ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ

Κάποιες φορές αναφέρομαι σε κάποιο άτομο και λέω

ότι τον εκτιμώ ιδιαίτερα χωρίς να αναφερθώ στις ιδιαιτερότητές του. Και δεν το κάνω, γιατί δε με απασχολεί. Και δε με απασχολεί  για τον κόσμο όλο. Δε με νοιάζει στο κρεβάτι του τι κάνει ο καθένας. Κοιμάται με τη Τούλα ή με το Βαγγέλη, με αφήνει παγερά αδιάφορη. Με απασχολεί ως πολίτης τι είναι, όχι ως εραστής.

 Εμένα μου αρέσουν οι τριχωτοί άντρες τύπου αρκούδα, απασχολεί κανέναν αυτό; Σε κάποιον αρέσουν άλλοι άντρες. Θα με απασχολούσε το τι κάνει κάποιος στο κρεβάτι του μόνο  αν βίαζε μικρά αγοράκια ή κοριτσάκια. Αλλά σε αυτήν την περίπτωση δε νομίζω ότι θα ήμουν και η μοναδική που θα είχε ενοχληθεί.

 Με απασχολεί όμως το θέμα των ανθρώπων που κρύβουν τις ιδιαιτερότητες τους. Και στην προκειμένη φάση, εγώ δε μιλάω μόνο. Πράττω κιόλας. Έχω μιλήσει για τη δουλειά μου, την καταγωγή μου, ξέρετε προσωπικά μου στοιχεία και πληροφορίες. Έχω δείξει και το πρόσωπό  μου.

Με απασχολεί το να κρατούν μερικοί κρυφά κάποια πράγματα. Πχ κάποιοι ομοφυλόφιλοι το κρύβουν.  Όχι γιατί είναι ομοφυλόφιλοι. Αλλά γιατί ο κόσμος το έχει τούμπανο και αυτοί κρυφό καμάρι! Άμα ρε φίλε, εσύ ο ίδιος δε σέβεσαι τον εαυτό σου και κρύβεις αυτό που είσαι, πως περιμένεις να σε δεχτούν και να σε σεβαστούν οι άλλοι με τις ιδιαιτερότητές σου; Υπάρχουν γνωστές που ενώ ξέρει ο κόσμος όλος ότι έχουν χωρίσει, αυτές μιλούν σα να τους περιμένει ο σύζυγος στο σπίτι με την παντόφλα και το φανελάκι. Άμα αυτές οι ίδιες αρνούνται την πραγματικότητα, πώς να τη σεβαστώ αυτήν τη γυναίκα; Που νομίζει ότι όλοι εμείς οι άλλοι μασάμε κουτόχορτο; Αυτή δε μας υποτιμά με το να μας παραμυθιάζει; Με απασχολεί όταν το κρυφό μυστικό που νομίζει κάποιος πως έχει, επηρεάζει τη συμπεριφορά του και μας αλλάζει τα φώτα. Και εμείς για ανθρωπιστικούς λόγους κάνουμε την πάπια. Ναι ρε παιδιά, τότε με απασχολεί. Με απασχολεί όταν ένας συνάδελφος/φίλος/γνωστός/υπάλληλος είναι ομοφυλόφιλος, το κρύβει, γουστάρει το γκόμενό μου/σύζυγο/αδερφό, και μου κάνει τη ζωή μαύρη. Ναι με απασχολεί τότε. Αλλά μόνο τότε. Δεν κάνω πλάκα, μου έχει συμβεί. Άμα δε με ενοχλεί κανείς, εγώ γιατί να ενοχλούμε από τις ιδιαιτερότητες του άλλου; Όταν ο άντρας της τάδε κυκλοφορεί με την γκόμενα και αυτή έρχεται για δουλειά/παρέα/σόι και πηδά όλες εμάς γιατί το θυμό της δεν τον βγάζει στο σπίτι όπου κυριαρχούν λεπτές ισορροπίες, τότε η έλλειψη παραδοχής και η έλλειψη ελέγχου των καταστάσεων που την απασχολούν και τροποποιούν την προσωπικότητά της, ναι με απασχολεί. Πάλι όμως, για ανθρωπιστικούς λόγους το βουλώνεις. Για να μην την πληγώσεις παραπάνω. Δε με απασχολεί αν η Λίτσα έλκεται ερωτικά από τη Μαρία, θα με απασχολήσει άμα μου την πέσει! Αλλιώς γιατί να ασχοληθώ;

 Θεωρώ υποτιμητικό κάποιοι να κρύβουν καταστάσεις και γεγονότα. Όχι γιατί είμαι περίεργη. Αλλά γιατί αυτό θίγει την ευφυΐα μου και την αντίληψή μου. Αλλιώς σκασίλα μου. Όταν όμως η συμπεριφορά του άλλου είναι τέτοια που με μειώνει εμένα, ναι με απασχολεί.

 Η παραδοχή θέλει θάρρος, θέλει αυτοπεποίθηση, θέλει έντονη προσωπικότητα. Θέλει κότσια.

 Όταν χώρισα, δυο μέρες μετά, έκανα μια ομιλία στο αμφιθέατρο. Στο τέλος και ενώ ήμουν ακόμα στο πόντιουμ, η υποδιευθύνουσα με ρώτησε για το γιό μου και μου είπε φιλιά στο γιο μου και τον άντρα μου και της απάντησα ότι για το γιο τα δέχομαι, με τον άντρα μου χώρισα. Έπεσε σιγή. Θα το μάθαιναν στη δουλειά, γιατί να το συζητάνε πίσω από την πλάτη μου; Το είπα μόνη μου και τέλειωσε το θέμα εκεί. Άμα έλεγα ευχαριστώ, σε λίγες μέρες θα με κουτσομπόλευαν όλοι. Προτίμησα να βουλώσω τα στόματά τους μόνη μου και με τη μία.

 Δεν το κάνουν πολλοί. Δεν μπορούν. Προτιμούν να ζουν διπλή ζωή και στο ροζ συννεφάκι τους. Πρόβλημά τους. Αλλά κύριε ή κυρία, μη με περνάς και για χαζή. Έχω τέτοιο iq που κατατάσσομαι στο 0,3 του παγκόσμιου πληθυσμού. Δεν είσαι  η/ο  έξυπνη/ος της παρέας, ο περίγελος είσαι!

Οι παραδοχές μας είναι αυτές που μας κάνουν δυνατούς. Όχι ο στρουθοκαμηλισμός.

Είμαστε τα λάθη μας, είμαστε οι ιδιαιτερότητές μας, είμαστε θα θέλω μας. Είμαστε οι επιλογές μας. Δεν πρέπει να ντρεπόμαστε για αυτό που είμαστε. Πρέπει να είμαστε περήφανοι για μας!

 (η φωτό είναι άσχετη αλλά μου άρεσε, το παπούτσι ρε παιδιά, αμάν πια!) και για να κάνω μια τέτοια ανάρτηση, προφανώς κάποιο ερέθισμα είχα! ένα σχόλιο που ομολογεί κάποιος ότι του αρέσουν τα τριο στο κρεβάτι του και νόμιζε ότι θα τροποποιούσα το σχόλιο πριν το αναρτήσω.