ΚΡΑΤΗΘΕΙΤΕ, ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΜΕΝΟΣ...

Κεφάλαιο δέκατο: ο κατακαρβουνιασμένος.

Είναι καλοκαίρι. Έχω επιστρέψει από νησί που ήμουν διακοπές μετά του υιού, έχω τακτοποιήσει τα του σπιτιού  μου και μου σκάει το παραμύθι η μαμά μου, πως πρέπει να πάω στην Καρδίτσα το σαββατοκύριακο για να παρευρεθώ στο γάμο ενός ανιψιού του μπαμπά μου, που όταν ο ντάντυ ήταν στη μονάδα εντατικής θεραπείας, το παιδί αυτό, είχε έρθει πολλές φορές και είχε δώσει και αίμα για το μπαμπά, παρότι δε χρειάστηκε. Είχε πει πως το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν αυτό και χωρίς να μας ζητήσουν οι γιατροί αίμα πήγε και έδωσε. Δεν το χρειάστηκε ο μπαμπάς, αλλά και να χρειαζόταν, εγώ είμαι αιμοδότης και έχω κάρτα. Πάντως η χειρονομία μέτρησε.

Το παιδί το ήξερα, συνάδελφος υπαξιωματικός που υπηρετούσε στη Λάρισα. Ο γάμος θα γινόταν σε ένα γκαραγκουνοχώρι στην Καρδίτσα γιατί από εκεί ήταν η νύφη. Η μαμά λόγω πένθους δε θα πήγαινε, όμως εγώ έπρεπε να εκπροσωπήσω την οικογένεια.

Ρωτώ το βλαστάρι μου αν θα με συνοδέψει. Εισπράττω ένα βλέμμα δολοφονικό και το πιάνω το υπονοούμενο.

Την άλλη μέρα, αχάραγα δηλαδή, ξεκινώ για τις εξωτικές καρδιτσίους νήσους. Επτά και μισή είμαι στην πρωτεύουσα του νομού (πως τα λέω, το άτιμο!). Πάω κομμωτήριο, ανεβαίνω στο χωριό, κοιμάμαι κανά δυο ώρες και παίρνω τη χήρα θεία και ξανακατεβαίνω από τα χίλια μέτρα υψόμετρο, για να βρω το γκαραγκουνοχώρι.

Δρόμο πιάνω, δρόμο αφήνω, φτάνουμε τελικά. Μεταξύ μας, πολύ ωραία η διαδρομή.

Τελείως καρακαμπίλα, να βλέπεις

απέραντες εκτάσεις καλλιεργημένες, να περνάς από χωριά με τα γουρουνάκια να κυκλοφορούν ελεύθερα στα χωράφια, να βλέπεις μικρές λιμνούλες με πάπιες, κοπάδια χήνες να περπατούν στο δρόμο. Πολύ γραφικά και όμορφα. Δεν είχα ξαναπάει σε πεδινά χωριά και μάλιστα από δρόμο επαρχιακό. Ωραία ήταν. Θα το ξανακάνω!

Φτάνουμε στο χωριό, με βάζουν με μαντήλι στο αυτοκίνητο και πίσω από το αυτοκίνητο του γαμπρού γιατί ήμουν βλάμισσα, αυτό δεν το ήξερα, μου είπε η θεία μου, πως είναι οι στενοί συγγενείς και φίλοι του γαμπρού που τον συνοδεύουν στο γάμο και ξεκινά κομβόι για το χωριό της νύφης. Πάλι εξαιρετική η διαδρομή.

Γίνεται ο γάμος και επιστρέφουμε στην πόλη σε ένα γκράντε επαρχιακό μαγαζί για το  γλέντι.

Παραδόξως είδα και μερικούς συναδέλφους από τη Λάρισα που είχαμε περάσει μαζί το σχολείο για να γίνουμε επισμηναγοί και παραδόξως επίσης, τους θυμήθηκα κιόλας.

Ήταν και ένας ωραίος στο γάμο και στο γλέντι που μου άρεσε. Εμφανισιακά, πολύ πολύ καλός.

Ρώτησα τη θεία μου μήπως τον ήξερε, δεν ήταν από το σόι μας, καλό αυτό, γιατί σε έναν άλλο γάμο στην Αθήνα, φλέρταρα με κάποιον και έρχεται ο μπαμπάς μου και αγκαλιές και φιλιά με τον τύπο, τον είχα ξάδερφο δεύτερο… πάθαμε και οι δυο ένα σοκ! Δεν ξαναμιλήσαμε από τότε γιατί ο ερωτισμός μεταξύ μας ήταν απτός και δε μου πάει η αιμομιξία!

Επανερχόμαστε στον τύπο από το γάμο που μου αρέσει. Με κοιτά συνεχώς. Βγαίνω έξω να μιλήσω στο κινητό, τον βλέπω να με ψάχνει. Πάω στην τουαλέτα, μου λέει η θεία μου σηκώθηκε και έψαχνε με το βλέμμα του να δει που είμαι. Βγήκε έξω και ξαναμπήκε μόλις είδε το αυτοκίνητό μου παρκαρισμένο. Μόλις ξαναμπήκα στην αίθουσα, έκανε τον αδιάφορο. Είχα τον ανταποκριτή μου στο χώρο!

Σηκώθηκαν χόρεψαν, εγώ δημοτικά δεν ξέρω, πάω με το ρυθμό αλλά από βήματα νιέντε! Οπότε έμεινα στο τραπέζι και έκανα και βόλτες στα άλλα.

Ο τύπος καθόταν με κάτι γνωστούς μου, πήγα χαιρέτησα τους γνωστούς μου, δεν τον ήξεραν προφανώς γιατί κανείς δε μου τον σύστησε.

Ξανακάθομαι στο τραπέζι με τη θεία και αρχίζουμε το κους κους και τα αστεία. Ξαφνικά μια κυρία γύρω στα εβδομήντα πλησιάζει στο τραπέζι μας.

Έρχεται δίπλα μου και τι μου λέει ρε παιδιά; Όχι τι μου λέει;;;

-Δεσποινίς, θα θέλατε να έρθετε να καθίσετε με εμένα και το γιο μου που του αρέσετε;;;

-Ποιος είναι ο γιος σας; Τη ρωτώ. μου τον δείχνει. Ήταν ο τύπος που μου άρεσε και με έτρωγε με τα μάτια του όλο το βράδυ.

-Πόσων χρόνων είναι ο γιος σας; Τη ρωτάω.

-Σαράντα έξι, μου λέει.

-Και έστειλε τη μαμά του να μου πει να καθίσω στο τραπέζι του; Ευχαριστώ δε θα πάρω, της λέω και τη στέλνω τη γυναικούλα αδιάβαστη.

Ρε κατακαρβουνιασμένε, γιατί το καμένος σου πέφτει λίγο, σου αρέσει μια γυναίκα και στέλνεις τη μαμά σου να της το πει; Για αυτό μάλλον μόνος θα είσαι, παρά την  εμφάνιση, τα χρήματα και τη θέση που έχεις. Γιατί όσο να ΄ναι, μετά ρώτησα και έμαθα για αυτόν!