ΤΙ ΕΜΑΘΑ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Κατ’ αρχήν, καλή ψήφο αύριο το πρωί. Με τις υγείες μας, με νηφαλιότητα και ψυχραιμία, ας ψηφίσει ο καθένας όποιον νομίζει πως τον εκφράζει και τον εκπροσωπεί. Στο κάτω κάτω της γραφής, τι είμαστε για να αρέσουμε σε όλους; Πατάτες τηγανητές;

Λοιπόν, ας επανέρθουμε στον τίτλο της ανάρτησης.

Οι νέοι, δηλαδή όσοι είναι άντε μέχρι 25 χρονών και πολύ είπα, έχουν πολύ υψηλή ανοχή στο κρύο. Θα θυμάστε όλοι ότι την πρωτοχρονιά, είχε ψοφόκρυο. Ο γιος μου βγήκε με το σακάκι του κοστουμιού έξω,  και δεν κρυολόγησε, και δεν είναι και ο μόνος. Με φίλες μάνες και αυτές, περιγράφαμε τα ρούχα των παιδιών μας όταν βγήκαν να καλωσορίσουν το 2015 και μάλλον πρέπει να ζούμε στην Αυστραλία, γιατί τα βλαστάρια μας ήταν ντυμένα λές και ήταν Αύγουστος! Και δεν κρύωσε κανένας από αυτούς ρε παιδιά. Εμείς οι μανάδες και μόνο με την ιδέα, μια καταρροή την είχαμε, αυτά τίποτα… ντούρασελ!!!

Αυτά για την ανοχή στο κρύο. Και περνάμε στην ανοχή στη βλακεία. Οικογένεια τεσσάρων ατόμων πήγε στα επείγοντα μεγάλου νοσοκομείου ανήμερα την πρωτοχρονιά για να τους κάνουν ακτινογραφία και να δουν σε ποιον έπεσε το φλουρί της βασιλόπιτας! Και αναρωτιέμαι: αμάσητα τα έτρωγαν τα κομμάτια; Είδα τις ακτινογραφίες. Είχε ολόκληρο μονόευρο τυλιγμένο σε αλουμινόχαρτο. Δεν το κατάλαβαν τέσσερις άνθρωποι; Τι είναι; Μηρυκαστικά; Τώρα καταπίνουν την τροφή και μετά τη μασάνε;;; απαράδεκτη βλακεία. Και εντάξει, κατάπιαν ολόκληρη γκουμούτσα, δεν ντράπηκαν να πάνε να δούνε ποιος το κατάπιε αμάσητο; Για την τιμή των όπλων, ο μεγάλος γιος ένα παχύδερμο 22-23 χρονών το είχε στο στομάχι του.

Ήμουν σε ένα τραπέζι  και 

ήταν και δυο κυρίες πολιτικών. Παντρεύεσαι πολιτικό. Αφού παραμένεις παντρεμένη μαζί του, γιατί τον υπονομεύεις καθημερινά; Το τι χαζομάρα άκουσα από τη γυναίκα μεγαλοστελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, δεν περιγράφεται. Ξέρετε πως είμαι βρωμοκαπιτάλα του κερατά, αλλά δεν πιστεύω ότι ο τζίριζα θα φέρει και τον αντίχριστο στη χώρα. Δε θα μου άρεσε μια τέτοια προοπτική, αλλά ρε κοπελιά, που είσαι και μεγαλύτερη από μένα, δεν επιτρέπεται να λες πως 200.000 ευρώ που είχατε στην άκρη, τα βγάζετε στο εξωτερικό τώρα που έχουμε εκλογές. Σου αρέσει δε σου αρέσει, γιατί εκθέτεις την παράταξη που ο άντρας σου υποστηρίζει και μάλιστα τον έχει και στο επικρατείας σε εκλόγιμη θέση! Κράτα τη θέση σου με το να μην τον ντροπιάζεις τον καημένο.

