ΟΙ ΚΑΜΕΝΟΙ

Tα δυο τελευταία καλοκαίρια, δυο μέρες πριν φύγω για διακοπές έπεσα και χτύπησα το πόδι μου. Και τα δυο καλοκαίρια έμεινα στο σπίτι με τις πατερίτσες και το νάρθηκα. Η πιο μακρινή διαδρομή που έκανα ήταν κρεβατοκάμαρα-κουζίνα!

Η αλήθεια είναι ότι οι φίλες μου με στήριξαν πολύ. Περισσότερο ίσως από όσο άξιζα. Ένα βράδυ, μεταξύ ούρσους και νορθ, με ρώτησαν πως αντέχω μόνη μου.

Και εκεί έκανα τη μέγιστη χαζομάρα. Τους εξομολογήθηκα ότι όντως μου λείπει η συντροφικότητα. Αλλά για χάρη της συντροφικότητας, δεν είμαι διατεθειμένη να κάνω μεγάλους συμβιβασμούς. Καλύτερα μια αξιοπρεπής μοναξιά παρά μια συμβιβαστική σχέση. Τόνισα δε, ιδιαίτερα, ότι υπήρχαν περίοδοι που ήμουν σε σχέση, αλλά ήμουν πιο μόνη από τώρα που είμαι χωρίς σχέση…

Τι το ήθελα και το έλεγα; Τις έπιασε όλες μια μανία να με αποκαταστήσουν. Θα μοιραστώ λοιπόν τις εμπειρίες μου από τα προξενιά που μου έγιναν.

(Το γέλιο της αρκούδας όμως…)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ: Ο ΠΟΡΝΟΓΕΡΟΣ

Φίλη καρδιακή, που μιλάμε στο τηλέφωνο με τις ώρες κάθε βράδυ,  πέρα από το όσο βλεπόμαστε καθημερινά, με έχει φάει να γνωρίσω ένα γνωστό της γιατί αυτός είναι άνθρωπος του πνεύματος και πιστεύει ακράδαντα πως θα ταιριάζουμε τα μάλλα!

Αφού με έχει πρήξει πάνω από ένα τρίμηνο και εγώ κρατάω αντίσταση ωσάν τους ηρωικούς μεσολογγίτες, κάνω την εξίσου ηρωική έξοδο με τον υποψήφιο γαμπρό!!!

Δίνουμε ραντεβού τυφλό.

Δεν τον ξέρω, δε με ξέρει.

Έχουμε μιλήσει στο τηλέφωνο μόνο και έχουμε πει που θα συναντηθούμε.

Ηλικιακά, ψιλοτρώγεται.

Επαγγελματικά, τέλειος.

Από ενδιαφέροντα, ενδιαφέρον.

Αλλά από κοινωνικότητα τι να πω;;;

Από το σημείο του ραντεβού μέχρι το ρεστωράν με έψελνε γιατί είχα χάσει το σημείο συνάντησής μας!

Χιούμορ, ανύπαρκτο. (Και έχω μια μέντα με το χιούμορ παιδιά…)

Και εν μέσω τύρου και οίνου, αρχίζει να μου λέει κάτι κουλά, μα κάτι κουλά! Τι για δονητές, τι για χειροπέδες, τι για ένα δεν ήξερα τι ήταν, (το έβαλα στο γούγλη και έμαθα τι ήταν αυτό), τι για ξεσκίσματα, τι για όργια… (αγαμήτου και απάρτου γωνία μάλλον ο τύπος!).

Έπαθα την πλάκα μου! Και όλο να προσπαθεί να έρθει πιο κοντά μου, να μου πιάνει το χέρι, να μου χαϊδεύει τα μαλλιά, να με αγκαλιάζει από τους ώμους, τα είδα όλα. Άντεξα μέχρι το κυρίως πιάτο. Έφαγα σιωπηλή, ωραίο το φαγητό, το συνιστώ το ρεστωράν αυτό, στη Γλυφάδα είναι, μετά είπα πάω στο μπάνιο και την έκανα κρυφά. Αυτός ήταν ικανός να με χουφτώσει στο δρόμο μέχρι το αυτοκίνητό μου!

Παίρνω τηλέφωνο τη φιλενάδα μου, το τι γέλιο έκανα από τις αντιδράσεις της όταν της έλεγα τι μου έλεγε, χαλάλι το κάζο που έπαθα.

Τη άλλη μέρα το πρωί, μου τηλεφωνεί η φίλη μου. Του έχει τηλεφωνήσει του πορνόγερου και ο πορνόγερος θέλει σώνει και καλά να με ξαναδεί. Της έχει πει τα καλύτερα για μένα, το βρήκε χαριτωμένο που έφυγα κρυφά και του αρέσουν οι δύσκολες. (Τι να πει κανείς;;; γούστα είναι αυτά!).

Η φίλη μου του εξήγησε, κάπως κομψά ομολογουμένως,  ότι είναι απερίγραπτος και μάλιστα πολύ προκληκτικός για τη θέση του και την ηλικία του. Εγώ πάλι προτίμησα να δώσω την άποψή μου με τη φυγή μου. Τη θεώρησα πιο εύγλωττη, αλλά δεν το έπιασε μήνυμα το σιτεμένο παλικάρι!!!