ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΤΕΣΤ

Και ιδού οι απαντήσεις του τεστ της προηγούμενης μέρας...

Κοίταξε τις ερμηνείες πιο κάτω: (αλλά πριν συνεχίσεις, επανέλαβε την ευχή σου!)

1) Αυτό καθορίζει, τις προτεραιότητές σου στη ζωή!

Η Αγελάδα εκφράζει την ΚΑΡΙΕΡΑ

Η Τίγρης εκφράζει την ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ

Το Πρόβατο εκφράζει την ΑΓΑΠΗ

Το Αλογο εκφράζει την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Το Γουρούνι εκφράζει τα ΧΡΗΜΑΤΑ

2) Η περιγραφή που έδωσες για το ΣΚΥΛΟ, υποδηλώνει την προσωπικότητά σου.

Η περιγραφή που έδωσες για τη ΓΑΤΑ, υποδηλώνει την προσωπικότητα του συντρόφου σου.

Η περιγραφή που έδωσες για τον ΑΡΟΥΡΑΙΟ, υποδηλώνει την προσωπικότητα των εχθρών σου...

Η περιγραφή που έδωσες για τον ΚΑΦΕ, υποδηλώνει το πως ερμηνεύεις το ΣΕΞ.

Η περιγραφή που έδωσες για τη ΘΑΛΑΣΣΑ, υποδηλώνει την ίδια σου τη ζωή.

3) Κίτρινο: Κάποιος που δεν θα ξεχάσεις ποτέ!

Πορτοκαλί: Κάποιος που υπολογίζεις για πραγματικό σου φίλο.

Κόκκινο: Κάποιος που αγαπάς πραγματικά.

Ασπρο: Η δίδυμη ψυχή σου.

Πράσινο: Κάποιος που δεν θα ξεχάσεις για την υπόλοιπη ζωή σου.


4) Πρέπει να στείλεις αυτό το μήνυμα σε τόσα άτομα όσα και ο αγαπημένος (τυχερός) σου αριθμός που σημείωσες πριν, και η ευχή σου θα πραγματοποιηθεί την ημέρα που έβαλες ως αγαπημένη.

Αυτό το είπε ο Dalai Lama για τη Χιλιετία – απλά χάλασε λίγα δευτερόλεπτα από τον χρόνο σου για να το διαβάσεις και να σκεφτείς. 

Για μένα λειτούργησε παιδιά. Για εσάς δεν ξέρω. Πραγματικά έπαθα ένα σοκ, όταν είδα τις απαντήσεις. Τελικά, δε με ήξερα τόσο καλά...

 

ΤΕΣΤΑΚΙ ΤΡΕΛΛΟ!

Σήμερα είπα να πρωτοτυπήσω και να σας βάλω ένα τεστάκι. Γράψτε τις απαντήσεις σας στα σχόλια. Η ερμηνεία θα δοθεί σε δυο μέρες στην επόμενη ανάρτηση! 

Εγώ έχω εκπλαγεί με τα αποτελέσματα!

O Dalai Lama είπε «Διαβάστε το για να δείτε αν όντως ισχύει για εσάς!» Πολύ ενδιαφέρον…

Μόνο 4 ερωτήσεις και οι απαντήσεις θα σε εκπλήξουν. Μην κλέβεις κοιτώντας τις απαντήσεις στο τέλος.

Το μυαλό είναι σαν αλεξίπτωτο, δουλεύει καλύτερα όταν είναι ανοικτό. Είναι πολύ διασκεδαστικό να το κάνεις, αλλά πρέπει να ακολουθήσεις τις οδηγίες κατά γράμμα.
Μην κλέβεις!
ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΥΧΗ ΠΡΙΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟ ΤΕΣΤ!!! ΠΡΟΣΟΧΗ! Απάντησε τις ερωτήσεις όσο προχωράς!
Υπάρχουν μόνο 4 ερωτήσεις και αν τις δεις όλες πριν τελειώσεις, δεν θα έχεις ειλικρινή αποτελέσματα.
Προχώρα σιγά-σιγά και κάνε κάθε άσκηση. Μην κοιτάς τα επόμενα.
Πάρε χαρτί και μολύβι για να γράφεις τις απαντήσεις όσο προχωράς! Θα τις χρειαστείς στο τέλος.
Αυτό είναι ένα αξιόπιστο ερωτηματολόγιο, το οποίο μπορεί να σου πει πολλά για τον πραγματικό σου εαυτό.
Δώσε μία απάντηση για κάθε ερώτηση.
Προχώρησε
Για να αρχίσεις το τεστ

1. Βάλε τα παρακάτω 5 ζώα, με τη σειρά προτίμησής σου.
Αγελάδα
Τίγρης
Πρόβατ0

Άλογο
Γουρούνι

2. Γράψε μία λέξη που περιγράφει κάθε ένα από τα παρακάτω:
Σκύλος
Γάτα
Αρουραίος
Καφές
Θάλασσα

3. Σκέψου κάποιον (που επίσης σε ξέρει και είναι σημαντικός για σένα), τον οποίο μπορείς να τον συσχετίσεις με τα παρακάτω χρώματα (μην δώσεις την ίδια απάντηση 2 φορές. Κάθε χρώμα πρέπει να έχει και άλλο όνομα προσώπου)
Κίτρινο
Πορτοκαλί
Κόκκινο

Άσπρο
Πράσινο


4. Τέλος, γράψε το αγαπημένο (τυχερό) σου νούμερο και την αγαπημένη σου μέρα της εβδομάδος...

