ΣΧΕΣΕΙΣ

Καλησπέρα φίλοι μου.

Σήμερα θα μιλήσουμε για τις σχέσεις των ανθρώπων. Και όχι μεταξύ του ζευγαριού και μεταξύ ανδρών και γυναικών. Αλλά για τις σχέσεις πεθεράς και νύφης!

Θα μου πείτε, και με το δίκιο σας, τα έβαλες με την πεθερά σου Ρία; Όχι δεν αφορά εμένα. Αφορά την αγαπημένη μου θεία και τις σχέσεις που έχει με τη γυναίκα του γιου της.

Λίγα λόγια για το τι έκανε η θεία μου, έφυγε από το σπίτι της για να μείνει ο γιος της με τη γυναίκα του που φρόντισε να μείνει έγκυος ενώ έλεγε στον ξάδερφό μου ότι έπαιρνε αντισυλληπτικά και ενώ ήξερε ότι για δυο χρόνια η οικογένεια είχε πένθος λόγω του θανάτου της αδερφής του. Ήταν στόχος της να επισπεύσει το γάμο λόγω του δίσεκτου 2008! Η θεία μου που δεν έχει έσοδα, αποποιήθηκε το ενίκοιο που έπαιρνε από το προικώο διαμέρισμά της για να ενισχύσει οικονομικά το ζεύγος και αυτή μετακόμισε στο χωριό και ενοικιάζει τα τέσσερα δωμάτια που έφτιαξε όλα αυτά τα χρόνια προκειμένου να έχει κάποια έσοδα για να ζει χωρίς να ζητά.

Σαν καλή μάνα, ότι είχε φτιάξει για την αδικοχαμένη κόρη της, έφτιαξε και για το γιό της. Η νύφη της δε δέχτηκε τίποτα από τις κουβέρτες τα σετ σεντόνια και πετσέτες που ο μακαρίτης ο θείος έφερνε από τα ταξίδια του στο εξωτερικό. Έβαλε τη θεία μου να αγοράσει καινούργια χαλιά και έπιπλα για το σπίτι που θα έμενε. Τα «παλιά» τα είχε αγοράσει η ξαδέρφη μου όταν έκανε τις τελευταίες χημειοθεραπείες πιστεύοντας ότι θα ζήσει μέχρι τα χριστούγεννα που θα αρραβωνιαζόταν. Όλα αυτά μεταφέρθηκαν σε ένα πλήρως επιπλωμένο σπίτι που ήταν το εξοχικό μέχρι τότε της οικογένειας. Η νύφη αρνήθηκε τα κοσμήματα της νεκρής κουνιάδας (μοναδικά ομολογουμένως γιατί η ξαδέρφη μου είχε γούστο και έμφυτη τάση στο ωραίο) και επέβαλε στη θεία να της αγοράσουν ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ διαμαντένιο δακτυλίδι και παντατίφ για τον αρραβώνα. (Τι λες μωρή, είχες και τέτοια στο γκαραγκουνοχώρι σου;).

Και τώρα περνούμε στα δρώμενα. Δεν επιτρέπει στη θεία μου να τηλεφωνεί στο γιο της όταν αυτός είναι σπίτι και η θεία μου του τηλεφωνεί κάθε πρωί στο κινητό που αυτός είναι στη δουλειά του. Δεν της επιτρέπει αν δεν ενημερώσει από την προηγουμένη να τους επισκεφθεί. Δεν της επιτρέπει να παίρνει αγκαλιά τον εγγονό της αν δεν είναι ο ξάδερφός μου μπροστά.

Θα μου πείτε ότι η θεια σου είναι άψογη και η λάθος είναι η νύφη; Όχι. Όταν γίνεται ένας καυγάς, τότε φταίνε και οι δυο. Ίσως τα ποσοστά να αλλάζουν αλλά έχουν και οι δυο μερίδιο ευθύνης.

Ο προβληματισμός μου είναι στο γιατί πρέπει δυο γυναίκες που έχουν κοινό στόχο και αυτός είναι να είναι ευτυχισμένος ο ίδιος άνδρας, να τσακώνονται. Είναι δυνατό να αντικαταστήσει μια γυναίκα στην καρδιά του άντρα της τη μητέρα του; Αποκλείεται. Αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί ποτέ. Είναι δυνατό να μπει στη θέση της συντρόφου η μάνα; Ποτέ επίσης. Αντί αυτές οι δυο να είναι σύντροφοι, σύμμαχοι, φίλες και να αλληλοϋποστηρίζονται, αυτές βρίσκονται σε συνεχή αντιπαλότητα.

