ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μια πραγματική απάντηση που δόθηκε σε ενδιάμεσες εξετάσεις/ προόδους στη χημεία στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον. Η απάντηση ήταν τόσο βαθιά σε νόημα που ο καθηγητής θέλησε να τη μοιραστεί με τους συναδέλφους του μέσω ιντερνετ και για αυτό έφτασε και σε εμάς και πιθανόν και σε πολλούς απο εσάς.

Η ερώτηση είχε ως εξής και βαθμολογούταν με έξτρα βαθμούς:

Η Κόλαση είναι εξώθερμη ή εσώθερμη? (στη χημεία ή εξώθερμη δίνει θερμότητα ενώ η άλλη απορροφά). Οι περισσότεροι φοιτητές έδωσαν απαντήσεις παρέχοντας αποδείξεις βασισμένες στο Νόμο του Boyle (ένα αέριο ψύχεται όταν μεγαλώνει ο όγκος και θερμαίνεται όταν συμπιέζεται) ή κάτι παρόμοιο. Ωστόσο, ένας έγραψε τα εξής:

Πρώτον πρέπει να γνωρίζουμε αν ο όγκος της κόλασης αυξάνεται προς το χρόνο. Επομένως χρειάζεται να ξέρουμε το ρυθμό με τον οποίο οι ψυχές εισρέουν στην κόλαση και το ρυθμό με τον οποίο διαφεύγουν. Νομίζω ότι μπορούμε ασφαλώς να υποθέσουμε ότι όταν μια ψυχή παέι στην κόλαση, δεν πρόκειται να φύγει. Επομένως, δεν διαφεύγουν ψυχές. Τώρα για το πόσες ψυχές μπαίνουν, ας δούμε πόσες διαφορετικές θρησκείες υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. Οι περισσότερες απο αυτές δηλώνουν ότι αν δεν είσαι οπαδός τους τότε θα πας στη κόλαση. Εφόσον υπάρχουν περισσότερες απο μία τέτοια θρησκεία και εφόσον οι άνθρωποι δεν ανήκουν σε περισσότερη απο μία θρησκεία τότε μπορούμε να εξαγάγουμε ότι όλες οι ψυχές πάνε στην κόλαση. Και όπως έχουν οι ρυθμοί γεννήσεων και θανάτων, θα πρέπει να αναμένουμε ότι ο αριθμός των ψυχών στην κόλαση θα αυξηθεί εκθετικά.

Τώρα, ο λόγος για τον οποίο εξετάζουμε το ρυθμό αλλαγής του όγκου της κολάσεως είναι γιατί ο Νόμος του Μπόυλ δηλώνει ότι για να παραμείνει σταθερή η θερμοκρασία και η πίεση στην κόλαση, ο όγκος της πρέπει να αυξάνεται ανάλόγως με τις ψυχές που προστίθενται. Αυτό μας δίνει 2 περιπτώσεις:

1. Εαν η Κόλαση διαστέλλεται με πιο αργό ρυθμό απο αυτόν με το οποίο εισέρχονται ψυχές, τότε η θερμοκρασία και η πίεση θα αυξάνονται μέχρι να σκάσει η Κόλαση και να ξεχυθούν οι ψυχές.

2. Εαν η Κόλαση διαστέλλεται με ρυθμό πιο γρήγορο από τη αύξηση των ψυχών, τότε η θερμοκρασία και ή πίεση θα πέφτουν μέχρι να παγώσουν τα καζάνια της.

Ποια απο τις 2 περιπτώσεις ισχύει??

Αν αποδεχθούμε το αξίωμα το οποίο μου είπε η Τερέζα όταν ήμουν πρωτοετής ότι "Θα πρέπει να παγώσει η Κόλαση πριν κοιμηθούμε μαζί" και συνθεωρήσουμε και το γεγονός ότι χθες το βράδυ κοιμήθηκα μαζί της, τότε ισχύει η δεύτερη υπόθεση και επομένως είμαι σίγουρος ότι η Κόλαση είναι εξώθερμη και ότι ήδη έχει παγώσει.

Απόροια αυτής της θεωρίας είναι ότι η κόλαση αφού έχει παγώσει άρα δεν δέχεται άλλες ψυχές και επομένως έχει εκλείψει.... αφήνοντας μόνο τον Παράδεισο.

Αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει την ύπαρξη ενός Θεϊκού Οντος, το οποίο εξηγεί γιατί χθες το βράδυ η Τερέζα φώναζε συνεχώς: ¨Θεέ μου, Θεέ μου"

Αυτός ο μαθητής πήρε το μοναδικό "Α"

Απίστευτο και όμως αληθινό, έχει πολύ γέλιο

ΤΙ ΕΜΑΘΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΙΝΑΔΙΚΑ

Δυο μέρες δε δούλευα και κάνοντας τις δουλειές του σπιτιού (όσα βλέπει η πεθερά γιατί η οικοκυρική δεν είναι και το φόρτε μου), είπα να ανοίξω την τηλεόραση για συντροφιά.

Και τι δεν έμαθα! Δηλαδή, που ζούσα εγώ τόσον καιρό που δεν είχα ενημερωθεί για τα σημαντικά αυτά γεγονότα που συγκλονίζουν το πανελλήνιο;

Πως μπορούσα και κοιμόμουν τη νύχτα χωρίς να γνωρίζω το δράμα του αοιδού Βοσκόπουλου που δεν ξέρει αν είναι ή όχι ο βιολογικός πατέρας του παιδιού του; Το συναισθηματικό βάραθρο που έπεσε η «κόρη» του Χαρά, που εντός ενός μηνός (!) από τη δικαστική εντολή δεν προσήλθε για τεστ DNA; Βέβαια, για να λέμε και τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, λίγο αργά δε θυμήθηκε ο εν λόγω τραγουδιστής να αμφισβητίσει την πατρότητα; Τόσα χρόνια που ήταν; Όταν πριν δέκα – δεκαπέντε χρόνια μας έτριβαν στη μούρη την ευτυχισμένη οικογένειά του και τα σχόλιά του ότι η μικρή Χαρά ήταν το φως στη ζωή του, δεν είχε αμφιβολίες; Ξαφνικά το θυμήθηκε τώρα; Που έχει άλλη οικογένεια; Μήπως από πίσω κρύβεται υποκινούμενη σκευωρία για τα χρήματα της διατροφής; (Λέω τώρα εγώ, η στρίγγλα, που παντού βλέπω συνομωσίες!).

Και μια και μιλάω για συνομωσίες, για διατροφές κ.λ.π., ζήταγε η Βατίδου 23.000 ευρώ διατροφή από τον Κούγια; Και θα τα έπερνε; Αν είναι έτσι, παντρεύομαι και εγώ τον Κούγια. Και ωραία είμαι (τρομάρα μου!) και μορφωμένη και κορίτσι για σπίτι (αρκεί να έχει μια δούλα για τις δουλειές του σπιτιού) και στο δικαστήριο θα πηγαίνω να καμαρώσω το στεφάνι μου, και δε θέλω να κάνω καρίερα στην τηλεόραση! Κούγια μ’ ακούς; Εδώ είμαι! Και ας σοβαρευτούμε: ποιο παιδί έχει ανάγκη από 11.500 ευρώ το μήνα για να μεγαλώσει; Είπε η Βατίδου, λεφτά βρήκαμε, ας φάμε να έχουμε, να πληρώσουμε και το Φουστάνο για τα μερεμέτια, ε, να μην κάνουμε και συλλογή από τη νέα σειρά Luis Vouitton, Cavalli, rolex, και πάει λέγοντας. Μαγκιά σου Αλέξη (Κούγια) που έριξες το ποσό που ολόκληρες οικογένειες δηλώνουν σαν ετήσιο εισόδημα σε μόνο τρία μηνιάτικα! Μπράβο και σου βγάζω το καπέλο! Όχι εσύ να ξημερωβραδιάζεσαι στις αίθουσες του δικαστηρίου και τα κανάλια και να έρχεται η κάθε αμόρφωτη που ο θεός την έκανε λίγο πιο πάνω από το μέσο όρο εμφανίσιμη να δρέπει τους κόπους σου! Αλλά φταις και σύ αγόρι μου! Φταις! Τι την ήθελες τη μικρούλα που νομίζει ότι η ένσταση είναι μια στάση πριν; Χάθηκαν ένα σωρό μορφωμένες (σαν και μένα –χεχεχε), εμφανίσημες (επίσης σαν και μένα) και σοβαρές (δεν είπα σαν και μένα – αμέσως το μυαλό σας σε μένα, τι κακό είναι αυτό με σας;) να κάνεις οικογένεια; Τόσα χρόνια στο κουρμπέτι μόνο η Βατίδου πληρούσε τις προϋποθέσεις; Δεν πειράζει, σφάλματα είμαστε και ανθρώπους κάνουμε… ουπς, λάθος! Το ανάποδο παρακαλώ! Στερνή σου γνώση να την είχες πρώτα! (Σε συμπονώ την έχω πατήσει πολλάκις και μυαλό δε βάζω!).

Άλλη πατρότητα για την οποία έμαθα σήμερα. (φοβερά ενημερωτικά τα πρωινάδικα!). Ο Πασχάλης, έτερος αοιδός, αειθαλής και αειγ……τερός όπως αποδείχθηκε! Και πάλι είμαι με το μέρος του Πασχάλη. Και εξηγώ: ακριβώς επειδή είχε να περιφρουρίσει μια οικογένεια και μια σύζυγο που του συμπαραστεκόταν πάντα, Κυρία (το προσέξατε το κεφαλαίο γράμμα;) με τα όλα της, αν ο έρμος ήξερε ότι η γυναίκα αυτή ήταν έγγυος –πιστέψτε με- θα έκανε τα αδύνατα δυνατά να την πείσει να ρίξει το παιδί! Αλλά η τσούπρα (λίγο σιτεμένη, δε λέω), δε μιλάει, σου λέει που θα βρώ τώρα άλλο ματσωμένο πουρόγερο να κάνω ένα παιδί για μένα (γιατί αν το έκανε για το παιδί, να χέσω τα διδακτορικά της, αφού το καταδίκασε να μεγαλώσει ευθύς εξ’ αρχής χωρίς πατέρα!) και να διεκδικήσω και φράγκα την κατάλληλη στιγμή; (γνωρίζω πολλές γυναίκες που όταν έμειναν έγγυες από μια σχέση και ο έτερος συμβαλλόμενος –μα πως τα λέω έτσι; Προπονούμαι για σύζυγος μεγαλοδικηγόρου- αρνήθηκε οποιαδήποτε συμμετοχή, τον είδαν αφ’ υψηλού και του γύρισαν την πλάτη, μεγαλώνοντας οι ίδιες το παιδί τους χωρίς να ζητήσουν μια δραχμή – ευρώ – δολλάριο! Και δεν ήταν ούτε μορφωμένες ούτε με διδακτορικά και συλλογές πτυχίων. Απλές καθημερινές γυναίκες που θεώρησαν υποτιμητικό να εκλιπαρίσουν χρήματα αφού μόνες τους πήραν την απόφαση να κρατήσουν το παιδί χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του πατέρα! Κυρία μου, οι αποφάσεις μας έχουν και το κόστος τους! Και πρέπει να τις στηρίζουμε, αν ζητούσες μόνο το όνομα για το ζουζουνάκι σου και τίποτα άλλο, τώρα όλοι θα είμασταν στο πλευρό σου, αλλά δεν ήθελες μόνο αυτό! Ήθελες να το «εξασφαλίσεις» και μαζί μ’ αυτό και τον εαυτό σου! (ρε μπας να το ξανασκεφτώ όσο τεκνοποιώ ακόμα να βρώ έναν πλούσιο γεροξούρα να κάνω και εγώ ένα παιδί και μετά να του πάρω τα σώβρακα;). Άρε Αλίκη (η κερατού), τι τραβάς! Αυτός θέλει παντόφλα κάθε μέρα επί τρία σαν αντιβίοση, μπας και βάλει μυαλό που σε άφησε να εκτεθείς έτσι και μετά να φας την κατραπακιά! Λένε ότι εμείς οι γυναίκες είμαστε πουτάνες, αλλά υπάρχουν και κάτι κρυφοπουτανίτσες που φορούν παντελόνια, άλλο πράγμα!

