Ο ΚΑΚΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΕΡΝΑ, Ο ΚΑΚΟΣ Ο ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΜΕΝΕΙ

Ανήμερα τα Χριστούγεννα, γυρνώντας από το σπίτι της μαμάς μου, πάτησα στην είσοδο της πολυκατοικίας που διαμένω, ένα χαρτί και γλίστρησα. Επειδή, γυρνώντας οποιοσδήποτε νορμάλ άνθρωπος από τη μαμά του κουβαλάει και ταπεράκια με τροφή για την επόμενη εβδομάδα, και εγώ ως νορμάλ άνθρωπος ήμουν φορτωμένη σαν τον κυρ Μέντιο!

Σκάω χάμω, ευτυχώς ήταν καλά κλειστά και δε χάθηκε έτοιμο φαγητό και σηκώνομαι να δω τι ήταν αυτό το χαρτί.

Ήταν ένας φάκελος, σκισμένος από πάνω και μόλις τον σήκωσα σκέφτηκα  ποιος μαλάκας πήρε να διαβάσει το περιεχόμενο και πέταξε χάμω το φάκελο! Και οποία έκπληξις!!!

Ο φάκελος ήταν από τη στρατολογία, είχε επάνω το όνομα του γιου μου που είχε να έρθει στο σπίτι μου πάνω από μήνα και ευτυχώς είχε επάνω ημερομηνία και αριθμό πρωτοκόλλου.

Τη Δευτέρα ήταν αργία. Την Τρίτη το πρωί, από τη δουλειά, πήρα τηλέφωνο στη στρατολογία ηπείρου και έμαθα ότι το μόνο που έλεγε το έγγραφο που εστάλλει στον κανακάρη μου ήταν ότι επελέγει για το ένδοξο σώμα της μαμάς!

Και αναρωτιέμαι.

Ποιος καραμαλάκας πήρε το φάκελο που δεν απευθυνόταν σε αυτόν;

Και άντε και τον πήρε από λάθος, αφού είδε ότι δεν για τον ίδιο, γιατί δεν τον έφερε σε μένα;

Και άντε και δεν είδε ότι δεν ήταν για την αφεντομουτσουνάρα του και τον άνοιξε, γιατί όταν διαπίστωσε τι ήταν, δεν το έδωσε σε μένα;

Θα το έκοβα το κεφάλι που τον άνοιξε; Όχι.

Ας τον έβαζε με το περιεχόμενό του στο γραμματοκιβώτιό μου, αν ήθελε να μη μάθω ποιος ήταν.

Ήταν ανάγκη να βρω σκέτο το φάκελο;

Τι του πρόσφερε η γνώση ότι ο γιος μου θα καταταγεί στην αεροπορία και όχι στο στρατό ή το ναυτικό;

Πόσο μαλάκας μπορεί να είναι ένας άνθρωπος;

Δεν είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνω ότι στην πολυκατοικία μας έχουμε έναν κακό γείτονα. Και όπως έλεγε και ο αείμνηστος μπαμπάς μου, ο κακός ο χρόνος περνά, ο κακός ο γείτονας μένει!

Τι μου έχουν πάρει το σήμα του αυτοκινήτου, την ειδοποίηση εννοώ, τι μου έχουν πάρει φακέλους με λογαριασμούς, τι μου έχουν κλέψει από το σπίτι έξω τα εργαλεία του τζακιού! Σημειωτέον, μόνο εγώ έχω τζάκι στην πολυκατοικία! Τα πήρες ρε ηλίθιε, που θα τα χρησιμοποιήσεις; Αφού τζάκι δεν έχεις!!!

Υπομονή Ρία μου. Που θα πάει; Μπορεί να του έρθει η επιφοίτηση και να πάψει να μας κάνει τη ζωή δύσκολη…

Υ.Γ. χάθηκα γιατί έπρεπε να τακτοποιηθώ στο καινούργιο τμήμα και να μάθω τις ιδιαιτερότητές του. Κάθε μέρα επέστρεφα σπίτι μου μετά τις επτά. Τώρα όμως που όλα ομαλοποιήθηκαν θα είμαι πιο τακτική στις αναρτήσεις μου.

Aκούμε το θεό της κλασσικής μουσικής Τσαϊκόφσκυ και το συναισθηματικό βάλς.