ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ...

Για τα γενέθλιά σου και την ονομαστική σου εορτή!
Να είσαι υγιής, να είσαι ευτυχισμένος, να είσαι τυχερός και χιλιόχρονος.

Πριν 19 χρόνια, πήγα να γεννήσω με ραντεβού. Από τις 06:00 ως τις 16:30 κοιλοπονούσα. Και ξαφνικά, μου ήρθε η λαμπρή ιδέα. Ζήτησα καισαρική. Στις 16:35, όλοι σε κρατούσαν στην αγκαλιά τους. Πρώτη η θεία η Αλεξία που ήταν μέσα στο χειρουργείο. 

Στις 17:00 σε είδα και εγώ. Ημουν πολύ κουρασμένη να σε πάρω αγκαλιά. Σε αγκάλιασα μετά που ξύπνησα για τα καλά. Και σε λάτρεψα από την πρώτη στιγμή.

Είσαι το φως της ζωής μου. Σε λατρεύω, η μανούλα!

 

Να χαίρεσαι τα νειάτα σου, την ομορφιά σου, τη φοιτητική ζωή σου, την ανεμελιά σου και να θυμάσαι, η μανούλα είναι πάντα δίπλα σου!

ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ

Καινούργιο μπλογκοπαίγνιδο και ξέρετε πως τα λατρεύω.

Το παιγνίδι το είδα στο

malher, την κατερίνα, το

λουστράκο, στο γιάννη και δεν μπόρεσα να αντισταθώ.

Λοιπόν, ψάχνουμε και βρίσκουμε τα τραγούδια που ήταν νούμερο ένα τη  μέρα των γενεθλίων μας στην Αμερική και την Αγγλία.

Στην Αμερική ήταν το strangers in the night με τον Φρανκ Σινάτρα.

Στην Αγγλία ήταν το when a man loves a woman του Percy Sledge.

Προσπάθησα να βρω ποιο τραγούδι ήταν στην ελλάδα αυτό που παιζόταν στο ραδιόφωνο περισσότερο, αλλά δεν το βρήκα και σας παραθέτω το αγαπημένο μου. Σημειωτέον, ότι είναι το μοναδικό ελληνικό τραγούδι που μπήκε στα 100 καλύτερα τραγούδια όλου του κόσμου για τον εικοστό αιώνα!

 

...και μια ωραία φωτογραφία για να γελάσετε και να σας φτιάξω τη μέρα σας...

ΛΕΥΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ (λογοτεχνικό Σάββατο, το έκανα Δευτέρα)

Έκανε ζέστη. Βγήκαν από το κλιματιζόμενο γραφείο και ένα κύμα ζεστού αέρα τους χτύπησε κατά πρόσωπο.

Κοιτάχτηκαν στα μάτια και αντί για το αυτοκίνητο, κατευθύνθηκαν προς το βιβλιοπωλείο. Ο καθένας τους αγόρασε από ένα σημειωματάριο.

Της Στεφανίας, ήταν ένα κανονικό σε μέγεθος με πολλές σελίδες και μαύρο εξώφυλλο. Του Δημήτρη κόκκινο, μικρό και με λάστιχο.

Διάλεξαν στυλό… μια πένα και ένα ρόλερμπολ. Πλήρωσαν και ξεκίνησαν για το αυτοκίνητο. Ο φύλακας του πάρκινγκ τους παρέδωσε το αυτοκίνητο.

Πήραν το δρόμο της επιστροφής αμίλητοι.

Από την ώρα που βγήκαν από το γραφείο του σύμβουλου γάμου, δεν είχαν μιλήσει μεταξύ τους.

Στο σπίτι, ο κλιματισμός λειτουργούσε. Η Στεφανία έβαλε ένα ποτήρι κρασί που δεν το έφερε στο στόμα τα, μονο για να έχει κάτι στα χέρια της και κάθισε στο παράθυρο να βλέπει τον κήπο τους. Ο Δημήτρης, έβαλε ένα ουίσκι και κάθισε στον καναπέ. Γέλασε και είπε: εκπληκτικός τρόπος να γιορτάσεις τα είκοσι χρόνια γάμου σου! Να ακούς επί δυο ώρες έναν ξένο να αναλύει το γάμο σου και στο τέλος να σου βάζει και homework!