Και ο Φραν; Ο Φραν καλέ! Ο αλβανός της Ρούλας. Ποιας Ρούλας; Μα καλά που ζεις; Αυτής που βγαίνει στα κανάλια και κλαίει για τον γεροντοέρωτά της με τον αλβανό σύζυγο που είπε ο άνθρωπος μετά τη γίδα να φάει και κατσικάκι γάλακτος! Επανέρχομαι, ο Φραν έφυγε για τη Γερμανία. Οποία θλίψη στο πανελλήνιο που έφυγε αυτός ο ανθός της εργατιάς από τη χώρα μας! Ήταν απαραίτητη τέτοια ενημέρωση για το μέλλον της Ελλάδος και των κατοίκων της. Σημείο ορόσημο για την πορεία των νεοελλήνων που αν δεν αναλυθεί εξονυχιστικά, θα αφήσει κενό στην ενημέρωση. Έρε σανίδα που χρειάζονται μερικοί!

Και θα μου πείτε, και σωστά, αφού τα θεωρείς χαζομάρες γιατί τα παρακολουθείς; Είπα να κάνω το λάθος μέχρι να ψιλοσυμμαζέψω και να πλύνω τα πιάτα (χάλασε το αναθεματισμένο το πλυντήριο και ο μάστορας θα έρθει την άλλη εβδομάδα). Και μετά ήθελα να δω μέχρι που φτάνει η μαλακία μας να καθόμαστε να ακούμε τέτοια πράγματα. Γιατί τα παρακολουθούμε, μην πείτε όχι, γιατί τα πρωινάδικα έχουν υψηλή τηλεθέαση –εκτός αν λένε ψέματα-. Και δε χαλάνε ποτέ μια πετυχημένη συνταγή. Ίσα ίσα, την αναπαράγουν. Όλα τα κανάλια τα ίδια είχαν.

Ουπς, πρέπει να σας αφήσω. Τα σαλιγκάρια που μαγειρεύω θα γίνουν ψητά αντί για βραστά! Και μην πείτε στη μαμά μου ότι έφτιαξα σαλιγκάρια γιατί δε θα ξαναφάει σπίτι μου που «λοβιάζω» τις κατσαρόλες μου!

Ματς μουτς στα μούτρα σας και τα λέμε σύντομα!

ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ

Στον κόσμο των σχέσεων ισχύει ένας και μοναδικός κανόνας: Κάνε τη γυναίκα ευτυχισμένη. Κάνεις κάτι που της αρέσει, παίρνεις πόντους. Κάνεις κάτι που δεν της αρέσει, σου αφαιρούνται πόντοι. Δεν παίρνεις πόντους για κάτι που είναι αναμενόμενο. Λυπάμαι, έτσι είναι τα πράγματα. Ακολουθεί ενδεικτικός κατάλογος...

Απλά καθήκοντα:

Στρώνεις το κρεβάτι (+1)

Στρώνεις το κρεβάτι αλλά δεν βάζεις τα διακοσμητικά μαξιλάρια (0)

Πετάς το κάλυμμα του κρεβατιού πάνω στα άστρωτα σεντόνια (-1)

Αφήνεις το κάθισμα της λεκάνης όρθιο (-5)

Αλλάζεις το χαρτί υγείας όταν τελειώσει (0)

Όταν τελειώσει το χαρτί υγείας χρησιμοποιείς χαρτομάντιλα (-1)

Όταν τελειώνουν τα χαρτομάντιλα χρησιμοποιείς την άλλη τουαλέτα (-2)

Πας έξω να της αγοράσεις λεπτές σερβιέτες με φτερά (+5)

Και χιονίζει (+8)

Αλλά γυρίζεις πίσω με μπύρες (-5)

Ελέγχεις έναν ύποπτο θόρυβο την νύχτα (0)

Ελέγχεις έναν ύποπτο θόρυβο την νύχτα και δεν είναι τίποτα (0)

Ελέγχεις έναν ύποπτο θόρυβο την νύχτα και είναι κάτι (+5)

Που το εξουδετερώνεις χτυπώντας το με το ψαλίδι (+10)

Είναι το γατάκι της (-50)

Κοινωνικές συναναστροφές:

Μένεις μαζί της σε όλη τη διάρκεια του πάρτι (0)

Μένεις μαζί της για λίγο και μετά πας και μιλάς με κολλητάρι από το

πανεπιστήμιο που τα πίνατε μαζί (-2)

Και λέγεται Κατερίνα (-4)

Η Κατερίνα είναι χορεύτρια (-6)

Η Κατερίνα έχει βάλει σιλικόνη (-80)

Τα γενέθλιά της:

Την βγάζεις έξω για δείπνο (0)

Την βγάζεις έξω για δείπνο και δεν είναι μαγαζί που έχει SuperSport (+1)

Καλά, είναι μαγαζί που έχει SuperSport (-2)

Και είναι βραδιά προσφοράς (-3)

Είναι μαγαζί που έχει SuperSport, είναι βραδιά προσφοράς και το

πρόσωπό σου είναι βαμμένο στα χρώματα της ομάδας σου (-10)

Βραδινή έξοδος με την αντροπαρέα:

Πας με τον κολλητό σου (-5)

Ο κολλητός σου έχει έναν ευτυχισμένο γάμο (- 3 )

Ο κολλητός σου είναι τρομακτικά άγαμος (-7)

Και οδηγάει μια Mustang (-10)

Με αμερικανικές πινακίδες που γράφουν "GR8 N BED" (-15)

Βραδινή έξοδος:

Την πας σινεμά (+2)

Την πας σινεμά σε ταινία που της αρέσει (+4)

Την πας σινεμά σε ταινία που τη σιχαίνεσαι (+6)

Την πας σινεμά σε ταινία που τη λατρεύεις (-2)

Έχει τίτλο "Φονικός Μπάτσος 3" (-3)

Και δείχνει σάιμποργκς που τρώνε ανθρώπους (-9)

Και είπες ψέματα ότι ήταν ευρωπαϊκός κινηματογράφος με θέμα τα ορφανά (-15)

Η φυσική σου κατάσταση:

Αναπτύσσεις εμφανή μπάκα (-15)

Αναπτύσσεις εμφανή μπάκα και γυμνάζεσαι για να την ξεφορτωθείς (+10)

Αναπτύσσεις εμφανή μπάκα και καταφεύγεις σε φαρδιά τζιν και φουσκωτά πουκάμισα (-30)

Αναπτύσσεις εμφανή μπάκα και της λες "Δεν πειράζει, έχεις κι εσύ" (-8000)

Το μέγα ερώτημα:

Ρωτάει "Σου φαίνομαι χοντρή;" (-1)

(Ω ναι! Χάνεις πόντο έτσι κι αλλιώς!)

Διστάζεις να απαντήσεις (-10)

Απαντάς "Που;" (-35)

Οποιαδήποτε άλλη απάντηση (-20)

Επικοινωνία: (Όταν θέλει να μιλήσει για ένα πρόβλημα)

Ακούς δείχνοντας προβληματισμένος (0)

Ακούς για πάνω από 30 λεπτά (+50)

Ακούς για πάνω από 30 λεπτά χωρίς να κοιτάξεις την τηλεόραση (+1000)

Καταλαβαίνει ότι αυτό συμβαίνει επειδή σε πήρε ο ύπνος (-2000)

Α Γ Α Π Η

Ή ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η... ΑΓΑΠΗ

Αγάπη είναι να ταυτίζεσαι με τον άλλο, να μπαίνεις στο μυαλό του και να καταλαβαίνεις τι σκέφτεται.

Αγάπη είναι να εισχωρείς στην ψυχή του άλλου και να καταλαβαίνεις πως αισθάνεται.

Τί νιώθει, αν πονά.

Να συμπάσχεις μαζί του.

Αγαπάς κάποιον, σημαίνει τον πονάς...

Είναι η πρώτη σου σκέψη το πρωί μόλις ξυπνήσεις και η τελευταία πριν κοιμηθείς.

Αγαπώ σημαίνει θυμάμαι, ποθώ, θέλω να είμαι κοντά, σκέφτομαι, αφοσιώνομαι στο αντικείμενο της αγάπης μου.

Αγαπώ σημαίνει είμαι πιστή, τρυφερή, στοργική, προστατευτική σα σύντροφος στον άλλο.

Αγαπώ σημαίνει υπερασπίζομαι, αμύνομαι για το σύντροφό μου, περιστοιχίζω τη σχέση μου.

Αγαπώ σημαίνει συμπαραστέκομαι και μοιράζομαι τις καλές και κακές στιγμές.

Δε λέω ψέματα, δεν κοροϊδεύω, δε χλευάζω, δεν υποτιμώ.

Αγαπώ σημαίνει βελτιώνομαι καθημερινά ώστε να με θαυμάζεις να με εκτιμάς και να μη θέλεις να με χάσεις.

Αγαπώ σημαίνει δίνω τόσα όσα δε θα βρεις πουθενά αλλού για να μη σε χάσω.

Αγαπώ σημαίνει ότι σε θέλω έτσι όπως είσαι και όχι όπως θα ήθελα να είναι ο σύντροφός μου και κάτσε να του μοιάσεις.

Αγαπώ σημαίνει βλέπω πίσω από τη φυσική εμφάνιση, βλέπω το πνεύμα, το χαρακτήρα, την ψυχή...

Αγαπώ σημαίνει μοιράζομαι μια μπουκιά ψωμί, μια λύπη, ένα στίχο, ένα όνειρο, μια ζωή...

Αγαπώ σημαίνει βοηθώ το σύντροφό μου να στηριχτεί στα πόδια του και να ανακτήσει το χαμένο έδαφος.

Αγαπώ σημαίνει ότι ο σύντροφός μου είναι το πρώτο και κύριο ενδιαφέρον μου. Όλες οι κινήσεις, οι πράξεις και οι σκέψεις μου περιστρέφονται περί το άτομό του. Δεν κάνω κάτι που θα τον πληγώσει και θα τον στενοχωρήσει. Δεν τον κάνω να ανησυχεί και να φοβάται για κάτι. Δεν τον προβληματίζω. Αντίθετα, αγαπώ σημαίνει φροντίζω να μην έχει έννοιες και άγχη.

Αγαπώ σημαίνει ότι για όσο καιρό τα φτερά του μεγαλώνουν πετάς εσύ γι’αυτόν.

Αγαπώ σημαίνει ότι δε χρειάζεται να μου ζητήσει συγνώμη, γιατί τον συγχωρώ πριν ακόμα καταλάβει τι έκανε.

Αγαπώ σημαίνει δίνω χωρίς αντάλλαγμα, χωρίς τσιγγουνιές και γυφτιές.

Αγαπώ σημαίνει είμαι μάνα, αδερφή, φίλη, ερωμένη, δούλα...

Αγαπώ σημαίνει ότι θα δεχτώ εγώ το θυμό και τα βέλη της κακίας του και όχι αυτός για τον οποίο τα κατευθύνει γιατί εγώ δε θα τον παρεξηγήσω και δε θα τον εκδικηθώ όπως θα κάνει ο πραγματικά υπεύθυνος του θυμού του που ίσως και να βλάψει την καριέρα του.

Αγαπώ σημαίνει είμαι δίπλα του και του κρατώ το χέρι, του χαϊδεύω τα μαλιά και τον κοιμίζω στην αγκαλιά μου χωρίς να σκέφτομαι γιατί δεν κάνει και αυτός το ίδιο για μένα...

Για τη Χρ.

Για είκοσι χρόνια, ήταν δίπλα σε κάθε έναν που υπέφερε. Προσέφερε ότι της διέθετε η φαρέτρα της επιστήμης. Για τα πιο απλά ως τα χειρότερα που μπορεί να πάθει ένας άνθρωπος. Για είκοσι χρόνια, ξενύχταγε δίπλα σε νέους και γέρους. Από το πιο ισχυρό αντικαρκινικό μέχρι το απλό κράτημα ενός χεριού, μπορούσε να σου το προσφέρει με το γλυκό της χαμόγελο και την παρηγορητική της κουβέντα. Δόθηκε σ’ αυτούς που η υγεία ήταν ένα άπιαστο όνειρο. Οροί, παυσίπονα, αντιπυρετικά, αντιβιόσεις, αντικαρκινικά περνούσαν από τα χέρια της για να γίνουν βάλσαμο έστω και προσωρινό σε όσους τα είχαν ανάγκη.

