...αναβουν γύρω μου... εκτός αν προκαλέσεις στο Σαράστρο το θάνατο, αλλιώς δε θα είσαι δική μου κόρη!
Μου αρέσει πολύ η όπερα. Όχι όλες, αλλά ο Μαγικός Αυλός του Μότσαρτ είναι και το αριστούργημά του και η υπόθεση είναι και πολύ λυρική.
Από την όπερα αυτή, διάλεξα το πιο γνωστό και το πιο δύσκολο κομμάτι να μοιραστώ μαζί σας. Πρόκειται για την άρια της βασίλισσας της νύχτας στη δεύτερη πράξη. Η εκτέλεση εδώ, είναι με την εκπληκτική γαλλίδα σοπράνο Natalie Dessay. Έψαξα πολύ να βρω την άρια με τη Μαρία Κάλλας αλλά δεν τη βρήκα, ήθελα να σας βάλω και μερικές άλλες εκτελέσεις για να συγκρίνετε και εσείς τις διάφορες σοπράνο αλλά είπα να μη σας κουράσω.
Απολαύστε το...
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ.
Είναι μαγική όπερα αυτή. 'Όπως και κάθε έργο του πρόωρα χαμένου Mozart! Φαντάσου τι θα έγραφε αν πέθαινε στα 80+ και όχι στα 34! Με την Κάλας δεν ξέρω αν υπάρχει. Η Κάλας είχε προτίμηση στις Ιταλικές όπερες. Δεν θυμάμαι να την έχω ακούσει σε γερμανόφωνη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ που είμαι δεν μπορώ να ακούσω! Καλημέρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα!
Από τις αγαπημένες μου !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://ange-ta.blogspot.com/2009/04/mozart.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μαγικός Αυλός, λέγεται πως είναι η όπερα που πρέπει να ακούσει άνθρωπος που δεν ξέρει από όπερες, ώστε να τις αγαπήσει. Ο Μότσαρτ την έγραψε για το Βόντεβιλ (λαϊκό παλκοσένικο/Επιθεώρηση) ενός φίλου του στη Βιέννη για να βγάλει έξτρα χρήματα καθώς έγραφε το Ρέκβιεμ (το οποίο δεν πρόλαβε να το τελειώσει πριν πεθάνει, και, μετά από το κομμάτι Lacrimosa, το ρέκβιεμ το τέλειωσαν οι μαθητές του).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μαγικός Αυλός πάντα θεωρείτο εκείνα τα χρόνια ως μια φάρσα Βόντεβιλ άνευ μεγάλης αξίας μέχρι που με τα χρόνια πήρε τη θέση του σαν την πρώτη όπερα που πρέπει να ακούσει κάποιος για να καταλάβει και να τις αγαπήσει.
Ο Ιγκμαρ Μπέργκμαν έφερε τον Αυλό στην οθόνη το 1975 με μαεστρία (ιδίως στην εισαγωγή όπου δείχνει πρόσωπα του ακροατηρίου). Εγώ έχω φωτογραφήσει την όπερα αρκετές φορές επαγγελματικά στην Αγγλία. Και είναι αλήθια από τις αγαπημένες μου.
Η άρια της Βασίλισσας της Νύχτας είναι πράγματι από τις πιο δύσκολες και σκερτσόζες άριες για μια σοπράνο. Οι "σκάλες" που δίνουν την ιδιαιτερότητα της άριας θεωρούνταν υπερβολικές και σκοπεύοντες στον εντυπωσιασμό, και πάλι όμως ο χρόνος κατέταξε την άρια σαν μια από τις πιο αγαπημένες του ακροατηρίου, όπου όλοι θυμούνται μέσες άκρες το ρεφραίν.
Άλλες όπερες του Μότσαρτ όπως ο Ντον Τζιοβάνι και φυσικά ο Φίγγαρο στέκονται βάθρα ψηλότερα από τον Αυλό, ο Αυλός όμως με το πέρασμα δύο αιώνων μπήκε βαθύτερα στις καρδιές των ακροατών.
Σ' ευχαριστούμε για το βίντεο :-)
Καλό μήνα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήHeliotypon
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν έχω εντρυφήσει τόσο για να είμαι σίγουρη. πάντως δεν το έχω βρει, ούτε σε σιντί. οπότε, μάλλον έχεις δίκιο.
πράγματι αν ζούσε άλλα τόσα χρόνια ο μότσαρτ, θα είχε γραψει και άλλα αριστουργήματα!
Hfaistiwnas
ΑπάντησηΔιαγραφήκρίμα βρε ηφαιστιωνάκο! είναι από τις πιο δύσκολες αλλα΄αν δε σου αρέσει η όπερα, δεν την αντέχεις!
M
ΑπάντησηΔιαγραφήωραίο γούστο έχεις κοπελιά!
ange-ta
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά, τα δικά μας γούστα ταυτίζονται κοπελιά! το έχω δει και σε άλλες αναρτήσεις σου!
thinks
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ δημήτρη μου για τις τόσες ενδιαφέρουσες πληροφορίες που μοιράστηκες μαζί μας!
ΦΟΥΛΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω ρε κοπελιά! καλο μήνα και σε σένα.