Καλημερούδια!Είναι να μη μάθεις να ξυπνάς πρωί. Επειδή τις εργάσιμες μέρες ξυπνώ στις πέντε και μισή, το ίδιο έπαθα και σήμερα που δεν εργάζομαι. Και αφού ήπια το καφεδάκι μου στη βεράντα (που ακόμα δεν αξιώθηκα να βρώ σαλονάκι που να μου αρέσει), με θέα την ακρόπολη να αλλάζει χρώματα καθώς ο ήλιος ανεβαινε πιο ψηλά, είπα να κάνω απολογισμό της χθεσινής μέρας.
Εκτός από το να πληρώσω τα μαλλιοκέφαλά μου σε κάρτες σε διάφορες τράπεζες, έκανα και μια βόλτα στα μαγαζιά γιατί θέλω να αλλάξω το σαλόνι στο σπίτι μου.
Μπαίνω σε ένα κατάστημα που το στυλ του έφερνε σ’ αυτό που είχα κατά νου να πάρω. Η ώρα ήταν έντεκα και κάτι το πρωί. Φάτσα στην πόρτα εισόδου του καταστήματος, ήτανε το γραφείο και σ’ αυτό καθόταν μια τσούπρα που μιλούσε στο τηλέφωνο.
Αρχίζω μια βόλτα στο χώρο, κοιτάω τιμές στα καρτελάκια (καλά, ποιος θα ψώνιζε από μαγαζί επίπλων στη λεωφόρο Βουλιαγμένης; Ο Βαρδινογιάννης; και είχαν ένα τραπεζάκι απλό – απλούστατο 1500 ευρώ;), βλέπω ένα μπουφέ, αρχίζω να ανοίγω τα συρτάρια του και τα ντουλαπάκια του, η κοπέλα ακόμα μίλαγε στο τηλέφωνο. Περνάω στη διπλανή αίθουσα, μια άλλη κοπέλα είχε ένα σουίφερ και περνούσε τις επιφάνειες, ρίχνω μια ματιά, κάθομαι στις πολυθρόνες, ανοίγω ντουλάπια και συρτάρια, τίποτα. Ούτε που με ρώτησε και αυτή για το τι ψάχνω. Επιστρέφω στην πρώτη αίθουσα, η τύπισσα συνέχιζε να μιλά στο τηλέφωνο. Την κοιτώ και κατευθύνομαι στην πόρτα. Τι φεύγετε; Με ρωτάει. Ναι δεσποινίς φεύγω, (το ακουστικό στο χέρι αυτή), γιατί έχω εδώ μέσα ένα τέταρτο και εσείς μιλάτε στο τηλέφωνο. 
Μα είναι σημαντικό, μου απαντάει. Το άκουσα, επί ένα τέταρτο σχεδιάζεται που θα πάτε το βράδυ. Ε να μη σας ενοχλώ! Και πιάνω το χερούλι της πόρτας. Και τι μου λέει; Στο Θεό σας! Να μιλάτε καλύτερα, μου λέει. Και εσείς να φέρεστε καλύτερα στο χώρο εργασίας σας. Έχω δεκαπέντε λεπτά εδώ μέσα, και με αγνοείται παντελώς. Δικαίωμά σας. Όπως δικαίωμά μου είναι να αποφασίσω να δώσω τα ωραία μου ευρουλάκια σε κάποιο άλλο κατάστημα που θα με αντιμετωπίσουν καλύτερα. Της τα έχωσα και έφυγα.
Δηλαδή, δεν κατάλαβα, μπαίνει κάποιος σε ένα μαγαζί, αυτό σημαίνει ότι θέλει κάτι να αγοράσει και το μαγαζί πληρεί τις προϋποθέσεις για να βρει αυτό που επιθυμεί, και εσύ τον αγνοείς; Τον αφήνεις να γυρνάει μόνος του και να κοιτά; Χωρίς να προσφέρεις τη βοήθειά σου που στο κάτω κάτω της γραφής γι’ αυτό πληρώνεσαι, και όταν σου τη λέει, σε ενοχλεί η ειρωνεία;
Αλλά έτσι έχουμε μάθει. Πάμε σε ένα μπαράκι το βράδυ και για να μπούμε μέσα, περιμένουμε ένα τέταρτο να μας εγκρίνει ο πορτιέρης. Κάτσε ρε κύριε, για να έρθω εδώ θα πληρώσω, και δεν ξέρεις πόσα θα δώσω, και με κρατάς μισή ώρα έξω; Εμ θα σου αφήσω λεφτά, εμ μου κάνεις καψόνι; Αμ δε σφάξανε! Φεύγω επιδεικτικά και πάω αλλού που δεν έχει «πόρτα». Ειδικά αν είμαστε μεγάλη παρέα, κάπως τους έρχεται, αν και οι παρέες μου είναι τέτοιες που δε μας καθυστερούν στην είσοδο. Ακόμα, όμως, και δυο λεπτά να περιμένω, κάνω βολβοστροφή! Και το ωραίο είναι ότι κάποιοι θεωρούν ότι όσο περισσότερη ώρα περιμένεις, τόσο πιο τρέντυ είναι το μαγαζί. Πιασ’ τ’ αυγό και κούρεφτο!