Και τώρα πέρασε στην αντίπερα όχθη. Ήρθε στη θέση όλων αυτών που περιμένουν με αγωνία τη νοσηλεύτρια με το ναρκωτικό που θα απαλύνει τον πόνο. Που κοιτούν την πόρτα ανυπομονώντας να τη δουν να μπαίνει με το φάρμακο που θα τους παρατείνει τη ζωή. Που προσδοκούν στο θαύμα…

Για όλους εμάς που τη συνεργαστήκαμε, ήταν κεραυνός εν αιθρία. Μας καθήλωσαν τα απαισιόδοξα νέα. Μας κόπηκαν τα πόδια και το χαμόγελό μας όταν πλησιάζαμε όσους το είχαν ανάγκη, δε φτάνει στα μάτια μας. Η αγωνία για την πορεία της υγείας της σκιάζει τον καθημερινό αγώνα που δίνουμε στο νοσοκομείο.

Πάψαμε να ασχολούμαστε με μικρά και ανούσια πράγματα. Πονάμε όσο και η οικογένειά της. Θέλουμε να της προσφέρουμε ότι καλύτερο μπορούμε, ακόμα και αυτά που δεν μπορούμε…

Μα μόνο η σκέψη και οι προσευχές μας την φτάνουν και τη συντροφεύουν. Μόνο η αγάπη μας και η επιθυμία μας να είναι γρήγορα στο πόστο της πάλι μπορούν να χτυπήσουν την πόρτα της.

Ελπίζουμε, προσδοκούμε και προσευχόμαστε να την έχουμε γρήγορα κοντά μας. Όχι για μας. Για την οικογένειά της, για τους ασθενείς της που μόνο λόγια ευγνωμοσύνης έχουν να πουν γι αυτή… Για να αντηχήσουν πάλι τα γέλια μας στο νοσοκομείο όπως πρώτα… Για να υπάρχουν και πολλοί πολλοί άλλοι ασθενείς που θα δεχθούν τις φροντίδες της, τα παρηγορητικά της λόγια, το χαμόγελο και την αισιοδοξία της…

Ταξίδι στο εξωτερικό μέρος γου

Αφού διαβάσατε το ααα και βου μέρος έρχεται και το γου για να συμπληρωθεί η τριλογία.

Επειδή, ίσως, να άφησα να εννοηθεί ότι όλα στραβά τα βρήκα εις την αλλοδαπή, είπα με το γου μέρος να επανορθώσω.

Παρά το ψοφόκρυο, το ρατσισμό για τους καπνιστές και τον κακό μας τον καιρό, εντυπωσιάστηκα από πολλά πράγματα στο βορρά! Περπατούσες στο δρόμο και έλεγες να ανάψεις ένα τσιγάρο, με το που το έβαζες στο στόμα σου (το τσιγάρο καλέ, μα τι σκεφτήκατε τέλος πάντων;), τριάντα αναπτήρες αναμμένοι μπροστά σου! Όλοι με τον zippo στο χέρι κυκλοφορούν; Ή κάθονταν και παρακολουθούσαν πια γυναίκα θα βγάλει να καπνίσει;

Ποδήλατα, πολλά ποδήλατα και μάλιστα πολύ ωραία και φτηνά. Μπορείς να δανειστείς ποδήλατο από το ξενοδοχείο σου, μπορείς να δανειστείς ποδήλατο από το δημαρχείο ή άλλη υπηρεσία της πόλης σου. Αν τύχει δε και τρακάρεις με ποδήλατο, πάντα ο ποδηλάτης έχει δίκιο. Αν μπορούσα, θα έφερνα ένα ποδήλατο με το μεγάλο καλάθι μπροστά αλλά κωλυόμουν όσον αφορά τη μεταφορά! Να με δείτε να κυκλοφορώ με ποδήλατο τέτοιο στην Αθήνα, να γελάσει ο κάθε πικραμένος! Για να παρηγορηθώ, σκέφτηκα ότι πως θα έκανα ποδήλατο στις ανηφοριές της ζαφειρόπετρας στης γης το δακτυλίδι; Θα έφτανα στη δουλειά ψόφια. Έχουν ποδήλατα, αλλά οι πόλεις είναι εντελώς επίπεδες. Στη Δανία συγκεκριμμένα, το ψηλότερο βουνό έχει ύψος 147 μέτρα και έβαλαν έναν πύργο επάνω για να δείχνει ψηλότερο!

Μεταξύ Δανίας και Σουηδίας, έφτιαξαν μια γέφυρα που ενώνει τις δυο χώρες από τη θάλασσα (όχι ότι δεν είχε δρόμο αλλά δεν είχαν τι να κάνουν και έφτιαξαν και μια γέφυρα). Και έφτιαξαν και ένα τεχνητό νησί για να μην τη στηρίξουν εξ ολοκλήρου με κολώνες! Και το μήκος της γέφυρας είναι 4 χιλιόμετρα. Εμείς ούτε τα χίλια τόσα μέτρα που απέχει η Σαλαμίνα με τον Πειραιά δεν αποφασίζουμε να ενώσουμε. Στο δε τεχνητό νησί, δεν φύτεψαν τίποτα γιατί θέλουν να δουν τι θα φυτρώσει μόνο του από τα πουλιά που σταματούν και φτιάχνουν φωλιές εκεί! Σεβασμός στη φύση!

Και μια που μιλάω για σεβασμό, να δείτε σεβασμό στον άνθρωπο! Έβαλαν 18 ανεμογεννήτριες στη θάλασσα για να μην ενοχλούν με το θόρυβο που κάνουν τους ανθρώπους. Και με μόνο 18 ανεμογεννήτριες, παίρνουν τόση ηλεκτρική ενέργεια για να καλύψουν τις ανάγκες 450.000 νοικοκυριών. Αμ πως! Όχι σαν εμάς που αν τις βάζαμε στη θάλασσα κοντά στο Σούνιο, δε θα χρειαζόταν να πληρώνουμε το ρεύμα στους αλβανούς, τους σκοπιανούς και τους βούλγαρους! (δεν έκανα λάθος και έγραψα με μικρό το πρώτο γράμμα, είναι έκφραση ρατσισμού, δεν είμαι ρατσίστρια, αυτοί δεν είναι Έλληνες). Έχει και κοινωνικό μήνυμα το blog, οικονομία στο ρεύμα, κάνουμε εισαγωγή από αλβανία, σκόπια, βουλγαρία (μιλάω εγώ για οικονομία που ο μακαρίτης ο πατέρας μου με αποκαλούσε τρύπιο τρουβά!).

Οι Σκανδιναβοί, για να μην ξεχνιώμαστε, χρησιμοποιούν πολύ τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Τραίνα, μετρό, λεωφορεία… μόνο που αυτά έρχονται στην ώρα τους και οι συνθήκες μέσα είναι τελείως διαφορετικές από αυτό που βλέπουμε στον ηλεκτρικό το δικό μας με πάσης φύσεως κουλό, κουτσό και ανόητο να ζητιανεύει! Είναι λίγο πιο ακριβά έως πολύ, αλλά και αυτό που προσφέρουν είναι καλύτερο!

Αυτά είναι τα όσα με εντυπωσίασαν και μου άρεσαν.

Ας περάσουμε στις πραγματικές διαπιστώσεις που έκανα.

Χμμμμ, χρώμα, πολύ χρώμα. Σα να είσαι σε ντουλάπα νιόπαντρης στον τσιγγάνικο καταυλισμό της Αγίας Βαρβάρας. Και δεν εννοώ ότι τα φορούν. Τα σπίτια βάφουν έτσι, είτε είναι μεζονέτες έιτε είναι πολυκατοικίες (τώρα για τις πολυκατοικίες δε θα γράψω παρά μόνο αυτό: κύριοι αρχιτέκτονες που φτιάχνετε τόσο ωραίές πολυκατοικίες εδώ, δεν πάτε μια βολτα στα βόρεια της ηπείρου γιατί φαίνεται από το κρύο έπηξε το μυαλό τους και στέρεψαν από φαντασία!) Το τι κιτς χρωματισμούς είδα σε προσόψεις σπιτιών δε λέγεται! Ακόμα και οι πολυκατοικίες τους βαμένες έτσι, μπλε ελεκτρίκ, φούξια (!), κεραμιδοκόκκινο, μπορδοροδοκόκκινο, δεν κάνω πλάκα. Αν η Μιραράκαινα πήγαινε στη Σουηδία, μόνο τότε θα μαθαίναμε τους ακριβείς χρωματισμούς τους! Έχει βέβαια και αυτό τη λογική του εξήγηση. Να φαίνονται μέσα στην ομίχλη, βλέπουν τόσο χιόνι που χρειάζονται χρώμα ακόμα και στα σπίτια τους. Όχι ότι δεν τα φοράνε κιόλας! Σε ρούχα και παπούτσια! Να δεις μωβ-κίτρινη-καφέ-ροζ γόβα (στην ίδια γόβα), να πάθει εγκεφαλικό ο στυλίστας Ρούσσος!

Η ευγένεια είναι σχετική, μια καλή βιτρίνα στην εργάσιμη εβδομάδα. Την Παρασκευή το απόγευμα αλλάζουν όλα. Οι δρόμοι γεμίζουν, τα super markets κατακλύζονται από πελάτες που φεύγουν με κασόνια μπύρες και κρασιά. Δεν επιτρέπεται να πίνουν στη διάρκεια της εβδομάδας γιατί λέει τότε είναι αλκοολικοί (και το κράτος δηλαδή που το ξέρει ότι κάθε βράδυ αυτός πίνει δυο μπύρες ή δυο ποτήρια κρασί; -φαίνεται ο μεγάλος αδερφός ζει και βασιλεύει εκεί σα πάνω-), αλλά το Σαββατοκύριακο του δίνουν και καταλαβαίνει! Μετά τις δυο τη νύχτα, οι δρόμοι γεμίζουν από μεθυσμένους κάθε ηλικίας και δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα φρικιά από την Αγγλία που κατακλύζουν την Κρήτη και την Κέρκυρα τα καλοκαίρια! Το πρωί του Σαββάτου και της Κυριακής τους βλέπεις να κοιμούνται όπου βρίσκουν. Σαν τα αδέσποτα ένα πράμα. Γωνία που να μην την πιάνει η βροχή να είναι και δυο δυο θα τους βρει τους ψυχρούς ευγενικούς και σοβαρούς σουηδούς. Απορώ πως δεν πεθαίνουν από το κρύο!

Σε μπαρ είναι, σε εστιατόρια είναι, στον κινηματογράφο είναι, σε τακτά χρονικά διαστήματα βγαίνουν και κάνουν το τσιγαράκι τους. Όταν έχει διάλειμμα το έργο στον κινηματογράφο, τους βλέπεις όλους να βγαίνουν στο δρόμο για μπάφο. Όταν όμως τους επέβαλλαν το νόμο που απαγορεύει το κάπνισμα στους δημόσιους χώρους κανείς δε διαμαρτυρήθηκε. Σα ζώα στο μαντρί. Αν τους βγάλει ο τσοπάνης έξω έχει καλώς αλλιώς δεν πειράζει!

Μου άρεσε η άνεση που έχουν στον τρόπο που αντιμετωπίζουν την ομοφυλοφιλία. Δεν τους απασχολεί στο κρεββάτι του τι κάνει κάποιος. Αρκεί να είναι σωστός απέναντι στο κράτος, στην κοινωνία, στις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Βέβαια δεν είδα και κανένα σούργελο να κυκλοφορεί στους δρόμους όπως μερικοί δικοί μας στο κολωνάκι και στου Ψυρρή! Όπως όμως, σχολίασα και στο blog του προβατάκου, σημασία έχει να έχεις μια αξιοπρεπή εικόνα στον κόσμο και τον κόσμο θα έπρεπε να τον ενδιαφέρει το συνολικό εκτόπισμα του καθένα και όχι αν κοιμάται το βράδυ αγκαλιά με τη Νίτσα ή το Βαγγέλη! Γέλασα πολύ όταν είδα σε ένα ζαχαροπλαστείο διακοσμητικό για τούρτα γάμου με δυο νύφες ή δυο γαμπρούς σε πολύ έξυπνες στάσεις, (όχι σεξουαλικές, μα που πάει το μυαλό σας! Τσς τσς τσς!)

