους. Είναι η αγαπημένη μου θεία γιατί εκτός από το γεγονός ότι είναι η μοναδική από τις θείες μου με χιούμορ, έχει χάσει και την κόρη της πριν δυο χρόνια από καρκίνο.

Και εδώ είναι το επίμαχο σημείο. Η ξαδέρφη μου είχε λέμφωμα Hodgkin, το ανακάλυψε ένας γιατρός στην Καρδίτσα και λόγω του ότι ήταν σε πολύ αρχόμενο στάδιο, μετά από τις χημειοθεραπείες και την ακτινοβολία, επήλθε πλήρης ίαση. Τέσσερα χρόνια μετά, ξαναπήγε στον ίδιο γιατρό γιατί έπιανε στο δεξιό μηρό της ένα «γρομπαλάκι». Ο διαπρεπής αυτός επιστήμων το ψηλάφισε και της είπε ότι είναι από το γυμναστήριο που πήγαινε και πιθανόν να ήταν κάποια θλάση ιστών. Τρεις μήνες μετά, ο Ιάσιος σε ένα ταξίδι μας το ψηλαφά και της συστήνει να τη δει ένας ορθοπαιδικός και να κάνει μια ακτινογραφία τουλάχιστον. Η ίδια αρνήθηκε, λέγοντας ότι ο γιατρός της ήταν αυτός που πρωτοδιέγνωσε το Hodgkin και του έχει τυφλή εμπιστοσύνη. Τέσσερις μήνες αργότερα, γίνεται διάγνωση με μεταστατικές εστίες που καταλαμβάνουν σχεδόν όλον τον πνεύμονα από εξωσκελετικό σάρκωμα Ewing με αρχική εντόπιση στο δεξιό μηρό. Εννέα μήνες μετά η Χρυσάνθη έφυγε.

Η θεία μου είχε μητρορραγία για αρκετό καιρό. Καθημερινά της έλεγα να έρθει στην Αθήνα για εξετάσεις. Σήμερα έκανε τεστ Παπ και ο γιατρός της είπε ότι: α) έχει μεγάλο πολύποδα στον τράχηλο και β) διατοιχωματικά ινομυώματα. Και τι σύστησε? Να πάει απόψε το βράδυ, ναι το βράδυ, για διαγνωστική απόξεση.

Θα μου πείτε τι σας ενδιαφέρει; Το περιστατικό της θείας όχι, δεν είναι για να σας απασχολήσει. Όμως η συμπεριφορά των δυο γιατρών που δεν αποτελούν και εξαίρεση στην αγγελική και ιδανική κοινωνία που ζούμε, σας ενδιαφέρουν.

Η αυτοπεποίθηση και το γεγονός ότι δεν ήθελε να στείλει σε άλλους συναδέλφους του περιστατικό, ο πασίγνωστος κατά τα άλλα και διαπρεπής (τρομάρα του) παθολόγος, άνοιξε την ταφόπλακα και στοίχισε τη ζωή σε ένα κορίτσι μόνο 25 ετών.

Ο άλλος είναι πιο έξυπνος. Χρέωσε τη θεία μου για το τεστ Παπ, τη χρέωσε για το υπέρηχο και της ζήτησε και 500 ευρώ για μια διαγνωστική απόξεση που θα γινόταν νύχτα. Ενημερωτικά σας λέω ότι ο πολύποδας δε φεύγει με απόξεση και ότι τα ινομυώματα απαιτούν χειρουργική εκπυρήνωση και αν είναι μεγάλα, ολική αφαίρεση της μήτρας. Αυτά δεν τα είχε πειράξει κανείς και προκαλούσαν αιμορραγία, αν θα έκανε απόξεση δε θα αιμορραγούσαν;

Όταν τα είπα στη θεία μου με ρώτησε: «Καλά βρε κορίτσι μου, αυτός δεν έβγαλε ιατρική;». Ιατρική έβγαλε. Γιατρός έγινε, άνθρωπος δεν έγινε. Γιατί; Πως κύριε ελαφρά τη καρδία, αποφασίζεις να κάνεις απόξεση σε ινομυωματώδη μήτρα; Γιατί δεν την κάνεις σε ώρες εργάσιμες ώστε να λειτουργούν αιμοδοσία και λοιπές υπηρεσίες ώστε να είσαι καλυμμένος ότι και αν συμβεί;

Αγύρτες. Όχι όλοι, αλλά αρκετοί.

