Πας καλά ρε;
Ναι θα γυρίσω στις έξι το πρωί.
Και θα είμαι και μεθυσμένη. Έτσι θέλω.
Και δεν ήθελα να έρθω στο σπίτι σου. Ήθελα να πάω στη μαμά μου. Τραβάς κανένα ζόρι;
Δεν έχω το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης;
Και με το τμήμα μου βγήκα. Να κόψουμε την πίτα μας. Και, ναι είχε και άντρες. Και ωραίους, και άσχημους και παντρεμένους και ελεύθερους. Και στο κέντρο παίζανε και κάτι γκομενάκια μούρλια. Αν ήθελα να είμαι με κάποιον άλλον, δε θα ήμουν μαζί σου.
Και τώρα δε θέλω. Δεν αντέχω ούτε τη σκέψη σου, όχι μόνον την παρουσία σου στη ζωή μου.
Για να ξέρεις ότι κάποιος μου έδειχνε μήνυμα στο κινητό του και εγώ το πήρα και το διάβαζα, που εγώ δε στο είπα, προφανώς ήρθες έξω από το κέντρο. Για να ξέρεις ότι ίδιος γκριζομάλλης μου άναψε πολλές φορές το τσιγάρο, προφανώς κάθισες και πολύ ώρα στο κρύο να με κατασκοπεύεις. Και ναι, με βοήθησε να βάλω το παλτό μου γιατί είναι κύριος. Όχι γιατί μου την έπεφτε. Άρα ήσουν εκεί και το πρωί που έφυγα.
Συγχαρητήρια!
Κέρδισες τον τίτλο του μεγαλύτερου μαλάκα ανασφαλή!
Κάθισες μέσα στο κρύο οκτώ ώρες, γιατί εγώ τόσο έμεινα στο κέντρο, από τις δέκα ως τις έξι το πρωί. Κρυβόσουν, γιατί βγήκα να μιλήσω με το νοσοκομείο τουλάχιστον δέκα φορές μέχρι να βρεθεί η μικρή πατρινιά που δεν απαντούσε στο κινητό και δεν είχε έρθει στη δουλειά για βάρδια. Έμεινες νηστικός, όρθιος και κρυωμένος. Και όλα αυτά γιατί;
Γιατί απλά είσαι ανασφαλής. Όμως ποτέ εγώ δε σου έδωσα το δικαίωμα να νιώσεις έτσι. Σε κολάκευα, κάλυπτα τις ανασφάλειές σου, σου τόνωνα το ηθικό. Ένα που μου αναγνωρίζουν όλοι οι προηγούμενοι σύντροφοί μου, είναι ότι είμαι γυναίκα γκέισα. Ότι η συμπεριφορά μου ήταν πάντα άψογη. Δεν κομπλεξάρισα ποτέ κανένα, τους πρόσεχα, τους περιποιόμουν. Τα ίδια έκανα και σε σένα. Ίσως και λίγο περισσότερο γιατί αν εξαιρέσεις το μυαλό σου στα επαγγελματικά σου και τις γνώσεις σου, είσαι γεμάτος ανασφάλειες. Δε με ένοιαζε. Όλοι έχουν τα υπέρ και τα κατά τους. Όμως το να ζηλεύεις και να ξέρεις πόση ώρα μίλησα με το Νίκο στο τηλέφωνο και πότε, είναι αρρωστημένο. Και είναι γελοίο που το παραδέχτηκες!
Δε φτάνει που έψαξες το κινητό μου, που σκασίλα μου κιόλας, αν είχα κάτι να κρύψω είμαι αρκετά έξυπνη να το διαγράψω, δε φτάνει που το κάνεις φύλλο και φτερό κάθε φορά που νομίζεις ότι κοιμάμαι, το παραδέχεσαι κιόλας!
Δηλαδή, τόση βλακεία; Τόση;;;
Έχει και η ανοχή τα όριά της.
Ρε παπάρα, αφού έβλεπες ότι μου γέμιζαν το ποτήρι συνέχεια και αφού είδες ότι δεν είχα φάει κάτι, γιατί τότε, τα ξημερώματα που είχα ανάγκη να με στηρίξει κάποιος μέχρι να πάω στο αυτοκίνητο, δεν το έκανες εσύ; Πως με άφησες να οδηγήσω μέσα στη σούρα μου;;;
Η αγάπη σου, λέμε τώρα, φτάνει μέχρι να δεις αν σε απατώ και όχι αν θα είμαι ασφαλής;
Μπράβο σου πάντως.
