ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΑΚΟΜΑ...

Έτερον ανάγνωσμα για τους καμένους που κατά καιρούς ήθελαν να με αποκαταστήσουν με αυτούς. Και έτσι αισίως περνάμε στο

Κεφάλαιο πέμπτο: ο ανακριτής

Κολλητός εδώ και είκοσι χρόνια. Κολλημένος με πρώην που έφυγε στο εξωτερικό και τον φτύνει συστηματικά. Είναι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση και πάω σπίτι του. Εκεί που κλαίει για νιοστή φορά στον ώμο μου μπροστά στο τζάκι που δεν το ανάβουμε γιατί βαριέται να το καθαρίζει, χτυπά το κουδούνι του σπιτιού του.

Ο φίλος μου δεν το ακούει, είναι στον κόσμο του, τον ακουμπώ μαλακά στον καναπέ και ανοίγω. Έρχομαι φάτσα φόρα με έναν πολύ εντυπωσιακό άντρα.

-Παρακαλώ;;;

-Ο Ο… δεν είναι εδώ;

-Εδώ είναι αλλά δεν είναι και στα καλύτερά του.

-Γι αυτό ήρθα, τον άκουσα στο τηλέφωνο χάλια και μόλις έκλεισα την εταιρεία ήρθα να δω πως είναι.

-Ποιος είστε;

-Ο Μάκης.

-Μάλιστα, μου έχει πει ο Ο…, περάστε παρακαλώ.

-Εσείς ποια είστε;

-Η Ρία.

-Α ναι, σας γνωρίζω. Ο Ο… λέει τα καλύτερα!

-Ευχαριστώ.

Ο Ο… έχει ακούσει το διάλογο, έρχεται στην πόρτα. Μας πάει στην κουζίνα και αρχίζει να μαγειρεύει. Θέλει να μας περιποιηθεί που πήγαμε να τον συνδράμουμε ψυχολογικά. Βλέπω πως αντί για αλάτι βάζει ζάχαρη. Τους πάω και τους δυο στο σαλόνι, και κάθομαι το νοικοκυροκόριτσο να μαγειρέψω. Εγώ που στο δικό μου σπίτι για να μαγειρέψω πρέπει να γουστάρω γκόμενο μέχρι τρέλας, εδώ φτιάχνω παπάδες! Και στο τέλος πλένω και τα πιάτα. Αυτό είναι φιλία, να θυσιάζεσαι. Μεγάλη η χάρη σου Ο…!

Τρώμε, πίνουμε, για την ακρίβεια πίνουν αυτοί, εγώ τους κοιτώ και λύνω sudoku και λέω κάποια στιγμή να φύγω. Ο Ο.. θέλει να με πάει σπίτι, έχει αδειάσει όμως μισό μπουκάλι ουίσκυ και δεν τον εμπιστεύομαι να γυρίσει μόνος του.

Προθυμοποιείται ο Μάκης. Του ρίχνω μια δεύτερη ματιά και αφού περνάει με πολύ καλό βαθμό, δέχομαι. Βλέπεις το γερμανό τον είχα για σέρβις στον ξάδερφο του Ο…

Κύριος ο Μάκης, μου ανοίγει τις πόρτες, με πάει σπίτι και περιμένει να ανάψω και το φως στο διαμέρισμά μου να βεβαιωθεί ότι είμαι καλά για να φύγει.

Το άλλο πρωί τηλεφωνεί ο Ο… από το νοσοκομείο μεταξύ χειρουργείων και μου λέει πως ο Μάκης όλο για μένα μιλάει και θέλει το τηλέφωνό μου να με καλέσει για φαγητό. Στο μόνο προξενιό που είπα ναι με τη μία!

Τηλεφωνεί ο Μάκης, δίνουμε ραντεβού, έρχεται κύριος στην ώρα του, κατεβαίνει και μου ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου, με ρωτά τι μουσική ακούω να μου βάλει, με πάει στη θάλασσα που ζήτησα παρότι είχε κλείσει τραπέζι στο κέντρο της Αθήνας, με πάει στην Ιθάκη στο Καβούρι. Παραγγέλνουμε, και αρχίζουμε συζήτηση για τα διαζύγιά μας.

-Πότε και πως γνώρισες τον άντρα σου;

-Τότε και έτσι…

-Γιατί χωρίσατε;

-Γι αυτό και γι αυτό το λόγο…(αρχή ήταν, απαντούσα και χωρίς να το πολυσκεφτώ, γιατί τα ίδια θα ρώταγα και εγώ, στην πορεία όμως μου τα χάλασε!)

-Από τότε με πόσους άντρες έχεις πάει;;;

-Πως είπατε;;;

-Από τότε που χώρισες, με πόσους άντρες έχεις κοιμήθεί;

-Γιατί; Του τμήματος ηθών είσαι;

-Για να ξέρω με τι έχω να κάνω.

-Εσύ με πόσες πήγες στα πέντε χρόνια που χώρισες;

-Εγώ ρωτάω. (εδώ έπρεπε να φύγω, αλλά μου άρεσε και είπα να δώσω μια ευκαιρία ακόμα αν και ήξερα πως θα το μετάνοιωνα).

