ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟΤΕΡΑ.

Ο γλυκός μου φίλος   tremens με κάλεσε να παίξω σε ένα παιχνίδι που αφορά δέκα αγαπημένα μου πράγματα.

Και ξεκινώ με τη σειρά που έχει και ο ίδιος.

Η αγαπημένη μου στιγμή μέσα στο 2011.

Θα μπορούσαν να είναι πολλές. Όμως αυτή που δε θα ξεχάσω είναι όταν ο γιος μου βγήκε από το πανεπιστήμιο και μου είπε πως ολοκλήρωσε την εγγραφή του. Ένιωσα τόσο περήφανη, τόσο συγκινημένη, τόσο μεγάλη… Ακόμα δακρύζω όταν το σκέφτομαι!

Το αγαπημένο μου άρωμα.

Εδώ και πολλά χρόνια, φοράω το ίδιο άρωμα. Είναι η ORGANJA  του γαλλικού οίκου Givanchy.

Το αγαπημένο μου φαγητό.

Άααα, όλα και όλα. Μπορεί να θεωρώ τον εαυτό μου πολιτισμένο και λάτρη της ιαπωνικής κουζίνας, αλλά σαν τα παϊδάκια με πατατούλες τηγανητές, δεν υπάρχει άλλο φαγητό!

Το αγαπημένο μου γλυκό.

Δηλαδή, υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει λατρέψει μια πάστα σοκολατίνα;;; με το κερασάκι της, με τη σοκολατένια τη σαντιγί της, με τους τόνους θερμίδες που έχει!

Το αγαπημένο μου ποτό.

Για χρόνια λάτρευα το μαρτίνι. Όμως τα τελευταία χρόνια προτιμώ την URSUS. Γλυκιά, ευχάριστη, δε σε χτυπάει γιατί είμαι και άμαθη στο αλκοόλ. Το πολύ να έχω σπίτι μια μαυροδάφνη. Μπροστά στο τζάκι με ούρσους στο κολονάτο ποτήρι και με δυο παγάκια, μπορώ να κάθομαι ώρες!

Το αγαπημένο μου βιβλίο.

Για την περασμένη χρονιά, το αγαπημένο μου βιβλίο ήταν το τελευταίο βιβλίο της J. M. Auel,  Η ΓΗ ΤΩΝ ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ. Ολόκληρη ανάρτηση έκανα για τη σειρά των βιβλίων της συγγραφέως αυτής με τίτλο  ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ. Δεν είναι εφάμιλλο των υπολοίπων, αλλά το περίμενα τόσα χρόνια με λαχτάρα που ίσως και γι αυτό να μου φάνηκε τόσο κατώτερο των άλλων. Όμως συνεχίζει να είναι από τα καλύτερα βιβλία των τελευταίων ετών.

Το αγαπημένο μου τραγούδι.

Από ελληνικά τραγούδια επειδή μου αρέσει πολύ ως συνθέτης ο Αντώνης Βαρδής, θα επιλέξω τον επίλογο. 

Από αγγλικά θα επιλέξω το don’ speak του συγκροτήματος no doubt, 

από κλασσικά κομμάτια  την άρια της βασίλισσας της νύχτας με τη Ναταλί Ντεσέι.

Η αγαπημένη μου σειρά.

Δεν είναι ελληνική, δεν είναι αμερικάνικη. Είναι ρώσικη. Είναι ένα πρόγραμμα του καναλιού ένα της Ρωσίας με τίτλο η εποχή των παγετώνων. Για την ακρίβεια το τίτλος της σειράς πέρυσι ήταν Η Μάχη Των Τιτάνων. Και είναι φυσικά χορός στον πάγο με εκπληκτικά αποτελέσματα. Καμιά σχέση με το δικό μας σόου!

Η αγαπημένη μου έξοδος.

Δεν είναι με το αγαπημένο μου πρόσωπο. Δεν είναι σε κάποια κλασσική παράσταση. Είναι όταν βγαίνουμε με τις φίλες μου και πάμε στον Πειραιά, σε ένα δικό μας μικρό υπόγειο μαγαζάκι όπου γονατίζουμε και οι τέσσερις τα μεζεδάκια και πίνουμε και τέσσερα καραφάκια ούζο. Αυτό είναι έξοδος. Να γελάς, να τρως, να σχολιάζεις και κυρίως να λες τον πόνο σου…

Η αγαπημένη μου διαδρομή.

Θέλει και ρώτημα;;; η παραλιακή διαδρομή Αθηνών Σουνίου. Μέρα ή νύχτα, χειμώνας ή καλοκαίρι, με βροχή ή λιακάδα. Δεν υπάρχει για μένα ωραιότερη διαδρομή!

Δε θα καλέσω κανένα να παίξει. Γιατί οι περισσότεροι το έχουν κάνει. Όποιος όμως λατρεύει τα παιχνίδια αυτού του τύπου, μπορεί να θεωρήσει τον εαυτό του καλεσμένο και να  το κάνει!

Ευχαριστώ τρέμενς. Εμένα μου αρέσουν πολύ τα μπλογκοπαίχνιδα!!!

Ακούμε ένα παιδικό τραγούδι ρώσσικο με την αλεπού Αλίκη και το γάτο Βασίλη από τη ρώσσικη εκδοχή του Πινόκιο.