Μπαίνεις σε μαγαζιά με ρούχα και σε ρωτάνε τι ψάχνεις, σου δείχνουν ότι έχουν, σε βοηθάνε να αλλάξεις και είναι και ειλικρινείς μαζί σου αν κάτι δε σου πάει, και μπαίνεις σε κάτι άλλα και σε γράφουν κανονικά. Σεβασμός κανένας στον πελάτη. Από πού θα ψωνίσεις; Από εκεί που σε υπολογίζουν, και σαν άνθρωπο και σαν πορτοφόλι. Γιατί αν δεν κάνω λάθος, όσοι έχουν μαγαζιά το κάνουν για να πουλήσουν και να εισπράξουν, όταν με διώχνει όμως η αδιαφορία σου, πως θα εισπράξεις;
Άσε το ύφος δεκαπέντε καρδιναλίων που έχουν μερικές πωλήτριες. Κορίτσι μου ένα τίποτα είσαι, για να καταλήξεις πωλήτρια έστω και στο Κολωνάκι, μάλλον αποτυχημένη είσαι. Τι μας πουλάς μούρη; Δεν ήρθα εδώ να με κρίνεις εσύ, ήρθα να μου δώσεις ότι ζητήσω και αν είναι αυτό που θέλω, θα σε πληρώσω και θα φύγω. Δεν ήρθα να βλέπω απόρριψη και βαριεστημάρα, να με κοιτάς αφ’ υψηλού και να μην κουνιέσαι από τη θέση σου. Βέβαια, ευθύνη έχει και αυτός που σε πληρώνει και δε σε στέλνει στο διάολο που με τη συμπεριφορά σου διώχνεις τους πελάτες!
Αλλά τι με νοιάζει; Θα ψωνίσω από κει που θα με υπολογίσουν. Θα δώσω τις 6.000 ευρώ που κάνει το σαλόνι που μου άρεσε σε ένα μαγαζί που η κοπέλα που ήταν μέσα, μόλις μπήκα έκλεισε το τηλέφωνο, μου έδειξε ότι είχε σε πέντε ορόφους μαγαζί, και όταν δε βρήκα κάτι απολύτως του γούστου μου μου έδειξε κομμάτια που δεν τα είχε αλλά μπορούσε να μου τα παραγγείλει στο εξωτερικό και όταν της είπα ότι το κόστος είναι πολύ υψηλό, μίλησε με το εργοστάσιο στην Ελλάδα αν μπορούν να το φτιάξουν εδώ με λιγότερο κόστος και προθυμοποιήθηκε να έρθει σπίτι μου να δει το χώρο για να ξέρει τι ακριβώς θα πει στο εργοστάσιο(!) και να μου δώσει ιδέες ώστε να δένει το σαλόνι με την τραπεζαρία και τα χαλιά (έχει σπουδάσει στην Ιταλία αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων και μετά στην αμερική διακόσμηση – τα πτυχία τα είδα στον τοίχο του μαγαζιού). Μπορεί να είναι έξω από το ποσό που υπολόγιζα, αλλά, η προθυμία της, το ενδιαφέρον και η υπομονή της με κέρδισαν και φυσικά αυτή θα βγει κερδισμένη!
Για σήμερα τέλος η γκρίνια, είχα και ένα ατύχημα στο laptop, και λέω να σας αφήσω.
Υ.Γ. Καλό μήνα!
Καλο σου μηνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη Πρωτομαγια.
(παω να σου στειλω ενα email)
1.Η κουλή μέρα απο το πρωί φαίνεται!Και λίγα είπες(ξέρεις τωρα εσυ το θέμα που χω με τις πατσαβούρες!!! γκρρρρ!!!)