Η Στεφανία του αποκρίθηκε χωρίς να γυρίσει. Ήταν το δώρο μου για την επέτειό μας, χρυσέ μου!

Και το απόγευμα κύλησε χωρίς άλλη κουβέντα μεταξύ τους…

Τα παιδιά γύρισαν από το πάρτυ, τους φίλησαν και εξαφανίστηκαν στα δωμάτιά τους. Φάγανε χωριστά. Ο Δημήτρης στην κουζίνα και η Στεφανία στην τραπεζαρία με την Χουανίτα να τη σερβίρει όπως πάντα χωρίς να μιλά.

Της έφτιαξε ένα χαμομήλι, της το σέρβιρε και η Στεφανία έφυγε για το δωμάτιό της. Κάθισε στην τουαλέτα της, έβγαλε τα κοσμήματά της, ξεβάφτηκε, γδύθηκε και μπήκε στο μπάνιο. Δεν άναψε κεριά, δεν έβαλε μουσική… σκεφτόταν. Ότι είπε ο σύμβουλος. Στην επόμενη συνάντησε θα έπρεπε να έχουν αγοράσει ένα καινούργιο σημειωματάριο, καινούργιο για να τονίζει τη νέα προσπάθεια να διατηρήσουν το γάμο τους. Στην ουσία να διατηρήσουν την εταιρεία που με τόσο κόπο και ταλαιπωρία έχτισαν μέσα σε τόσα χρόνια. Ξέρανε ότι θα έχαναν πολλά αν χώριζαν.  Μα πάνω από όλα τους εαυτούς τους. Το ήξεραν. Ήταν και οι δυο παιδιά πλούσιων οικογενειών που όταν οι γονείς τους χώρισαν, έγιναν άλλοι άνθρωποι. Αυτό ήθελαν να το αποφύγουν. Το δηλητήριο, τις κακίες, τα κρυμμένα μυστικά, τις κατινιές. Για τους εαυτούς τους και τις επιπτώσεις που θα είχε στα παιδιά.

Βγήκε από το μπάνιο, φόρεσε το μπουρνούζι της και πήγε στο γραφείο. Κάθισε στην καρέκλα του Στέφανου. Ξανασηκώθηκε. Πήγε στην κουζίνα, έφτιαξε ένα καφέ και γύρισε στο γραφείο. Ξανακάθισε. Ξανασηκώθηκε. Πήγε στο σαλόνι. Κοίταξε ερευνητικά και βρήκε στο πλάι της εταζέρας, τη σακούλα από το βιβλιοπωλείο. Πήρε το μαύρο σημειωματάριο και την πένα και επέστρεψε στο γραφείο. Ξανακάθισε.

Και ξαφνικά άρχισε να γράφει. Να γράφει. Να γράφει…

Να γράφει για να ζητήσει συγνώμη. Για ότι μετάνιωσε. Για ότι θεωρούσε ότι έπρεπε να απολογηθεί στο Δημήτρη.

Έγραψε για όλες τις φορές που ειρωνευόταν την προφορά του Δημήτρη στα γαλλικά.

Για όλες τις φορές που άλλαζε τις οδηγίες του στην εταιρεία, άσχετα αν οι αλλαγές που έκανε επέφεραν κέρδη.

Για όλες τις φορές που απέλυσε άτομα που ο Δημήτρης διάλεγε για τα σχέδια, αλλά η ίδια ενώ αρχικά είχε δώσει τη συγκατάθεσή της, τελικά, άλλαζε γνώμη.

Για όλες τις φορές που του μίλαγε δεικτικά μπροστά σε συνεργάτες ή υφισταμένους.

Για όλες τις φορές που του φώναζε όταν αυτή ήταν έτοιμη για τις επίσημες εμφανίσεις τους και αυτός αργούσε για να βάλει τα παιδιά για ύπνο.

Για όλες τις φορές που αργούσε σε κάποια δουλειά και αυτή του έκανε σκηνές, μπροστά στα παιδιά, μπροστά στους συνεργάτες, μπροστά στη γραμματέα του.

