Σας καλώ να βάλετε στο blog σας τη φωτογραφία που έχετε στο desktop σας, και να τη συνοδέψετε με ένα αγαπημένο σας ποίημα! ΕΠΕΣΤΡΕΦΕ
Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,
αγαπημένη αίσθηση επέστρεφε και παίρνε με-
όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη,
κ' επιθυμία παλιά ξαναπερνά στο αίμα
κ' επιθυμία παλιά ξαναπερνά στο αίμα
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται,
κ' αίσθάνονται τα χέρια σαν ν' αγγίζουν πάλι.
Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα,
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται...
Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ
πανσέληνος στο Σούνιο
Και προσκαλώ τον Ιάσιο, τον Κώστα Βράκα, το Σπύρο, το locuspublicus τον blueprints, και τον geysser!
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται...
Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗΣ
πανσέληνος στο Σούνιο
Και προσκαλώ τον Ιάσιο, τον Κώστα Βράκα, το Σπύρο, το locuspublicus τον blueprints, και τον geysser!
Αγαπητη μου ria!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστω πολυ για την δημοσια προσκληση σου!Ειναι τιμη για μενα,μια προσκληση!Τιμη γιατι δειχνει φιλικα συναισθηματα!Και ευγενεια!
Αμοιβαια θελω να ξερεις πως ειναι τα παραπανω!
Ομως,λυπαμαι για αυτο...το ομως,ειναι γνωστο,πως δεν παιρνω μερος σε καμια προσκληση/προτροπη!Οι λογοι ειναι πολλοι!Αλλα τους εχω αναφερει παλαιοτερα και δεν θελω να τους επαναλαβω κι εδω, σε ενα τοσο ωραιο και ρομαντικο (λογω ποιησης) χωρο!
Δεξου την παραξενια μου,οπως την εχουν δεχτει και τοσοι αλλοι φιλοι μου!
Ακαταδεχτος η; ψηλομυτης δεν ειμαι!
Ισα ισα!
Μπορω ομως,αμα μου το επιτρεπεις και δεν το θεωρεις προσβολη,να αφησω εδω το αγαποιμενο μου ποιημα αυτης της χρονικης περιοδου!
Οπως θα αφησω εδω και το θεμα που εχω στο desktop!
Συμφωνοι καλη μου;!
Λοιπον, μιας και ζω εδω μονιμα και λογω γλωσσας,διαβαζω περισσοτερο στην Γερμανικην!
Σου αφιερωνω ενα ποιημα του Rainer Maria Rilke σε μεταφραση Κωστα Κουτσουρελη!
..................
Μοναξιά
Η μοναξιά μοιάζει με τη βροχή. Τα βράδια
απ' του πελάγους αναθρώσκει τον καθρέφτη·
από κοιλάδες μακρινές κι από λιβάδια
στον ουρανό ανεβαίνει πάντα, που την έχει.
Κι ύστερα, από εκεί ψηλά, στην πόλη πέφτει.
Πέφτει την ώρα που το φως πια δεν αντέχει,
όταν τους δρόμους βάφουν πάλι τα σκοτάδια,
κι όταν τα σώματα χωρίζουν λυπημένα
δίχως να βρουν ό,τι ζητούν, μένοντας ξένα·
κι όταν οι άνθρωποι εκείνοι, που μισούνται,
πάλι στο ίδιο στρώμα πέφτουν και κοιμούνται:
τη μοναξιά την παίρνουν τότε τα ποτάμια…
...................
Το θεμα για το Desktop,μπορεις να το δεις και να το παρεις σε αυτην την διευθυνση:
http://www.zshare.net/image/1058349064130c0d/
Ειναι ο ηλιος του μεσονυκτιου στον βορειο πολο!Βλεπουμε επισης την σεληνη και την Αφροδιτη!
Ευχαριστω προκαταβολικα για την καταννοηση σου και ενα φιλι!
φυσικά και καταλαβαίνω και δεν παρεξηγούμε από κάτι τόσο απλό!
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ποίημα είναι υπέροχο, είχα διαβάσει ριλκε παλιότερα, προφανώς δεν ήμουν τόσο ώριμη για να εκτιμήσω και να θυμάμαι ένα τόσο λυρικό ποίημα!
φιλιά στη δροσερή γερμανία (δυο μέρες τώρα, σκάσαμε στην αθήνα!)