Ήσουν τόση ώρα εκεί, ήσουν έξω από το σπίτι που με είδες να προσπαθώ να βάλω το αυτοκίνητο στην πυλωτή και να το σκέφτομαι τέσσερα λεπτά και τριάντα τρία δευτερόλεπτα γιατί τόσο κρατάει το τραγούδι της Nora Jones, και δεν είπες τίποτα. Και δε σε κατάλαβα κιόλας!
Βέβαια με το κεφάλι που είχα, και το γιο μου να έβλεπα, δε θα τον αναγνώριζα!
Άντε τώρα, το κουβαδάκι σου και σε άλλη παραλία!
Σε ξεφωνίζω εδώ, γιατί ξέρω ότι διαβάζεις κρυφά το μπλογκ μου, μήπως και βρω γκόμενο μέσω ίντερνετ! Καλά κρασιά φίλε…
Τόσον καιρό δίπλα μου και δε με άγγιξες στο μικρό μου δακτυλάκι! Δε με έμαθες καθόλου εννοώ γιατί σε έχω ικανό με τη ζήλεια σου να μην καταλάβεις τι θέλω να πω.
Ότι χωρίσαμε σημαίνει. Στο είπα αρκετές φορές αλλά ας το επαναλάβω. Επανάληψη, μήτηρ μαθήσεως!
Και για τελευταίο, αυτός που με συνόδευσε μέχρι το αυτοκίνητο, όχι δεν είναι ο Νίκος και είναι και παντρεμένος. Και τον αγκάλιασα και τον φίλησα γιατί είναι εξαιρετικός, ως επαγγελματίας, ως άνθρωπος, ως συνάδελφος! Και η εξήγηση δίνεται γιατί θέλω να είμαι απόλυτα σαφής. Δε σε θέλω στη ζωή μου γιατί είσαι ανυπόφορος. Όχι γιατί βρήκα άλλον!
υ.γ. και σου έστειλα και μήνυμα το πρωί. βεβαίως και προσπάθησα η ηλίθια να μη σε κάνω να ανησυχείς. αλλά ούτε αυτό εκτίμησες. κάτσε τώρα με την ανάμνησή μου! θα το χτυπήσεις το κεφάλι σου, αλλά τότε θα είναι αργά.
Ναι θα γυρίσω στις έξι το πρωί.
Και θα είμαι και μεθυσμένη. Έτσι θέλω.
Και δεν ήθελα να έρθω στο σπίτι σου. Ήθελα να πάω στη μαμά μου. Τραβάς κανένα ζόρι;
Δεν έχω το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης;
Και με το τμήμα μου βγήκα. Να κόψουμε την πίτα μας. Και, ναι είχε και άντρες. Και ωραίους, και άσχημους και παντρεμένους και ελεύθερους. Και στο κέντρο παίζανε και κάτι γκομενάκια μούρλια. Αν ήθελα να είμαι με κάποιον άλλον, δε θα ήμουν μαζί σου.
Και τώρα δε θέλω. Δεν αντέχω ούτε τη σκέψη σου, όχι μόνον την παρουσία σου στη ζωή μου.
Για να ξέρεις ότι κάποιος μου έδειχνε μήνυμα στο κινητό του και εγώ το πήρα και το διάβαζα, που εγώ δε στο είπα, προφανώς ήρθες έξω από το κέντρο. Για να ξέρεις ότι ίδιος γκριζομάλλης μου άναψε πολλές φορές το τσιγάρο, προφανώς κάθισες και πολύ ώρα στο κρύο να με κατασκοπεύεις. Και ναι, με βοήθησε να βάλω το παλτό μου γιατί είναι κύριος. Όχι γιατί μου την έπεφτε. Άρα ήσουν εκεί και το πρωί που έφυγα.
Συγχαρητήρια!
Κέρδισες τον τίτλο του μεγαλύτερου μαλάκα ανασφαλή!
