Για άλλη μια φορά έπαιξα ένα ρόλο που δε μου άνηκε.
Που άκουγα σιωπηλή λόγια παρηγοριάς που δε με παρηγορούσαν καθόλου.
Που έκλαψα πάνω από λευκά μάρμαρα χωρίς αποτέλεσμα.
Και αυτή η φράση της αδελφής του που με κάρφωσε για άλλη μια φορά στην καρδιά…
…αφού δεν έμενε στην Αμερική για μένα είτε ζωντανός είτε νεκρός, μακριά μου είναι, αυτό που με λυπεί περισσότερο είναι πως από τα επτά του χρόνια στην Ελλάδα, μόνο τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες έζησε…
(για όσους δεν κατάλαβαν, ας ρίξουν μια ματιά
Είσαι άτυχη Ρία αλλά πας και μπλέκεις κι εσύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΡία μου, ελπίζω να πάνε καλύτερα τα πράγματα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πω…
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουράγιο…
Είναι να μη σου τύχει …
Βλέπε πάντα το χάραμα από το μπαλκόνι, Ρία, και θα θυμάσαι ότι εμείς που μένουμε έχουμε το δώρο της κάθε στιγμής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είσαι η μόνη Ρια μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω μόνο να μιλάς για τα (παλιά ) και να μην έχει συμβεί κάτι άλλο!!
Μια μεγάλη αγκαλιά σου έχω....
Αχ, κοριτσάρα μου! Να είσαι καλά και δυνατή. Απ' όλα κάτι παίρνουμε που κάνει το δρόμο μας πιο όμορφο/εύκολο. (Το ίδιο κι εκείνος που 'φυγε...)
ΑπάντησηΔιαγραφήWOW!!! Πάρα πολύ μικρο ήταν το διαστημα που σου σημάδεψε την ψυχή, ίσως αυτός είναι ο λόγος που ήρθε στην ζωή σου, για να σκεπάσει τον πόνο του δεσμού των 6 χρόνων και να σου διδάξει ότι η ζωή συνεχίζεται.. και μπορεί να είναι πολύ πιο ωραία. Με τον χρόνο εύχομαι να τον θυμάσαι με λιγότερη λύπη. Καλό απόγευμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦρίκαρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜερικές φορές η ζωή ρε παιδάκι μου είναι απίστευτη!!!
ΔΙαβασα και τις αναρτήσεις που μας παρέπεμψες!
Μα αν είναι δυνατόν! Μόνο 15 μερες ζωής.....Του φέρθηκε σκληρά η ζωή και σαφώς και σε σένα!
Λυπηθηκα ρε γμτ
Κοίττα εμπρός... Δεν είναι πρωτότυπο αυτό, αλλά δεν βλέπω τι άλλο μπορεί να ισχύει. Η ζωή είναι σκληρή. 'Εχει όμως και πολλές ευκαιρίες. Κυνήγησέ τες. 'Εμπρακτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτσε γιατί δεν κατάλαβα. Όταν λες 15 μέρες έζησε το εννοείς στην κυριολεξία ή μεταφορικά (ότι έφυγε δηλαδή για πίσω);
ΑπάντησηΔιαγραφή!!! Τελικα...αυτη ειναι η ζωη;Τι κριμα να μην μπορουμε να χαρουμε τα ομορφα που μας συμβαινουν οσο εμεις θελουμε:-( κουραγιο κοριτσακι!! Να προσεχεις τον εαυτο σου:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήPanos Konstantinidis
ΑπάντησηΔιαγραφήστην προκειμένη περίπτωση, αυτός στάθηκε άτυχος... εγώ ακόμα εδώ είμαι.
Hfaistiwnas
ΑπάντησηΔιαγραφήγια μένα τώρα μια χαρά είναι. απλά έπρεπε να πάω με την αδελφή του και για αυτήν την υποχρέωση. του το χρώσταγα...