ΑπάντησηΔιαγραφή2.Αυτό με την πόρτα ποτε δεν το κατάλαβα.Γιατί βρε κουκλα μου πρέπει ο κάθε φουσκωτός μαλάκας να πρέπει να κρίνει αν εσυ ή εγω θα μπούμε μέσα να δώσουμε τα ωραια λεφτά μας μου λές?Και άντε εσυ είσαι οπέλα και εχεις και ένα πιο free pass.Με εμας τα αγοράκια να δεις.Και ενω είμαι περέα με το γκόμενο,στη φράση "Συγνώμη πρέπει να συνοδεύεστε" τι του λέω?
3.Σε αυτην να πας και χαλάλι της τα λεφτά.Και να με καλέσεις για καφε οταν κατεβω.
Σε φιλω!Καλό-μοίρα!
Η ανοιξιάτικη/γκρινιάρα Θεία Ντόννα
@zero
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό μήνα
σου απάντησα ήδη και ευχαριστώ
@θεία ντόννα
νόμιζα ότι μόνο εγώ τσατίζομαι με την πόρτα στα μπαρ, αλλά το έγραψα γιατί στη δουλειά το συζητούσαμε και τελικά είμαστε πολλοί που νευριάζουμε
όντως από το άλλο μαγαζί θα πάρω το σαλόνι
και όταν έρθεις αθήνα είσαι ευπρόσδεκτη για καφέ, αν είναι και καλοκαίρι θα απολαύσουμε και την καλύτερη θέα της αθήνας από το μπαλκόνι μου!
Καλέ μην τσακώνεστε με τα πωλητόπουλα! Όταν είσαι κλεισμένος όλη μέρα σε 2Χ2, λογικό είναι να ΄σαι λιγάκι κομπλεξικός. Καλημέρα και καλό μήνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήαγαπητή κοπτοραπτού, αν επρόκειτο για κατάστημα 2Χ2, θα το γύρναγα σε 10 δευτερόλεπτα, αλλά εγώ σε δυο αίθουσες έκανα ένα τέταρτο. και κάτι ακόμα, αν έδειχνε προθυμία όταν μπήκα, θα της έλεγα ότι ρίχνω μια ματιά και θα της έλεγα να μη σηκωθεί από την καρέκλα της καθόλου, αρκεί να έδειχνε ότι με υπολόγιζε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έχει πάρει επάνω της η Ελλάδα ότι μπορεί να δέρνει τον πελάτη και αυτός σαν πιστό σκυλί να συνεχίζει να της γλείφει το χέρι. Αυτά που γράφεις για τις πωλήτριες τα έχω βιώσει πάρα πολλές φορές δεν φταίνε τόσο οι υπάλληλοι όσο οι ιδιοκτήτες που τους ανέχονται και δεν τους απολύουν. Αυτό το να μιλάει στο τηλέφωνο και να με αγνοεί το ξεπέρασα..πάω δίπλα της και της κλείνω τη γραμμή! Τι θα κάνει, θα φωνάξει, θα βροντήξει, πελάτισσα είμαι, εξυπηρέτηση θέλω. Αμα δε μου πεί και τίποτα σηκώνω φωνή έρχεται ο υπεύθυνος και τελικά η γαϊδούρα τα ακούει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιά άλλη μέθοδος είναι στις γαϊδούρες να τους κατεβάζεις όλο το ράφι, "αυτό δεν μ' αρέσει, αυτό είναι στενό, για να δούμε και εκείνο..μπάαα ντεμοντέ! Το άλλο εκείνο ψηλά΄΄" και τέλος να μην πάρεις τίποτα!.
Βρίσκουν απαθείς πελάτες και τα κάνουν. ΄Και μετά πηγαίνεις στο εξωτερικό όπου στο κάθε συνοικιακό κωλομάγαζο με το χαμόγελο τσακίζονται να σε εξυπηρετήσουν..και λές, τι στο καλό!
marina κορίτσι μου join the club!
ΑπάντησηΔιαγραφήγια να φτάσω να αναρτήσω τέτοιο ποστ, εγώ που κατά γενική ομολογία είμαι πολύ υπομονετικός άνθρωπος, φαντάσου σε τι κατάσταση ήρθα!