Η γρίπη. Αυτή η περιβόητη γρίπη που σκότωσε καμιά εικοσαριά, την έχετε ακούσει; Ε, μάλλον αυτήν είχα. Ξεκίνησε με καταβολή δυνάμεων και μια ήπια κεφαλαλγία. Με ένα ντεπονάκι, πήγα δυο μέρες στη δουλειά. Την Παρασκευή, κοιμήθηκα σα να είχα να κοιμηθώ μια βδομάδα. Το Σάββατο έβηχα χωρίς ιδιαίτερη ενόχληση, απλά ήμουν λίγο πτώμα. Την Κυριακή τα είδα όλα. Πόνος παντού, βήχας όχι παραγωγικός, και πονοκέφαλος. Και κρύο. Πολύ πολύ κρύο. Κλιματιστικό ανοιχτό στους 26 βαθμούς, πόρτες παράθυρα κλειστά, πυτζάμα, (ναι πυτζάμα και ρόμπα φλις παρακαλώ) αλλά εγώ έτρεμα. Και βάζω θερμόμετρο. 38,8 ακατέβατα στις δυο ώρες. Με ένα ντεπόν, το θερμόμετρο δεν κατέβαινε. Με δυο, σε τέσσερις ώρες ήταν πάλι στο 38,8 και δεν έπεφτε κάτω από 37,7. Τηλεφωνώ στη δουλειά, παίρνω δυο μέρες άδεια. Δευτέρα πρωί, με το καλημέρα 39,1 και πόνος στο λαιμό σα να έκανα γαργάρα με πινέζες. Με δυο ντεπόν κάθε οκτώ ώρες. Και θερμοκρασία κάτω από 37,9 δεν είδα. Τρίτη μια από τα ίδια. Ήδη ο γιος μου είχε πάει στο νοσοκομείο για να μου φέρει συνταγές για tamiflu tavanic mucosolvan. Έπαιρνα την αντιβίωση, δεν έτρωγα, με πόναγε το στομάχι, ο λαιμός, τα κόκκαλα, τα αυτιά μου, η μύτη μου, τα παραρίνια και το κεφαλάκι μου. Την Τετάρτη, το θερμόμετρο έφτασε μόνο μέχρι το 38. Αλλά ο βήχας μου άλλαξε. Έγινε παραγωγικός και φοβερά επίμονος αφού έπαιρνα βλεννολυτικά. Όμως κάθε φορά που σηκωνόμουν από το κρεβάτι

ένιωθα σαν το Σίσυφο… έκανα ένα μπάνιο, και κουράστηκα! Ξανά τηλέφωνο στο γιατρό μου, μου εξήγησε πως δεν έχω άλλη ίωση τώρα απλά έτσι είναι η εξέλιξη της νόσου και πως πρέπει να κάνω υπομονή. Ναι, το λέω αλλά αισθάνομαι φοβερά κουρασμένη, σα να σκάβω, σα να έφαγα ξύλο… και έτσι έμαθα, πως η γρίπη αυτή, χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά μεγάλη καταβολή δυνάμεων. Πολύ μεγάλη καταβολή δυνάμεων. Πήγαινα στην τουαλέτα δεκαπέντε βήματα όλα και όλα και έφτανα στο μπάνιο κουρασμένη. Η πιο μεγάλη διαδρομή που έκανα ήταν 27 βήματα ως την κουζίνα για να φτιάξω στο θερμός ζεστό χαμομήλι ή τσάι ή μελισσόχορτο. Και γύρναγα ράκος. Έκανα ένα τέταρτο να συνέλθω. Μέχρι σήμερα. Σήμερα, όχι πυρετός, μιλάω, και πάω στο μπάνιο και την κουζίνα και  δεν κινδυνεύω να σωριαστώ από την εξάντληση. Ευτυχώς έμεινα σε καραντίνα από την Παρασκευή το μεσημέρι μέχρι αύριο που θα πάω να ψηφίσω. Τουλάχιστον δεν κόλλησα κάποιον άλλον. Ακόμα και τις σούπες ή τα φάρμακα, τα βάζανε στο ασανσέρ και τα έπαιρνα με μάσκα.

Περαστικά μου, καλά να είμαι, καλά να είστε, αυτά. Τώρα καταλάβατε γιατί έκανα ένα μήνα σχεδόν να κάνω ανάρτηση.

Поцелуи!!!