Τελείωσες;;;
Παρακαλώ, σιγουρέψου ότι οι απαντήσεις που έδωσες είναι αυτές που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΕΙΣ!!!

Άντε να δω τις απαντήσεις σας...

τσιμπάτε και μια φωτογραφία!

 

ΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΕΙΝΑΙ ΕΝΔΕΙΞΗ ΕΥΦΥΙΑΣ

Και να γιατί γουστάρω τους στρατιωτικούς, πέραν του ότι είμαι μια από αυτούς. Έχω ξαναβάλει φωτογραφίες με το στρατιωτικό χιούμορ, τώρα σας βάζω βιντεάκια!

West Point παρακαλώ!

Εδώ η εκδοχή της American Naval Academy

Και φυσικά δε θα έμενε πίσω η αεροπορία τους!

Αυτό θα πει χιούμορ! Άλλο σοβαροφάνεια και άλλο σοβαρότητα!!!

Πάρτε μια δόση και από τη Βασιλική Στρατιωτική Ακαδημία του Καναδά!

 

50-50

Τι είμαστε;

Ένα τίποτα, είμαστε…

Ένα 50% είμαστε οι αρχές που μας έδωσαν οι γονείς μας, οι διδαχές και το παράδειγμά τους.

Και ένα 50% είμαστε αυτό που είναι ο δικός μας χαρακτήρας, το καθε-αυτό δικό μας κομμάτι…

Θα μου πείτε τι μου ήρθε βραδιάτικα να αρχίσω τα βαρυσήμαντα.

Έχω εκπλαγεί. Τόσα χρόνια φούρναρης, παρντόν, νοσηλεύτρια ήθελα να πω, έχουν δει τα ματάκια μου… μη σας πω…

Έχω εντυπωσιαστεί από δυο αδέρφια, ανθρώπους μορφωμένους, καλλιεργημένους, σοβαρούς, πως φέρονται στον πατέρα τους. Παρότι πληρώνουν γυναίκα να είναι δίπλα του συνεχώς, αυτοί οι δυο, δεν τον αφήνουν τον παππού στιγμή μόνο του. Έχουν μοιράσει το 24ωρο σε βάρδιες και ο καθένας έχει τις δικές του. Με το βιβλιαράκι τους όσο κοιμάται ο παππούς, να τον ταΐσουν, να τον καθίσουν, να τον καθαρίσουν (!), δεν έχω καταλάβει ότι έχω άρρωστο σε αυτό το δωμάτιο. Δε μας ενοχλούν καθόλου με χαζομάρες του τύπου ανοιγόκλεισε τα μάτια τρεις αντί για τέσσερις φορές, τι να κάνω;

Έχω εντυπωσιαστεί, τόσο, που το σχολίασα στον ένα γιο. Και με αποστόμωσε!

«Εκτός από τις αρχές που μας έδωσε αυτός ο άνθρωπος, ήταν τέτοιο πρότυπο και για μένα και για τον αδερφό μου, που είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για αυτόν τον άνθρωπο!»

Έχω δει ασθενείς και ασθενείς. Με ένα, με δυο, με τριάντα δυο παιδιά. Με γιους και κόρες. Ποτέ άλλοτε δεν είδα τέτοια αφοσίωση και αυταπάρνηση από παιδιά προς τους γεννήτορές τους! Να έχουν τη ρωσίδα δίπλα και να καθαρίζουν αυτοί τον πατέρα!

Εδώ, άλλα βλαστάρια,  είναι πολύ νεότεροι, πολύ κατώτεροι των δυο αδερφών και μόλις η γιαγιά φταρνιστεί, φωνάζουν εμάς να της δώσουμε χαρτοπετσέτα. Έχω δει ηλικιωμένους που τους φέρνουν τα παιδιά τους και τους παρατάνε στο νοσοκομείο για να φύγουν οι ίδιοι διακοπές. Έχω δει γονείς που αντί να τους πάρουν σπίτι να τους φροντίζουν, για να μην πει ο κόσμος πως τους έχουν στο γηροκομείο, τους βάζουν στο νοσοκομείο και τους ξεχνούν. Και αυτοί, πετυχημένοι, καταξιωμένοι και ταπεινοί δούλοι στις ανάγκες του πατέρα τους!

Να το ξαναγράψω ή το καταλάβατε; Έχω πράγματι μείνει άναυδη από το ήθος των παιδιών και τις αρχές που έδωσε ο πατέρας σε αυτά τα παιδιά!

