ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ...

Χθες επισκέφθηκα τον πύργο. Δεν ξέρετε ποιος είναι ο πύργoς; Ο πύργος είναι το σπίτι του παραγωγού Λουστράκου και του blueprints.

Έφθασα καθυστερημένη, γιατί ως συνήθως, η Αθήνα είχε κλειστό το κέντρο λόγω πορείας. Πρωτότυπο δεν μπορείτε να πείτε! Δεν έχει ξανασυμβεί!

Έφθασα λοιπόν καθυστερημένη, αφού πρώτα είχα κάνει το γύρο της Αθήνας για να φτάσω στο κέντρο της…

Και κατεβαίνω από το ταξί με μια φοβερή προσμονή για το ασανσέρ του πύργου.  Και δικαιολογημένη. Όλοι οι επισκέπτες του πύργου, μόνο για τον ανελκυστήρα μιλούσαν. Και τα είδα όλα παιδιά. Με το ζόρι χωρούσα μέσα. Είχα και δυο τρία συμπράγκαλα, είναι και με διαφάνεια, να βλέπεις την άνοδο κανονικά!

Με υποδέχτηκε η Ταμάρ, που χρειάστηκε μερικές στιγμές να με αποδεχτεί και μετά ο πύργος άνοιξε τις πόρτες του! Οι οικοδεσπότες με καλοδέχτηκαν, με έβρισαν που τους χάλασα τη δίαιτα, μου έδειξαν την εκπληκτική βεράντα τους και με έκλεισαν στο στούντιο. Την εκπομπή μπορείτε να την ακούσετε δεξιά πατώντας το βελάκι.

Και τώρα οι καταγγελίες.

1.     το πιο ωραίο πράγμα του σπιτιού, πέρα από τον blue, είναι τα σουβενίρ που έφεραν τα παιδιά από το Μαρόκο. Εκπληκτικά όλα. Σε μπλε ρουαγιάλ, με εκπληκτική λεπτοδουλειά.

2.     μπαίνοντας στο στούντιο, μου χάλασαν  και τα μαλλιά τα ακουστικά, βλέπω να κρέμεται από την πόρτα της ντουλάπας ένα πράμα. Ρωτώ τι είναι και τι μου απάντησαν; μαστίγιο… από δέρμα ελέφαντα!

3.     η Ταμάρ, έβλεπε στα μάτια τον παραγωγό. Μια κουβέντα του Παύλου και η Ταμάρ εκτελούσε αμέσως. Πρώτη φορά βλέπω σκυλί αλλά δεν το ακούω.  Δεν την άκουσα να γαβγίσει ούτε μια φορά. Βγάλαμε την Ταμάρ από το στούντιο και αυτή ήρθε από τη βεράντα και κοίταζε τον Παύλο από το τζάμι στα μάτια.

4.     το σέρβις ήταν ακαριαίο. Πως τα προλάβαινε όλα ο Γιάννης, δεν μπορώ να καταλάβω. Έγραφε σχόλια, τα μετρούσε για να μας ενημερώνει ποιος έπαιρνε τα φιλιά, μας εφοδίαζε με νερό, ούρσους, με χαρτοπετσέτες με τα ελεφαντάκια και απαντούσε και σε ότι φωνάζαμε από μέσα εμείς. Ο άνθρωπος με τις χίλιες ικανότητες!

5.     η χθεσινή βραδιά, είναι από τις πιο όμορφες της ζωής μου.

Έφυγα νωρίς γιατί είχα κλείσει ένα 24ωρο με δυο ώρες ύπνο και δε με έπαιρνε. Έχομε και μια ηλικία που ο ύπνος είναι απαραίτητος.

Ευχαριστώ Παύλο και Γιάννη για τη φιλοξενία και για την όμορφη ατμόσφαιρα που με έκανε να νιώσω πολύ άνετα και οικεία.

Υ.Γ. ευχαριστώ Γιάννη για τα δρακουλίνια!