Άρχισε να κάνει ζέστη και τι πιο φυσικό από το να ψάξω να βρω κάποιο ρούχο πιο ελαφρύ. Έψαξα στο σπίτι και διαπίστωσα ότι πάνω στη φούρια του φθινοπώρου, μετέφερα τις βαλίτσες με τα καλοκαιρινά στην υπόγεια αποθήκη που έχει το σπίτι. Μέχρι εδώ τίποτα το παράξενο. Αμ δε! Και τώρα τι κάνουμε; Πως θα πάρω τα ρούχα; Ένας ψύχραιμος θα πει κατεβαίνοντας στην αποθήκη. Ένας άνδρας που δε με ξέρει θα το πει αυτό. Γιατί κάποιος που με ξέρει μάλλον θα γελάσει. Και σκασίλα μου βέβαια. Θα γελάσει γιατί όποιος με ξέρει, γνωρίζει ότι φρίττω και μόνο στην ιδέα να συναντήσω μία και μόνη κατσαρίδα. Οι φίλες μου αναγνωρίζουν τον τρόμο μου και την ανησυχία μου τώρα που πλησιάζει το καλοκάιρι γιατί δε διαφέρουν πολύ τα συναισθήματά τους από τα δικά μου και έστω και στο μιλητό συμπαραστεκόμαστε η μια στην άλλη.
Γυναίκες! Θα πουν οι εκπρόσωποι του ισχυρού φύλου. Ναι, γυναίκες. Φοβόμαστε όχι μόνο τις κατσαρίδες αλλά και τις αράχνες, τις σαρανταποδαρούσες, τα ποντίκια, τα τρυζόνια, τους γρύλους και πάσης φύσεως ζουζούνια… Δηλαδή εμείς δεν έχουμε δικαίωμα να φοβόμαστε; Επειδή εσείς σα μικρά παιδιά διασκεδάζατε με το να ξεκοιλιάζετε αθώα βατράχια και κυνηγώντας τζιτζίκια, πρέπει και εμείς που παίζαμε με κούκλες να είμαστε εξοικειωμένες με τα έντομα; Εσείς φοβάστε τη δέσμευση, το γάμο, την οικογένεια. Εμείς πάλι όχι. Παίζαμε τις μαμάδες από μικρές και τις νοικοκυρές άσχετα αν μεγαλώνοντας ούτε το ένα τρίτο από την παρέα των μικρών κοριτσιών ασκεί το σπορ της νοικοκυράς και μάλιστα κατ’ αποκλειστικότητα. Οι περισσότερες είμαστε part time χαρωπές νοικοκυρούλες. Αλλά ακόμα και έτσι δε φοβόμαστε να δεσμευτούμε και να είμαστε και εργαζόμενες και καριερίστες και γκόμενες και σύζυγοι και νοικοκυρές! Αν μπορείτε και εσείς οι άνδρες κάντε τα όλα μαζί και τόσο σωστά όσο εμείς!
Είμαστε ανίκανες, σύμφωνα με τους άνδρες, να συναρμολογήσουμε ένα μικρό επιπλο παρά τις αναλυτικές οδηγίες που το συνοδεύουν. Μπορεί. Προσωπικά δεν έδωσα ποτέ σημασία να μάθω ποια είναι η διαφορά του στραβοκατσάβιδου από τα άλλα. Μπορώ όμως να καταλάβω από μια και μόνη λέξη ή ένα βλέμμα αν ο άνθρωπός μου είναι καλά ή κάτι τον απασχολεί. Είναι τόση η ευαισθησία που εμείς οι γυναίκες έχουμε, που ακόμα και αν θέλετε να μας κρυφτείτε κύριοι εκπρόσωποι του ισχυρού φύλου, δεν μπορείτε. Ακόμα και το ένστικτό μας θα μας ενημερώσει για ότι σας συμβαίνει. Μπορεί να μη σκαμπάζουμε γρι από κατασκευές αλλά σκαμπάζουμε από καρδιές.