Όλοι οι γονείς προσπαθούν να εμφυσήσουν αρχές και ήθος, λίγοι το πετυχαίνουν όμως. Ο συγκεκριμένος παππούς, είναι ένας εξαιρετικά ευτυχισμένος πατέρας, γιατί έκανε δυο πολύ πολύ πολύ καλά παιδιά για αυτόν. Που πιθανότατα και για την κοινωνία το ίδιο άξια είναι. Ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Το ίδιο ήθος και ευθύνη θα δείχνουν και στην πολιτεία.

Και αυτή η εξαίρετη συμπεριφορά έρχεται σε αντίθεση με τη συμπεριφορά άλλων υιών που φωνάζουν και δέρνουν μερικές φορές το γέροντα πατέρα η μητέρα! Και μη λέτε υπερβάλλω, το έχω δει ΚΑΙ αυτό! Η αχαριστία είναι ανθρώπινο χαρακτηριστικό! Και δυστυχώς πολύ κοινό!

Και ο θεός, μόνο ένα αμάρτημα δε συγχώρεσε! Την αχαριστία!!!

Αλλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο και είμαι πολύ κουρασμένη να το αναπτύξω.

Άντε καλό βράδυ, φιλάκια και Βερόνικα, δεν ξεχνώ τα λογοτεχνικά Σάββατα, αλλά έχω γραμμένα τα διηγήματα και το στικάκι το έχω στο άλλο σπίτι. Θα το πάρω και θα τα βάλω μαζεμένα. Ξέρεις πως είμαι τακτική στη συμμετοχή! Απλά, δεν ακολουθώ πιστά τους κανόνες. Παρόλα αυτά είμαι αξιολάτρευτη!!!

Σπακόινα νότσε!

ΤΕΣΣΕΡΑ... (παιχνίδι είναι καλέ!)

Η φίλη Μαρία με το μπλογκ Σοκακτσού, που ως συνήθως δεν ξέρω πώς να βάλω λινκ, γι αυτό σας παραθέτω απ’ ευθείας το σύνδεσμο

http://sokaktsou.blogspot.gr/

με κάλεσε σε ένα παιχνιδάκι.

Σε αυτό το παιχνιδάκι λοιπόν, πρέπει να αναφέρω τέσσερα, 4, πράγματα από το παρελθόν μου που θα άλλαζα και τέσσερα από το μέλλον που θα ήθελα να μου συμβούν!

Ας ξεκινήσω από το παρελθόν. Τι θα άλλαζα αν είχα το μαγικό ραβδάκι να γυρίσω το χρόνο πίσω.

Χμμμμ…

1.      Δε θα επέλεγα τη ΣΑΝ. Είναι εξαιρετικά ψυχοφθόρο το επάγγελμά μου. Όση ικανοποίηση και αν λαμβάνω από την εξέλιξη της πορείας της υγείας των ασθενών μου, υπάρχουν στιγμές που γυρνώ σπίτι μου κλαίγοντας. Και μερικές φορές δεν μπορώ να διαχειριστώ τον πόνο που μου προκαλούν κάποιες καταστάσεις.

2.      Δε θα διατηρούσα μια σχέση έξι χρόνια. Θα την τελείωνα με τα πρώτα σύννεφα. Πόνταρα σε ένα άλογο που νόμιζα αουτσάιντερ και μου προέκυψε μουλάρι. Έχασα έξι χρόνια από τη ζωή μου, πιστεύοντας ότι η σωστή συμπεριφορά και η αγάπη που δίνεις σε κάποιον, μπορούν να τον αλλάξουν, αλλά διαπίστωσα ότι δε γίνονται αυτά ούτε στα παραμύθια!

3.      Θα αγόραζα το σπίτι που επέμενε ο μπαμπάς μου να αγοράσω και όχι αυτό που έχω, γιατί οι γείτονές μου, στη συντριπτική πλειοψηφία τους είναι μίζεροι. Αν εξαιρέσεις το ζευγάρι στον τρίτο και την οικογένεια στον έβδομο, οι άλλοι είναι πάρ’ τον ένα και βάρα τον άλλο. Βέβαια πως είμαι σίγουρη ότι οι άλλοι θα ήταν καλύτεροι; Δεν είμαι, αλλά το ρισκάρω όπως ρίσκαρα και αυτήν την επιλογή.

4.      Δεν ξέρω αν είναι σωστό αυτό που κάνω να το γράψω  αυτό, αλλά θα το γράψω. Δε θα έδινα το παιδί μου στους γονείς μου να μείνει μαζί τους όταν χώρισα. Καθημερινά ανακαλύπτω την εκπληκτική προσωπικότητά του και τώρα μετανιώνω που δεν ήμουν ενεργά παρούσα στη μεταμόρφωσή του από ένα μικρό χαριτωμένο παιδάκι σε ένα γοητευτικό με άποψη νεαρό.