Το πιο ωραίο δε σας το είπα! Δουλεύουν για την εφορία. Το 50% του ετήσιου καθαρού εισοδήματος ενός μεσαία αμοιβόμενου εργαζόμενου το παίρνει η εφορία. Και αν είναι υψηλά αμοιβόμενος φτάνει η εφορία να του παίρνει μέχρι και 80% του ετησίου καθαρού εισοδήματός του! Γιαυτό δε σπουδάζουν, να δουλεύουν για την εφορία; Να βγάζεις 10.000 το μήνα και να πληρώσεις στο τέλος του χρόνου 60.000 ευρώ εφορία; Για να πάνε μερικοί ποδοσφαιριστές, τραγουδιάρες και παρουσιάστριες να δουλέψουν στη Σουηδία! Πλάκα θα είχε, θα επέστρεφαν όλοι με περούκες! Έτσι όλοι προτιμούν να κάνουν ότι δουλειά να είναι, άσχετα με το αν έχουν πτυχία ή όχι και να πληρώνουν το λιγότερο δυνατό στο κράτος. Βέβαια, έχουν κράτος πρόνοιας. Επειδή εκεί τα παιδιά μόλις φύγουν από το σπίτι δηλαδή στα 18, ξεχνούν ότι έχουν την οποιαδήποτε υποχρέωση στους γονείς και τους βάζουν στα γηροκομεία. Αν πάλι τα γεροντάκια δεν θέλουν, έρχεται άτομο σταλμένο από την πρόνοια καθημερινά, τους βοηθά στα ψώνια, στις δουλειές του σπιτιού, στο μαγείρεμα ή ότι άλλο έχουν ανάγκη. Και τα «βλαστάρια τους» τους βλέπουν μια φορά το μήνα και αν. Άντε να πεις σε Έλληνα να πάει στο γηροκομείο!

Λυπάμαι που το μέρος γου του ταξιδιού μου δεν είναι το ίδιο αστείο με τα προηγούμενα μέρη, αλλά πριν από λίγες ώρες έμαθα ότι σκοτώθηκαν τρεις συνάδελφοι του Στρατού Ξηράς σε πτώση στρατιωτικού ελικοπτέρου στο Λαγκαδά Θεσσαλονίκης. Εσείς προφανώς δεν το ξέρετε γιατί δεν έχουμε ειδήσεις σήμερα λόγω απεργίας πάλι! Τι να πεις; Βαριούνται οι εργατοπατέρες και λένε δεν κάνουμε μια απεργία πάλι; Άσε αυτονών θα τα ψάλω άλλη φορά.

Τα θερμά συλλυπητήριά μου στις οικογένειες τους.

Φιλιά και θα τα πούμε σύντομα.

Ενημερώθηκα από τις ειδήσεις που έχει το χωνευτήρι – να σαι καλά Μάνο, αλλιώς δε θα μαθαίναμε τι γίνεται στον κόσμο!

Ταξίδι στο εξωτερικό μέρος βου

Το μέρος αααα από το ταξίδι, θα το βρείτε στο xoneftiri.blogspot.com, είναι το άλλο blog στο οποίο κάνω αναρτήσεις και είπα να μου κάνω διαφήμιση γιατί όποιος δεν παινεύει το σπίτι του πέφτει και τον πλακώνει. Διαβάστε πρώτα αυτό, αλλά μην κολήσετε γιατί ο δημιουργός του blog έχει βάλει της Παναγιάς τα μάτια και όποιος μπει κολάει, εεεε προσοχή όχι στις σειρήνες. Εσείς πιστοί στη γνωστή γκρινιάροπαραπονιάρα και με χιούμορ φίλη σας.

Άντε δέστε το και μετά εδώ το μέρος βου!

Ακόμα καλέ; Δε νομίζω να παίζεται με τα παιχνίδια που έβαλε ο Μάνος εκεί;;;;

Τι; Χαζεύετε τη νάσα; Όχι καλέ! Πίσω γρήγορα στις σκέψεις (κακούργε Μάνο, με έκαψες με τις ικανότητές σου!)

Γυρίσατε; Πάλι καλά. Λιγότεροι μου φαίνεστε αλλά το προσπερνώ! Και συνεχίζω ακάθεκτη (πρέπει να πείσω τον Μάνο να κόψει κάτι γιατί χάνω κόσμο και φίλους γ…….. το!)

Και εγκαθίσταμαι στο ξενοδοχείο. Τεσσάρων αστέρων παρακαλώ. 180 ευρώ τη βραδιά! Και τι ξενοδοχείο! Επειδή η αγωγή μου δεν επιτρέπει να χρησιμοποιώ κακές λέξεις, θα το αποκαλέσω μάπα επιεικώς.

Τα παράθυρα δεν άνοιγαν παρά μόνο 15 εκατοστά, βλέπετε έχουν υψηλό ποσοστό αυτοκτονιών και το έκαναν αυτό γιατί πολλοί αυτόχειρες προτιμούσαν να αυτοκτονούν από δωμάτια ξενοδοχείων πέφτοντας από τα παράθυρα! Κοίτα βίτσιο! Για να μη λερώσουν τη γειτονιά τους προφανώς. Τι να πώ!

Η θερμοκρασία μέσα στο δωμάτιο αυστηρά στους 23 βαθμούς. Και εγώ που έφυγα από τους 17 στο ύπαιθρο και είχα πάρει τα σατέν και τις δαντέλες μου για ύπνο, τα είδα όλα! Είπα το δεσπότη Παναγιώτη από το κρύο. Αυτοί οι κρυώκολοι σουηδοί θεωρούσαν ότι το 23 εντός των τοιχών (δεν έκανα λάθος, εννοώ μέσα στους τέσσερις τοίχους του δωματίου), είναι ιδανική θερμοκρασία. Πιθανόν, αν είσαι πιγκουίνος!

Μην το ξεχάσω! Το κάπνισμα απαγορεύεται αυστηρά ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΕΙΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ. Για ένα τσιγαράκι, έπρεπε να βγαίνεις στους δυο βαθμούς υπό βροχή! Για ένα μπάφο έγινα παγωκολόνα! Φυσικά δεν είχαν έξω καρέκλες. Όρθιοι το απολαμβάναμε το τσιγαράκι μας. Και το εννοώ, αν καθόσουν στο παγκάκι, έβρεχε και γινόσουν και εσύ και το σιγαρέτο σου παπάρα. Μια βροχή ψιλή, επίμονη, εκνευριστική που συνοδευόταν από δυνατό αέρα! Μαύρα τα μαντάτα για τους θεριακλήδες Έλληνες στη χώρα του εφαρμοσμένου σοσιαλισμού.

Κατεβαίνω στο λόμπυ του ξενοδοχείου για να μπω στο ίντερνετ. Δυο υπολογιστές, μια καρέκλα. Ο έτερος καθόταν όρθιος και αν είναι και ψηλός όπως εγώ έσκυβε και τουρλωνόταν άντε να μην πω σα να τι να περίμενε! Καρέκλες λίγες και πιασμένες. Ήθελες να περιμένεις κάποιον, περίμενες όρθιος! Ναι ρε παιδιά, αλήθεια λέω!

Δεν πτοήθηκα! Εγώ πείναγα. Έπρεπε να βρω κάτι να φάω. Ως σωστή παχουλοκομψή, μυρίστικα ότι έχει σαλάτες στο mini – μα πάρα πάρα πολύ mini- supermarket (σαν την ντουλάπα που βάζω τα παπούτσια μου ένα πράγμα). Βλέπω την τιμή και βγάζω το καθρεφτάκι να δω αν στράβωσε το στόμα μου από το εγκεφαλικό. Βάλτε δυο πακέτα τσιγάρα το ένα πάνω στο άλλο, σκεφτήτε ότι αυτό είναι ένα πλαστικό διάφανο ταπεράκι και μέσα έχει κάτι πράσινο και μερικές – το πολύ 7 γαρίδες νούμερο -4 τόσο μικρές με το συμπάθιο). Τιμή πάνω στο τάπερ 142 σουηδικές κορώνες, η επίσημη ισοτιμία είναι 1 ευρώ = 10 σουηδικές κορώνες, οπότε… Μπράβο, ακριβώς 14,2 ευρώ (έχω και γερούς στα μαθηματικά αναγνώστες- λίγο γλύψιμο ποτέ δεν έβλαψε). Σιγά να μην το αγόρασα. Πείνα πείνα, αλλά δεν είμαι και αμερικανάκι να με πιάσουν κώτσο οι ξεπλυμένοι οι σουηδοί!

Φόρεσα την πατατούκα μου (25 ευρώ από τον κινέζο και με έχει βγάλει ασπροπρόσωπη παντού) και βγήκα στο δρόμο. Άρχιζε να πέφτει το βράδυ, ήμουν και κουρασμένη, βλέπω ένα McDonald’s, ορμάω μέσα. Άδειο το μαγαζί, παίρνω το γνωστό πλαστικοποιημένο φαγητό που με την πείνα που είχα μου φάνηκε και ωραίο και στυλώθηκα! Σα να συνήρθα.

Δεν πάω και μια ψιλοβολτούλα στο κρύο, να κάνω και ένα τσιγάρο μετά το φαγητό, σκέφτηκα. Σκέψις ορθή, γιατί δυο δρόμους πιο κει τι είδα! Αθάνατη Ελλάδα! Να είναι καλά οι μετανάστες που φροντίζουν να τρώμε στην αλλοδαπή. Ένα ελληνικό μαγαζί. Φαστφουντάδικο με καφετέρια και σουβλατζίδικο θα το έλεγες αλλά είχε νες καφέ και έφτιαχνε φραπέ! Ω ναι ήπια φραπεδάκι! Τακτική θαμών έγινα αυτές τις τέσσερις μέρες, αφού έμπαινα το πρωί μέσα και ο βούλγαρος που δούλευε και μίλαγε άψογα ελληνικά, μου έφερνε τον καφέ μου χωρίς να πάρει παραγγελία. Και φυσικά είχα μια γωνιά να συντηρήσω τα με κόπο μασήματος αποκτηθέντα κιλάκια μου. Τουλάχιστον δεν πείνασα, γιατί όλα τα άλλα τα έπαθα, και βράχηκα, και κρύωσα και με έκλεψαν -εν γνώσει μου ένας γάλλος που πούλαγε καραμελωμένα αμύγδαλα στην Κοπεγχάγη, αλλά μου είχε σπάσει τη μύτη η καμένη ζάχαρη και του έδωσα 40 σουηδικές κορώνες για κάτι που άξιζε 13 δανέζικες, 1 ευρώ=7 δανέζικες-, και ξεπαραδιάστικα γιατί η καταναλωτική μανία μου δεν καταλαβαίνει από κρύο…

` Μα καλά, θα μου πείτε –και δικαίως- όλα στραβά είναι στην αλλοδαπή; Όχι βέβαια, αλλά τα καλά θα σας τα γράψω αύριο για να σας κρατώ σε αγωνία (τρομάρα μου), για να σας έχω στην τσίτα να με διαβάζετε (και είχατε μια σκασίλα αν δεν τα έγραφα!)

Αύριο, λοιπόν, ταξίδι στο εξωτερικό μέρος γου. Εδώ. Στο χονευτήρι θα δω τι θα βάλω αν και με το όσα κάνει ο Μάνος εκεί σιγά μη διαβάζει κανείς τις γκρίνιες μου. (άντε πάλι, την έκανα τη διαφήμισή μου, Μάνο θέλω ποσοστά από τα κέρδη!).

Μέχρι τότε μουουουτς στα μούτρα σας και να είστε φρόνιμοι, μη με άπατάτε με άλλα blog!

Ταξίδι στο εξωτερικό μέρος ααα

Μην ακούσω κανένα να παραπονιέται για το αεροδρόμιο και τα καταστήματα αφορολογήτων σ’ αυτό, θα τον σκίσω.

Μόλις γύρισα από ένα επαγγελματικό ταξίδι στη Σουηδία και σταματήσαμε στο αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης για τέσσερις ώρες. Δε θες να κατουρήσεις; Δε θες να πιεις έναν καφέ; Να φας ένα σάντουιτς; Θες!

Τέσσερις ώρες είναι αυτές, και να κάθεσε στην πιο αναπαυτική πολυθρόνα, θες να περπατήσεις. Να κάνεις μια βόλτα. Στο δίωρο επάνω τέλειωσα και το βιβλίο που είχα πάρει μαζί μου και επειδή έφυγα από την Ελλάδα στις τέσσερις τα ξημερώματα ήταν κλειστά τα βιβλιοπωλεία και λάλισα στην αλλοδαπή.