Κάθισες μέσα στο κρύο οκτώ ώρες, γιατί εγώ τόσο έμεινα στο κέντρο, από τις δέκα ως τις έξι το πρωί. Κρυβόσουν, γιατί βγήκα να μιλήσω με το νοσοκομείο τουλάχιστον δέκα φορές μέχρι να βρεθεί η μικρή πατρινιά που δεν απαντούσε στο κινητό και δεν είχε έρθει στη δουλειά για βάρδια. Έμεινες νηστικός, όρθιος και κρυωμένος. Και όλα αυτά γιατί;
Γιατί απλά είσαι ανασφαλής. Όμως ποτέ εγώ δε σου έδωσα το δικαίωμα να νιώσεις έτσι. Σε κολάκευα, κάλυπτα τις ανασφάλειές σου, σου τόνωνα το ηθικό. Ένα που μου αναγνωρίζουν όλοι οι προηγούμενοι σύντροφοί μου, είναι ότι είμαι γυναίκα γκέισα. Ότι η συμπεριφορά μου ήταν πάντα άψογη. Δεν κομπλεξάρισα ποτέ κανένα, τους πρόσεχα, τους περιποιόμουν. Τα ίδια έκανα και σε σένα. Ίσως και λίγο περισσότερο γιατί αν εξαιρέσεις το μυαλό σου στα επαγγελματικά σου και τις γνώσεις σου, είσαι γεμάτος ανασφάλειες. Δε με ένοιαζε. Όλοι έχουν τα υπέρ και τα κατά τους. Όμως το να ζηλεύεις και να ξέρεις πόση ώρα μίλησα με το Νίκο στο τηλέφωνο και πότε, είναι αρρωστημένο. Και είναι γελοίο που το παραδέχτηκες!
Δε φτάνει που έψαξες το κινητό μου, που σκασίλα μου κιόλας, αν είχα κάτι να κρύψω είμαι αρκετά έξυπνη να το διαγράψω, δε φτάνει που το κάνεις φύλλο και φτερό κάθε φορά που νομίζεις ότι κοιμάμαι, το παραδέχεσαι κιόλας!
Δηλαδή, τόση βλακεία; Τόση;;;
Έχει και η ανοχή τα όριά της.
Ρε παπάρα, αφού έβλεπες ότι μου γέμιζαν το ποτήρι συνέχεια και αφού είδες ότι δεν είχα φάει κάτι, γιατί τότε, τα ξημερώματα που είχα ανάγκη να με στηρίξει κάποιος μέχρι να πάω στο αυτοκίνητο, δεν το έκανες εσύ; Πως με άφησες να οδηγήσω μέσα στη σούρα μου;;;
Η αγάπη σου, λέμε τώρα, φτάνει μέχρι να δεις αν σε απατώ και όχι αν θα είμαι ασφαλής;
Μπράβο σου πάντως.
Ήσουν τόση ώρα εκεί, ήσουν έξω από το σπίτι που με είδες να προσπαθώ να βάλω το αυτοκίνητο στην πυλωτή και να το σκέφτομαι τέσσερα λεπτά και τριάντα τρία δευτερόλεπτα γιατί τόσο κρατάει το τραγούδι της Nora Jones, και δεν είπες τίποτα. Και δε σε κατάλαβα κιόλας!
Βέβαια με το κεφάλι που είχα, και το γιο μου να έβλεπα, δε θα τον αναγνώριζα!
Άντε τώρα, το κουβαδάκι σου και σε άλλη παραλία!
Σε ξεφωνίζω εδώ, γιατί ξέρω ότι διαβάζεις κρυφά το μπλογκ μου, μήπως και βρω γκόμενο μέσω ίντερνετ! Καλά κρασιά φίλε…
Τόσον καιρό δίπλα μου και δε με άγγιξες στο μικρό μου δακτυλάκι! Δε με έμαθες καθόλου εννοώ γιατί σε έχω ικανό με τη ζήλεια σου να μην καταλάβεις τι θέλω να πω.
Ότι χωρίσαμε σημαίνει. Στο είπα αρκετές φορές αλλά ας το επαναλάβω. Επανάληψη, μήτηρ μαθήσεως!