5.      Και θα το γράψω και αυτό και ας ξέρω πως αντί για τέσσερα γράφω πέντε. Είμαι γνωστή, άλλωστε, πως δεν τηρώ αυστηρούς κανόνες. Δεν είπα ποτέ στον πατέρα μου πόσο τον αγαπούσα και πόσο περήφανη ήμουν που τον είχα ως μέντορα, ως προστάτη, ως φίλο… Δεν του είπα ποτέ όσα ευχαριστώ του άξιζαν για αυτό που με έκανε, για όσα έκανε για μένα και για το παιδί μου. Για ότι έκανε για το παιδί μου και για την ολοκληρωμένη προσωπικότητά του. Θα το έλεγα καθημερινά πόσο τον αγαπώ και ένα ευχαριστώ.

Τώρα ας περάσουμε στα τέσσερα ( ; ) που θα ήθελα να μου συμβούν.

1.    Να ευοδωθεί η προσπάθεια που κάνω για να φτιάξω μια δική μου επιχείρηση, έτσι όπως ακριβώς τη θέλω.

2.    Να γίνω ταξίαρχος. Σας το έχω πει, είμαι ψωνάρα. Όχι για το βαθμό. Όχι. Γιατί θα ήθελα να μπορέσω να αλλάξω κάποια κακώς κείμενα στο νοσοκομείο. Να περάσω μια γραμμή που ενώ όλοι ξέρουν πως πρέπει να γίνουν τα πράγματα, δεν το κάνουν. Για τους δικούς τους λόγους που όμως εγώ δεν έχω! Αλλά εγώ έχω ένα ελάττωμα, μιλάω. Και άμα βλέπω το στραβό το λέω. Ξέρω πως θα με φάνε πολύ πριν φτάσω στο βαθμό αυτό. Βλέπεις, όποιος χαλάει τη σούπα, μένει απ’ έξω. Παρ’ όλα αυτά, είπαμε, τι θα ήθελα!

3.    Να πάρω εφ’ άπαξ. Το ξέρω είναι ουτοπικό, αλλά είπαμε τι θέλω να μου συμβεί. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα, θα έπαιρνα γύρω στα 70.000 ευρώ. Και με 50.000 θα είμαι ικανοποιημένη. Στο χέρι, όχι σε ομόλογα του δημοσίου  με πενταετή ρήτρα και πάει λέγοντας!

4.    Να μπορέσω να μάθω ραπτική. Τι νομίζετε ότι θα έκανα τόσες ώρες στο φάρο μόνη μου; Θα μάθαινα αρχικά να γαζώνω σε ευθεία. Μετά θα ξήλωνα ένα ρούχο και θα το έραβα από την αρχή πάνω στο ξηλωμένο πατρόν. Μετά θα πειραματιζόμουν και κάποια στιγμή θα το μάθαινα. Μήπως οι μοδίστρες γεννήθηκαν μαθημένες; Όχι και αυτές με την εξάσκηση έμαθαν. Θα μάθω και εγώ.

Από όσα έγραψα, μόνο το τελευταίο βλέπω να γίνεται πραγματικότητα. Γιατί μόνο αυτό εξαρτάται από εμένα!!!

Άντε, φιλιά σταυρωτά. Και παράλληλα. Και χιαστί. Και ότι άλλο θέλετε!

ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΤΣΑΤΑΛΙΑ...

Και τώρα θα κάνω ανάρτηση για το άλλο μπλογκοπαίχνιδο της Κατερίνας.

Τσιμπάτε και το λινκ στο μπλογκ της

http://katlamp-kat.blogspot.gr/

Το δεύτερο παιχνίδι, έχει να κάνει με επτά πράγματα που δε μου αρέσουν!

Αν ήταν μόνο επτά, δε θα είχα πρόβλημα, αλλά είναι πολύ περισσότερα. Ας τα συνοψίσω για να μη λέτε ότι δεν μπορώ να μαζέψω τη σκέψη μου και να γράψω αυτά που μου ζητάνε

1.    Δεν αντέχω τους βρώμικους ανθρώπους. Δεν μπορώ να διανοηθώ, ότι ντύνονται, βάφονται, χτενίζονται αλλά σηκώνουν το χέρι τους και σε πιάνει μια μπόχα… μα μια μπόχα! Αν καθημερινά κάνεις ένα λουτρό καθαριότητας, όσο και να ιδρώσεις, δε βρωμάς σαν ψοφάλογο!!!

2.    Δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που δε διαβάζουν. Δηλαδή τι κάνουν; Παίζουν τάβλι; Μου έλεγε ένας επίδοξος γκόμενος, ότι πριν τρία χρόνια είχε πάει με την κοπέλα του στο Ζάππειο σε μια έκθεση βιβλίου και είχε αγοράσει δυο βιβλία που ακόμα δεν τα άνοιξε να τα διαβάσει! Τι τα αγόρασε τότε; Να κάνει φιγούρα; Είναι σα να έχεις στο σπίτι μια τούρτα και δεν την τρως ενώ έχεις υπογλυκαιμία! Δε βρίσκουν αυτοί οι άνθρωποι μια ώρα τη μέρα να ξεφυλλίσουν ένα βιβλίο; Το βιβλίο είναι εθισμός. Αν το ξεκινήσεις, δεν το αφήνεις!