Σηκώθηκα και εγώ να πάω μια βόλτα στα αφορολόγητα. Στα αρώματα τιμές Hondos και μάλιστα χωρίς τις εκπτώσεις. Στα ρούχα –μάρκες γνωστές μόνο στη σκανδιναβία- τιμές κολωνακίου. Το αστείο είναι ότι πήγα να δω κάτι μικρά μαγνητάκια για το ψυγείο, κάτω από 8 ευρώ τίποτα! Και μη νομίσετε ότι ήταν και τίποτα της προκοπής, όχι. Κάτι σαχλαμαρίτσες ήταν μεγέθους αλογόμυγας. Άντε για να μη με πείτε υπερβολική σα σοκολατάκι! 8 ευρώ για το τίποτα!

Αφού δεν επρόκειτο να ψωνίσω, λέω ας φάω κάτι να στυλωθώ. Βρίσκω ένα καφέ που είχε και σάντουιτς και παραγγέλνω ένα καφέ. Ο Θεός να τον κάνει καφέ! Ένα νερόπλυμα και το πλήρωσα 6 ευρώ, ήθελα τρομάρα μου και κρέμα! Σε σκόνη ένα φακελάκι μου δώσανε. Ναι ναι ένα φακελάκι και με ζάχαρι σε βάζο για να βάλω μόνη μου χωρίς κουταλάκι αλλά με το περιβόητο τσουτσούνι που δεν μπορείς να υπολογίσεις πόσο βάζεις! Και ας πάρω λέω και ένα σαντουιτσάκι, 17 ευρώ. Δεν το ζύμωσαν μπροστά μου μοναχές και να βάλουν μέσα βότανα μυστικά, είχε μια υποψία μαγιονέζας, δυο διάφανες φέτες καπνιστή γαλοπούλα και το πλήρωσα 17 ευρώ.

Όταν κάθισα στη θέση στο αεροπλάνο κατάλαβα γιατί η διπλανή μου άνοιξε ένα ταπεράκι και έβγαλε ένα κανονικό σάντουιτς με το τυράκι του, το ζαμπόν του, το μαρουλάκι του και τη μαγιονέζα του! Ζήλεψα φίλοι μου, ζήλεψα πραγματικά. Και πείναγα γιατί δε θυμάμαι αν σας είπα ότι το μέγεθος του σάντουιτς που πρέπει να το έφτιαξε η ίδια η βασίλισσα Μαργαρίτα της Δανίας –αλλιώς δεν εξηγείται η εξωφρενική τιμή του- ήταν όσο μια φέτα του τοστ χωρίς την κόρα διπλωμένο στη μέση τρίγωνο! Άντε τώρα να με χορτάσει εμένα την παχουλοκομψή αυτό! Εγώ θέλω έξι τέτοια για να πω ότι τσίμπισα!

Περίμενα εναγωνίως να έλθει το φαγητό που μοιράζουν στο αεροπλάνο. Και ξέρετε τι μας έφερε η KLM; Ένα μπισκότο με σοκολάτα και ένα χυμό 125 ml!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Κατέβηκα στον προορισμό μου και μόλις εγκαταστάθηκα στο ξενοδοχείο έψαξα να βρω φαγάδικο.

Σας φιλώ σταυρωτά και τα ξαναλέμε!

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Πίσω στα πάτρια εδάφη.

Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

Ενημερώθηκα για τα ευχάριστα νέα της μικρής Λυδίας και ακάθεκτη συνεχίζω να εκφράζω τις σκέψεις μου από τον ιστότοπό μου.

Σήμερα γύρω στις δώδεκα ο γιός μου παίρνει βαθμούς και έτσι θα μοιραστώ τις εμπειρίες μου από το ταξίδι και τα συμπεράσματά μου το απόγευμα που θα χαλαρώσω.

Εύχομαι να είστε όλοι καλά.

Ματσ μουτσ και περισσότερα σε λίγες ώρες(να έχετε ηρεμιστικά μαζί σας, τίγκα στο παράπονο και τη γκρίνια γύρισα- τι νόμιζατε με ένα ταξίδι θα άλλαζα;)

ΤΙ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΙΗΣΟΥΣ

Τρία επιχειρήματα ότι ο Ιησούς ήταν Ιρλανδός. Δεν παντρεύτηκε ποτέ! Δεν είχε ποτέ μια σταθερή δουλειά! Η τελευταία του επιθυμία ήταν ένα ποτό! Τρία επιχειρήματα ότι ο Ιησούς ήταν Πορτορικάνος. Το πρώτο του όνομα ήταν Ιησούς! Πάντα είχε προβλήματα με το νόμο! Η μητέρα του δεν ήξερε ποιος ήταν ο πατέρας του! Τρία επιχειρήματα ότι ο Ιησούς ήταν Ιταλός. Όταν μιλούσε, πάντα χειρονομούσε! Έπινε πάντα κρασί σε κάθε του γεύμα! Εργαζόταν σε οικοδομές! Τρία επιχειρήματα ότι ο Ιησούς ήταν μαύρος. Όλους τους ανθρώπους τους φώναζε αδερφούς του! Δεν είχε σταθερή διεύθυνση! Κανείς δεν θα τον προσλάμβανε στην δουλειά του! Τρία επιχειρήματα ότι ο Ιησούς ήταν από την Καλιφόρνια. Δεν έκοβε ποτέ τα μαλλιά του! Περπατούσε πάντα ξυπόλητος! Δημιούργησε μια νέα Θρησκεία! Και τέλος… η απόδειξη ότι ο Ιησούς ήταν Έλληνας. Εργαζόταν στη δουλειά του πατέρα του! Έφυγε απ’ το σπίτι του στην ηλικία των τριάντα τριών ετών. Ήταν σίγουρος ότι η μητέρα του ήταν παρθένα και η μητέρα του ήταν σίγουρη ότι ο Ιησούς, ήταν Θεός!!!

ΤΙ ΝΟΥΜΕΡΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΙ ΒΙ!

Τι νούμερα κυκλοφορούν στον κόσμο!

Έβλεπα χθες βράδυ την εκπομπή του Λαζόπουλου και διαπίστωσα για άλλη μια φορά το επίπεδο της ελληνικής τηλεόρασης. Επίπεδο είπα; Δάπεδο καλύτερα!

Από πού να ξεκινήσω; Ας πάω ηλικιακά. Ο Γαλάτης τι δουλειά έχει να τρέχει από κανάλι σε κανάλι σ’ αυτήν την ηλικία και να ξεφτιλίζεται έτσι; Υπήρξε ένας μεγάλος σχεδιαστής, αναμφισβήτητα. Όμως η εποχή που μεσορανούσε πέρασε, τώρα τι θέλει; Σχεδιάζει τουαλέτες; Και αν ναι για ποιον; Οι πελάτισσές του πρέπει από πολλού να έχουν συναντήσει το δημιουργό τους. Δε λυπάται τη φήμη, το όνομα και όλους αυτούς (όσους απόμειναν) που ήταν φίλοι του και με καμάρι έλεγαν ότι τον γνώριζαν και ήταν φίλοι του; Τώρα βγαίνει κανείς να πει ότι τον ξέρει; Χαζός είναι ο άνθρωπος; Γνωρίζει τι λέει ο λαός, «δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι»! νομίζετε ότι είναι πολλοί που θέλουν να γίνουν ρεζίλι;

Καλά, ας μην το δένουμε και κορδόνι αυτό, ότι δηλαδή δεν θέλουν να γίνονται ρεζίλι. Γιατί δεν τράβηξε κανείς από το αυτί τη Βροχοπούλου να βγει στα κανάλια. Άλλο νούμερο αυτή! Λες και όλη η χώρα νοιάζεται για τον γεροντοέρωτά της με τον αλβανό. Κρίμα το παληκάρι δηλαδή. Τα ήθελε όμως, και αυτός και τα έπαθε. Αφού την ήξερε, γιατί την παντρεύτηκε; Για τον ίδιο λόγο που πήρε και το φωτομοντέλο τον Κούγια (πρέπει να είμαι η μοναδική ελληνίδα που είναι με το μέρος του Κούγια σ’ αυτην την περίπτωση, αλλά δεν είναι του παρόντος), θα μου απαντήσεις. Πρωινό, βραδινό, απογευματινό πρόγραμμα, να σου και η ξεφτίλα της γυναίκας. Η απόλυτη επιτομή της κατινιάς! Και μετά παρεξηγιόμαστε όταν μας λένε κατίνες! Με κάτι τέτοιες και λίγα μας λένε. Η γυναίκα χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης. Κρίμα τα λεφτά και τον καημένο το γιό της.

Υπάρχουν όμως νούμερα που τα κανάλια τα δημιούργησαν. Και γίνομαι πιο συγκεκριμένη. Μπεζεντάκου, Βέρα Λάμπρου, Πόπη Μαλιωτάκη και ούτε μπορώ να θυμηθώ από τα νεύρα άλλες ατάλαντες, άφωνες και ανόητες γυναίκες. Ποιος θα τις ήξερε αν δεν τις βγάζανε καθημερινά στα κανάλια; Και για να είμαι ειλικρινής, ποιος ο λόγος να βγαίνουν αυτές στα κανάλια; Τι προσφέρουν; Στον πολιτισμό; Στη μουσική; Στο βιοτικό επίπεδο; Που στο καλό και εγώ δεν το καταλαβαίνω πέραν του ότι επιβεβαιώνεται η ανοησία των γυναικών; Όχι ότι και οι άνδρες είναι καλύτεροι! Βλέπε εθνικό σταρ, εκείνο το νούμερο που υποτίθεται ότι είναι μάνατζερ καλλιτεχνών και βγαίνει με το σκυλί, τα στρας και τις γούνες, (δυο νούμερα είναι αυτά, μην μπερδευτείτε).

Και καλά αυτές και αυτοί που χαρακτηρίζονται από το αρνητικό πρόσιμο του iq τους. Η μέση ελληνίδα που διαμένει στην Αθήνα ή την επαρχία και τηλεφωνεί στην κάθε κυράτσα της τηλεόρασης για να πει τον «πόνο» της και να ακούσει τα εξ αμάξης από την μετρ του savoir vivre κυρία Σακάκου; (φαίνεται της κυρίας Σακάκου, δεν της είπε κανείς ότι δεν προσβάλουμε τους καλεσμένους μας έστω και τηλεφωνικά!). Τι κερδίζουν όλες αυτές και αυτοί που τηλεφωνούν για να πουν τα προβλήματά τους; Θα μου πεις, θέλουν να τα βγάλουν από μέσα τους. Γειτόνισσες δεν έχουν; Φίλες; Ας επισκεφθούν ένα ψυχολόγο και ας τα πουν αν φοβούνται μη γίνουν βούκινο στην πόλη ή το χωριό τους. Άσε που οι χαζοβιόλες νομίζουν ότι δεν τις καταλαβαίνουν οι χωριανές τους όταν βγαίνουν στην τηλεόραση και λένε άλλο όνομα από το δικό τους! Δε γίνονται ρεζίλι μόνο στον τόπο τους αλλά πανελλαδικώς. Φαίνεται το προτιμούν!

Νούμερα, πολλά νούμερα και αρχίζω να νομίζω ότι εγώ είμαι η περίεργη, η γκρινιάρα, η ανικανοποίητη απ’ αυτά που βλέπω. Αλλά έλα που στη δουλειά, σε παρέα, ακόμα και στο κομμωτήριο, ακούω τα ίδια που γράφω εδώ. Και προφανώς δεν εκφράζω μόνο τη δική μου άποψη εδώ, αλλά και πολλών άλλων που δε σκέφτηκαν ή δεν ήθελαν να την εκφράσουν δημοσίως οι ίδιοι.

Αυτά για την ώρα. Περισσότερη γκρίνια από εβδομάδα που θα γυρίσω από το εξωτερικό (επαγγελματικοί λόγοι).

Μέχρι τότε, φιλούθια και Λυδιάκι δύναμη, κάθε μέρα που περνάει σε φέρνει πιο κοντά στην ίαση. Ναυτίλε, δύναμη και περιμένω να αναρτήσεις νέα από το κοριτσάκι μας. Το κοριτσάκι όλων των bloggers!