Για όλες τις φορές που χαμογελούσε και τον ευχαριστούσε όταν αυτός της έκανε δώρα κοσμήματα. Και ας ήθελε να τον χτυπήσει, να τον ξεμαλλιάσει να τον γρατζουνίσει γιατί ήξερε, ότι τα κοσμήματα ήταν ο τρόπος του να της ζητήσει συγνώμη για τις ερωτικές περιπτύξεις του με διάφορες μικρούλες!

Για όλες τις φορές που έτρωγε μόνη της και όταν αυτός επέστρεφε, του πετούσε στα μούτρα μια καληνύχτα και τον έδιωχνε από το κρεβάτι της και τον έστελνε στον ξενώνα.

Για όλες τις φορές που τις έδινε την χρυσή του κάρτα να ψωνίσει και αυτή  την έπαιρνε για να γεμίσει με ρούχα υπογραφής το κενό στην ερωτική της ζωή.

Για όλες τις φορές που την έστελνε διακοπές σε πολυτελή spa και αυτή πήγαινε για να ξεχάσει πως ο άντρας της αντί να είναι δίπλα σε αυτή, θα ήταν δίπλα σε κάποια μικρή ξανθιά νέα υπάλληλο της εταιρείας τους.

Για όλες τις φορές που δεν μπορούσε να τον ακολουθήσει σε επίσημες εκδηλώσεις γιατί ήταν μεθυσμένη.

Για όλες τις φορές που τη βρήκε χωρίς τις αισθήσεις της στον καναπέ, στο σαλόνι, στον κήπο, όταν τον περίμενε να γυρίσει και είχε συντροφιά το cardhu.

Για όλες τις φορές που το έσκαγε από τα πανάκριβα κέντρα αποτοξίνωσης που η ίδια διάλεγε.

Για όλες τις φορές που τον συνόδευε και δεν μπορούσε να του ευχηθεί για τις επιτυχίες τους επειδή δεν έπρεπε να βάλει σταγόνα αλκοόλ στο στόμα της.

Για όλες τις φορές που η μοναξιά την έκανε στρίγγλα στους συνεργάτες τους.

Για όλες τις φορές που έσπαγε τον καθρέφτη στην κρεβατοκάμαρά τους όταν αυτός δήθεν είχε συμβούλιο σε εταιρεία όταν ήξερε πως ξενοκοιμόταν.

Για όλες τις φορές που τράκαρε το αυτοκίνητο γιατί τα δάκρυά της, της θόλωναν την όραση και δεν έβλεπε μπροστά της.

Για όλες τις φορές που δεν πήγε μαζί του για δουλειά γιατί ήξερε πως οι ίδιοι άνθρωποι που θα τη συναντούσαν θα την κοιτούσαν με συμπάθεια, μια πρώην αλκοολική που ο άντρας της την απατά αλλά την επιδεικνύει για να δείξει σε όλους πόσο συμπονετικός και καλός σύζυγος είναι.

Έγραφε, έγραφε έγραφε…

Μέχρι το ξημέρωμα είχε γράψει πάνω από είκοσι σελίδες. Έφτιαξε άλλον έναν καφέ φρέσκο και ξανακάθισε στο γραφείο.

Θυμήθηκε όλες τις φορές που γυρνούσε ξεθεωμένη απ τη δουλειά και τον άκουγε να σιγοψιθυρίζει στο κινητό του και να κλείνει ραντεβού.

Θυμήθηκε τα ψέματα που της έλεγε για να αποφύγει κοινές εξόδους.

Θυμήθηκε τα ακριβά του δώρα όταν τα ψέματά του αποκαλύπτονταν.

Θυμήθηκε τη μοναξιά και την ταπείνωση που την έριξαν στο αλκοόλ.

Θυμήθηκε την αγωνία της να ξεφύγει από τον εθισμό.

Θυμήθηκε τα συγκαταβατικά του αγκαλιάσματα όταν ήταν άλλοι μπροστά.

Θυμήθηκε το διαζύγιο των γονιών της.

Θυμήθηκε το γάμο της…  και έσκισε όλες τις σελίδες.

Έγραψε μερικές γραμμές και έβαλε το σημειωματάριο στην τσάντα της.

Όταν το έβγαλε ήταν στο γραφείο του συμβούλου γάμου. Έδωσε το σημειωματάριο και  ο σύμβουλος το άνοιξε.