3.    Δε μου αρέσουν οι άνθρωποι που υποκρίνονται. Αφού δεν είσαι και η Παξινού, τι προσπαθείς να με πείσεις ότι με συμπαθείς; Ή ότι βλέπεις το πρόβλημα ή την πρότασή μου με ενδιαφέρον; Με κοροϊδεύεις μπροστά στα μάτια μου. Τι παρεξηγείσαι που σου τα χώνω;

4.    Δε μου αρέσουν οι άνθρωποι που δεν έχουν ενδιαφέροντα. Ρώτησα κάποιον  αν είχε διαβάσει κανένα καλό βιβλίο τελευταία. Μου απαντά δεν του αρέσει το διάβασμα. Τον ρώτησα αν είδε καμιά καλή ταινία. Δεν του άρεσε ο κινηματογράφος. Αν είδε καμιά καλή παράσταση. Δεν του άρεσε το θέατρο. Αν του αρέσει κάποιο σπορ, δεν του άρεσε. Αν διάβασε στις εφημερίδες για το σκάνδαλο με το σιντί, δεν τον ένδιέφερε η πολιτική. Αν έχει κάποιο χόμπυ. Αυτά είναι για τους αργόσχολους. Πόσες ώρες δουλεύεις; Οκτώ με δέκα. Τις άλλες ώρες τι κάνεις; Ασχολούμαι με τα παιδιά μου. Αφού τα έχει η μητέρα τους. Όταν τα έχω εγώ. Και όταν δεν τα έχεις; Ανάκριση μου κάνεις; Άντε, πέστε μου εσείς!!!

5.    Δε μου αρέσει που κάθε πρωί που πάω στη δουλειά μου, βλέπω ένα σωρό γριές με το αυτοκίνητο του μακαρίτη του συζύγου τους να δημιουργούν κυκλοφοριακό κομφούζιο στις έξι το πρωί γιατί πάνε στη λειτουργία του οσίου Παταπίου!

6.    Δε μου αρέσει να οδηγώ στην εθνική Κυριακή απόγευμα. Όλοι οι ψευτοκάγκουρες, που παίρνουν το skoda του μπαμπά τους και του βάζουν αξεσουάρ και τρέχουν σαν παλαβοί, που δε θυμούνται ότι πριν δυο ώρες είχαν κάνει μπυροκατάνυξη με τους κολλητούς στη Λαμία, το να τρέχουν με τον κουβά με 160 χιλιόμετρα την ώρα, πρέπει να καταλάβουν ότι είναι επικίνδυνοι όχι μόνο για τους εαυτούς τους, αλλά και για όλους εμάς.

7.    Δε μου αρέσουν οι άνθρωποι που ενώ γνωρίζουν τι δουλειά θα κάνουν, μόλις περάσει η διετία, αρχίζουν και ψάχνουν τρόπους να φύγουν από το νοσοκομείο, την Αθήνα, τη νοσηλευτική. Ρε φίλε, σε έφερε κανείς με το ζόρι στο ΓΝΑ; Ήθελες και ήρθες. Υπέγραψες συμβόλαιο για να είσαι νοσηλευτής. Τώρα τι θες και γλύφεις κατουρημένες ποδιές για να γίνεις υλικονόμος, γραμματέας, φαρισαίος; Γιατί παρακαλάς λυτούς και δεμένους για να φύγεις από την Αθήνα; Γιατί θα έπρεπε να σκύψει πάνω από το δικό σου πρόβλημα η υπηρεσία; Ήξερες ότι θα είσαι μόνο στην Αθήνα και στο ΓΝΑ. Γιατί έφτιαξες το σπίτι σου σε επαρχιακή πόλη; Εν γνώσει σου το έκανες. Γιατί θα πρέπει τώρα η υπηρεσία να σε ικανοποιήσει; Και εμείς να τρέχουμε να μη φτάνουμε για το δικό σου το χαβά;

Δε θέλετε να γράψω κι άλλα, γιατί τελειωμό δεν έχω. Ας αφήσω κάτι να γράψω και σε άλλα μπλογκοπαίχνιδα.

Φιλιά!

ΠΑΡΤΕ ΤΑ ΤΡΙΑ...

Η φίλη Κατερίνα, με κάλεσε να παίξω σε δυο παιχνίδια. Και επειδή δεν μπορώ να βάλω λινκ, τσιμπάτε το μπλογκ της,

http://katlamp-kat.blogspot.gr/

Και επειδή ψοφάω για κάτι τέτοια, θα κάνω δυο αναρτήσεις. Ένα για κάθε παιχνίδι.

Σε αυτό το παιχνίδι πρέπει να πω μερικά πράγματα. Τρία για την ακρίβεια. Εξ ού και ο τίτλος!

