ΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ...

Φεύγεις με αγωνία.

Φεύγεις με ελπίδα.

Φεύγεις με τις ευχές όλων μας…

Φεύγεις για μια επίπονη διαδικασία. Που ίσως να είναι η τελευταία και να αποτελέσει αφορμή μιας νέας ζωής.

Μιας ζωής χωρίς πόνο, χημειοθεραπείες, επιπλοκές.

Έχεις ένα Γολγοθά.

Έχεις να περάσεις πόνους, ταλαιπωρία, ανησυχία, φόβο.

Είμαστε όλοι μαζί σου. Είμαστε όλοι κοντά σου.

Χρειάζεται δύναμη, κουράγιο και ελπίδα. Σου συμπαραστεκόμαστε νοερά.

Σε βλέπω να στηρίζεσαι στο χέρι του άντρα σου για να ανέβεις τις σκάλες του αεροπλάνου.

Το μαντήλι που τυλίγει το κεφάλι σου και κρύβει το χωρίς μαλλιά κρανίο σου, σε κάνει να ξεχωρίζεις παρά την απόσταση που μας χωρίζει.

Σε βλέπω να ορθώνεις το ανάστημά σου και είναι σα να ακούω την ανάσα σου να μπαίνει βαθειά στα πνευμόνια σου. Να γεμίζει με ελπίδα και κουράγιο το κορμάκι σου.

Σε βλέπω που γυρνάς και κοιτάς γύρω σου. Ένα βήμα ακόμα και θα χαθείς στην κοιλιά του σιδερένιου πουλιού που θα σε πάει στην ίαση…

Σ’ αυτό το ταξίδι έχουμε εναποθέσει όλες τις ελπίδες μας.

Σ’ αυτό το ταξίδι τα παιδιά σου παίζουν στα ζάρια το μέλλον με τη μητέρα τους ή όχι.

Σ’ αυτό το ταξίδι δεν είσαι μόνη.

Καλή επιτυχία.

Καλή επιτυχία στο δύσκολο και επίπονο χειρουργείο που σε περιμένει.

Καλή επιτυχία στον αγώνα σου.

Καλή επιτυχία μέσα από την καρδιά μας…

Θα περάσει.

Οι πόνοι, οι έμμετοι, οι ναυτίες, η αδυναμία, η ανορεξία, η μεταλλική γεύση, η αλωπεκία.

Θα περάσουν.

Θα γυρίσεις δυνατή, νικήτρια, υγιής.

Θα γυρίσεις για τα παιδιά σου. Για τον άντρα σου, για τους γονείς σου. Για όλους εμάς…

Θα γυρίσεις να γεμίσεις αισιοδοξία το σπίτι σου.

Για να γεμίσεις χαρά τα παιδιά σου.

Για να ξανακάνουμε τις οικογενειακές συγκεντρώσεις που τα γέλια και το κέφι δε θα είναι ψεύτικα…

Θα γυρίσεις και όλα αυτά θα είναι ένα κακό όνειρο. Μια παρένθεση.

Καλό ταξίδι… και με τη νίκη!