Πρέπει κατά την ταπεινή μου άποψη, να ρίχνουν και οι δυο στο κρασί τους νερό. Μπορεί να βρεθεί η χρυσή τομή. Αρκεί να υπάρχει θέληση. Αν η κάθε μια αποδεχτεί το ρόλο της άλλης στη ζωή του μοναδικού τους άντρα, τότε θα γίνουν πιο εύκολα τα πράγματα. Οι μεγάλες νίκες δεν είναι μόνο επέλαση, υπάρχουν και οι υποχωρήσεις. Αν η κάθε μια υποχωρεί μπροστά στο δίκιο της άλλης, δεν είναι αδύνατη η συνύπαρξη στην καρδιά του γιου/συζύγου. Θέληση χρειάζεται και καλή διάθεση.

Σαφώς και κάθε νύφη σε κάθε δύσκολη στιγμή τη μάνα της θέλει κοντά. Αυτό πρέπει να γίνει αποδεκτό από όλες όσες έχουν γιους. Είναι όμως δικαίωμα του κάθε γιου να επιλέξει αυτός τη σύντροφο της ζωής του και σε καμιά μάνα δεν πέφτει λόγος. Αυτός μένει και ζει και κοιμάται με την επιλογή του. Καθήκον της μάνας είναι να συντρέχει και να βοηθά το γιo της όχι να του δημιουργεί επιπλέον προβλήματα. Καθήκον της κάθε νύφης είναι να σέβεται τη γυναίκα που έφερε στον κόσμο τον άντρα της και να της το δείχνει. Δεν εννοώ να την προσκυνά αλλά όχι και να της λέει να μην τηλεφωνεί στο γιo της όταν αυτός είναι σπίτι. (σε ποιο σπίτι ρε καρακατσουλιό που το δικό σου ήταν πλινθόκτιστο; Που θα ήσουν αν αυτή δεν έφευγε για να μείνεις εσύ με το καλάμι σου; και αν δε σ αρέσει που τηλεφωνεί στο σπίτι της που για να το χαίρεσαι εσύ τώρα έκανε αυτή το σκατό της παξιμάδι, πήγαινε και νοίκιασε, αλλά το τζάμπα είναι πιο φτηνό!). Αλλά ας μην παρασύρομαι από τα προσωπικά μου βιώματα.

Στο κάτω κάτω της γραφής υπάρχει πιο χρήσιμο πράγμα από τις πεθερές; Όχι. Και εξηγούμαι. Οι γυναίκες σήμερα εργάζονται. Που να φτάσουν τα λεφτά σε ένα νιόπαντρο ζευγάρι για οικιακή βοηθό; Ενώ η πεθερά, είναι και πρόθυμη και δωρεάν. Και έμπιστη πάνω από όλα. Δεν κινδυνεύεις να βγάλει αντικλείδι και να σου κάνει το σπίτι καλοκαιρινό. Άσε που αν της δώσεις κλειδί εσύ, την έκανες για πάντα σκλάβα σου! Θα θες να βγεις και δεν έχεις που να αφήσεις τα παιδιά; Η «μαμά» θα είναι εκεί. Θα έχεις κόσμο και χρειάζεσαι βοήθεια για το μαγείρεμα, η πεθερά θα κάνει το θαύμα της. Και δε λέω για τις βαριές δουλειές που πάντα θα υπάρχει ένα πρόθυμο χέρι για να σε βοηθήσει. Και τι ζητάει η καημένη; Να της δείχνουμε λίγο ότι έχει σημασία και να μην την παραμελούμε θέλει. Να πάμε κάπου και να της πούμε να έρθει μαζί μας. Όχι στις καλοκαιρινές διακοπές, αλλά σε μια ταβέρνα, σε μια βόλτα, σε ένα θέατρο, σε ένα κινηματογράφο…

Αν κάποια έχει μυαλό, τότε κάνει ζωή χαρισάμενη. Γιατί όπως λένε και στις εξωτικές καρδιτσίους νήσους, το ήμερο το αρνί βυζαίνει από δυο μανάδες…

Φιλιά και τα λέμε αύριο, μεθαύριο, βλέπουμε…

Υ.Γ. το προηγούμενο ποστ το είδατε? πλάκα δεν έχει?