ΓΕΝΟΣΗΜΑ... ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΙ!

Καλημέρα!

Τι έγινε παίδες; Σας έλειψα; Εμένα μου λείψατε. Η ανταλλαγή σχολίων, είναι τελικά μερικές φορές, πιο εύγλωττη από την ίδια την ανάρτηση. Μαθαίνω πολλά από σας.

Μου ήρθαν δυο προσκλήσεις για μπλογκοπαίχνιδα που τα λατρεύω. Είμαι γνωστή ψωνάρα άλλωστε!

Και θα απαντούσα σε αυτά, αλλά το πρωί, μεταξύ στρωσίματος κρεβατιού και σφουγγαρίσματος, άκουσα κάτι στην τηλεόραση και θα ήθελα να σας ενημερώσω για μερικά πράγματα, λόγω δουλειάς.

Ο λόγος είναι τα γενόσημα φάρμακα!

Θα σας το κάνω λιανά να το πιάσετε.

Εγώ είμαι φαρμακοβιομήχανος. Προσλαμβάνω χημικούς, γιατρούς, τεχνικούς, πειραματόζωα και κάνω προσπάθειες να βρω ένα φάρμακο για το έλκος του στομάχου. Μετά από έρευνες μιας δεκαετίας, μετά από πειράματα αποτυχημένα και ξόδεμα εκατομμυρίων, καταλήγω σε μια φόρμουλα που πράγματι είναι το φάρμακο που ψάχνω. Το ονομάζω ria και το βγάζω στην αγορά αφού πρώτα περάσει από ελέγχους και πάρει έγκριση.

Δεδομένου των εξόδων που έκανα όλα αυτά τα χρόνια, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας μου δίνει το δικαίωμα για μια δεκαετία να έχω την αποκλειστική πατέντα. Βέβαια με υποχρεώνει στο χαρτάκι μέσα στο φάρμακο, να έχω και όλες τις πληροφορίες για το μόριο της δραστικής ουσίας του φαρμάκου. Σε δυο χρόνια, επειδή το φάρμακό μου είναι καινούργιο και αποτελεσματικό, όλος ο κόσμος, κυριολεκτικά, αγοράζει μόνο το δικό μου φάρμακο το οποίο είναι πρωτότυπο και ταυτόχρονα αποτελεσματικό, έχω κάνει απόσβεση των εξόδων που έκανα όλα αυτά τα χρόνια που πλήρωνα στρατιές επιστημόνων για να το φτιάξουν. Μετά τη διετία, ότι βγάζω από αυτό το φάρμακο, είναι κέρδος καθαρό. Και πλουτίζω. Με αυτά τα πλούτη, ξεκινώ έρευνα για άλλο φάρμακο.

Περνά όμως η δεκαετία. Τώρα άλλες φαρμακοβιομηχανίες έχουν δικαίωμα να βγάλουν φάρμακο σαν το δικό μου, το ria. Επειδή όμως έχουν έτοιμη τη φόρμουλα, δεν πληρώνουν έρευνα, φτιάχνουν ένα ίδιο φάρμακο γιατί ξέρουν πως, το χαρτάκι μέσα στο ria  τους λέει πως, και το ονομάζουν vagelitsa. Κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά. Απλά επειδή δεν κόστισε έρευνα στη φαρμακευτική εταιρία που το βγάζει, είναι φτηνότερο. Αυτό το vagelitsa, είναι ένα γενόσημο φάρμακο.

Το γενόσημο φάρμακο, είναι ακριβώς όπως και το αυθεντικό. Απλά από άλλη εταιρία.

Πολλές ελληνικές φαρμακευτικές εταιρίες που δεν έχουν τα κεφάλαια των πολυεθνικών για να κάνουν πρωτότυπες έρευνες για καινούργια φάρμακα, παράγουν γενόσημα. Τα οποία είναι εξίσου αποτελεσματικά, με τις ίδιες παρενέργειες με τα αυθεντικά, με τα ίδια υπέρ και κατά. Απλά είναι φθηνότερα κατά πολύ.

Ο ασφαλιστικός φορέας του ασθενή, όταν θα πάρει το ria,  θα χρεωθεί την αξία του πρωτότυπου φαρμάκου. Αν όμως πάρει το vagelitsa θα πληρώσει και θα χρεωθεί πολύ πολύ λιγότερα χρήματα.

Το να γράψει ένας γιατρός τη δραστική ουσία πχ παρακεταμόλη, για τη μια εταιρία είναι depon, για μια άλλη apotel, για μια τρίτη paracetamol. Όλα το ίδιο είναι. Εντελώς το ίδιο. Απλά κάποια είναι πιο φθηνά.

Τώρα, τι πρέπει να κάνει ο άρρωστος. Χμμμ, εδώ είναι τα δύσκολα.

Σίγουρα δεν πρέπει να ρωτήσει το φαρμακοποιό. Λυπάμαι αν υπάρχει φαρμακοποιός που με διαβάζει, γιατί θα στενοχωρηθεί με όσα θα γράψω.

Καλώς ή κακώς, ο φαρμακοποιός είναι στη σημερινή εποχή ένας πωλητής φαρμάκων. Ο φαρμακοποιός που έφτιαχνε τα φάρμακα που έπρεπε να πάρει ο ασθενής είναι πλέον παρελθόν πάνω από πενήντα χρόνια. Τώρα απλώς παίρνει τα φάρμακα από τη φαρμακαποθήκη και τα πουλά στον πελάτη. Τίποτα άλλο.