στο δε κολωνάκι, σε κοιτάνε σα μύγα που κολυμπάς στο ποτό τους! πήγα σε ένα μαγαζί πριν το πάσχα, και η υπάλληλος με είδε και μου είπε ότι το φόρεμα που ήθελα δε βγαίνει σε λαρτζ (είμαι και ένα και εβδομήντα δύο χωρίς παπούτσια, φαντάσου με τα δεκάποντα που φοράω πάντα), και εγώ πήγα σε άλλο μαγαζί στο κολωνάκι, το αγόρασα και πήγα στο πρώτο, το έδειξα και είπα στην ιδιοκτήτρια που αυτή τη φορά ήταν εκεί, ότι η υπάλληλός της με έδιωξε κακήν κακώς και εγώ το βρήκα σε άλλο μαγαζί και το πήρα και μάλιστα και πιο φτηνά απ' ότι το είχαν αυτές. την ικανοποίηση που πήρα όταν είδα το βλέμμα της υπαλλήλου όταν την αγριοκοίταξε η ιδιοκτήτρια δε λέγεται!
ΕΓΩ ΡΙΑ ΜΟΥ ΕΠΑΘΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΕ ΜΑΓΑΖΙ ΜΕ ΠΛΑΚΑΚΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΤΟ ΔΑΠΕΔΟ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΚΑΙ ΠΗΓΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ ΜΕ ΠΛΑΚΑΚΙΑ....
ΗΡΘΕ Η ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΕΥΓΕΝΙΚΟΤΑΤΗ ΝΑ ΜΕ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ,ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΨΑΧΝΩ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΠΛΑΚΑΚΙ ΠΕΡΙΠΟΥ 20 ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΝΑ ΣΤΡΩΣΩ,ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΕΡΓΟΛΑΒΟΣ ΝΑ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΩ 2000 Τ.Μ ΠΛΑΚΙΔΙΑ,ΛΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΗΚΩΣΩ ΟΙΚΟΔΟΜΗ,ΦΩΝΑΖΕΙ ΕΝΑΝ ΦΟΥΚΑΡΑ ΑΠΟΘΗΚΑΡΙΟ ΑΛΛΟΔΑΠΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΕΙ,ΒΡΟΥΙΡ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ....
ΟΥΤΕ ΝΑ ΣΥΝΝΕΝΟΗΘΟΥΜΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΦΥΓΑ.....
ΦΑΝΤΑΣΟΥ....
εμείς φταίμε σπύρο που τους επιτρέπουμε να μας φέρονται έτσι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκ μέρους του Πανελληνίου Συλλόγου Πωλητών Καταστημάτων Επίπλων
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή Κυρία,
Αισθάνομαι την βαθιά ηθική υποχρέωση να σας καταγγείλω για την άδικη επίθεση την οποία εξαπολύσατε σφόδρα προς την συνάδελφο του προαναφερθέντος καταστήματος. Πρέπει να κατανοήσετε τις δύσκολες συνθήκες εργασίας κάτω από τις οποίες αναγκαζόμεθα να εκτελέσουμε το καθήκον μας προς ημάς εις το ακέραιον, και η κατανόηση του πελάτου ενώπιον δυσεπίλυτων προβλημάτων είναι το μόνο που επιζητούμε.Οφείλετε να κατανοήσετε ότι,αν εξαιρέσουμε το διάλειμμα προγεύματος (μια ώρα), τον προσωπικόν χρόνον δια τον καλλωπισμόν (μανικιούρ, πεντικιούρ, φροντίδα κόμμης κλπ -μια ώρα), τον προσωπικόν χρόνον δια την επίλυσιν προσωπικών και σοβαροτάτων προβλημάτων δια τηλεφώνου (δυο ώρες) καθώς και την τακτική ημερήσια ενημέρωσιν δια τα τεκταινόμενα (τηλεφωνική επικοινωνία με την Βασιλική στο Παγκράτι για εκείνο το τσαντάκι από του Ζάρρα - δύο ώρες), ελάχιστος χρόνος απομένει δια τους πελάτες, τον οποίον προσπαθούμε να χειριστούμε αποδοτικώς.Οφείλω να σας πληροφορήσω ότι η συμπεριφορά σας ήτο τουλάχιστον αδικαιολόγητη και ότι χυδαίες και προκλητικές εκφράσεις του τύπου "Σας παρακαλώ, μπορώ να κάνω μια ερώτηση;" είναι καταφρονητέες.Ελπίζοντας σε μια μελλοντική συνεργασία επί κοσμιοτέρου επιπέδου, σας εύχομαι Καλή Πρωτοχρονιά και Χρόνια Πολλά.