Aγαπητή ευχαρίστως να ανταποκριθώ στη πρότασή σου σε προσεχές πόστ. Δεν έχω όμως φωτογραφία στο desktop μου, οπότε θα διαλέξω κάτι που μου αρέσει. Την καλησπέρα μου:)
ΑπάντησηΔιαγραφήLocus
Σε ευχαριστω καλη μου για την καταννοηση!Για την φωτο δεν μου ειπες!;
ΑπάντησηΔιαγραφήη φωτογραφία ειναι εκπληκτική και την κατέβασα και εγώ
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν βαρεθώ το σούνιο θα βάλω αυτή στην επιφάνεια εργασίας του υπολογιστη γιατί είναι λιτή αλλά συναρπαστική!
φυσικά και θα ανταποκριθώ, μάλιστα αυτή τη φορά (κι αυτό γιατί έχω αναρτήσει αρκετά ποιήματα διαφόρων στο παρελθόν) θα προσπαθήσω κάτι δικό μου... και βλέπουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήυ.γ.: όσο για το δικό σου ποίημα, επίσης το έχω αναφέρει σε σχόλιο άλλου blog στο παρελθόν, είναι πολύ σημαντικό για μένα κι αυτό γιατί μου θυμίζει πολλά (μου το έχει χαρίσει μια από τις πρώτες εφηβικές αγάπες σε μπρούτζινο καδράκι και κοσμεί σημείο του εξοχικού-πατρικού μου σπιτιού), όσο για το Σούνιο τι να πρωτοπεί κανείς...
locus publicus, ευχαριστώ που αποδέχτηκες την πρόσκληση και περιμένω να δω το ποίημα γιατί βλέποντας πόσο καλά τα πας στον πεζό λόγο, αναρωτιέμαι αν το ίδιο εύστοχος στη μετάδοση συναισθημάτων θα είσαι και στον έμμετρο λόγο, εν ολίγοις, θα χαιρόμουν αν το ποίημα είναι δικό σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήblueprints, πέρα από τα ποικίλα και ενδιαφέροντα ποστ σου είσαι πολύ πολύ τρυφερός και μ' αυτό που έγραψες σήμερα διαπιστώνω ότι πολλοί άντρες τελικά, είναι πολύ πιο συναισθηματικοί απ' όσο αφήνουν να φανεί στους γύρω τους! περιμένω το δικό σου ποίημα και τη φωτογραφία της επιφάνειας εργασίας σου!
Δικό μου ποίημα; Πω πώ! Εντάξει, θα προσπαθήσω. Θα το αναρτήσω την Κυριακή, ημέρα των Βαίων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποίημα (ελπίζω τα αγγλικά σου να είναι καλά!)
ΑπάντησηΔιαγραφήThe Song Of Wandering Angus (W.B.Yeats)
I went out to the hazel wood,
Because a fire was in my head,
And cut and peeled a hazel wand,
And hooked a berry to a thread;
And when white moths were on the wing,
And moth-like stars were flickering out,
I dropped the berry in a stream
And caught a little silver trout.
When I had laid it on the floor
I turned to blow the fire aflame,
But something rustled on the floor,
And some one called me by my name:
It had become a glimmering girl
With apple blossom in her hair
Who called me by my name and ran
And faded through the brightening air.
Though I am old with wandering
Through hollow lands and hilly lands,
I will find out where she has gone,
And kiss her lips and take her hands;
And walk among long dappled grass,
And pluck till time and times are done
The silver apples of the moon,
The golden apples of the sun.
Η φωτογραφία:
Καλύτερα να μην δεις τι έχω σαν desktop!
ΕΓΩ ΡΙΑ ΜΟΥ,ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΩΝ WINDOWS XP...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΣΟ ΓΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ,ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ.....
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΑΝΤΩΣ.....
Υ.Γ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΘΥΜΩΣΕΣ...
και βέβαια δε θύμωσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήσιγά μην εξαρτάται η κρίση μου για έναν άνθρωπο από το τι έχει στην επιφάνεια εργασίας του και αν θυμάται ή όχι απ' έξω ένα ποίημα!
απλά περίεργη είμαι
χα χα χα!!!
αυτό είναι wallpaper?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπορώ πόσο κοιμισμένος ήμουν την προηγούμενη φορά που το πέρασα για κάτι άλλο!?
Πολύ όμορφο, ναι!
είδες τι κάνουν οι εφημερίες????
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι η εικόνα που έχω στην επιφάνεια εργασίας!
εσύ τι έχεις στην επιφάνεια εργασίας σου και ποιο είναι το αγαπημένο σου ποίημα?