SAVOIR VIVRE ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ.

Όλοι ξέρετε ότι είμαι νοσηλεύτρια. Εδώ και τρία χρόνια είμαι προϊσταμένη σε μια κλινική.

Τι είναι αυτό που με κουράζει και μου γυρνάει το μάτι;

Οι συγγενείς των ασθενών. Όχι όλοι, όσοι είναι καράγυφτοι.

Και εξηγούμαι.  Μπαίνει στο νοσοκομείο ο άντρας σου, ο πατέρας σου, ο αδερφός σου, ο γιος σου.

Κατ΄ αρχάς, πρέπει να μας εμπιστεύεσαι. Αν δεν έχεις εμπιστοσύνη στους γιατρούς ή το νοσηλευτικό προσωπικό και κρυφοκοιτάς να δεις τι κάνουμε στον άνθρωπό σου, τι τον έφερες εδώ; Γιατί δεν τον πήγαινες σε άλλο νοσοκομείο;;;

Όταν κάνουμε επίσκεψη με τους γιατρούς πρέπει να βγαίνεις από το θάλαμο όπως και όταν μπαίνει το νοσηλευτικό προσωπικό για να κάνει νοσηλεία.

Όταν ζητάς άδεια να μπαίνεις ελεύθερα στο νοσοκομείο ότι ώρα να είναι, αναλαμβάνεις ευθύνη να προσέχεις τον άρρωστό σου. Όχι αυτός να κάνει επιληπτική κρίση στο θάλαμο και εσύ να καπνίζεις στη βεράντα και να χασκογελάς με το γιο της κυρίας από τον τελευταίο θάλαμο. Να είσαι δίπλα του. Για αυτό είσαι εκεί. Να  δεις κάτι παράξενο ή άσχημο και να μας ειδοποιήσεις. Να του δώσεις ένα ποτήρι νερό, εν ανάγκη να βοηθήσεις την κοπέλα να τον καθαρίσει αν έχει ενεργηθεί. Όχι να έρχεσαι για πασαρέλα κάθε μέρα και δημόσιες σχέσεις στα άλλα δωμάτια. Κάνεις κακό και στο δικό σου άνθρωπο μεταφέροντάς του μικρόβια αλλονών και στους άλλους που τους μεταφέρεις τα μικρόβια του δικού σου ασθενούς. Να μας φωνάξεις όταν τελειώνει το φάρμακο όχι να το κλείνεις και να πηγαίνεις για καφέ. Αν δεν μπορείς να είσαι δίπλα στο δικό σου άνθρωπο, άσε εμάς να έχουμε το νου μας. Είναι πιο εύκολο να ξέρουμε πως θα οργανώσουμε τις δουλειές μας και μας αποσυντονίζεις όταν ενώ είσαι δίπλα δε μας ειδοποιείς ότι τέλειωσε ο ορός και το ανακαλύπτουμε εμείς μετά από δυο ώρες.

Το ότι θέλεις να βγάλουμε τον ορό για να μπορεί πιο εύκολα να πάει στην τουαλέτα χωρίς να σέρνει το στατώ, δε σημαίνει ότι ενδιαφέρεσαι. Σημαίνει ότι δίνεις σε σημασία σε ανούσια πράγματα. 

Όταν έρχεσαι να δεις το δικό σου άνθρωπο που νοσηλεύεται δεν είναι ανάγκη να γίνεται παρέλαση τσίρκου σε όλο το τμήμα. Μπες σιγά σιγά και δες το φίλο σου. Οι άλλοι έχουν ανάγκη από ησυχία. Μη βγάζεις το κινητό και ουρλιάζεις στο διάδρομο και μαθαίνουμε όλοι τα προβλήματά σου. Δε μας ενδιαφέρει και μας ενοχλείς. Δε σέβεσαι όσους έχουν ανάγκη ηρεμίας και περισυλλογής.

Καταλαβαίνω ότι έχεις ανησυχία για τον ασθενή. Φοβάσαι. Μπορεί να έχεις μικρά παιδιά στο σπίτι και να είσαι στο νοσοκομείο όλο το 24ωρο, κατανοητό. Αλλά δε σου φταίμε εμείς. Δεν αρρωστήσαμε εμείς τον αδερφό σου, να τον βοηθήσουμε θέλουμε.

Μίλα μας ευγενικά. Ρώτα μας ότι θες, είναι υποχρέωσή μας να σε ενημερώνουμε. Όσο χαζό και αν είναι, θα σου εξηγήσουμε.

Όταν όμως σου λέμε βγες από το θάλαμο, βγες. Μην κρυφοκοιτάς από την πόρτα. Δε θα του βάλουμε το μαξιλάρι στο κεφάλι να πάθει ασφυξία. Οι γιατροί θα σε ενημερώσουν μόλις βγουν από το θάλαμο για την πορεία του δικού σου ανθρώπου.

Μην επιμένεις να βγει πριν από την ώρα που πρέπει. Είναι καλύτερα να μείνει πέντε μέρες παραπάνω παρά να βγει τώρα και σε δέκα μέρες να έρθει με πιο έντονο πρόβλημα.

Αν ο γιος σου υπηρετεί τη μαμά πατρίδα και μπήκε στο νοσοκομείο με τροφική δηλητηρίαση, παίρνει έναν ορό και κάνει διάρροιες, μην του φέρνεις φαγητά από το σπίτι. Πρέπει να κάνει συγκεκριμένη δίαιτα. Αν του φέρεις σουτζουκάκια, το πιο πιθανό είναι να κάνει περισσότερες διάρροιες και να μείνει περισσότερο μέσα.