Και για τελευταίο, αυτός που με συνόδευσε μέχρι το αυτοκίνητο, όχι δεν είναι ο Νίκος και είναι και παντρεμένος. Και τον αγκάλιασα και τον φίλησα γιατί είναι εξαιρετικός, ως επαγγελματίας, ως άνθρωπος, ως συνάδελφος! Και η εξήγηση δίνεται γιατί θέλω να είμαι απόλυτα σαφής. Δε σε θέλω στη ζωή μου γιατί είσαι ανυπόφορος. Όχι γιατί βρήκα άλλον!
υ.γ. και σου έστειλα και μήνυμα το πρωί. βεβαίως και προσπάθησα η ηλίθια να μη σε κάνω να ανησυχείς. αλλά ούτε αυτό εκτίμησες. κάτσε τώρα με την ανάμνησή μου! θα το χτυπήσεις το κεφάλι σου, αλλά τότε θα είναι αργά.
Ακούμε το ταγκό Jalousie με την ορχήστρα του Werner Muller.
αααα όταν είναι να σου κάνουν τι ζωή δύσκολη.. καλύτερα μόνη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο τρο ταγκό!!!
μπι κουλ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήστη ζωη σου κρατας οποιον σε κανει να αισθανεσαι ομορφα... και ειμαι σιγουρη πως εσυ ξερεις τι θες!
Καλή νέα ζωή λοιπον :)
Ελπίζω να μην γίνω και εγώ ποτέ ετσι και να κάνω τους άλλους δυστυχισμένους!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε προσκαλώ στη γειτονιά μου!!
http://parembassi.blogspot.com/
Πιο καλή η μοναξιά!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧώσε κι άλλο ria. Θεϊκή ανάρτηση.
Φιλιά.
Δεν πειράζει. Εσύ δεν μασάς. Θα βρεις άλλον καλύτερο που να μην έχει τέτοιες, ψυχοφθόρες για σένα, συμπεριφορές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα αγιάσει το στόμα σου! Πετα τα στα μουτρα του μπας παρει μπρος'(και μαζί μ'αυτον κι άλλοι) και σταματήσει να βασανίζει και να βασανίζεται. Θερμά αγωνιστικά φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήκλαπ κλαπ κλαπ κλαπ!
ΑπάντησηΔιαγραφήυποκλίνομαι!
και που κάθισες και αφιέρωσες μια ολόκληρη ανάρτηση για αυτόν πολύ είναι... όταν φοβάσαι ότι θα χάσεις κάτι καταλήγει στο να το χάνεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντρες....αυτό που τους αρέσει σε μια γυναίκα...ταυτόχρονα τους γεμίζει ανασφάλεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ.Η ζήλεια δεν αντέχεται...φιλενάδα...
Τιιιιιιιιιιιιιι...όλα αυτά ο ξανθός;
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά κανεις...αν αυτό θέλεις φυσικά κοριτσάκι μου!!!
Έλα διακοπές!
Αγάπη ειναι:"αγαπώ όλο τον κόσμο γιατί ζεις κι εσύ μαζί" , να νοιώθεις κάθε μέρα καλύτερος άνθρωπος γιατί αγαπάς αυτόν τον ένα και μοναδικό , να φοράει τα λρωμένα τ άπλυτα και να μυρίζεις μόνο το άρωμα του κορμιού του ,να πεις "ναι μπορώ να ζήσω σε μια σπηλιά μ αυτόν και τίποτα άλλο", να πάει με τους φίλους του να σου λείπει να πονάς από την έλλειψη του και να είσαι ευτχισμένη όμως που περνάει καλά και τέλος αυτό το υπέροχο στιχάκι του Μουντάκη νομίζω, που λέει ο Χαρούλης στο Βοσκαρουδάκι "Να σεβαστώ και γροικώ τους χτύπους τσι καρδιάς σου". Ο ύμνος της αγάπης. Αν δεν πληροί αυτά άστο να πάει άστο. (αν θέλεις σου κάνω μετάφραση από τα κρητικά στο βοσκαρουδάκι)
ΑπάντησηΔιαγραφήε ναι είναι κατάντια όλη αυτή η στάση, υπερβαίνει κατά πολύ την ζήλια και περνά στα όρια της σχιζοφρένειας, σωστά και τραβάς κόκκινη γραμμή, πάτε για άλλα αγαπητή μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΟλ ρε συ Ρία πού πας και μπλέκεις; Πού πας και μπλέκεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει αυτός ο τσαμπουκάς κι αν είναι άντρας ,θα πρέπει να το παραδεχτεί ο κερατάς !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΑΤΡΙΔΑ !
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ !
το ταγκό μου άρεσε σε όλη την υπόθεση!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα Ρία μου!
Δεν είναι για σένα ετούτος, πολύ κακό φενγκ σούι, σου το λέγει το πτηνό που έχει διαίσθηση σε κάτι τέτοια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν σου χρειάζεται τέτοιος άντρας Ρία μου. Αν ο άντρας έχει τόσες ανασφάλειες πως μπορεί να προστατεύσει μια γυναίκα και να τις δώσει ότι χρειάζεται?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤζους λοιπόν ο κατέ και πάμε γι' άλλες πολιτείες κοριτσάρα μου!!!
Τον πήρε και τον σήκωσε...
ΑπάντησηΔιαγραφήποποποποπ γουστάρω!!!!
Καλά να παθει...
Χαλαστηκα εκει που ειπες πως σε ειδε μεθυσμενη στο αυτοκινητο και δε σε βοηθησε και καλά για να μη καταλαβεις οτι σε παρακολουθει!
Σα ταινια τρομου το περιεγραψες!
Παμε μπροστα λοιπον. Ταχυτατα στον επομενο!
Ρια μου εσύ ξέρεις,εγώ δεν είδα δεν άκουσα τίποτα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα
Αν ενα πραμα με εξοργιζει στις σχεσεις ειναι η παθολογικη ζηλια .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔλδ τι στο καλο βγαζουν ολοι αυτοι οι αρρωστημενοι με αυτη την συμπεριφορα τους μπορουν να μας εξηγησουν;
Τεσπα καλα του εκανες και τον εστειλες και πολυ κρατησε.
Εσυ να εισαι καλα και θα βρεις αλλον καλυτερο!
Έχει και η ανοχή τα όριά της. Πολυ καλα του εκανες.Τωρα θα καταλαβει την αξια σου αλλα θα ειναι αργα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζηλεια ειναι αρωστεια και δεν γιατρευεται.
Καλη εβδομαδα να εχεις.
Πρώτη φορά έρχομαι και πέφτω πάνω σε τέτοιο πόστ!Χαχα! Πολύ μου άρεσε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες τα να ξεδώσεις!
Και αν θες τη γνώμη μου και πολύ καλά κάνεις και τραβάς γραμμή, και ας είναι και κόκκινη και κίτρινη και μπλέ. Σημασία έχει τα πράγματα που μας βαραίνουν, μας δυσκολεύουν και μας κρατάνε πίσω να τα διαγράφουμε!
Χαχα!
;)
Άντε, με τις υγειές σου κι εύχομαι να μη σου ξανατύχει!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά έκανες και του έδειξες την έξοδο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν αξίζουν καν τέτοιοι τύποι...
ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ σαν έρωτας και τιμωρία. Παραλλαγή του Ο Dostoevsky στο "Έγκλημα και Τιμωρία" δεν ψυχογραφεί μοναδικά τον εσωτερικό κόσμο ενός -γοητευτικά σπάνιου- δολοφόνου, αλλά ψυχογραφεί και την ρωσική κοινωνία της εποχής που δεν διαφέρει πολύ από τις φτωχικές, πνευματικά και μη, κοινωνίες του παρόντος. ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΕΣΥ ΟΔΗΓΗΣΕΣ ΠΙΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΕΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΓΙΑ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ;;;νΑ ΘΥΜΗΘΩ ΝΑ ΣΕ ΜΑΛΩΣΩ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΧα, χα, χα... Γέλασα γιατί τέτοιο πράγμα δεν είχα ξαναδεί μέσα από ιστολόγιο. Βρε, μπας κι έχουν κι άλλες χρησιμότητες τα μπλογκ και δεν το έχω πάρει χαμπάρι ακόμα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε και καμιά απάντηση εδώ, ξέρεις από κανένα "ανώνυμο"...
Με τις υγείες σου που λέει και ο Δημήτρης!