Πως λοιπόν, πάει ο αφελής ο πολίτης στο φαρμακοποιό και λέει θέλω τα φάρμακά μου και θα καθορίσει ο φαρμακοποιός τι φάρμακα θα πάρει ο ασθενής;

Αν ο ιατρός γράψει τη δραστική ουσία, ο φαρμακοποιός είναι υποχρεωμένος να δώσει στον ασθενή λίστα με όλα τα σκευάσματα που έχουν τη δραστική αυτή ουσία και ο γιατρός ή το ασφαλιστικό ταμείο του ασθενή θα επιλέξουν ποιο σκεύασμα θα πάρει ο ασθενής/πελάτης του φαρμακείου.

Όταν το ΙΚΑ έδωσε λίστα με τα φάρμακα που έπρεπε να γράφονται, σωστά έπραξε. Γιατί επέλεξε για το ταμείο του τα καλύτερα και φθηνότερα γενόσημα. Τα οποία μάλιστα ήταν και ελληνικών εταιριών που είχε ως αποτέλεσμα να ενισχύει και την ελληνική φαρμακοβιομηχανία και τους έλληνες εργαζομένους. Γι αυτό και μέχρι τώρα μπορεί να καλύπτει τις υποχρεώσεις του το ΙΚΑ.

Και ξαναπερνώ στους φαρμακοποιούς γιατί τους έχω μεγάλο άχτι. Και εξηγούμαι. Καθημερινά, έχουμε ανάγκη από καινούργια αντιβιοτικά γιατί τα μικρόβια εξελίσσονται και κάνουν στελέχη ανθεκτικά στα αντιβιοτικά που κυκλοφορούν σήμερα. Πως γίνεται αυτό;

Οι φαρμακοποιοί φταίνε. Και γιατί φταίνε; Γιατί πάει η κυρά Μαριγώ στο φαρμακοποιό και του λέει: πονάει ο λαιμός μου και βήχω, τι να πάρω; Και ο φαρμακοποιός εντελώς ανεύθυνα, της δίνει αντιβίωση. Γιατί ρε φίλε δίνεις αντιβίωση;

1.    δεν γνωρίζεις αν πρόκειται για μικρόβιο ή ιό. Αν είναι ίωση, θα κάνει τον κύκλο της και θα περάσει. Δεν υπάρχουν αντιικά φάρμακα.

2.    αν είναι μικροβιακή λοίμωξη, γιατί δίνεις αντιβίωση χωρίς καλλιέργειες; Όλα τα μικρόβια δεν είναι ευαίσθητα σε όλα τα αντιβιοτικά. Ούτε γνωρίζεις ποια μικρόβια έχουν έξαρση κάθε φορά.

3.    που ξέρεις εσύ τι προβλήματα έχει η κυρά Μαριγώ και της δίνεις το χ αντιβιοτικό; Αν αυτή έχει πρόβλημα με τα αυτιά της, μπορεί να της προκαλέσεις κώφωση. Αν έχει πρόβλημα με το έντερο της μπορεί να της κάνεις ψευδομεμβρανώδη κολίτιδα. Αν το έχει πάρει στο παρελθόν μπορεί να της είχε κάνει ευαισθητοποίηση και τώρα να κάνει όψιμη αλλεργική αντίδραση.

4.    που ξέρεις εσύ πως ήρθε σε επαφή με το μικρόβιο; Αν κάνει διάρροιες, μπορεί να είχε πάρει στο νοσοκομείο ή από γιατρό, αντιβίωση που της προκάλεσε αντίδραση. Αν εσύ της δώσει άλλη αντιβίωση ή φάρμακα για τη διάρροια, την έκαψες τη γυναικούλα.

5.    και αν εσύ της δώσει συνθετική πενικιλλίνη και κάνει αλλεργία και πεθάνει;

Με τούτα και με εκείνα, οι φαρμακοποιοί κάνουν τη δουλειά τους που είναι να πουλούν φάρμακα, αλλά ταυτόχρονα βοηθούν τα μικρόβια να αναπτύξουν ανθεκτικά στελέχη με αποτέλεσμα να μην μπορεί να βοηθηθεί ο ασθενής όταν θα έχει πραγματικά ανάγκη από αντιβιοτικά.

Φταίει η άγνοια του κόσμου που ρωτάει το φαρμακοποιό. Φταίει. Όμως η ευθύνη του φαρμακοποιού είναι μεγαλύτερη. Δεν πρέπει να δώσει αγωγή. Είναι γραμμένο; Έχει συνταγή; Να την εκτελέσει. Ο ίδιος όμως,  δεν είναι αρμόδιος να χορηγήσει αγωγή. Μόνο να εκτελέσει αυτά που συστήνει ο θεράπων. Δεν είσαι γιατρός μίστερ. Πτυχιούχος πωλητής φαρμάκων είσαι!

Σόρυ φαρμακοποιοί, αυτή είναι η γνώμη μου.

Αυτά. Κουράστηκα να γράφω.

Τσιμπάτε και ένα ωραίο ανέκδοτο με φαρμακοποιό.

Πάει η τύπισσα στο φαρμακείο και ζητά 200 γραμμάρια στρυχνίνη.

Τι το θέλετε; Ρωτάει ο φαρμακοποιός. Να το δώσω στον άντρα μου, απαντά η κυρία. Μα είναι δυνατόν κυρία μου, να μου ζητάτε δηλητήριο και να μου λέτε ότι θα το χρησιμοποιήσετε να κάνετε κακό σε άλλο άνθρωπο και περιμένετε να σας το δώσω κιόλας; Κάνει έτσι η κυρία και βγάζει μια φωτογραφία με τον άντρα της να πηδάει τη γυναίκα του φαρμακοποιού. Τη βλέπει ο φαρμακοποιός και της λέει: Συγνώμη κυρία μου, δεν ήξερα πως έχετε και συνταγή!!!