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Πιστή στο λόγο που έδωσα στους άρρενες φίλους του ιστοτόπου μου, αναρτώ σήμερα ένα άρθρο σχετικά με το τι τραβάνε οι άντρες από εμάς τις γυναίκες.

Και δεν είναι λίγα αυτά που τραβάτε φίλοι μου από εμάς. Είστε τρυφεροί; Χμμ, σαν ψιλογκέι μου φαίνεστε. Δεν είστε τρυφεροί; Αγριάνθρωποι, ψυχροί και σκληροί. Είστε ευαίσθητοι; Και αυτό μας κάνει να σας κοιτάμε με μισό μάτι. Δεν είστε ευαίσθητοι; Όλο το ζωικό βασίλειο και λίγο σας πέφτει. Δε μας βρίσκετε πουθενά.

Μας κάνετε κοπλιμέντα; Κάποια βρωμοδουλειά έχετε κάνει. Δε μας κάνετε κοπλιμέντα; Είστε αδιάφοροι και άγαρμποι. Μας κάνετε δώρα; Κοιτιώμαστε στον καθρέφτη να δούμε μέχρι που φτάνει το κέρατο. Δε μας κάνετε δώρα; Βλέπε στην προηγούμενη παράγραφο.

Θυμάστε γενέθλια, γιορτές, επετείους; Σιγά μην πούμε κανένα καλό λόγο. Εμείς σας τα θυμίσαμε με έμμεσο τρόπο. Μας κάνετε έκπληξη; Έλα βρε παιδί μου τι παιδιάστικα πράγματα είναι αυτά. Δε μας κάνετε εκπλήξεις; Δεν κάνετε τίποτα για να κρατάτε ζωντανό το ενδιαφέρον μας.

Πονεμένη ιστορία! Θέλουμε να είναι πετυχημένος αλλά όχι μεγάλος στην ηλικία. Θέλουμε να έχουμε ένα νέο άντρα δίπλα μας αλλά όχι αδημιούργητο. Να είναι εμφανίσιμος αλλά να μην αρέσει στις άλλες. Να είμαστε πιο εμφανίσιμες απ’ αυτόν, αλλά να μη μας κοροϊδεύουν οι φίλες μας.

Να είναι σαν τον μπαμπά μας αλλά να μην φέρεται σαν αυτόν. Να μας ζηλεύει αλλά να μη μας καταπιέζει. Να μας φροντίζει αλλά να μη μας πνίγει. Να μας αγαπά αλλά να μη μας εγλωβίζει. Πιάσ’ το αυγό και κούρεφτο!

Και το τι σας κάνουμε; Καλύτερα να μην το γράψω αλλά το υποσχέθηκα. Πως σας κοροϊδεύουμε ούτε το παίρνετε χαμπάρι. Ξυπνάμε μισή ώρα νωρίτερα από εσάς, βγάζουμε το μακιγιάζ που έχει γίνει φαγιάνς στο πρόσωπό μας, πλενόμαστε, βαφόμαστε επιμελώς άβαφτες για να μη νομίσετε ότι κοιμηθήκατε με την Ταϋγέτη, βουρτσίζουμε τα δόντια μας και όλοι νομίζετε ότι ξυπνάμε με δροσερή αναπνοή. Λες και δεν τρώγαμε μαζί χθες βράδυ τα σκορδόψωμα! Ξαπλώνουμε στο κρεβάτι με τη μια τιράντα να πέφτει στο πλάι και κάνουμε ήχους να νομίζετε ότι τώρα ξυπνάμε μαζί με σας! Και αν δεν πιάσει αυτό, χωνόμαστε στην αγκαλιά σας να νομίσετε ότι είμαστε γατούλες.

Τι γατούλες, δηλαδή, τίγρεις είμαστε. Κάνατε μια κουτσουκέλα και την ανακαλύψαμε; Τη βάψατε! Αν υποτίθεται ότι σας συγχωρούμε, με την πρώτη ευκαιρία σας πετάμε υπονοούμενα –όχι φάτσα φόρα γιατί δεν είμαστε κατίνες- κρατάμε μούτρα, γινόμαστε θύματα. Ούτε ο Μέγκελε δεν έχει τις τύψεις που σας γεμίζουμε εμείς επειδή κοιτάξατε τη σερβιτόρα περισσότερο απ’ όσο έπρεπε. Αν δε σας συγχωρέσουμε ετοιμαστείτε να δικαιολογείστε σε όποιο φίλο, συγγενή ή γνωστό σας μας έχετε συστήσει. Και να αποδείξετε ότι δεν έχετε σκουληκάκι στο παντελόνι σας. Το κρυφό χαρτί μας. Ψου ψου ψου, γι’ αυτό καλή μου, τι να κάνω; Και υπομονή και το μαλάκα; Δεν αξίζει η μπάμια του τόσες θυσίες. Αυτό αρκεί, δε χρειάζεται τίποτα παραπάνω να πούμε. Και δεν πα-να-είχατε ανακόντα στο παντελόνι. Και ξαφνικά σας κοιτούν οι φίλες μας και χαμογελούν. Δε σας γουστάρουν, σας λυπούνται, μη βαυκαλίζεστε!

Δε θέλετε να έρθετε μαζί μας στο θέατρο με ένα φιλικό ζευγάρι. Δε θα σας πιέσουμε ποτέ ευθέως. Θα κάνουμε ότι δε μας νοιάζει. Θα πετάξουμε ένα αντρικό όνομα κατά λάθος, θα κάνουμε ότι λυπόμαστε αλλά όχι και πάρα πολύ, σας αφήνουμε το υπονοούμενο ότι θα πάρουμε κάποιον άλλο μαζί μας και εσείς τσιμπάτε. Και τελικά έρχεστε και εμείς δείχνουμε να ψιλοδυσανασχετούμε έτσι για να σας τσιγαρίζουμε.

Κάνετε τη θυσία να μας συνοδεύσετε στα ψώνια! Χα! Ήρωες! Μετά από δυο ώρες, τριάντα καταστήματα, εξήντα φορέματα στο ίδιο στυλ, καμιά σακούλα που να δηλώνει αγορά, είστε σε θέση να ξεχωρίζεται το εκρού από το μπεζ. Γνώση απαραίτητη! Και με μια φοβερή ικανότητα να εφαρμόσετε το νόμο «Ηρώδη» σε ότι φοράει σουτιέν!

Έχετε φίλους καλεσμένους στο σπίτι για να δείτε το θρύλο. Την ώρα που θα εκτελέσει κόρνερ ο Τζώρτζεβιτς, τότε θα περάσει από μπροστά σας και όταν θα φωνάξετε, θα σταματήσει ακριβώς μπροστά στην τηλεόραση να δει τι παρακολουθείτε! Και πάει η φάση που καταλήγει σε γκολ, δοκάρι, άουτ.

Πάμε να επισκεφθούμε τους δικούς σας, τότε θα μας πιάσουν οι πονοκέφαλοι, οι πόνοι της περιόδου, κράμπες, στομαχικές διαταρραχές. Πάμε να επισκεφθούμε τους δικούς μας, δεν καταλαβαίνουμε χριστό! Και με σπασμένο πόδι τριγυρνάμε παντού, στο σπίτι, στις θείες, στις γειτόνισσες ακόμα και στη συμμαθήτρια που είχαμε στο νηπιαγωγείο και έκτοτε καμία επαφή. Και μην τολμήσετε να διαμαρτυρηθείτε! Γιατί στο δικό σου χωριό δεν ήρθα; Και με τη γιαγιά σου μίλησα, και στην αδερφή σου πήγα, και στην εκκλησία ήρθα, τι άλλο θες; Να μη δω τους δικούς μου; Και άντε εσύ μίλα μετά.

Γυρνάς κουρασμένος σπίτι. Θες να φας να ξαπλώσεις και να ακούσεις μια γλυκιά κουβέντα. Αμ δε! Καλά πατάς στο σφουγγαρισμένο πάτωμα; Δε σέβεσαι τον κόπο μου! Ρωτάς δειλά τι φαγητό έχει, μα τι δυνάστης! Μόνο την πάρτη σου έχεις στο μυαλό σου. Πας για ύπνο για να ηρεμήσουν τα πνεύματα, εν τω μεταξύ έχουμε στρώσει τραπέζι, που μας έχετε για δουλάρες μόνο. Και ο κόπος μας πάει χαμένος, εμ βέβαια, ποιος έχασε την ευγένεια να τη βρείτε εσείς; Καπάκι και ένα ζώο για κερασάκι στην τούρτα, αυτό ποικίλει, βόδι, γαϊδούρι, γουρούνι, πάντως οικόσιτο!

Και το βράδυ… χμμμ το βράδυ. Έχετε όρεξη για αγαπούλες. Αστραπιαία περνάει από τα μάτια μας η συμπεριφορά σας όλη τη μέρα και ανάλογα ανταμοίβεστε. Συνήθως έχουμε «πονοκέφαλο», άλλες φορές πάλι, όχι. Εξαρτάται αν είσασταν «καλός» όλη την ημέρα ή όχι. Ή αν θέλουμε κάτι να ζητήσουμε. Αν είναι φτηνό δε θα σας κάτσουμε. Αν είναι ακριβό θα σας κάτσουμε. Αν είναι πολύ πολύ ακριβό, ποιος στη χάρη σας! Η Τσιτσιολίνα στο κρεββάτι σας!

Εεεεε, μην περιμένετε να ανοίξω και όλα μας τα χαρτιά, αφήστε και κάτι να έχει σασπένς η ζωή σας.

Αυτά για την ώρα, φοβάμαι μην έχει και διακοπή (πάλι) και σας ασπάζομαι σταυρωτά. Μούτς!

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ, ΑΛΛΑ ... ΔΙΑΚΟΠΗ ΡΕΥΜΑΤΟΣ

ΔΕΗ = ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ

Έχει την εντύπωση κανείς ότι ζούμε σε δημοκρατική χώρα;

Όχι βέβαια! Και αν νομίζετε ότι μας καταπιέζουν οι τριακόσιοι της βουλής, πλανάστε πλάνην οικτρά! Είμαστε στη διάθεση του προέδρου της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ.

Αυτός αποφασίζει αν θα φάμε και τι θα φάμε. Αυτός αποφασίζει αν θα φορέσουμε καθαρά και σιδερωμένα ρούχα. Αυτός αποφασίζει αν θα πάμε στις εργασίες μας με χτενισμένα και στεγνά μαλλιά.

Και ποιος είναι αυτός που θα αποφασίσει αν θα φάω απ’ έξω ή θα τηγανίσω δυο αυγά. Εγώ μπορεί να μην έχω λεφτά να παραγγείλω φαγητό απ’ έξω και να έχω υπολογίσει ότι για να βγάλω αξιοπρεπώς το μήνα θα πρέπει να τρώω ότι έχω σπίτι μου, δυο αυγά, φακές, μια γρήγορη μακαρονάδα. Και γυρνάω κατάκοπη σπίτι μου, ανεβαίνω στον όγδοο όροφο με τα πόδια γιατί χωρίς ρεύμα δεν έχει ανελκυστήρα και φυσικά δεν έχει φως στις σκάλες και ανεβαίνω στον όγδοο ψιλαφητά, και πεινάω. Η ώρα είναι οκτώ, λείπω από το πρωί από το σπίτι μου και όταν γυρνάω σαν κάθε φυσιολογικός άνθρωπος θέλω να κάνω ένα μπάνιο και να φάω και να κοιμηθώ. Το μπάνιο αναβάλεται γιατί η θερμοκρασία του περιβάλλοντος δεν επιτρέπει μπάνιο με κρύο νερό, το φαγητό αδύνατο χωρίς ρεύμα και που ύπνος με τα κεριά αναμμένα!