Εκ του Δ/κου Συμβουλίου
Υ.Γ:Δυστυχώς η συμπεριφορά σας σας απέκλεισε από τον Πανελλήνιο Διαγωνισμό του Συλλόγου μας με δώρο μια εταζέρα από φορμάικα που δεν λεκιάζει.
geysser, φίλε μου έγραψες!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τώρα δεν έχω ελπίδα απόκτησης της μοναδικής εταζέρας;
λυπούμαι βαθύτατα, θα ταίριαζε απόλυτα με την τραπεζαρία βαράγκη ή το σαλόνι στρογγυλός! γουάτ α πίτι!
Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα ακόμη και οι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα έχουν νοοτροπία δημοσίου υπαλλήλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κοπέλα αυτή μάλλον έχει διακαή πόθο να μπει σε μία θέση στο δημόσιο και προπονείται ώστε να είναι έτοιμη μόλις το καταφέρει να σπάζει τα καρύδια των ανθρώπων που θα τύχουν να εξυπηρετηθούν.
γειά σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήμια χαρά τα λέτε, το αποτέλεσμα μετράει όμως..
Αρχίζει πια και δε μας κάνει εντύπωση τίποτα..
μαρουλάκο
ΑπάντησηΔιαγραφήαμ, γι αυτό δεν πάει μπροστά το δημόσιο, γιατί κάτι τέτοιες έχουν περάσει από κάτι "ζαχόπουλους" και μονιμοποιήθηκαν
μάγισσα,
αν υποψιαστώ ότι θα γαιδουροποιηθώ, θα πεθάάάάάνω
που λέει και κάποια γνωστή μας!
παρεπιπτόντως έχω πάθει πλάκα με τις συνταγές, που παραγγέλνουμε το ιπποφαές?
Ρία γεια σου κι από εδώ. Σού έχω ήδη απαντήσει από το blog μου κάνοντας μάλιστα και έναν (δεν ξέρω κατά πόσο ατυχή) συσχετισμό τής αγοράς επίπλων από τη Βουλιαγμένης με τήν αγορά λαχανακίων Βρυξελλών από τού... Μπακάκου. Μετά πήρε κάπου το μάτι μου ότι είσαι 1,72 χωρίς τα δεκάποντα τακούνια και απλώς δηλώνω πως είμαι πρόθυμος να υπερασπιστώ τις καταναλωτικές σου επιλογές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧίλια ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για το link. Έβαλα ήδη το δικό σου στα αγαπημένα μου και, σε διαβεβαιώνω: Όχι από υποχρέωση. Μού άρεσε πολύ εδώ και θα επιστρέψω το βράδυ με την ησυχία μου να το... ξεκοκαλίσω.
Μια ζεστή καλημέρα...
Ελα στην Γερμανια,να νοιωσεις αυτοκρατειρα στην εξυπηρετηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαντα με το ονομα τους,θα σε υποδεχτουν οι κοπελιες!Θα νομισεις πως σε φλερταρουν!
Καλημερα χαρα μου!
Μην πεις πουθενα πως λατρευω τον ατιθασο χαρακτηρα σου!
για την συμπεριφορα μερικων σε διαφορες θεσεις εχεις δικιο οποτε δεν το αναλυω
ΑπάντησηΔιαγραφήομως οταν λες
'Κορίτσι μου ένα τίποτα είσαι, για να καταλήξεις πωλήτρια έστω και στο Κολωνάκι, μάλλον αποτυχημένη είσαι'
θα ηθελα να πω οτι μπορει να ειχες δικιο αν η κοινωνια που ζουμε ηταν αξιοκρατικη. σκεψου ομως μπορει να ειναι πωλητρια γιατι δεν πηρε καμια πιπα σε κανα αγαμητο ζαχοπουλο ή δεν ηθελε να δουλεψει σε μπαρ ή ...
το τι δουλεια κανει καποιος στην ελλαδα σιγουρα δεν ειναι αντιπροσωπευτικο των ικανοτητων του . ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΑΥΤΟ
στο επομενο
' (έχει σπουδάσει στην Ιταλία αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων και μετά στην αμερική διακόσμηση – τα πτυχία τα είδα στον τοίχο του μαγαζιού)'
εγω εχω δει τερατα μορφωσεως οπου στην κοινωνικη τους συμπεριφορα να συμπεριφερονται σαν πραγματικα τερατα. λοιπον τα πτυχια και τα πιστοποιητικα που βλεπω κρεμασμενα στον τοιχο δεν μου αποδεικνυουν απολυτως τιποτε , μην σου πω οτι με κανουν να εχω περισσοτερες απαιτησεις και να τους κρινω πιο αυστηρα, ειδικα αυτους με τα πτυχια απο το εξωτερικο που φαινεται να ειχαν τα δυο ΧΙ (χρονο-χρημα) και κατα συνεπεια την ευκαιρια να γινουν καλυτεροι ανθρωποι- επιστημονες.
