Ξύπνησα από μια απόκοσμη ησυχία.
Πράγμα περίεργο για την ώρα και
την τοποθεσία.
Ότι άρχισε να χαράζει.
Βγήκα στη βεράντα. Κρύο, ίσως όχι
τόσο όσο φοβόμουν. Όλα θολά.
Ίσως φταίει που κοιμήθηκα με τους
φακούς. Τσέκαρα αν ξύπνησε η Ντ. Η φωτιά είχε σβήσει, η φίλη μου κοιμόταν ήσυχα
στον καναπέ.
Μπήκα για μπάνιο. Άρχισε να
χαράζει και από το παράθυρο έβλεπα μια πόλη με τα φώτα της θολά.
Ντύθηκα, και ξαναβγήκα στη
βεράντα. Ο Υμηττός δε φαινόταν. Η Πάρνηθα επίσης.
Η Ακρόπολη κρυβόταν πίσω από μια
δαντέλα χορευτικών νιφάδων.
Χιόνι στην Αθήνα.
Παρά το κρύο έμεινα να απολαμβάνω
τις νιφάδες που τις παράσερνε ο αέρας και τις έφερνε στα μάτια μου, τα
χείλη μου, τη μύτη μου…
Είχα να δω τόσο χιόνι να πέφτει
εφτά χρόνια και δεν ήμουν και στην Αθήνα τότε.
Μπήκα μέσα και χάζευα την πόλη
που ξυπνούσε πίσω από το υγρό τζάμι. Με μια κούπα ζεστό καφέ, έβλεπα τη
συμφωνία των νιφάδων να τρέχουν τρελά προς το νότο, να αλλάζουν γνώμη ξαφνικά
και να πηγαίνουν ανατολικά και πάλι προς το νότο και λίγο δυτικά… Μια οπτασία!
Χόρευαν τον τελευταίο χορό τους
πριν τον αδυσώπητο θάνατο στο τσιμέντο της πόλης. Μια φευγαλέα ομορφιά πριν
βρέξουν τις ταράτσες και τους δρόμους της αχανούς πόλης. Μια λαμπερή παρουσία
πριν την ανυπαρξία. Κάποιες αντιστέκονται στη φθορά της θερμοκρασίας για λίγες
στιγμές πριν γίνουν μια ακόμα στάλα στα κάγκελα, τα αυτοκίνητα, τις βεράντες…
Μια ομορφιά που θολώνει για λίγο
την ασχήμια της πόλης που έχει γίνει απάνθρωπη. Μια ομορφιά που προσπαθεί να
εξωραΐσει έστω και φευγαλέα μια τσιμεντούπολη που δεν μπορεί να αλλάξει.
Μια ομορφιά που θα χαθεί μόλις ο
ήλιος, όσο αδύνατος και αν είναι, ανέβει ψηλά και διαλύσει την χαριτωμένη αυτή
παραφωνία της μεγαλούπολης…
Χιόνι. Πρωτότυπο για την Αθήνα,
μοναδικό για το κέντρο της πόλης, μια ανεκτίμητη ανάμνηση…
Καλημέρα από τη χιονισμένη Αθήνα.
Έστω και προσωρινά χιονισμένη…
καλημέρα από το κρύο-δροσερό άργος που έχει ήλιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολλά φιλιά!
εμείς τώρα έχουμε καταρρακτώδη βροχή!!!
Διαγραφήζήλεια...
η ζεστή σου καρδιά που λέει την καλημέρα, δεν είναι παγωμένη. άρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα!
και καλά θα κάνει να σταματήσει γιατί μου δίνει στα νεύρα !~
δεν το βλέπουμε και κάθε μέρα, ας ρίξει σήμερα αλλά ας μην το κάνει και συνήθεια!!!
Διαγραφήφιλιά ζουζούνα μου!
Αχ, τι όμορφα που ήταν!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά καρδιά μου, καλώς σας ξανάβρα!!!
καλώς ήρθε το παλικάρι μας!
Διαγραφήυποθέτω πως διασκέδασες γλυκέ μου!
χρόνια πολλά!
Καλό μεσημέρι από το μη χιονισμένο Άργος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σε αυτό το σημείο να πω ότι με τον τρόπο της περιγραφής σου, έχω σκάσει από τη ζήλια μου (με την καλή έννοια) που δεν είμαι στη χιονισμένη Αθήνα! Άραγε να χιόνισε και στην Ηλιούπολη;
και στην ηλιούπολη χιόνισε. αυτήν δεν είναι αθήνα;;;
Διαγραφήνα σκάσεις, ήταν υπέροχα! όταν εσείς έχετε χιόνι, εγώ δε ζηλεύω;;;;;;;;;;;;
ΑΧ! ποσο θα ήθελα να δω την Αθηνα στα άσπρα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήελπίζω η φίλη να είναι καλύτερα Ρία μου...καλά κανεις και τη φροντίζεις γι αυτό είναι οι φίλοι...ευτυχώς που δεν ήθελε και Αλέξιου!!!!!!!!!!!!!
φιλώ σε!
αχ ελενά μου, ήθελε και αλεξίου και νταλάρα, αλλά της το ξέκοψα, ακούω απ' όλα εκτός από αυτούς!!!
Διαγραφήδεν έμεινε στα άσπρα ελενα, απλά για λίγο ήταν όλα με μια δαντελένια κουρτίνα και μετά όλα βρεμένα και κρύα...
φιλιά!
Αχ Ρια μου που θα κάνω μπάνια όταν έρθω, εεεε;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην με ξεχάσεις φιλεναδα,δεν ξέρω πότε θα μπορέσω να ξαναέρθω..
φιλιά
εγώ δε σε ξέχασα, εσύ έκανες τα εισιτήρια τατουάζ!
Διαγραφήμε χιόνια θα πάς για μπάνια; πας καλά μαρή;;;
Στην εκλπηκτική περιγραφή σου ίσως θα ταίριαζε το μουσικό χαλί του Tomita "Snowflakes are Dancing" βασισμένο σ'ένα θέμα του Debussy "Tone Paintings". Υπέροχη μουσική του Ιάπωνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήδε μου αρέσει αυτός ο ιάπωνας. πολύ φασαρία μου κάνει αντί για μουσική...
Διαγραφήευχαριστώ!
Πολυ κρύο ρε σε....ωραια ειναι...αλλά το αντέχουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα
δεν είμαστε μαθημένοι. ευτυχώς που δεν το έστρωσςε! θα γινόταν χαμός!
Διαγραφήκαλημέρα κούλα μου!
Καταπληκτική Αντισμήναρχε!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήρουσφετάκι ρουσφετάκι;;;;φαρμακοτριφτάκο;;;;
Διαγραφή