Και καλά, η περιφέρειά μου επιτρέπει το να μη φάω ένα βράδυ γιατί εγώ είμαι επιεικώς παχουλοκομψή. Και ευτυχώς υγιής. Για φαντάσου όμως τη γιαγιά στον τέταρτο που ο παπούς που έζησε μαζί του πενήντα πέντε χρόνια, για να ζήσει χρειάζεται οξυγόνο το οποίο του παρέχεται από μηχάνημα που λειτουργεί με ρεύμα. Αυτή η γυναίκα τι κάνει που βλέπει το σύντροφο της ζωής της να αγωνίζεται να αναπνεύσει; Τι να πεί η κυρία της απέναντι πολυκατοικίας που στα σαράντα της απέκτησε ένα κοριτσάκι με εξωσωματική και που στα δυο του χρόνια παρουσίασε άσθμα και σε συνδιασμό με τις ιώσεις που είναι σε έξαρση το χειμώνα, πρέπει στο δωμάτιο που κοιμάται το παιδί να έχει υγραντήρα που φυσικά λειτουργεί με ρεύμα και ένα μεγάλο σώμα καλοριφέρ ηλεκτρικό για να διατηρεί τη θερμοκρασία υψηλή ώστε να μη δυσφορεί από το κρύο το μικρό της;

Πρέπει όλοι όσοι είχαμε την «ατυχία» να γεννηθούμε σε μια εποχή που ο πολιτισμός μας επέτρεπε πολυτέλειες όπως ζεστό νερό, φως, ηλεκτρική κουζίνα και άλλα εξωφρενικά πράγματα όπως ο ανελκυστήρας, να υποφέρουμε επειδή ο πρόεδρος των εργαζομένων αποφάσισε να κόψει την παροχή ρεύματος στην περιοχή μας;

Ποιος είναι αυτός που θα αποφασίσει ότι πρέπει να πάω στη δουλειά μου με βρεγμένο μαλλί και να κρυώσω αν βγω στο αγιάζι του δρόμου με το μαλλί σα να βγήκα από μακροβούτι;

Θέλει να διαμαρτυρηθεί; Να το κάνει με άλλο τρόπο, όχι να στερεί τις απλές και απόλυτα φυσιολογικές για την Ελλάδα τουλάχιστον ευκολίες.

Δεν κερδίζει τη συμπάθεια του κόσμου με αυτόν τον τρόπο. Εχθρούς κερδίζει και όσο μεγαλώνει η ταλαιπωρία μας τόσο μεγαλώνει η αγανάκτηση του κόσμου για τους εργαζομένους στη ΔΕΗ. Και δίκιο έχουμε. Να τους αλλάξουν τα φώτα των εργαζομένων στη ΔΕΗ όπως αλλάζουν αυτοί τα δικά μας όποτε τους καπνίσει! Να μην τους πληρώσει καθόλου γίνεται; Να γίνει, γιατί τις τελευταίες μέρες δε δουλεύουν, κάθονται και βγαίνουν στα κανάλια, εμείς ταλαιπωριόμαστε. Στους δρόμους που τα φανάρια δε λειτουργούν, στις πολυκατοικίες που δεν έχουν ασανσέρ και φώτα στις σκάλες και ανεβαίνεις με χίλιες προφυλάξεις γιατί αν πέσεις αλλίμονό σου!, στη δουλειά που φτάνεις καθυστερημένη, ανεβαίνεις άλλες σκάλες με τα πόδια και που υποχρεώνεσαι να κάθεσαι και να κοιτάς το παράθυρο αντί να ολοκληρώνεις τις εργασίες που πρέπει να παραδώσεις γιατί η περιοχή έχει διακοπή, στο ταβερνάκι που θα φας γιατί αν χάλασαν τα κρέατα που θα σου σερβίρουν με τις συνεχείς διακοπές του ρεύματος;

Δεν έχουμε δημοκρατία, έχουμε δικτατορία και αν δεν ξέρω το όνομα του δικτάτορα είναι γιατί όταν είπε στα τσιράκια του να κατεβάσουν τους διακόπτες του ξέφυγε ότι όσοι δεν έχουν ρεύμα δεν μπορούν να δουν ειδήσεις και να μάθουν το όνομά του ώστε όταν θα βάλει υποψηφιότητα για βουλευτής δε θα το θυμούνται!

Βάζει τα χεράκια του και βγάζει τα ματάκια του. Δεν είναι οι άνθρωποι τόσο αγαθοί πλέον, το πήραν το μαθημά τους όταν είδαν εκείνον τον ξερακιανό συνδικαλιστή που αναθεμά και αν είχε δουλέψει δέκα ώρες τα τελευταία 20 χρόνια, μετά τις εκλογές τον είδαμε βολευτή του ΠΑΣΟΚ! Όχι δεν έκανα λάθος, βολευτής είναι γιατί μόνο αυτό ξέρει να κάνει και όχι βουλευτής γιατί όταν κατέβαζε και αυτός τους διακόπτες δεν εξέφραζε το βούλευμα της πλειονότητας αλλά βόλευε το μέλλον του. Το ίδιο κάνει και ο τωρινός, τουλάχιστον έτσι νομίζει.

Αλλά του εύχομαι να έρθει στη θέση όλων αυτών που χρειάζονται απεγνωσμένα ρεύμα και δεν έχουν. Αυτούς που έχουν παιδιά στις θερμοκοιτίδες, εγκυμονούσες που κοιλοπονούν και δεν μπορούν να κατέβουν τέσσερεις ορόφους με τα νερά σπασμένα, ανθρώπους με γύψο στα πόδια που καταδικάζονται σε κατ’ οίκον εγκλεισμό μέχρι νεωτέρας, χειρουργημένους, ηλικιωμένους ή καρδιοπαθείς που δεν πρέπει να καταπονούνται.

Ξύπνησαν τα βόδια και δε μασάνε πλέον κουτόχορτο. Κάποια στιγμή θα έρθει αντιμέτωπος με την πραγματικότητα. Θα καταλάβει ότι η πλειονότητα της κοινωνίας είναι με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και αυτό γιατί αυτός κατεβάζει τους διακόπτες. Είδε κανείς μια ιδιωτική εταιρεία να κατεβάζει διακόπτες; Όχι βέβαια, έτσι για να βρούμε και εμείς τη βολή μας, όχι μια, δέκα ιδιωτικοποιήσεις να κάνει το κράτος. Όχι μόνο σύνταξη να μην πάρουν, απλήρωτοι να μείνουν τελείως, όπως ταλαιπωρούμαστε εμείς, στο δεκαπλάσιο αυτοί. Σε κανένα σημείο του πολιτισμένου κόσμου δεν αποφασίζουν τόσο λίγοι και άσχετοι με τους λοιπούς το αν θα έχουν ρεύμα ή όχι οι πολίτες. Ποιοι είναι αυτοί που καθορίζουν την ποιότητα της ζωής μου όταν εγώ δεν τους ξέρω και δεν τους έβαλα σ’ αυτή τη θέση!

ΑΝΔΡΕΣ ΑΝΔΡΕΣ ΑΝΔΡΕΣ

Άνδρες. Τι να πει κανείς. Τους τάιζε η μαμά τους με το ζόρι μικρούς μπάμιες, ούτε να τις ακούσουν σαν ενήλικες. Τους έβαζε με το ζόρι να συμμαζέψουν τα παιχνίδια τους, τώρα ούτε που αγγίζουν ένα γεμάτο τασάκι να το αδειάσουν.

Πάντα οι νυν θα πληρώνουν τα σπασμένα των πρώην τους. Είτε αυτές ήταν οι μαμάδες τους, είτε οι δασκάλες τους, είτε οι γκόμενές τους, για να μην πω τη γυναίκα με την οποία είχαν πρωτοαισθανθεί άνδρες.

Οι μαμάδες τους τους υποχρεώναν να φάνε αρακά, εμείς θα γίνουμε τα εξιλαστήρια θύματα. Ο αρακάς, οι μπάμιες, τα ρεβύθια είναι απαγορευμένα πιάτα για τον άντρα στο δικό του σπίτι. Το δικό του σύμπαν στο οποίο είναι ο ζωοδότης ήλιος.

Οι μαμάδες τους ήταν καταπληκτικές μαγείρισσες βεβαίως. Λογικό θα μου πείτε, γιατί με τη μαγειρική τους έμαθαν γεύσεις. Θυμηθείτε, όμως κύριοι, ότι όταν απαξιώνεται το μουσακά μας ή τα αυγά τα τηγανητά που σας φτιάχνουμε, ότι οι ίδιες αυτές γυναίκες που δε θα μοιάσουμε ποτέ ούτε στο μικρό τους δακτυλάκι, είναι αυτές που σας μπούκωναν με το χτυπημένο βραστό αυγό με το ψωμάκι και σας κυνηγούσαν να το φάτε. Ήταν οι ίδιες που σας έβαζαν να φάτε μπάμιες ή μπιζέλια. Όχι να ξεχνάμε ότι δεν τρώμε τα μισά φαγητά γιατί τα έφτιαχνε η μάνα σας και τα άλλα που απομένουν και φτιάχνουμε δεν είναι καλά! Ή θα τα τρώτε όλα γιατί όλα τα έφτιαχνε η μαμά σας, ή θα σταματήσετε να μας πρήζεται με τον κλώνο του Τσελεμεντέ που σας μεγάλωσε. Δε γίνεται να έχετε δυο μέτρα και δυο σταθμά. Αχ τα γιουβαρλάκια της μάνας μου δεν θα τα ξαναφάω παρά μόνο σπίτι της! Πήγαινε σπίτι της και φάτα, να δω θα της πεις και της μάνας σου ότι δεν τα θες με αυγολέμονο; Γιατί η καλή μου πεθερούλα, έτσι μου έδωσε τη συνταγή.

Η δασκάλα του στο σχολείο, η φιλόλογος στο γυμνάσιο ή η γυμνάστρια στο λύκειο, φορούσαν χονδρά καλσόν και εμείς, οι σύζυγοι, οι ερωμένες, οι γκόμενες ή ακόμα και οι φίλες τους, δεν επιτρέπεται να φοράμε αυτά τα «παλαιομοδίτικα – αντισεξουαλικά – πρωτόγονα- απάισια» καλσόν οπάκ. Τους έβαζε να κάνουν ωραία γράμματα, εμείς θα την πληρώσουμε τη νύφη γιατί στο σημείωμά τους δεν καταλάβαμε ότι τα ορνιθοσκαλίσματά τους μας έλεγαν να πάρουμε το μπλέ κοστούμι τους από το καθαριστήριο. Τους υποχρέωνε η φιλόλογος να μάθουν ένα ποίημα του Ελύτη απ’ έξω, εμείς που ξέρουμε Παλαμά και Πολυδούρη γινόμαστε σπαστικές και ξενέρωτες.

Φορούσε η π... που τους έκανε άντρες κόκκινα εσώρουχα, εμείς πρέπει να έχουμε όλη την γκαρνταρόμπα της κοκκινοσκουφίτσας στο συρτάρι με τα εσώρουχά μας. Πονήρεψαν σεξουαλικά με μιά τσόντα που η πρωταγωνίστρια φόραγε γόβες επικών διαστάσεων και διχτυωτό καλσόν – κάλτσες – μπούστο – μπόντυ, πρέπει και εμείς για να είμαστε σεξουαλικά αποδεκτές να έχουμε πληθώρα τέτοιων αξεσουάρ.

Και ας περάσω στο μέγιστο παράπονο όλων των γυναικών. Το ότι εμείς ξεχρεώνουμε ότι έκανε η πρώην του ακριβώς πριν από μας. Τον κεράτωσε; Όλες είμαστε πουτάνες. Του έλεγε ψέματα, είμαστε όλες γόνοι του Μυνχάουζεν. Δεν ήταν νοικοκυρά; Εμείς πρέπει να είμαστε καραδουλάρες όχι απλώς τακτικές. Ντυνόταν προκλητικά; Εμείς πρέπει να ακολουθούμε το dress code της Ελένης Λουκά! Ήταν καλή νοικοκυρά; Εμείς πρέπει να είμαστε Τ Ε Λ Ε Ι Ε Σ. Και πάει λέγοντας.

Γιατί θα πρέπει να πληρώσουμε εμείς τα δικά τους λάθη; Και δε μιλώ μόνο για τα λάθη της πρώην του αλλά και τα δικά του. Αν του στόλισε το κούτελο με ένα συνεργάτη της, δε φταίει μόνο αυτή. Έχει και αυτός (ο νυν δικός μας ντε) τις ευθύνες του. Ίσως την παραμελούσε, ίσως την απαξίωνε, ίσως δεν την κάλυπτε, ίσως αδιαφορούσε, ίσως .. ίσως... ίσως. Δε λέω, προς Θεού ότι φταίει αυτός που έχει δυο χαριτωμένα κερατάκια στο γλυκό του μετωπάκι, αλλά αν μοιράζαμε σε εκατοστιαία ποσοστά τις ευθύνες του γεγονότος, θα έπαιρνε και αυτός ένα τουλάχιστον 5%. Αντί, λοιπόν, να μας πρήζει τα αυτιά με τα χαζά αποφθέγματα του τύπου «όλες οι γυναίκες είστε πουτάνες», καλό θα ήταν να μας πρόσεχε λίγο παραπάνω. Να μας έκανε αυτός τα κοπλιμέντα που μας κάνουν στη δουλειά. Ας χαρίσει αυτός τα λουλούδια και όχι ο γοητευτικός ξάδερφος της κολλητής μας. Ας μας πει έστω και αν δεν το πιστεύει ότι τα πέντε κιλά παραπάνω που έχουμε μας κάνουν πιο θηλυκές για να μην ενδώσουμε στο λιγούρη προϊστάμενο που όμως ξέρει πως να χαϊδεύει τα αυτιά και τη ματαιοδοξία μας.