Σαν αξιοπρεπής γυναίκα, του λέω αυτό που θέλει να ακούσει. Ως αξιοπρεπής άντρας, το έχαψε.

-Το σπίτι είναι δικό σου;

-Ναι.

-Πόσα χρόνια δουλεύεις εκεί;

-Από τότε που βγήκα από τη σχολή.

-Πως μπήκες στη σχολή;

-Με πανελλαδικές.

-Πόσων χρονών είσαι;

-Τόσα.

-Πόσα χρόνια έμεινες παντρεμένη;

-Επτά.

-Τον απάτησες ποτέ τον αντρα σου;

-Όχι

-Τι σχέσεις έχει ο γιος σου με τον πατέρα του;

-Του λέω. (Εκεί εγώ να απαντώ. Ήθελα να δω και που το πάει, πόσο ακόμα θα με ρωτάει, έχει έρθει μέχρι και το γλυκό. Φτάνουμε στους καφέδες)

-Πως και δεν έχεις αυτοκίνητο;

-Έχω, το έχω στο συνεργείο για σέρβις και μου έφεραν ένα άλλο αλλά δεν είναι αυτόματο και δεν μπορώ να το οδηγήσω, οπότε πάω με ταξί.

-Γιατί δεν ξέρεις να οδηγείς με ταχύτητες;

-Γιατί από τότε που πήρα το δίπλωμα δεν ξανάπιασα ταχύτητες.

-Πότε πήρες το δίπλωμα;

-Το 1987 ενώ ήμουν στη σχολή.

-Με την πρώτη το πήρες;

-Όχι με την τρίτη.

-Γιατί;

-Του λέω.

-Τι έκανες χθες βράδυ;

-Κοιμήθηκα.

-Τι ώρα κοιμήθηκες;

-Γύρω στις δώδεκα.

-Γιατί τόσο αργά αφού ξυπνάς τόσο πρωί;

-Γιατί γύρισα από την άλλη δουλειά στις έντεκα, μέχρι να κάνω έναν ντουζ, να φάω κάτι, πήγε δώδεκα.

-Γιατί δουλεύεις σε δεύτερη δουλειά;

-Γιατί μου αρέσει το περιβάλλον, το γουστάρω και ήταν ιδιαίτερα τιμητική η πρόταση, χωρια το οικονομικό που είναι πολύ καλά τα λεφτά…

-Ποιος σου έκανε την πρόταση να πας.

-Ο διεύθυντής μου στο νοσοκομείο, τους έστειλα ένα βιογραφικό, μου πήραν συνέντευξη και με προσέλαβαν.

-Ποιος σου πήρε τη συνέντευξη;

-Ο ιδιοκτήτης του κέντρου.

-Πόσων χρονών είναι;

-Δεν ξέρω.

-Παντρεμένος;

-Δεν ξέρω.

-Σου κολλάει;

-Όχι.

-Τι σου λέει;

-Ξεφεύγεις λίγο Μάκη!

-Γιατί σε ενοχλεί;

-Γιατί μόνο ρωτάς και πράγματα ανούσια.

-Τι έχεις να κρύψεις;

-Εεεεεεεεε;

-Πότε χώρισες από την τελευταία σχέση σου;

-Γιατί χώρισες από την τελευταία σχέση σου;

-Τον απάτησες τον τελευταίο;

-Απάτησες ποτέ σύντροφο;

-Πόσο διαρκούν οι σχέσεις σου;

-Γιατί χωρίζεις;

-Γιατί δεν ξαναπαντρεύτηκες;

-Γιατί μένεις εκεί;

-Γιατί δε μένεις με τη μαμά σου;

-Γιατί δε σταματάς από τη δεύτερη δουλειά;

-Γιατί σου αρέσει η δεύτερη δουλειά;

-Γιατί κάθεσαι τόση ώρα στη δεύτερη δουλειά;

-Από πού ψωνίζεις ρούχα;

-Από πού ψωνίζεις παπούτσια;

-Ποιος βάφει τα μαλλιά σου;

-Γιατί πας σε αυτό το κομμωτήριο;

-Γιατί ήσουν στον Ο… προχθες βραδυ;

-Πόσα χρόνια ξέρεις τον Ο…;

-Γιατί δεν έχετε κάνει σχέση με τον Ο…;

-Γιατί πας το αυτοκίνητο για σέρβις στον ξάδερφο του Ο και όχι στη BMW;

-Γιατί, γιατί, γιατι, γιατί…

-Τι ψάχνεις σε έναν άντρα;

-Να μη  με ανακρίνει!!!!!!!!

Σηκώνομαι, κάνω νόημα στο μαιτρ να μου φέρει το παλτό μου, και βγαίνω μέχρι να πληρώσει ο Μάκης. Μέχρι να έρθει αυτός έχω σταματήσει ταξί, έχω μπει και έχω γίνει καπνός.

Απολογισμός: μια σφυρίδα που μου κάθισε στο λαιμό λόγω ανάκρισης, ένα τακούνι γδαρμένο λόγω των χαλικιών που είχε απ’ έξω η Ιθάκη, ένας πονοκέφαλος και δυο ώρες κράξιμο στον Ο... που νομίζει ότι ο Μάκης είναι επιχειρηματίας και όχι ανακριτής των Ες Ες!