Τρία πράγματα που θα ήθελα να κάνω πριν πεθάνω.

1.    Να ταξιδέψω στην Ιαπωνία. Όχι ταξίδι αστραπή, να πάω ένα μήνα.

2. Να γυρίσω τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Οδικώς παρακαλώ. Να οδηγήσω σε αυτούς τους απέραντους μοναχικούς δρόμους. Να μείνω σε τοπικά μοτέλ. Να διανύσω απέραντες φυτειες καλαμποκιού, να χαζέψω το Γκράντ Κάνιον, να φωτογραφηθώ κάτω από μια σεκόγια, να ανεβώ σε τραμ στο Σαν Φραντσίσκο, να πιω τον καφέ μου στο εστιατόριο στο Σιάτλ που βλέπω στο Grey’s Anatomy. Και πολλά πολλά άλλα.

3.    Να φτιάξω την επιχείρηση που θέλω.

Τρία άτομα που έχω αγαπήσει πολύ.

1.    Το γιο μου.

2.    Τον πατέρα μου.

3.    Τον εαυτό μου!

Τρεις αξέχαστες στιγμές στη ζωή μου

1.    Όταν πρωτοαντίκρυσα το γιο μου στο μαιευτήριο.

2.    Όταν γνώρισα το Μανώλη Ανδρόνικο.

3.    Όταν είδα το πρώτο μωρό να γεννιέται ως μαθήτρια στο Αλεξάνδρας το μαιευτήριο!

Τρία πράγματα που κοιτάζω σε έναν άνθρωπο.

1.    Καθαριότητα.

2.    Ευφυΐα

3.    Τα μάτια του.

Τρία πράγματα που δεν μπορώ χωρίς αυτά.

1.    Ένα βιβλίο.

2.    Το λαπιτόπι μου.

3.    Το άρωμά μου.

Τρία μέρη που θα ήθελα να επισκεφθώ

1.    Ιαπωνία.

2.    ΗΠΑ

3.    Κίνα.

Τρία επαγγέλματα που θα ήθελα να κάνω.

1.    Διπλωμάτης

2.    Ιδιοκτήτρια επιχείρησης

3.    Διοργανώτρια γάμων.

Τρία πράγματα που δε θα έκανα ποτέ στη ζωή μου.

1.    Να σκοτώσω άνθρωπο. Εκτός αν έβλαπτε το γιο μου σοβαρά.

2.    Να είμαι με έναν άνθρωπο που δεν εκτιμώ για λόγους ανέλιξης.

3.    Να μη λέω τα πράγματα με το όνομά τους.

Τρείς φοβίες μου

1.    Να μην πάθει κάτι ο γιος μου.

2.    Να μην είμαι υγιής.

3.    Να χάσω κάποια από τις αισθήσεις μου ή τη μνήμη μου.

Τρεις αλήθειες μου.

1.    Είμαι ψωνάρα

2.    Από τότε που πέθανε ο μπαμπάς μου νιώθω πολύ μόνη.

3.    Καθημερινά ανακαλύπτω πόσο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα είναι ο γιος μου.

Τρία λάθη μου.

1.    Λέω πάντα αυτό που σκέφτομαι.

2.    Αν κάτι είναι ηλίθιο, το λέω, ίσως κομψά, αλλά δεν  υπάρχει περίπτωση αν είναι λάθος ή χαζο να μην το πω. Για αυτό το λόγο δε θα με κάνουν και ταξίαρχο…

3.    Διατήρησα ένα γάμο πάρα πολλά χρόνια. Θα έπρεπε να χωρίσω πολύ νωρίτερα.

 

ΓΕΝΟΣΗΜΑ... ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΙ!

Καλημέρα!

Τι έγινε παίδες; Σας έλειψα; Εμένα μου λείψατε. Η ανταλλαγή σχολίων, είναι τελικά μερικές φορές, πιο εύγλωττη από την ίδια την ανάρτηση. Μαθαίνω πολλά από σας.

Μου ήρθαν δυο προσκλήσεις για μπλογκοπαίχνιδα που τα λατρεύω. Είμαι γνωστή ψωνάρα άλλωστε!

Και θα απαντούσα σε αυτά, αλλά το πρωί, μεταξύ στρωσίματος κρεβατιού και σφουγγαρίσματος, άκουσα κάτι στην τηλεόραση και θα ήθελα να σας ενημερώσω για μερικά πράγματα, λόγω δουλειάς.

Ο λόγος είναι τα γενόσημα φάρμακα!

Θα σας το κάνω λιανά να το πιάσετε.

Εγώ είμαι φαρμακοβιομήχανος. Προσλαμβάνω χημικούς, γιατρούς, τεχνικούς, πειραματόζωα και κάνω προσπάθειες να βρω ένα φάρμακο για το έλκος του στομάχου. Μετά από έρευνες μιας δεκαετίας, μετά από πειράματα αποτυχημένα και ξόδεμα εκατομμυρίων, καταλήγω σε μια φόρμουλα που πράγματι είναι το φάρμακο που ψάχνω. Το ονομάζω ria και το βγάζω στην αγορά αφού πρώτα περάσει από ελέγχους και πάρει έγκριση.

