ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕ, ΚΑΤΑΛΑΒΕ...

Τι σημαίνει άραγε ωριμότητα; Ίσως και αποδοχή.

Να φτάνεις σε ένα σημείο που μπορείς να δεχτείς τις αλλαγές που γίνονται γύρω σου. Όχι ότι είναι εύκολο, όμως με τα χρόνια μαθαίνεις να προσαρμόζεσαι. Άλλωστε ο άνθρωπος κατέκτησε τον πλανήτη ακριβώς επειδή έμαθε να προσαρμόζεται.

Δε θα έπρεπε μετά από πενήντα χρόνια να μαθαίνει κάποιος πως πρέπει να προσαρμόζεται; Όταν είσαι στη Ρώμη, πρέπει να φερθείς σα ρωμαίος.

Κυρία, κυρία, η Ρία μου πήρε  την κούκλα μου!

Όχι ρε κοπελιά. Η Ρία δεν πήρε την κούκλα σου. Την άφησες στο πάτωμα και τη σήκωσε. Η κυρία είπε να μην είναι παιχνίδια στο πάτωμα. Δε σου την άρπαξε από τα χέρια. Την πέταξες και τη σήκωσε. Τώρα γιατί γκρινιάζεις;

Ο άνθρωπος είναι περίεργο ζώο. Ότι έχει δεν το εκτιμά. Όταν το χάνει τρώγεται να το πάρει πίσω.

Διώχνουμε τον γκόμενο κακήν κακώς. Μόλις μάθουμε πως τα έφτιαξε με άλλη, μας λείπει και τον διεκδικούμε. (για να τα ξεκαθαρίσουμε, αλληγορικό είναι αυτό, ειδικά εγώ δεν το έκανα ποτέ, δεν είναι στη λογική μου.)

Και όταν το είχες αυτό που τώρα έχασες, τι το έκανες; Το τίμησες; Το βόηθησες; Το πήγες παραπέρα; Ή έκανες κατάχρηση θέσεως και εξουσίας; Μήπως έπρεπε να φύγει από εσένα; Ή καλύτερα, μήπως το άφησες να φύγει; Μήπως το έδιωξες; Μήπως δήλωσες απαρέσκεια;

Πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τις συνέπειες των πράξεών μας. Μας αρέσει, δε μας αρέσει, μόνοι μας φτιάχνουμε τη ζωή μας. Είμαστε εκεί που είμαστε, ανάλογα με τις επιλογές μας, τις ικανότητες μας και τη δυνατότητα να εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται.

Από τη στιγμή μάλιστα που κάνουμε κάποια επιλογή, πρέπει να την υποστηρίζουμε με λόγια και έργα. Όχι άλλα να λέμε και άλλα να κάνουμε. Γιατί η ασυνέπεια λόγων και έργων, γίνεται μπούμερανγκ. Και σε κοροϊδεύουν μετά. Θες να γίνεις περίγελος; Μάλλον όχι. Άρα το να τιμάς τις επιλογές σου είναι μονόδρομος.

Ο άνθρωπος πρέπει να ξεκαθαρίζει μέσα του μερικά πράγματα. Να διαχωρίζει λογική και ηθική. Να διακρίνει συμπεριφορές και φερσίματα. Να οριοθετήσει το συναίσθημα και τον επαγγελματισμό. Να έχει σαφή όρια αρμοδιοτήτων.

Ο άνθρωπος είναι σε θέση να καταλάβει ότι ο ετεροπροσδιορισμός δείχνει έλλειψη αυτοπεποίθησης. Αν έχεις ανάγκη μια θέση, ένα σπίτι ή μια ομάδα φίλων που θα σε παινεύουν για να νιώσεις ότι είσαι κάποιος, τότε το έχασες το παιχνίδι.

Τη θέση του ο καθένας την παίρνει συνεπεία πολλών παραγόντων, συγκυρίες καταστάσεων, γνωριμίες, τύχη, αξία. Το να την τιμήσει όμως είναι καθαρά θέμα ικανοτήτων. Το να σε κάνουν πρόεδρο, πχ της δημοκρατίας και εσύ να φροντίσεις να βγάλεις νόμους που να εξυπηρετούν τον μπατζανάκη σου, μάλλον δε τη τιμάς την προσφορά που σου έγινε, (αλληγορικό επίσης).

Ο άνθρωπος πρέπει να είναι δίκαιος, σωστός, αντικειμενικός. Άλλωστε η αξία του φαίνεται όταν έχει εξουσία. Όταν όλοι είμαστε υπό, καλοί είμαστε όλοι. Όταν κάποιος ξεχωρίσει από το σωρό θα δείξει τι ποιότητας άνθρωπος είναι. Αυτή είναι η λυδία λίθος. Η εξουσία. Σε όλα τα επίπεδα.

Άντε καλημέρα γιατί πολύ το βάρυνα πρωί πρωί. Ασε που έχω και δέκατα πρωινιάτικα και χθες που γύρναγα σπίτι, έβγαλα τις γόβες στο μπάνιο και μέχρι να πάω στο υπνοδωμάτιο που είχα τις παντόφλες μου (με μόνο 8 πόντους τακούνι), στραμπούλιξα το δεξί αστράγαλο. Πονάει ο λαιμός μου, έχω ένα βάρος στα παραρίνια, βουΐζουν τα αυτιά μου, πονάει και το πόδι και το έχω με επιστραγαλίδα!

Περαστικά μου, καλή εβδομάδα και φιλάκια!