επειδη σε καποιο σχολιο που διαβασα ειδα οτι εισαι και στρατιωτικος θα μιλησω και πανω ας το πουμε εργασια σου γιατι δεν βρισκω τωρα πιο καταλληλη λεξη μια και εγω δεν το θεωρω ακριβως εργασια.
γιαυτο και ειμαι εναντιον σε προσληψεις του τυπου ανηκει σε κατηγορια πολυτεκνων ή τεκνο στρατιωτικου ή γνωστος του ταδε (για χαμηλοβαθμα στελεχη) κτλ..
ουτε καν στην στρατιωτικη ιεραρχια δεν λειτουργει η αξιοκρατια ( σε συγκεκριμενο χρονο ανεβαινεις βαθμο),
αν δεις στους πιο αξιομαχους στρατους της περιοδου των ναπολεοντειων πολεμων ή στους πιο συγχρονους του wwII οι βαθμοι ηταν ανεξαρτητου ηλικιας αλλα καθαρα ικανοτητας (δεν μπαινω σε περισσοτερες λεπτομερειες για να μην ξεφυγει η συζητηση)
τωρα για τις πορτες και τα σχετικα αυτο που εχω να πω οτι απο τα μπαρ εως τις αιθουσες δικαστηριων , απο δημοσιες υπηρεσιες εως πωλητες και συμβουλους η κοινωνια εχει γεμισει φυσιογνωστες που σου συμπεριφερονται 'οπως σε κοψουν' ,
σχεδον κανενας δεν κοιταει το ατομό ή την προσωπικοτητα
red&black
ΑπάντησηΔιαγραφήσαφώς και το πτυχίο δεν κάνει τον άνθρωπο! όλοι έχουμε πετύχει επιστήμονες που η συμπεριφορά τους είναι χειρότερη και από του τελευταίου νταβατζή. όμως η κοπέλα που και πτυχία είχε και υπάλληλος ήταν, συμπεριφέρθηκε με πραγματικό ενδιαφέρον για να βρει αυτό που ήθελα και προσφέρθηκε να με βοηθήσει στο να διακοσμήσω καλύτερα το σπίτι μου. (χωρίς επιπλέον αμοιβή).
ξέρω άτομα που δουλεύουν σε σούπερ μάρκετ ή σε συνεργεία καθαριότητας, που η συμπεριφορά τους κάνει να κοκκινίζουν πολλοί πτυχιούχοι.
δεν ισχυρίζομαι ότι όσοι είναι πωλητές έχουν αποτύχει, αλλά τουλάχιστον η θέση τους, δεν τους επιτρέπει να κοιτούν αφ υψηλού τους πελάτες έστω και αν δουλεύουν σε μπουτίκ στο κολωνάκι ή την κηφισσιά. το ότι δουλεύουν σε "χάι" περιοχές δεν τους ανεβάζει πιο ψηλά από τον πελάτη που έχει την οικονομική δυνατότητα να ψωνίζει από εκεί και τον κοιτούν σα να είναι σκουλήκι!
πράγματι στο στρατό τα πρώτα δέκα χρόνια παίρνεις τους βαθμούς με τα χρόνια. για να γίνεις όμως ανώτερος αξιωματικός περνάς σχολείο το οποίο στιγματίζει την μετέπειτα καριέρα σου. αν αποτύχεις δε γίνεσαι ανώτερος αξιωματικός και αν πρωτεύσεις σαφώς και η καριέρα σου απογειώνεται. και για να γίνεις ανώτατος αξιωματικός ισχύει το ίδιο και ακόμα χειρότερα. το να προχωρήσεις και να ξεχωρίσεις στις ένοπλες δυνάμεις πρέπει να έχεις πολύπλευρες δυνατότητες και σίγουρα δεν αρκούν οι δημόσιες σχέσεις. δε μιλάμε τώρα για υπαξιωματικούς αλλά για απόφοιτους παραγωγικών σχολών που έχασαν τέσσερα από τα καλύτερα χρόνια τους σπουδάζοντας και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να μετεκπαιδεύονται σε ελλάδα και εξωτερικό. (καλό θα είναι να μην τα ισοπεδώνουμε όλα).