Δεδομένου των εξόδων που έκανα όλα αυτά τα χρόνια, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας μου δίνει το δικαίωμα για μια δεκαετία να έχω την αποκλειστική πατέντα. Βέβαια με υποχρεώνει στο χαρτάκι μέσα στο φάρμακο, να έχω και όλες τις πληροφορίες για το μόριο της δραστικής ουσίας του φαρμάκου. Σε δυο χρόνια, επειδή το φάρμακό μου είναι καινούργιο και αποτελεσματικό, όλος ο κόσμος, κυριολεκτικά, αγοράζει μόνο το δικό μου φάρμακο το οποίο είναι πρωτότυπο και ταυτόχρονα αποτελεσματικό, έχω κάνει απόσβεση των εξόδων που έκανα όλα αυτά τα χρόνια που πλήρωνα στρατιές επιστημόνων για να το φτιάξουν. Μετά τη διετία, ότι βγάζω από αυτό το φάρμακο, είναι κέρδος καθαρό. Και πλουτίζω. Με αυτά τα πλούτη, ξεκινώ έρευνα για άλλο φάρμακο.

Περνά όμως η δεκαετία. Τώρα άλλες φαρμακοβιομηχανίες έχουν δικαίωμα να βγάλουν φάρμακο σαν το δικό μου, το ria. Επειδή όμως έχουν έτοιμη τη φόρμουλα, δεν πληρώνουν έρευνα, φτιάχνουν ένα ίδιο φάρμακο γιατί ξέρουν πως, το χαρτάκι μέσα στο ria  τους λέει πως, και το ονομάζουν vagelitsa. Κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά. Απλά επειδή δεν κόστισε έρευνα στη φαρμακευτική εταιρία που το βγάζει, είναι φτηνότερο. Αυτό το vagelitsa, είναι ένα γενόσημο φάρμακο.

Το γενόσημο φάρμακο, είναι ακριβώς όπως και το αυθεντικό. Απλά από άλλη εταιρία.

Πολλές ελληνικές φαρμακευτικές εταιρίες που δεν έχουν τα κεφάλαια των πολυεθνικών για να κάνουν πρωτότυπες έρευνες για καινούργια φάρμακα, παράγουν γενόσημα. Τα οποία είναι εξίσου αποτελεσματικά, με τις ίδιες παρενέργειες με τα αυθεντικά, με τα ίδια υπέρ και κατά. Απλά είναι φθηνότερα κατά πολύ.

Ο ασφαλιστικός φορέας του ασθενή, όταν θα πάρει το ria,  θα χρεωθεί την αξία του πρωτότυπου φαρμάκου. Αν όμως πάρει το vagelitsa θα πληρώσει και θα χρεωθεί πολύ πολύ λιγότερα χρήματα.

Το να γράψει ένας γιατρός τη δραστική ουσία πχ παρακεταμόλη, για τη μια εταιρία είναι depon, για μια άλλη apotel, για μια τρίτη paracetamol. Όλα το ίδιο είναι. Εντελώς το ίδιο. Απλά κάποια είναι πιο φθηνά.

Τώρα, τι πρέπει να κάνει ο άρρωστος. Χμμμ, εδώ είναι τα δύσκολα.

Σίγουρα δεν πρέπει να ρωτήσει το φαρμακοποιό. Λυπάμαι αν υπάρχει φαρμακοποιός που με διαβάζει, γιατί θα στενοχωρηθεί με όσα θα γράψω.

Καλώς ή κακώς, ο φαρμακοποιός είναι στη σημερινή εποχή ένας πωλητής φαρμάκων. Ο φαρμακοποιός που έφτιαχνε τα φάρμακα που έπρεπε να πάρει ο ασθενής είναι πλέον παρελθόν πάνω από πενήντα χρόνια. Τώρα απλώς παίρνει τα φάρμακα από τη φαρμακαποθήκη και τα πουλά στον πελάτη. Τίποτα άλλο.

Πως λοιπόν, πάει ο αφελής ο πολίτης στο φαρμακοποιό και λέει θέλω τα φάρμακά μου και θα καθορίσει ο φαρμακοποιός τι φάρμακα θα πάρει ο ασθενής;

Αν ο ιατρός γράψει τη δραστική ουσία, ο φαρμακοποιός είναι υποχρεωμένος να δώσει στον ασθενή λίστα με όλα τα σκευάσματα που έχουν τη δραστική αυτή ουσία και ο γιατρός ή το ασφαλιστικό ταμείο του ασθενή θα επιλέξουν ποιο σκεύασμα θα πάρει ο ασθενής/πελάτης του φαρμακείου.

