7 ΙΟΥΝΙΟΥ. ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ. (ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΜΟΥ)

Πριν λίγες μέρες, ένας ανώνυμος σχολιαστής, μου ζήτησε να γράψω κάτι για τις εκλογές που έρχονται και να μη δημοσιεύσω αυτό το σχόλιο. Τόσο καιρό σκεφτόμουν τι να γράψω. Δεν ασχολούμαι ενεργά με την πολιτική. Έχω τα πιστεύω μου που κυρίως είναι σύμφωνα με τα συμφέροντά μου και τίποτα παραπάνω.

Έχω όμως και τις απορίες μου και θα τις εκφράσω. Ξέρω ότι πολλοί θα δυσαρεστηθείτε, αλλά ως γνωστόν, γράφω για μένα και δε με πολυαπασχολεί αν γίνομαι αρεστή.

Το 1945, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, οι κομμουνιστές προσπάθησαν να εντάξουν την Ελλάδα στο ανατολικό μπλοκ. Πολλοί εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν και σκοτώθηκαν. Ευτυχώς, αυτό που ήθελαν δεν έγινε. Οι άνθρωποι αυτοί αγωνίστηκαν για να κάνουν τη χώρα μας αυτό που είναι σήμερα η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Ουγγαρία, η Πολωνία και λοιπές ανατολικοευρωπαϊκές χώρες. Χώρες με κατεστραμμένη οικονομία, χωρίς πόρους, με μια λέξη, πάμπτωχες. Σήμερα, που βλέπουν ότι εμείς δεν είμαστε σε τέτοια κατάσταση, (γιατί αυτό αποδεικνύεται από τις ορδές των μεταναστών από αυτές τις χώρες), γιατί συνεχίζει να υπάρχει κόσμος που είδε τι αποτελέσματα έχει ο κομμουνισμός και να τον πιστεύει? Εφαρμόστηκε και απέτυχε. Τι άλλο θέλουν για να καταλάβουν ότι είναι μια ξοφλημένη θεωρία χωρίς πρακτική εφαρμογή? Ποιο, ακριβώς, λόγο ύπαρξης έχει το Κ.Κ.Ε.?

Ο πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πήρε 300 ανεγκέφαλους και διαδήλωσε στα Σκόπια υπέρ του δικαιώματος του κρατιδίου να ονομάζεται Μακεδονία. Εντελώς ανθελληνική πράξη. Και του Τσίπρα και των ηλιθίων που τον ακολούθησαν. Θα έπρεπε να τους απαγορευτεί η είσοδος στη χώρα, να χαρακτηριστούν προδότες και να τους απαγορευτεί το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.

Το ΛΑ.Ο.Σ. θα μπορούσε να αποτελεί μια κάποια λύση, αλλά από τη στιγμή που ο ίδιος ο αρχηγός του ξεφτιλίζει το κόμμα του βάζοντας υποψήφια την Έφη Σαρρή, που μπορεί να μη συμφωνώ με το ξεφώνισμα που της έκανε ο λαζόπουλος, αλλά δεν αποτελεί και την ενδεδειγμένη πρόταση για βουλευτή, εγώ γιατί να εμπιστευτώ ένα τέτοιο κόμμα?

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ξέχασε όλα τα σκάνδαλα που το έριξαν από την εξουσία. Ξέχασε ότι ο ίδιος ο ιδρυτής του κόμματός τους, έδειξε πλήρη ασέβεια στους νόμους και δεν προσήλθε στο ειδικό δικαστήριο που είχε συσταθεί για τις ατασθαλίες της κυβέρνησής του και του ιδίου ειδικότερα. Ξέχασε τα όσα έκαναν οι υποψήφιοί του, ξέχασε ακόμα και τον κυριούλη εκείνο που είπε ότι πήρε κάτι εκατομμύρια ευρώ για το κόμμα του από τη SIEMENS. Αλλά τι να περιμένει κανείς όταν υποψήφιος πρωθυπουργός βγαίνει και λέει ότι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα χώρας λιγότερα, παρά τα προβλήματα που έχουμε καθημερινά με τους γείτονες! (το άκουσα στο ραδιόφωνο, δε θυμάμαι που, για να απευθυνθώ για περισσότερες πληροφορίες).

Και περνάμε στη Νέα Δημοκρατία. Έκανε σφάλματα. Ήρθαν στην επιφάνεια σκάνδαλα. Έγιναν μπάχαλο τα πάντα. Όμως έχει κάτι ως ελαφρυντικό. Έχει αρχηγό καλό. Ο οποίος δεν ενεπλάκει σε καμιά ατασθαλία. Και προτιμώ έναν καλό αρχηγό με κακά στελέχη, παρά έναν ανίκανο με μέτρια στελέχη που τρώγονται μεταξύ τους. Για μένα το μεγαλύτερο σφάλμα των στελεχών της Ν.Δ. είναι η μη επαφή τους με τους ψηφοφόρους τους. Και φταίνε οι ίδιοι γιατί αυτοί επέλεξαν τους διευθυντές των πολιτικών γραφείων τους. Ας πρόσεχαν.

Ας ασχοληθούμε λίγο και με τα γραφικά κόμματα. Τους οικολόγους του Δημοσθένη Βεργή. Πήρε τα χρήματα για την προεκλογική εκστρατεία για να φτιάξει τα καινούργια κουστουμάκια του σε γκρι, σιέλ, βεραμάν και λοιπά παλ χρώματα. Και έβαλε στο ψηφοδέλτιο και τον κατέλη. Ότι νούμερο κυκλοφορεί να το βάλουμε στη βουλή! Και ρε παιδιά, στο θεό σας, υπάρχουν άνθρωποι που ψηφίζουν αυτόν τον ανεκδιήγητο τύπο!

Οι οικολόγοι που δεν ξέρει κανείς ποιον έχουν αρχηγό. Που βάλανε τον Καφετζόπουλο για υποψήφιο. Από την εφαρμογή μιας ιδέας ως τη γελοιοποίηση, η απόσταση είναι το πάχος μιας τρίχας. Και αυτοί πέρασαν τη διαχωριστική γραμμή…

Κυνηγοί και στοπ στο κυνήγι, είναι απλά κάποιοι έξυπνοι που θέλησαν απλώς να κάνουν το κέφι τους και μάλλον είχαν λεφτά για πέταμα…

Δύσκολες αποφάσεις μέσα στη ζέστη. Δύσκολο και το ταξίδι για τις εξωτικές καρδιτσίους νήσους –το οποίο και βέβαια θα κάνω για να πάω στον τάφο του μπαμπά μου και να φάω και καμιά πίτα από τη θεία την Ελένη, τ’ ακούς μανιτάρι, θα έχω και φωτό από τα φαγητά εκεί- δύσκολη και η μετακίνηση μέχρι το εκλογικό κέντρο, δεν έχει που να παρκάρεις στο χωριό, που να στρίψεις…

Θα το σκεφτώ αργότερα. Αύριο είναι μια καινούργια μέρα (Σκάρλετ Ο’ Χάρα, Όσα παίρνει ο άνεμος)

(φωτογραφία μπόνους, ε τι? έτσι θα σας άφηνα?)