όσο για την πόρτα στα μπαρ, είπα τη γνώμη μου στο ποστ. δεν πιστεύω ότι η δικαιοσύνη εξετάζει φυσιογνωμικά τον κατηγορούμενο για να τον αθωώσει ή να τον καταδικάσει. εκεί έχουν σημασία τα γεγονότα...
όσο για τις άλλες περιπτώσεις που αναφέρεις, δε νομίζω ότι η κατάσταση είναι τόσο χάλια γιατί στις δημόσιες υπηρεσίες, τουλαχιστον από προσωπική εμπειρία, έχω καλή γνωμη για το πως συμπεριφέρονται, ίσως να υπάρχει περιττη γραφειοκρατία αλλά δε σε διώχνουν αν είσαι φτωχός κακοντυμένος ή άσχημος! μπες όμως σε μπουτίκ στο κολωνάκι αν είσαι κακοντυμένος άσχημος, χονδρός ή γύφτος και θα καταλάβεις τι σημαίνει ρατσισμός!
υ.γ. μου άρεσε το τελευταίο ποστ που έχεις στο μπλογκ σου και οι φωτογραφίες που έβαλες περισσότερο ακόμα(είμαι ένθερμη φαν της σινο - ιαπωνικής τέχνης).
μπλογκούλη
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ για την επίσκεψη, πάρε και κανα λεξοτανίλ το βράδυ γιατί κατά γενική ομολογία όσο υπομονετική είμαι στη ζωή μου και ήπια, τόσο γκρινιάρα και στρίγγλα είμαι στο μπλογκ
κάτι σα δοκτορ τζέκυλ και μίστερ χάιντ ένα πράγμα...
δηλαδή αν ήμουν 1,58 δε θα είχα το δικαίωμα του γκρινιάζειν?
κώστας βράκας
κώστα μου, έχω ταξειδέψει στο εξωτερικό και έχω μείνει άλαλη από τη συμπεριφορά τους.ΑΨΟΓΗ. στη σουηδία, ρώτησα σε ένα κατάστημα από που μπορώ να αγοράσω μία ομπρέλλα και ο υπάλληλος μου χάρισε μία. στη μολδαβία, αγόρασα κάτι και την ώρα που έφευγα, ο υπάλληλος μου δώρισε δυο πέτρες αμέθυστου για να τις κάνω σκουλαρίκια. στην αυστρία είχα ξεχάσει να πάρω ένα (ακόμα) δωράκι για το γιό μου και όταν είδα στη βιτρίνα κάτι και γύρισα να το πάρω, ο καταστηματάρχης δε μου πήρε χρήματα γιατί είπα ότι θα πάρω και αυτό για το γιό μου και αυτός δεν είχε παιδιά.
βέβαια και στην ελλάδα βρίσκεις αντίστοιχα ευγενικούς υπαλλήλους, μόνο που αποτελούν τη μειονότητα όχι τον κανόνα!
Γειά σου Ρία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτη φορά σε επισκέπτομαι...και μ' άδεια χέρια!
Λοιπόν έχω μερικές ενστάσεις:
α) Εμένα μ' αρέσει να μπαίνω σε ένα μαγαζί και να μ' αφήνουν να χαζεύω με την ησυχία μου, να μη με κυνηγάνε από πίσω όλη την ώρα και να μου ζαλίζουν το κεφάλι!
β) Πάντα, όταν βλέπω έναν υπάλληλο που δεν είναι πρόθυμος να με εξηπυρετήσει, σκέφτομαι τη σχέση που μπορεί να έχει με τον εργοδότη του, τον μισθό που παίρνει (που είναι απίστευτα μικρός αν κάνεις αυτή τη δουλειά).
γ) Δεν είναι απαραίτητο να είσαι αποτυχημένος για να καταλήξεις να είσαι πωλητής, άλλωστε η ανεργία στη χώρα μας είναι μια τεράστια πληγή κι ακόμα και πολύ αξιόλογοι άνθρωποι έχουν καταλήξει να κάνουν άλλες δουλειές απ' αυτές που έχουν σπουδάσει.
δ) Δεν θεωρώ οτι επειδή θα δώσω τα λεφτά μου σ' ένα μαγαζί είναι αναγκασμένοι οι υπάλληλοι να πέσουν στα γόνατα για πάρτη μου.
Και για να σταματήσω το κήρυγμα (με πιάσαν πάλι τα συνδικαλιστικά μου) θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου για το ύφος των 15 Καρδιναλίων και πολλές φορές μου έχει έρθει να βρίσω και να φύγω αλλά η ανατροφή μου :) δεν μου το επιτρέπει. Όσο για τα μπαράκια που μοστράρουν "θεούς για ένα βράδυ" στις πόρτες τους να κρίνουν τον κόσμο...τα έχω κόψει. Πάω σε μέρη πολυπολυτιμικά που είναι ανοιχτά για όλους!