ΑΜΑΝ ΠΙΑ ΜΕ ΤΗ ΖΑΧΟΠΟΥΛΙΑΔΑ

Άκουγα χθες στο ραδιόφωνο στην εκπομπή του αδέκαστου Μάκη, μια κυρία η οποία εξέφρασε την απορία που είχα τόσο καιρό και σχετίζεται με την περιβόητη Ζαχοπουλιάδα.

Και γίνομαι πιο σαφής. Αν ο κύριος Τριανταφυλλόπουλος και ο κύριος Αναστασιάδης τα είχαν βρει στα χρήματα ή σε οποιαδήποτε άλλη συναλλαγή είχαν και δε βγαίνει στον αέρα – γιατί δεν ξέρω αν το προσέξατε, ο Θεμιστοκλής παρουσιάζεται με μια αυτοπεποίθηση που με βεβαιώνει ότι αν ανοίξει το στόμα του θα έρθουν τα πάνω κάτω -, και δεν ετίθετο θέμα κομιστή και κακού δημοσιογράφου, αν το dvd δεν έφτανε στο πρωθυπουργικό γραφείο και το μόνο συμβάν ήταν ότι ο άμοιρος Ζαχόπουλος έπεσε από το μπαλκόνι του, τι θα είχε συμβεί;

Θα έβγαινε το dvd στην εκπομπή του Ευθύμιου, θα κατακεραύνωνε το Ζαχόπουλο και μετά τι;

Ο Ζαχόπουλος είναι ο μόνος άνδρας που είχε ερωμένη; Ο Ζαχόπουλος είναι ο μόνος κρατικός λειτουργός που είχε ερωμένη; Ο Ζαχόπουλος είναι ο μόνος που φυτεύτηκε στη θέση αυτή;

Όχι, και βέβαια όχι.

Ο Ζαχόπουλος, όμως, είναι ο πρώτος που η ερωμένη του τον κατέγραφε σε dvd και το περιέφερε στα κανάλια και τις εφημερίδες. Ο Ζαχόπουλος είναι ο πρώτος που εκβίαζε για τρία χρόνια (!) μια γυναίκα που ήταν πάνω από τα 30 (άρα έμπειρη), μορφωμένη (όπως η ίδια λέει), και είχε πρόσβαση στην τέταρτη εξουσία δηλαδή τη δημοσιογραφία. Ο Ζαχόπουλος είναι ο μοναδικός άνθρωπος που κατάφερε επί τρία χρόνια να ελέχγει τις συζητήσεις της ερωμένης και θύμα του ώστε αυτή που ερχόταν σε καθημερινή επαφή με δημοσιογράφους να μην τολμήσει να ξεστομίσει το παραμικρό για το γολγοθά της. Μα για πόσο ηλίθιους μας περνούν;

Το dvd το υπέκλεψαν από την καημένη κυρία Τζέκου. Γιατί αυτή έτσι είπε και ο αδέκαστος Μάκης την πίστεψε. Όπως αυτός ο αθώος πλην τίμιος δημοσιογράφος πίστεψε και το Θέμο και έπεσε θύμα του. Τον καημένο το Μάκη, τόσο αγαθός σ’ αυτην την ηλικία!!! Πίστεψε την Τζέκου γιατί τον βόλευε. Γιατί μπορούσε να χρησιμοποιήσει την ιστορία της «υποκλοπής» του dvd στον πόλεμο που ξεκίνησε στον Αναστασιάδη. Έπειτα, η αθώα κυρία Τζέκου μεταφέρεται για ανάκριση με απάνθρωπες συνθήκες, τι κρίμα!

Να τη λυπηθούμε κιόλας. Γιατί τα όσα ξέρουμε γι αυτήν μας ωθούν να τη δούμε με συμπάθεια! Γιατί οι προσωπικές της στιγμές έγιναν αντικείμενο εμπορεύσιμο – το ίδιο δεν κάνουν και οι πορνοστάρ; - Γιατί είναι η μοναδική που είναι συμβασιούχα και αγωνιούσε για το μέλλον της – δεν υπάρχουν μερικές δεκάδες για να μην πω εκατοντάδες γυναίκες συμβασιούχες που έχουν και υποχρεώσεις και αγωνιούν για το μέλλον και τη μονιμότητά τους- Γιατί η καημένη «κυρία» Τζέκου ισχυρίζεται ότι κατέστρεψε το dvd όταν έμαθε ότι ο κύριος Κλαδάς την εξασφάλισε. Μπράβο! Τώρα με κάλυψε. Έχει ήθος. Πέτυχε το σκοπό της. Μονιμοποιήθηκε.

Μα είναι δυνατόν; Τόσο βόδια είμαστε και τα τρώμε όλα αυτά; Η Τζέκου, ας υποθέσουμε, ότι πολιορκήθηκε στενά ερωτικά από το Ζαχόπουλο. Και υπέκυψε; Ο Ζαχόπουλος δεν ήταν και ο ψηλός, αρρενωπός, καλοστεκούμενος και εντυπωσιακός πενηντάρης που οποιαδήποτε γυναίκα θα κολακευόταν αν τη φλέρταρε. Ένας κοντός, χοντρός, φαλακρός άσχημος άντρας ήταν που είχε δύναμη, κύρος και εξουσία. Από αυτά γοητεύτηκε (;) η Τζέκου. Αν υπέκυψε στο φλερτ και δεν έκανε αυτή το πρώτο βήμα. Γιατί η μέχρι τώρα ιστορία, προς αυτήν την κατεύθυνση με ωθούν. Ότι αυτή έδειξε πρώτη ενδιαφέρον και φλέρταρε το Ζαχόπουλο γιατί ήθελε δύναμη, κύρος και να εξασφαλίσει μονιμότητα, ίσως και τα 15 λεπτά δημοσιότητας που της αντιστοιχούν. Πιο εύκολα μπορώ να δεχτώ το Ζαχόπουλο να υποκύπτει στα θέλγητρα της Τζέκου παρά το αντίθετο. Μια τριαντάρα, ψιλοχαριτωμένη, έκανε τον έρμο το Ζαχόπουλο να χάσει τα αυγά και τα πασχάλια. Γιατί στα πενήντα τόσα σου και μ΄αυτήν την εμφάνιση, δε σου την πέφτουν μικρότερες κάθε μέρα! Και άρχισε να ενεργεί με το κάτω κεφάλι. Όταν διαπίστωσε ότι αυτό δεν έχει μυαλό, είπε να χύσει και το μυαλό του κεφαλιού του στο πεζοδρόμιο κάτω από το σπίτι του.

Αλλά ας δεχτούμε την εκδοχή της Τζέκου για το ποιος ξεκίνησε το «ειδύλιο». Και αυτή υπέκυψε στο φλερτ του προϊσταμένου της; Γιατί; Η πρώτη ήταν που ο προϊστάμενος την είδε εκτός από υπάλληλο και ως υποψήφια γκόμενα; Υπάρχουν χιλιάδες γυναίκες, συμβασιούχες και μη, δημόσιοι υπάλληλοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι ή εποχιακοί υπάλληλοι που δέχονται φλερτ, υπονοούμενα ή ευθείες σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Αυτές γιατί δεν υποκύπτουν; Γιατί προτιμούν να απολυθούν, να μετατεθούν ή να υποβιβαστούν από το πόστο τους παρά να υποκύψουν; Γιατί αυτές έχουν αρχές και ήθος. Γιατί προτιμούν να αγωνιούν για το μέλλον τους παρά για το ήθος τους. Γιατί δεν αναγάγουν τα γεννητικά τους όργανα ως διαπραγματευτικό χαρτί για την επαγγελμάτική τους ανέλιξη. Η Τζέκου πάλι, όχι. Προτίμησε να μονιμοποιηθεί δια μέσου των μηρών και των χειλιών της. Επιλογή της.

Ο καθένας τιμά τον εαυτό του ανάλογα. Αλλά δε θα με πείσει το σύστημα που επάξια αντιπροσωπεύει ο αδέκαστος Μάκης να τη συμπαθήσω ή να τη δω με λιγότερο υποτιμιτικό τρόπο. Υπάρχουν γυναίκες με παιδιά που τα μεγαλώνουν μόνες τους χωρίς χρηματική βοήθεια από τους πατεράδες των παιδιών τους και έχουν τη δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης πάνω από το κεφάλι τους και πάλι δεν υποκύπτουν στις ερωτικές ορέξεις των προϊσταμένων τους ακόμα και αν είναι ελεύθεροι και όχι παντρεμένοι σαν το Ζαχόπουλο, ακόμα και αν είναι πολύ πιο εμφανίσιμοι από το Ζαχόπουλο και πάλι αρνούνται. Η Τζέκου είναι η έξυπνη και οι άλλες είναι χαζές; Μήπως να την κάνουμε πρότυπο; Μήπως να αρχίσουν όλες οι συμβασιούχες τις πεολειχίες υπό κρυφή κάμερα; Μήπως έχουμε τρελλαθεί;

Και όλοι αυτοί που λυπούνται τη Τζέκου στη φυλακή, σκέφτηκαν καθόλου το Ζαχόπουλο; Όχι ότι αυτός είναι άμοιρος ευθυνών, αλλά είπε ο άνθρωπος να ξενοπηδήξει και ήρθαν τα πάνω κάτω. Είπε να γευτεί τον απαγορευμένο καρπό, λες και είναι ο πρώτος, και το έμαθε το πανελλήνιο μην πω και διεθνώς. Και τη γυναίκα του τη σκέφτηκε κανείς; Πως αισθάνεται αυτή; Πώς να συμπαρασταθεί στον επί χρόνια ομόκλινό της στο νοσοκομείο όταν η εξωσυζυγική του σχέση και η προδοσία που υπέστει η κυρία Ζαχοπούλου έχει γίνει αντικείμενο σχολίων ακόμα και στο πιο μικρό χωριό της χώρας; Αυτή πρέπει να λυπηθεί το πανελλήνιο. Αυτήν την γυναίκα πρέπει να δει με συμπάθεια το πλήθος. Σ’ αυτην πρέπει να δωθούν τα εύσημα και όχι στη Τζέκου που έσπρωξε τον άντρα της να πέσει στο κενό. Αν η Τζέκου δεν τράβαγε σε βίντεο τις ερωτικές της περιπτύξεις με σκοπό να κερδίσει χρήματα και μονιμότητα και ποιος ξέρει τι άλλο, θα αυτοκτονούσε ο Ζαχόπουλος; Θα ετίθετο θέμα με τον κομιστή του dvd; Θα τσακώνονταν ο Ευθύμης με το Θεμιστοκλή; Καλά για το τελευταίο ερώτημα μην είστε και τόσο σίγουροι αλλά προς τα έξω αυτό βγαίνει.

Όλοι συζητούμε για τα παραπάνω χωρίς να σκεφτούμε ότι ο Ζαχόπουλος έχει ένα γιο που κυκλοφορεί στην κοινωνία μας. Έχει φίλους, αν του έμεινε κανένας γιατί και ο ίδιος θα αποζητά την απομόνωση, γειτόνους , που θα τον σχολιάζουν και θα ψυθίρίζουν στους διπλανούς τους ποιος είναι, έχει εχθρούς που θα χρησιμοποιήσουν το οικογενειακό του δράμα προς όφελός τους.

Και αντί να σκεφτούμε το θύμα, λυπούμαστε το θύτη. Αντί να κατακεραυνώσουμε το άκρον άωτον της γυναικείας ξεφτίλας, κοντεύομε να το θεσπίσουμε ως κανόνα.

Σκεπτόμενοι άνθρωποι, πέστε μου αν έχω κάποιο δίκιο γι’ όλα αυτά.