Θύμωνα που ο Ιάσιος έκανε αλλαγές σε έναν ασθενή στο σπίτι του και δεν ζήτησε αμοιβή, παρότι το όλο σκηνικό κράτησε πάνω από μήνα και καθημερινά έφευγε από το νοσοκομείο, πήγαινε έκανε την αλλαγή και καπάκι πήγαινε στο πανεπιστήμιο για το μεταπτυχιακό του (γύρναγε σπίτι μετά τις εννέα σε καθημερινή βάση). Είμαι όμως και περήφανη που δεν εκμεταλλεύτηκε τον άνθρωπο που τον είχε ανάγκη. Μπορεί να μη με ευχαριστούσε που αντί να έρθει σπίτι να φάει, να ξεκουραστεί ή να με δει, πήγαινε και πέρναγε μια ώρα με έναν ηλικιωμένο που είχε κομμένα και τα δυο πόδια, μου άρεσε όμως που ποτέ δεν το είδε σα μέσο για να πάμε διακοπές το καλοκαίρι. (επίσκεψη και αλλαγή κατ’ οίκον = το λιγότερο 80 ευρώ, για 43 μέρες με πήγαινε όπου ήθελα!). (κάτι τέτοια κάνει και τον αγαπάω περισσότερο)!

Είναι γνωστό ότι κάθε γιατρός που στέλνει ένα περιστατικό σε άλλον, παίρνει το λιγότερο το 30% της αμοιβής που θα πάρει ο δεύτερος γιατρός. Για να γίνω πιο κατανοητή, ένας παθολόγος που στέλνει ένα ασθενή του σε συγκεκριμένο βιοπαθολόγο για εξετάσεις αίματος, θα πάρει 30% από την αξία των εξετάσεων που θα κάνει ο ασθενής. Το ίδιο και με τον ακτινολόγο ή το γαστρεντερολόγο. Το ίδιο και με τον καρδιολόγο που θα στείλει για εγχείρηση τον καρδιοπαθή στον καρδιοχειρουργό (γιατρός έπρεπε να γίνω γμτ!). Το ίδιο με όλους. Αυτός ο … άντε να μην τον χαρακτηρίσω, γιατί δεν έστειλε την ξαδέρφη μου για ακτινογραφία ή τουλάχιστον να τη δει ένας όρθοπαιδικός; Ίσως να μη ζούσε αλλά δε θα πέθαινε και σε 9 μήνες. Μπορεί να ζούσε πέντε χρόνια και να χαιρόταν τον έρωτα που ήρθε στη ζωή της όταν ήδη είχε αρχίσει τις χημειοθεραπείες.

Ο άλλος; Νύχτα διαγνωστική απόξεση; Που ακούστηκε; Ακόμα και στο Αρεταίειο που δουλεύει το γυναικολογικό νυχθημερόν, διαγνωστικές αποξέσεις δεν κάνουν. Τόσο ανάγκη είχε τα 500 ευρώπουλα; Ένα θύμα η θεία μου και ένα άλλο σε δυο μέρες, τα έβγαλε τα έξοδα για το δυαράκι της γκόμενας!

Λυπάμαι.

Λυπάμαι, που ο όρκος του Ιπποκράτη σημαίνει γι αυτούς ότι τελείωσαν το πανεπιστήμιο και όχι ότι θα έπρεπε να σημαίνει.

Λυπάμαι που μερικοί δεν κατάλαβαν ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα.

Λυπάμαι γιατι δεν είναι πολλοί απ’ αυτούς άξιοι να λέγονται ιατροί…

Τέλος η γκρίνια για σήμερα. Είμαι πολύ θυμωμένη για να γράψω απόψε.

Καλό βράδυ να έχετε.