Ε, ρε που φτάνει η ανασφάλεια! Δεν λέω μαλακία, γιατί όλοι έχουμε τις ΙΧ μας μαλακίες να μας βρίσκονται, αλλά αυτή η ανασφάλεια του ερωτευμένου δεν πιάνεται! Ποτέ δεν κατάλαβα τη ζήλεια. Στο κάτω-κάτω ζηλεύω για γυναίκα που μ' αρέσει και δεν την έχω. Αν την έχω γιατί να ζηλέψω;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ φιλενάδα λυπάμαι και χαίρομαι ταυτόχρονα. Λυπάμαι γιατί έπρεπε να φτάσεις στα όριά σου και χαίρομαι γιατί τράβηξες τη γραμμή και ξέρω ότι είναι δύσκολο. Μη μασάς, όσοι δεν μας κάνουν παίρνουν δρόμο, όσοι μας κάνουν μένουν, ξέρεις ε; σε γουστάρω με χίλια γιατί τα λες ντόμπρα και σταράτα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ, ΣΕΒΑΣΜΟΣ, ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΧΩΡΙΑ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑΖΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ!!
ΑΣΕ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕΡΝΕΤΕ ΜΕΤΑ...ΒΑΖΩ ΣΤΟΙΧΗΜΑ!
ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΣ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗς ΜΑΣ...ΞΟΥΤ!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ!!
(ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ,ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΝΑ ΤΗ ΔΕΙΣ)
H παθολογικη ζηλια Ρια μου δεν ειναι απλα ενδειξη ανασφαλειας .. ειναι αρρωστια! Απλα κοκκινη γραμμη τραβηξες? Μακριαααα απο αρρωστους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλακια
Υγ. Βρηκα το δρομο! Επέστρεψα!
Hfaistiwnas
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό τα ωραιότερα ταγκό και σε πολύ καλη εκτέλεση!
καλύτερα μόνη παρά με έναν παρανοϊκό!
Ἅ λ ς
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ κουλάρισα. αυτός πάλι όχι. κινητό σταθερό ασύρματο, όλα στο μουγκό γιατί με έχει τόσο καιρό ταράξει στις κλήσεις!
Ρασκόλνικοφ
ΑπάντησηΔιαγραφήείμαστε αυτο που είμαστε ανάλογα με τα βιώματά μας. αλλά επίσης ειμαστε και μεγάλοι άνθρωποι και μπορούμε να περιορίσουμε τις αντιδράσεις μας η να ελέγξουμε τις εκρήξεις μας!
αν δεν μπορεις στα πενήντα σου να ελέγχεις τον εαυτό σου, τότε δεν κάνεις για μένα!!
πέρασα από τη γειτονιά σου. ωραία είναι!
Venus on fire
ΑπάντησηΔιαγραφήφαντάσου τι νεύρα είχα... μόνο αυτό σου λέω!
τούρμπο είχα γίνει!
Αθηνά...
ΑπάντησηΔιαγραφήδε μασάω. ούτε από μοναξιά, έξι χρόνια με σύντροφο και ήμουν πιο μόνη από τώρα, ούτε από τσαμπουκάδες!
Γαμάει και Δέρνει
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ και ανταποδίδω!
vanilla
ΑπάντησηΔιαγραφήμερσί, μερσί, μερσι!
PerOtel
ΑπάντησηΔιαγραφήείχα τόσα νεύρα που η ανάρτηση είναι το λιγότερο. έπρεπε να άκουγες τι του έσουρα στο τηλέφωνο...
mia
ΑπάντησηΔιαγραφήμέχρι τώρα έλεγα ότι μόνο η τσιγγουνιά δε γιατρεύεται. αλλά τώρα πρόσθεσα και τη ζήλεια!
ElenaG
ΑπάντησηΔιαγραφήόχι έλενά μου, θα σου πω από κοντά!
Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήανώνυμε, το να δείχνει μια κάποια ζήλεια, είναι και κολακευτικό. δε με πείραξε που ξεροστάλιασε οκτώ ώρες έξω από την πηνελόπη και τους μνηστήρες της, αλλα που δε με πήγε σπίτι όταν είδε πως ήμουν μεθυσμένη!
αυτό με έκανε έξω φρενών!