Athens Girl
ΑπάντησηΔιαγραφήδυστυχώς κοριτσάκι, το είδα και αυτό το έργο.
thinks
ΑπάντησηΔιαγραφήμεγάλη αλήθεια δημήτρη μου. φτάσατε καλά;;; τι κάνει το παραμυθένιο χωριό σας;
ΦΟΥΛΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τα παλιά φούλη μου, άλλο τέτοιο δε θα το άντεχα! δυο φορές έιναι αρκετό...
sstamoul
ΑπάντησηΔιαγραφήμαμά εις τον κύβο, δίκιο έχεις. αλλά και οι δυο μπορούσαμε να πάρουμε πολύ περισσότερα.
Evie
ΑπάντησηΔιαγραφήπράγματι και αυτό με παρηγορεί. έτσι ακριβώς το είχα σκεφτεί και εγώ. μόλις ανέκτησα την εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και όχι στο πακετάκι μου, έφυγε. θέλω να πιστεύω ότι με προστατεύει.
Coula
ΑπάντησηΔιαγραφήδυστυχώς όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος. πολύ μεγάλη παροιμία αυτή κούλα μου. πως πάει ο διαγωνισμός για το κάπνισμα. δεν πρόλαβα να γράψω και να συμμετάσχω ξανά.
Heliotypon
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι αυτό κάνω, αλλά η αλήθεια είναι πως ήταν πολύ μεγάλο σοκ. ευτυχώς οι φίλες μου, μου συμπαραστάθηκαν αρκετά. και έμπρακτα!!!
Panos Konstantinidis
ΑπάντησηΔιαγραφήότι είχε απολαύσει τη ζωή στην ελλάδα με μια σύντροφο όπως την ήθελε μόνο τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες της ζωής του. μετά πέθανε. ανακοπή ήταν το πόρισμα της νεκροψίας. ειρωνεία, ένας πολύ γνωστός μου έκανε τη νεκροτομή.
ΜΑΡΙΒΙΛΗ Τ.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς ήρθες. κοριτσάκι δε με λες. αλλά δε με ενοχλεί κιόλας.
αυτό το έχω μάθει τελικά πολύ καλά. έτσι είναι η ζωή. απρόβλεπτη.
τώρα γιατί με ψιλιάζει λίγο το προφίλ σου;
ria μου δεν καταλαβαινω τι ενοεις οταν λες οτι κατι σε ψιλιαζει στο προφιλ μου; Ειμαι απλως μια μπλογκοφιλη,κοιταζοντας σημερα την λιστα των ιστολογιων μου,επεσα πανω στην αναρτηση σου και επειδη εγω δεν ειμαι ποτε σχεδον καλα!! θελησα να σου εκφρασω την συμπαρασταση μου!! Συγνωμη αν σε εβαλα σε σκεψεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈζησε όμως ρε κορίτσι. Έστω 15 μέρες αλλά έζησε. Σκέψου αυτούς που περνάνε 100 χρόνια και δε χουν ούτε 15 δεπτερόλεπτα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΖεστά φιλιά....
Τί να πω τότε Ρία, κουράγιο, και οι ατυχίες μέσα στη ζωή είναι, αλλά όπως λέει και η ρήση "ό,τι δε με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό"
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμάμαι την ιστορία και θυμάμαι την σκέψη μου: "δεν μπορεί να είναι αλήθεια." Η φίλη μου βρήκε το ιδανικό πρόσωπο και εξαφανίζεται; Δεν γίνεται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΉμουνα μαζί σου τότε και και είμαι τώρα.
Φιλιά και αγκαλιές.