Αναστατώνεστε μπροστά σε μια μικρή πληγή που αιμορραγεί και χάνεται το χρώμα σας, μας κοροϊδεύετε που τρέχουμε σε όποιον μας χρειάζεται, αλλά είστε οι πρώτοι που μας αναζητάτε στην πρώτη γρατσουνιά και όταν το θερμόμετρο δείξει λίγο παραπάνω από 36,8.
Μας διακωμωδείται στους φίλους και τους γνωστούς μας αν σας κάνουμε νάζια και τερτίπια αλλά δεν καταλάβατε ποτέ ότι μόνο με αυτούς τους χαζοχαρούμενους τρόπους πετυχαίνουμε πάντα το δικό μας. Ακόμα και αν δεν το αντιλαμβάνεστε εμείς καθοδηγούμε όλες μα όλες τις ενέργειές σας. Από το τι παπούτσια θα αγοράσετε, μέχρι τη μάρκα των τσιγάρων σας. Από τον τρόπο που θα φερθείτε στον προϊστάμενο μέχρι τη μάρκα του αυτοκινήτου που θα αγοράσετε. Καταλάβετέ το, καθοδηγούμε το νού σας.
Δε θυμάμαι να άκουσα πολλές φορές για κάποιο γαμπρό που να έστησε στην εκκλησία τη λευκοφορούσα νύφη. Παρεπιπτώντος όμως πολλοί γαμπροί έμειναν μ… με την ανθοδέσμη στο χέρι στα σκαλιά της εκκλησίας περιμένοντας ματαια την καλή τους. Βλέπεται εμείς οι γυνάικες μπορούμε να ζήσουμε τον εαυτό μας χωρίς την απαστράπουσα παρουσία σας. Δεν πρόκειται να πάθουμε ταχυκαρδία μπροστά σε ένα γεμάτο νεροχύτη ούτε σε μια στοίβα ασιδέρωτα ρούχα. Και φυσικά ούτε λόγος για τα προς το ζην!
Να αναφέρω ότι λέει και το λαϊκό άσμα; Από μας γεννιόσαστε και μας παντρευόσαστε. Το ωραίο δεν είναι ότι μας παντρευόσαστε αλλά ότι εμείς γεννούμε. Ναι μπορεί να γκρινιάζουμε ότι χαλάει το σώμα μας και ότι μαστιγώνονται τα νεύρα μας από τις ορμόνες αλλά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το πρώτο σκίρτημα της νέας ζωής μέσα μας. Και ζηλεύετε. Ας μην το παραδέχεστε μερικοί. Αν δεν ήταν έτσι, δε θα ψάχνατε χρόνια και χρόνια τρόπους να τεκνοποιήσουν οι άνδρες!
Γυναίκες! Θα πουν οι εκπρόσωποι του ισχυρού φύλου. Ναι, γυναίκες. Φοβόμαστε όχι μόνο τις κατσαρίδες αλλά και τις αράχνες, τις σαρανταποδαρούσες, τα ποντίκια, τα τρυζόνια, τους γρύλους και πάσης φύσεως ζουζούνια… Δηλαδή εμείς δεν έχουμε δικαίωμα να φοβόμαστε; Επειδή εσείς σα μικρά παιδιά διασκεδάζατε με το να ξεκοιλιάζετε αθώα βατράχια και κυνηγώντας τζιτζίκια, πρέπει και εμείς που παίζαμε με κούκλες να είμαστε εξοικειωμένες με τα έντομα; Εσείς φοβάστε τη δέσμευση, το γάμο, την οικογένεια. Εμείς πάλι όχι. Παίζαμε τις μαμάδες από μικρές και τις νοικοκυρές άσχετα αν μεγαλώνοντας ούτε το ένα τρίτο από την παρέα των μικρών κοριτσιών ασκεί το σπορ της νοικοκυράς και μάλιστα κατ’ αποκλειστικότητα. Οι περισσότερες είμαστε part time χαρωπές νοικοκυρούλες. Αλλά ακόμα και έτσι δε φοβόμαστε να δεσμευτούμε και να είμαστε και εργαζόμενες και καριερίστες και γκόμενες και σύζυγοι και νοικοκυρές! Αν μπορείτε και εσείς οι άνδρες κάντε τα όλα μαζί και τόσο σωστά όσο εμείς!