BLUEPRINTS
ΑπάντησηΔιαγραφήμε χάλασε πολύ που δε με πήγε σπίτι. που δε νοιάστηκε για την ασφάλειά μου. αυτό με έβγαλε απο τα ρούχα μου!
Panos Konstantinidis
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ που μπλέκω; σάματις κάστινγκ κάνω για τους προβληματικούς;
ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήμωρέ το χτύπησε το κεφάλι του, με έχει ταράξει στις κλήσεις, αλλά τώρα είναι αργά!
Dark13Sun
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ταγκό αυτό είναι από τα αγαπημένα μου!
Πιγκουίνος
ΑπάντησηΔιαγραφήτώρα το κατάλαβα και εγώ! το φέγκ σούι του δεν είναι καλό, συμφωνώ!!!
ΠΑΥΛΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήδε με πείραζε η ανασφάλειά του. την είχα μάθει δυο χρονια τώρα... με πείραξε πως το μόνο που τον ένοιαζε ήταν μην τον κερατώσω όχι μήπως και δεν είμαι ασφαλής!
Coula
ΑπάντησηΔιαγραφήέπιασες ακριβώς το νόημα...
αυτό με πείραξε και εμένα, όχι το ότι ξεροστάλιαζε οκτώ ώρες στο κρύο!
ΦΟΥΛΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήεσύ δεν ξέρεις, πλέκεις ζιπουνάκια.
εγώ ξέρω και τον πήρε και τον σήκωσε!
Evil Chef
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ καθαρματένιε μάγειρα!
έτσι ακριβώς αισθάνομαι τώρα...
JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
ΑπάντησηΔιαγραφήαρρώστια ξεαρρώστια, εγώ τέτοιους νοσηρούς χαρακτήρες, δεν τους θελω κοντά μου!
Σκορπινα
ΑπάντησηΔιαγραφήμπορεί να μην είμαι σκορπίνα αλλά διδυμίνα, αλλά όταν χρειάζεται, τσιμπάω και εγώ εκεί που πρέπει!
καλώς μας ήρθες!
thinks
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ να είμαι καλά!
και από τέτοια νούμερα γεμάτος ο κοσμος!
christina
ΑπάντησηΔιαγραφήκάπως έτσι σκέφτηκα και εγώ!
και έδωσα φύλλο πορείας!
DIONYSOS
ΑπάντησηΔιαγραφήμα για αυτό τον σκόλασα. όχι γιατι ζήλευε, αυτό ίσως να το εύρισκα και κολακευτικό, που δε με γύρισε σπίτι με ασφάλεια με ενοχλησε τόσο που τον έστειλα αδιάβαστο!
teleytaios
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι που να ήξερες φίλε μου!
μια ερωτεύτηκε άλλον μπλογγερ που τον κυνηγούσε σαν τρελλή που ο κακομοίρης έκλεισε το μπλογκ του!
αλλά και σχόλιο να έγραφε ο ακατανόμαστος, θα το διέγραφα. εδω δε σηκώνω τηλέφωνο, θα του έδινα βήμα να μιλήσει;
Heliotypon
ΑπάντησηΔιαγραφήάντε ντε! και ειδικά αν η γυναίκα δε σου έδωσε ποτέ αφορμή για να υποψιαστείς κάτι ή να αμφισβητίσεις την ακεραιότητά της!
tremens
ΑπάντησηΔιαγραφήγλυκέ μου φίλε, αν μπορείς να με δαμάσεις, κάντο, θα σε σεβαστώ και θα σε ανταμείψω ανάλογα. αν δεν μπορείς, ή δεν ξέρεις τον τρόπο, ή ρώτα ή φύγε!!!
και τον έδιωξα!
άγγελέ μου
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις ωραίο άβαταρ και ακομα πιο ωραίο όνομα. αλλά όσος σεβασμός και εκτίμηση και να υπάρχει, η ανασφάλεια είναι μεγάλη και όταν γίνεται απλά ενοχλητική δεν έγινε και κατι. όταν όμως γίνεται αρρωστημένη, τότε καλύτερα μόνη!
marayia
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς την!
τι έγινε; πως και θυμήθηκες την πατρίδα; άντε με το καλό να τα πούμε από κοντά!
φιλια φιλενάδα!