ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ...

Αυτές τις άγιες(;) χριστουγεννιάτικες μέρες, δέχτηκα πολλά μέηλ και μηνύματα που μου εύχονταν χρόνια πολλά, υγεία και ευτυχία και με τα αγαπημένα μου πρόσωπα.

Όλους εσάς που με θυμηθήκατε μέσα στη χαρά σας (;) και που μου ευχηθήκατε, σας ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας. Σας εύχομαι, όχι μόνο λόγω των ημερών αλλά και γιατί μέσα στον κυκεώνα των υποχρεώσεών σας, βρέθηκα και εγώ στις προτεραιότητές σας. Θες από ευγένεια, θες από υποχρέωση, θες από συμφέρον, θες από καλή καρδιά, με θυμηθήκατε και σας ευχαριστώ πολύ. Γιατί κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος. Το κίνητρο δε με απασχολεί. Δέχτηκα τις ευχές σας, κλασσικές, πρωτότυπες, χιουμοριστικές, με εικόνες, με σχέδια, με ψηφίδες, σας ευχαριστώ όλους.

Και δημόσια θέλω να ευχαριστήσω τον υποδιοικητή του 251 ΓΝΑ γιατί με σκλάβωσε με μια του κουβέντα. Παρά το γεγονός ότι τα χριστούγεννα είναι μια οικογενειακή γιορτή, παράτησε την οικογένειά του και αντί να μείνει μαζί τους και να καθίσει στο γιορτινό οικογενειακό τραπέζι, ήρθε στο νοσοκομείο. Και αντί όπως κάθε χρονιά να έρθει για να ευχηθεί στους ασθενείς και τους vip που νοσηλεύουμε, ήρθε για το προσωπικό. Πέρασε από όλα τα τμήματα, χαιρέτησε και ευχήθηκε στο προσωπικό ατομικά στον καθένα και κάθισε στο τραπέζι του νοσοκομείου με τους σμηνίτες και το προσωπικό για να φάμε όλοι μαζί. Στα τόσα χρόνια μου στο ΓΝΑ πρώτη φορά ένας υψηλά ιστάμενος έρχεται για το προσωπικό και όχι για τον απόστρατο πτέραρχο των 97 Μαΐων ή τη μαμά του κλαδάρχη. Όταν του έδειξα την κατάσταση των βαρέως πασχόντων και των vip μου είπε να την κλείσω, «σήμερα Ρία δεν ήρθα για τους ασθενείς, με αυτούς ασχολούμαστε καθημερινά, σήμερα ήρθα για το προσωπικό» και πράγματι με συγκίνησε. Κανένας δε σκέφτηκε μέχρι τώρα, και αν έχω κάνει χριστούγεννα και πρωτοχρονιά στο νοσοκομείο, το προσωπικό. Τους νοσηλευτές, τις καθαρίστριες, τους γιατρούς, το προσωπικό των εργαστηρίων, τους μάγειρες, τους τραπεζοκόμους, την ασφάλεια, τα όργανα υπηρεσίας, τα σμηνιτάκια. Ήταν μια πολύ ανθρώπινη επίσκεψη που μας έκανε όλους να εκτιμήσουμε διπλά το γεγονός ότι ο άνθρωπος αυτός θα μπορούσε να είναι με την οικογένειά του αλλά προτίμησε να έρθει σε εμάς… να μας σφίξει το χέρι, να μας ευχηθεί, να μας κάνει να νιώσουμε ότι δεν είναι ατυχία να είμαστε χρονιάρες μέρες μακριά από τα σπίτια μας και τους δικούς μας ανθρώπους.

Τα νοσοκομεία δεν είναι οι μοναδικοί χώροι που δεν έχουν αργίες και γιορτές. Οι αστυνομικοί, οι αξιωματικοί επιφυλακής σε όλες τις μονάδες της χώρας, οι οδηγοί των λεωφορείων, αστικά και υπεραστικά, οι ναυτικοί, οι πιλότοι της πολεμικής και πολιτικής αεροπορίας, οι υπάλληλοι των αεροδρομίων, των σταθμών, των λιμανιών, των ΚΤΕΛ, οι υπάλληλοι σε όλα τα κανάλια της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου, οι υπάλληλοι ξενοδοχείων, οι σερβιτόροι, όσοι δουλεύουν σε ταβέρνες μπαρ ξενυχτάδικα, οι ταξιτζήδες και όλοι όσοι εργάζονται ακόμα και τις μεγάλες γιορτές και αργίες για να μην υπάρχει πρόβλημα σε ότι χρειαστούμε, αξίζουν να τους αφιερώσουμε λίγη από τη σκέψη μας.

Να τους ευχηθούμε χρόνια πολλά και του χρόνου σπίτια τους, μα πάνω από όλα να τους πούμε ευχαριστώ.

Ευχαριστούμε που αντί να κάθεστε στα σπίτια σας, υπηρετείτε όλους εμάς. Που αντί να τρώτε με τις οικογένειές σας τη γαλοπούλα σας ζεσταίνετε τα σάντουιτς που φέρατε από το σπίτι. Που αντί να απολαμβάνετε τη θαλπωρή του σπιτιού σας, είστε σε κρύα κόκπιτ και υπόστεγα, σε πλοία και τανκς, σε σταθμούς πυροσβεστικους, σε δρόμους πάνω σε μηχανές, σε υποσταθμούς της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ, σε κανάλια, σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, σε νοσοκομεία, σε περίπτερα…

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ εύχομαι σε όλους, κάθε επιθυμία σας να πραγματοποιηθεί. Προσέχετε όμως τι εύχεστε!!!