Είμαστε ανίκανες, σύμφωνα με τους άνδρες, να συναρμολογήσουμε ένα μικρό επιπλο παρά τις αναλυτικές οδηγίες που το συνοδεύουν. Μπορεί. Προσωπικά δεν έδωσα ποτέ σημασία να μάθω ποια είναι η διαφορά του στραβοκατσάβιδου από τα άλλα. Μπορώ όμως να καταλάβω από μια και μόνη λέξη ή ένα βλέμμα αν ο άνθρωπός μου είναι καλά ή κάτι τον απασχολεί. Είναι τόση η ευαισθησία που εμείς οι γυναίκες έχουμε, που ακόμα και αν θέλετε να μας κρυφτείτε κύριοι εκπρόσωποι του ισχυρού φύλου, δεν μπορείτε. Ακόμα και το ένστικτό μας θα μας ενημερώσει για ότι σας συμβαίνει. Μπορεί να μη σκαμπάζουμε γρι από κατασκευές αλλά σκαμπάζουμε από καρδιές.
Αναστατώνεστε μπροστά σε μια μικρή πληγή που αιμορραγεί και χάνεται το χρώμα σας, μας κοροϊδεύετε που τρέχουμε σε όποιον μας χρειάζεται, αλλά είστε οι πρώτοι που μας αναζητάτε στην πρώτη γρατσουνιά και όταν το θερμόμετρο δείξει λίγο παραπάνω από 36,8.
Μας διακωμωδείται στους φίλους και τους γνωστούς μας αν σας κάνουμε νάζια και τερτίπια αλλά δεν καταλάβατε ποτέ ότι μόνο με αυτούς τους χαζοχαρούμενους τρόπους πετυχαίνουμε πάντα το δικό μας. Ακόμα και αν δεν το αντιλαμβάνεστε εμείς καθοδηγούμε όλες μα όλες τις ενέργειές σας. Από το τι παπούτσια θα αγοράσετε, μέχρι τη μάρκα των τσιγάρων σας. Από τον τρόπο που θα φερθείτε στον προϊστάμενο μέχρι τη μάρκα του αυτοκινήτου που θα αγοράσετε. Καταλάβετέ το, καθοδηγούμε το νού σας.
Δε θυμάμαι να άκουσα πολλές φορές για κάποιο γαμπρό που να έστησε στην εκκλησία τη λευκοφορούσα νύφη. Παρεπιπτώντος όμως πολλοί γαμπροί έμειναν μ… με την ανθοδέσμη στο χέρι στα σκαλιά της εκκλησίας περιμένοντας ματαια την καλή τους. Βλέπεται εμείς οι γυνάικες μπορούμε να ζήσουμε τον εαυτό μας χωρίς την απαστράπουσα παρουσία σας. Δεν πρόκειται να πάθουμε ταχυκαρδία μπροστά σε ένα γεμάτο νεροχύτη ούτε σε μια στοίβα ασιδέρωτα ρούχα. Και φυσικά ούτε λόγος για τα προς το ζην!
Να αναφέρω ότι λέει και το λαϊκό άσμα; Από μας γεννιόσαστε και μας παντρευόσαστε. Το ωραίο δεν είναι ότι μας παντρευόσαστε αλλά ότι εμείς γεννούμε. Ναι μπορεί να γκρινιάζουμε ότι χαλάει το σώμα μας και ότι μαστιγώνονται τα νεύρα μας από τις ορμόνες αλλά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το πρώτο σκίρτημα της νέας ζωής μέσα μας. Και ζηλεύετε. Ας μην το παραδέχεστε μερικοί. Αν δεν ήταν έτσι, δε θα ψάχνατε χρόνια και χρόνια τρόπους να τεκνοποιήσουν οι άνδρες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
οι δικές σου σκέψεις ποιές είναι;
σχόλια γραμμένα με αγγλικούς χαρακτήρες θα σβήνονται αμέσως. αν δε γνωρίζετε πως γυρνά το πληκτρολόγιο στα ελληνικά, ρωτήστε να μάθετε!