 Αν η γιαγιά έπαθε χολοκυστίτιδα και της φέρεις κοτόσουπα αυγολέμονο, θα κιτρινίσει σαν το λεμόνι και θα κάνει παγκρεατίτιδα. Δε βοηθάς, τη χειροτερεύεις. Δεν είμαστε χαζοί που της δίνουμε άλιπα και χωρίς αυγό και πράσινες ίνες. Κάτι παραπάνω ξέρουμε εμείς από εσένα.

Μην της βάφεις τα νύχια, μην  την μακιγιάρεις. Δεν ήρθε η μάνα σου στα καλλιστεία, στο νοσοκομείο ήρθε. Αν θες να την περιποιηθείς, κόψ’ της τα νύχια που είναι σαν κόνδορας. Μην της βάζεις άρωμα για να καλύψεις την απλυσιά, βάλ’ την στο μπάνιο και τρίψ’ την. Αν δεν μπορείς, θα το κάνουμε εμείς, αλλά το να κάθεσαι σαν το βούδα και να μας ελέγχεις δείχνει έλλειψη λεπτότητας και γαϊδουριά. Δηλαδή, εμείς που είναι ξένη γυναίκα και την κάνουμε μπάνιο ή την ξεσκατώνουμε δεν αηδιάζουμε και εσύ που είναι μάνα σου, αηδιάζεις, Γιατί είσαι καλύτερη;;; όχι κυρία μου. Απλά παρά την αηδία μας, δεν μπορούμε να την αφήσουμε έτσι. Το καθήκον είναι πιο πάνω. Αλλά βόηθα μας. Είναι 120 κιλά η γιαγιά, κράτα την και θα την καθαρίσουμε εμείς. Δε θέλουμε να κάνεις τη δική μας δουλειά, να μας βοηθήσεις θέλουμε. Για το δικό σου άνθρωπο δουλεύουμε. Αν δεν μπορείς ή δε θέλεις, δεν υπάρχει λόγος να είσαι εκεί όλο το εικοσιτετράωρο.

Αν βάλεις αποκλειστική, πλήρωσέ την μετά το τέλος της βάρδιας της. Είναι φτωχή γυναίκα. Αν είχε άλλους πόρους δε θα γινόταν αποκλειστική. Έχει ανάγκη τα λεφτά που πρέπει να πάρει. Μην της κάνεις παζάρια. Είναι καθορισμένη η αμοιβή της από το υπουργείο.

Αν έχεις μια αλλοδαπή κοντά στη γιαγιά, εξήγησέ της ότι πρέπει να την προσέχει, όχι να κοιμάται στο σαλόνι και να λύνει σταυρόλεξα και η γιαγιά να χτυπάει τα κάγκελα γιατί είναι μόνη της.

Το ξέρουμε ότι να είσαι μέσα στο νοσοκομείο με τον άνθρωπό σου δέκα μέρες, σε εξουθενώνει, αλλά μην ξαπλώνεις στο διπλανό κρεβάτι, θα ήθελες εσύ να έρθεις στο νοσοκομείο και να ξαπλώσεις στα σεντόνια που κοιμήθηκε κάποιος άλλος;;; Όχι. Το ίδιο και αυτοί. Τα σεντόνια είναι δυσεύρετο είδος στα νοσοκομεία. Μπορεί το καθαριστήριο να μην έχει έρθει ακόμα και να έχω άρρωστο σε φορείο γιατί εσύ κοιμήθηκες στο κρεβάτι που θα έβαζα τον άρρωστο και τώρα το έχω ξέστρωτο και δεν μπορώ να εξυπηρετήσω τον άνθρωπο…

Μην παίρνεις πράγματα από το νοσοκομείο. Τα μαξιλάρια, οι κουβέρτες οι πετσέτες είναι για να εξυπηρετούνται οι ασθενείς όχι για να  εφοδιάσεις εσύ το εξοχικό σου. Αν θες μια σύριγγα σίτισης, ζήτησέ μου. Θα σου τη δώσω. Αν όμως έρθεις και την πάρεις κρυφά απλά είσαι γύφτος. Ζήτα μου ότι θες. Θα στο δώσω αν υπάρχει δυνατότητα. Έναν ουροσυλλέκτη, ένα στερίλιουμ, αλλά το να γεμίζεις μπουκαλάκια νερού με στεριλιουμ που έχω στο δωμάτιο για να πλένει τα χέρια του το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό από τον έναν ασθενή στον άλλο, σε κάνει ανάγωγο και πρακτικά, κλέφτη.

Τα σεντόνια, οι κουβέρτες, τα μαξιλάρια και οι μαξιλαροθήκες, οι πετσέτες, τα τηλεκοντρόλ των τηλεοράσεων, οι μεταλικες λεκάνες που αποστειρώνονται είναι χρεωμένα στον υλικονόμο. Αν κάθε μήνα που γίνεται απογραφή δε βρεθεί ο σωστός αριθμός των λευχημάτων, θα τα πληρώσει ο υλικονόμος από την τσέπη του και θα γίνει και ΕΔΕ. Είναι κρίμα να ταλαιπωρείς τόσους ανθρώπους απλά για ένα σεντόνι η μια κουβέρτα…

Και τέλος, αν θες να μας πεις ευχαριστώ, μη δίνεις χρήματα. Δε θα τα πάρει κανείς. Φέρε ένα κουτί γλυκά ή μια γλάστρα στο τμήμα. Αυτό φτάνει.