Καλό μήνα :)))
Υ.Γ. Περνάω μια φάση αντίδρασης και γκρίνιας...όμως κι εγώ θα ψώνιζα από την δεύτερη κοπέλα!!
Υ.Γ. 2 Περαστικά στο laptopάκι σου!
mane-tarious
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι εμένα μου αρέσει σε κάποια καταστήματα να χαζεύω με τις ώρες μόνη μου, αλλά σε κάποια δεν είναι δυνατό να έχουν όλη την παραγωγή και να τη βλέπεις, οπότε χρειάζεσαι κάποιον να σε καθοδηγήσει, και όταν ειδικά πας σε ένα κατάστημα όχι σε ώρα αιχμής ή αργά το απόγευμα που είναι φυσικό να έχει επέλθει σωματική ψυχική και νοητική(!) κόπωση, έχεις την απαίτηση να σε βοηθήσουν στο να σου δείξουν ή να σου πουν ότι δεν έχουν αυτό που ψάχνεις.
σαφώς και υπάρχουν άτομα που κάνουν δουλειές πολύ πιο άσχημες από αυτές που θα τους αναλογούσαν σχετικά με τα πτυχία, τις γνώσεις ή τις δυνατότητές τους. η δουλειά δεν είναι ντροπή, καμία δουλειά. όμως είναι ντροπή ο τρόπος που την κάνουν και αποτυχημένο θεωρώ αυτόν που κάνει κάτι όχι σωστά. ακόμα και η πιο ταπεινή εργασία, αν γίνεται όπως πρέπει, γίνεται σωστά και ο εργαζόμενος που την κάνει σίγουρα θα διαπρέψει.
επειδή πληρώνω δεν έχω απαίτηση να πέσουν στα γόνατα, όμως από το να πέσουν στα γόνατα μέχρι να αδιαφορούν υπάρχει τεράστια απόσταση. αν θεωρούν ότι οι υπάλληλοι δεν αμοίβονται σωστά, σίγουρα δε φταίνε οι πελάτες για να την πληρώνουν τη νύφη. ας στρέψει την αδιαφορία της στο αφεντικό της, άλλωστε μπορεί να αμοίβεται σύμφωνα με όσα προσφέρει. γιατί αν το αφεντικό της έμενε ικανοποιημένος από την απόδοσή της, σίγουρα θα φρόντιζε να μη φύγει με το να της κάνει αύξηση!
όσο για το face control γίνεται γιατί εμείς έχουμε επιτρέψει να γίνεται!
ευχαριστώ για τις ευχές στο λαπτοπάκι, αύριο θα το στείλω στο κομπιουτερογιατρό! (σνιφ, λες να είναι σοβαρό, θα το βγάλει το καλοκαίρι;)
Ώρα είναι να αρχίζω να διαβάζω και άλλου είδους blogs πέρα από τα γνωστά μου. Καλώς σε βρήκα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ: Εύχομαι να μην είναι όλο με αγορές, θα τσεκάρω και παλιότερες αναρτήσεις σύντομα. ;)
το τι παιζει ρολο στα δικαστηρια εκτος απο τα γεγονοτα το ξερουμε αλλος καλυτρερα αλλος λιγο χειροτερα πως τυχαινει ακομη και απο φοιτητες να ξεχωριζουν της νομικης?
ΑπάντησηΔιαγραφήστις δημοσιες δεν ειπα οτι σε διωχνουν αλλα μερικους τους αντιμετωπιζουν λες και πανε για δανεικα ασχετα τροπου συμπεριφορας.
ας μην αναλυσουμε και το συνδρομο της συναδελφικοτητας ειδικα σε υπηρεσιες του στιλ εφοριας , πολεοδομιας κτλ
εγω να συμφωνησω με τα ανωτερα στελεχη αλλα μην ξεχνας οτι εγω ανεφερα για τον τροπο αρχικης διαλογης( πριμοδοτησες μοριων)
υ.γ ασχετα παντως απο τις μικροδιαφωνιες μας μου αρεσει η αισθητικη σου αποψη
εχετλαίε
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς ήρθες!
εκτός από τις εμπειρίες μου από την αγορά, στον ιστότοπό μου αναφέρω προσωπικές σκέψεις και απόψεις για ότι μου μπαίνει στο μάτι!