Την θυμάμαι έντονα αυτή σου την ιστορία με είχε συγκλονίσει τόσο που δεν ήξερα αν ήταν αληθινή ή όχι.Και δυστυχώς ήταν.Σε ένα βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι (έχω τρέλλα με δαύτον όπως έχουν οι περισσότεροι με τον Κρισναμούρτι)έχω διαβάσει την εξής ιστορία και θέλω πολύ να σου την μεταφέρω:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε σε μια χώρα υπήρχε ένα νεκροταφείο όπου στις ταφόπλακες των ανθρώπων αναγράφονταν επιγραφές όπως π.χ. George Hampton 1985-1986 ή Mary Jones 1956-1957 κλπ. Σε έναν τουρίστα που περνούσε, του έκανε φοβερή εντύπωση που το νεκροταφείο ήταν γεμάτο από μνήματα μικρών παιδιών οπότε πλησίασε τον φύλακα και τον ρώτησε:
-Σας παρακαλώ πείτε μου..γιατί τόσα παιδιά νεκρά; Έγινε κάποιος πόλεμος εδώ; Μήπως έπεσε κάποια φοβερή επιδημία; Γιατί τόσοι νέοι;
-Όχι κύριε δεν πρόκειται για μικρά μικρά παιδιά.Στις ταφόπλακες δεν αναγράφεται το χρονικό διάστημα που έζησαν.
-Αλλά;
-Στις ταφόπλακες αναγράφεται το χρονικό διάστημα που οι άνθρωποι αυτοί ήταν αληθινά ευτυχισμένοι.
Γιατί Ρία μου μόνο τότε ζούμε στ' αλήθεια.Και ο φίλος μας αν και μακριά είναι τυχερός.Υπάρχουν άνθρωποι που στη δική τους ταφόπλακα η επιγραφή δεν πλησιάζει καν το δεκαπενθήμερο.Να'σαι πάντα καλά να τον τιμάς με την αγάπη σου!!
ΜΑΡΙΒΙΛΗ Τ.
ΑπάντησηΔιαγραφήκακώς δεν είσαι σχεδόν ποτέ καλά. είσαι νέα, αν είσαι και υγιής, δεν έχεις λογο να είσαι χάλια τον περισσότερο καιρό, όπως λες. πρέπει να χαιρόμαστε και να απολαμβάνουμε τα όσα έχουμε. αντιλαμβανόμαστε την αξία τους μόνο όταν τα χάνουμε.
δέν έχει να κάνει μαζί σου. απλά το συζητούσα με καποιες φίλες. ειναι που μπήκες στην μπλογκοχώρα πριν ένα χρόνο, που είσαι εκεί που εισαι, που εχεις να κανεις με σκυλάκια... δεν αφορά εσένα. και φάνηκε με το σχόλιό σου.
συγνώμη.
Γαμάει και Δέρνει
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν το είχα δει έτσι. ειναι μια παρηγοριά έτσι οπως το λες...
εσύ μάλλον περνάς καλά! χαιρομαι.
Panos Konstantinidis
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ πάνο, δεν το έβλεπα τόσο σοβαρά και ίσως εχω και λίγες τύψεις γιαυτό!
σαφώς και με επηρέασε αλλά όχι τόσο ώστε να αλλάξει η ζωή μου...
Verónica Marsá
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ξέρω φιλενάδα, το ξέρω και σε ευχαριστώ.
οπως είσαι εσύ διπλα μου στα δύσκολα, είμαι και εγώ στις χαρές σου. νομίζω ότι στο είπα αυτό. έκλαιγα από χαρά όταν πήρα το μέηλ σου! και θα κλάψω περισσότερο από χαρά πάλι, όταν λάβω τις φωτογραφίες σας μαζί!!!
Μάγισσα Κίρκη
ΑπάντησηΔιαγραφήκική, σε ευχαριστώ πολύ που στην αγωνία και το φοβο σου εν όψι της γέννας σκέφτεσαι εμένα.
σε ευχαριστω πολύ.
και με ένα αμυδρό πόνο ο κούκλος σου!
Καλημέρα Ρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να είσαι καλύτερα σήμερα. Δεν ήξερα την ιστορία ούσα νέα στις δημοσιεύσεις, αλλά από ότι διάβασα επρόκειτο για έναν πραγματικά αξιόλογο άνθρωπο.
Στον οποίο έκανες ένα υπέροχο δώρο..του χάρισες ευτυχία.
Να είσαι πάντα καλά.
Πεισματάρα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς ήλθες. θα προτιμούσα το δώρο μου να ήταν πολύ μακρυτερης διάρκειας από τις δεκαπέντε ημέρες που διήρκησε!