Ο ΦΤΩΧΟΣ ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ, ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΧΑΙΡΟΝΤΑΣ...

Σοφή παροιμία από τις εξωτικές καρδιτσίους νήσους που θα εξηγηθεί με τον αχταρμά της ανάρτησης.

Πιστεύω ότι μετά την κρίση, που θα αλλάξουν όλα, θα αλλάξει και η νοοτροπία του έλληνα...

Μετά τη νύχτα θα έρθει η αυγή. Άλλωστε καιρός ήταν να αποβάλλουμε αυτήν την ανατολίτική συνήθεια του λαδώματος και του ραχατιού. Ίσως να είναι και για καλό ο κρίση...

Τι κρίση είναι αυτή, που αρνείσαι να πάρεις απόδειξη από τον υδραυλικό, που τα μαγαζιά στην παραλιακή προς Σούνιο είναι όλα γεμάτα, που για ένα σαββατοκύριακο, δίνεις πάνω από 150 ευρώ τη βραδιά;

Από την άλλη, δε βρίσκω παρέα να βγω. Όχι γιατί δεν έχω. Αλλά υπάρχει μια διάχυτη κατήφεια στην ατμόσφαιρα. Στη δουλειά το μόνο που ακούω είναι ότι μειώθηκε ο μισθός μας κατά πολύ. Δε λέμε πάλι καλά που δεν κόπηκε; Δε ξεκινάει συζήτηση που να μην αναφέρεται στα οικονομικά της χώρας, στις πολιτικές εξελίξεις, αν υπάρχουν και αυτές, στο τι είπε ο τάδε πολιτικός και τι έκανε ο δείνα πολιτικός.

Και πως φτάσαμε εδώ;;;

Η κυβέρνηση που κρατούσε τα ηνία της χώρας τα τελευταία 30τόσα χρόνια, διόριζε αβέρτα τα παιδιά των ψηφοφόρων της στο δημόσιο. Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πως η Ολυμπιακή του Ωνάση λειτουργούσε με κάτω από χίλιους εργαζομένους και ήταν η καλύτερη αεροπορική εταιρεία στον κόσμο και με μερικές δεκάδες χιλιάδες εργαζομένων που φύτεψαν κάποιοι, έπαψε να υφίσταται.

Μόνο ένας πολύ δυνατός επιχειρηματίας μπορεί να πάρει αυτή τη χώρα που είναι μια προβληματική επιχείρηση και να την κάνει βιώσιμη.

Αλλά ποιος θα το κάνει; Εδώ μας ήρθε ένας ελληνοαμερικανός και έδινε 1,5 δις ευρώ για να πάρει άδεια εξορυξης πετρελαίου από το θερμαϊκό και του είπαμε όχι. Δώσαμε δε την άδεια σε μια ομάδα εταιρειών αμερικανικών και πάλι, αλλά αυτοί έδωσαν μόνο 750 εκατομμύρια ευρώ. Ακριβώς τα μισά. Ακόμα και εγώ που ζω στο ροζ συννεφάκι μου, ξέρω  πως μια τέτοια δουλειά έπρεπε να βγει σε πλειστηριασμό και όποιος πρόσφερε στη χώρα τα περισσότερα να πάρει τη δουλειά. Και δε σπούδασα στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Ούτε μάθαινα για όλα αυτά από τον παππού μου και τον μπαμπά μου. Τι διάολο γίνεται εδώ;

Δεν έχουμε ανάγκη από φυτευτό ηγέτη. Γιατί μην αρνηθεί κανείς, θα του δαγκώσω τον καρίτσαυλο, τέτοιους είχαμε μέχρι τώρα. Έχουμε ανάγκη από έναν πατριώτη αγνό. Που να κοιτάει τον τόπο και όχι την τσέπη του.

Μα δέκα εκατομμύρια έλληνες, ούτε ένας πατριώτης με ηγετικά προσόντα;;;

Οι τούρκοι κόβουν βόλτες στο Σούνιο καθημερινά. Δηλαδή, τι πρέπει να κάνουν για να ενοχληθούμε; Να κατασκηνώσουν στο σύνταγμα;;;

Χάρηκα που το παιδί πέρασε στο πανεπιστήμιο. Είμαι χαζή, το παιδί μου θα βγει άνεργο. Και δε θα είναι το μόνο. Αν είσαι μεταξύ 13 και 33, έχεις γεννηθεί τη χειρότερη περίοδο. Μόνο αν φύγεις από τη χώρα έχεις ελπίδα επιβίωσης. Και που να πας; Μήπως η κρίση έχει χτυπήσει μόνο τη δική μας χώρα; Όχι βέβαια, απλά όλοι οι άλλοι ξέρουν πως να τη διαχειριστούν!

Να είναι καλά οι γονείς γιατί αν αυτοί παίρνουν τη σύνταξή τους, κάτι θα φάνε και τα παιδιά.

Με ετούτα και με εκείνα, τα έχω πάρει. Διαβάζω τα βιβλιαράκια μου, κανονίζω με μια άλλη μπλόγγερ μπλογκοσυνάντηση, και ξεκουράζομαι. Γιατί αν ανοίξω τηλεόραση, με βλέπω να πηδάω από τον όγδοο.

Ο σοφός άνθρωπος πιστεύει τα μισά από αυτά που ακούει. Ο ιδιοφυής, ξέρει ποια μισά να πιστέψει…