Όταν το ΙΚΑ έδωσε λίστα με τα φάρμακα που έπρεπε να γράφονται, σωστά έπραξε. Γιατί επέλεξε για το ταμείο του τα καλύτερα και φθηνότερα γενόσημα. Τα οποία μάλιστα ήταν και ελληνικών εταιριών που είχε ως αποτέλεσμα να ενισχύει και την ελληνική φαρμακοβιομηχανία και τους έλληνες εργαζομένους. Γι αυτό και μέχρι τώρα μπορεί να καλύπτει τις υποχρεώσεις του το ΙΚΑ.

Και ξαναπερνώ στους φαρμακοποιούς γιατί τους έχω μεγάλο άχτι. Και εξηγούμαι. Καθημερινά, έχουμε ανάγκη από καινούργια αντιβιοτικά γιατί τα μικρόβια εξελίσσονται και κάνουν στελέχη ανθεκτικά στα αντιβιοτικά που κυκλοφορούν σήμερα. Πως γίνεται αυτό;

Οι φαρμακοποιοί φταίνε. Και γιατί φταίνε; Γιατί πάει η κυρά Μαριγώ στο φαρμακοποιό και του λέει: πονάει ο λαιμός μου και βήχω, τι να πάρω; Και ο φαρμακοποιός εντελώς ανεύθυνα, της δίνει αντιβίωση. Γιατί ρε φίλε δίνεις αντιβίωση;

1.    δεν γνωρίζεις αν πρόκειται για μικρόβιο ή ιό. Αν είναι ίωση, θα κάνει τον κύκλο της και θα περάσει. Δεν υπάρχουν αντιικά φάρμακα.

2.    αν είναι μικροβιακή λοίμωξη, γιατί δίνεις αντιβίωση χωρίς καλλιέργειες; Όλα τα μικρόβια δεν είναι ευαίσθητα σε όλα τα αντιβιοτικά. Ούτε γνωρίζεις ποια μικρόβια έχουν έξαρση κάθε φορά.

3.    που ξέρεις εσύ τι προβλήματα έχει η κυρά Μαριγώ και της δίνεις το χ αντιβιοτικό; Αν αυτή έχει πρόβλημα με τα αυτιά της, μπορεί να της προκαλέσεις κώφωση. Αν έχει πρόβλημα με το έντερο της μπορεί να της κάνεις ψευδομεμβρανώδη κολίτιδα. Αν το έχει πάρει στο παρελθόν μπορεί να της είχε κάνει ευαισθητοποίηση και τώρα να κάνει όψιμη αλλεργική αντίδραση.

4.    που ξέρεις εσύ πως ήρθε σε επαφή με το μικρόβιο; Αν κάνει διάρροιες, μπορεί να είχε πάρει στο νοσοκομείο ή από γιατρό, αντιβίωση που της προκάλεσε αντίδραση. Αν εσύ της δώσει άλλη αντιβίωση ή φάρμακα για τη διάρροια, την έκαψες τη γυναικούλα.

5.    και αν εσύ της δώσει συνθετική πενικιλλίνη και κάνει αλλεργία και πεθάνει;

Με τούτα και με εκείνα, οι φαρμακοποιοί κάνουν τη δουλειά τους που είναι να πουλούν φάρμακα, αλλά ταυτόχρονα βοηθούν τα μικρόβια να αναπτύξουν ανθεκτικά στελέχη με αποτέλεσμα να μην μπορεί να βοηθηθεί ο ασθενής όταν θα έχει πραγματικά ανάγκη από αντιβιοτικά.

Φταίει η άγνοια του κόσμου που ρωτάει το φαρμακοποιό. Φταίει. Όμως η ευθύνη του φαρμακοποιού είναι μεγαλύτερη. Δεν πρέπει να δώσει αγωγή. Είναι γραμμένο; Έχει συνταγή; Να την εκτελέσει. Ο ίδιος όμως,  δεν είναι αρμόδιος να χορηγήσει αγωγή. Μόνο να εκτελέσει αυτά που συστήνει ο θεράπων. Δεν είσαι γιατρός μίστερ. Πτυχιούχος πωλητής φαρμάκων είσαι!

Σόρυ φαρμακοποιοί, αυτή είναι η γνώμη μου.

Αυτά. Κουράστηκα να γράφω.

Τσιμπάτε και ένα ωραίο ανέκδοτο με φαρμακοποιό.

Πάει η τύπισσα στο φαρμακείο και ζητά 200 γραμμάρια στρυχνίνη.

Τι το θέλετε; Ρωτάει ο φαρμακοποιός. Να το δώσω στον άντρα μου, απαντά η κυρία. Μα είναι δυνατόν κυρία μου, να μου ζητάτε δηλητήριο και να μου λέτε ότι θα το χρησιμοποιήσετε να κάνετε κακό σε άλλο άνθρωπο και περιμένετε να σας το δώσω κιόλας; Κάνει έτσι η κυρία και βγάζει μια φωτογραφία με τον άντρα της να πηδάει τη γυναίκα του φαρμακοποιού. Τη βλέπει ο φαρμακοποιός και της λέει: Συγνώμη κυρία μου, δεν ήξερα πως έχετε και συνταγή!!!