Έγραφε: συγνώμη στον εαυτό μου που του επέτρεψα να είναι με έναν τέτοιο υποκριτή, ψεύτη, εκμεταλλευτή, άπιστο άντρα. Συγνώμη από τα παιδιά μου που τους διάλεξα έναν ανάξιο για πατέρα.

Και τίποτα άλλο. Όλες οι άλλες σελίδες ήταν λευκές. Εντελώς λευκές…

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...

Τα σημαντικότερα γεγονότα της 8ης Ιουνίου 2012

1637: Ο Καρτέσιος εκδίδει το βιβλίο του «Λόγος περί μεθόδου για την ορθή καθοδήγηση του Λογισμού και την αναζήτηση της αλήθειας δια μέσου των επιστημών», που θεωρείται ένα από σπουδαιότερα έργα των μαθηματικών και γενικότερα της επιστήμης.

1777 : Ολοκληρώνεται η τείχιση της Αθήνας, που άρχισε στις 20 Φεβρουαρίου της ίδιας χρονιάς. Αυτό το τείχος έμεινε στην ιστορία ως το τείχος του Χατζή Αλή Χασεκή, από το όνομα του Οθωμανού διοικητή της πόλης, που έδωσε την εντολή για την κατασκευή του, προκειμένου να προστατέψει την Αθήνα από τις επιδρομές ληστών.

1821 : 150 Τούρκοι και 50 τσιγγάνες βγαίνουν από την Ακρόπολη για να θερίσουν όσα ώριμα σπαρτά υπάρχουν κοντά. Οι Αθηναίοι ορμούν αμέσως εναντίον τους και τους αναγκάζουν να επιστρέψουν στην Ακρόπολη. Στη μάχη σκοτώνονται 15 Τούρκοι και 20 τσιγγάνες, ενώ πολλοί τραυματίζονται. Σε αντίποινα, οι Τούρκοι αποκεφαλίζουν οκτώ ομήρους και ρίχνουν τα κεφάλια τους από το βόρειο τείχος.

1907 : Ο αναρχικός Ανδρέας Παπαμητρόπουλος από την Πάτρα επιτίθεται με δυναμίτιδα κατά της Βουλής.

1911 : Σεισμός στο Μεξικό στοιχίζει τη ζωή σε 1.300 άτομα.

1912 : Iδρύεται στο Λος Άντζελες από τον Καρλ Λάεμλε η κινηματογραφική εταιρία Universal Studios.

1915 : Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οι συμμαχικές δυνάμεις παίρνουν υπό τον έλεγχό τους τη γαλλική πόλη Νεβίλ, που είχαν καταλάβει οι Γερμανοί.

1921 : Μεγάλη εκστρατεία εναντίον του στρατού του Μουσταφά Κεμάλ αποφασίζεται στο Κορδελιό, κατά το πολεμικό συμβούλιο, που συγκροτείται υπό την προεδρία του βασιλιά Κωνσταντίνου και τη συμμετοχή όλης της στρατιωτικής ηγεσίας.

1930 : Ο Έλληνας πρωτοπαλαιστής Τζιμ Λόντος ανακηρύσσεται πρωταθλητής κόσμου.

1932 : Κατατίθεται και ψηφίζεται στην ελληνική Βουλή το νομοσχέδιο περί κοινωνικών ασφαλίσεων κι έτσι μπαίνουν οι βάσεις για την ίδρυση του ΙΚΑ.

1939 : Αποφασίζεται στην Ελλάδα αποφασίζεται η κατάργηση των οκτατάξιων σχολείων και η ίδρυση εξατάξιων γυμνασίων.

1949 : Το FBI εκδίδει λίστα κομμουνιστών, μεταξύ των οποίων και πολλοί καλλιτέχνες.

1952 : Πόλεμος της Κορέας: Αναχωρούν για την Κορέα 400 Έλληνες στρατιώτες.

1959 : Βαθιά ρήξη επανέρχεται στις γαλλοαμερικανικές σχέσεις, όταν ο Σαρλ Ντε Γκωλ αρνείται την εγκατάσταση βάσεων εκτόξευσης πυραύλων και την αποθήκευση πυρηνικών όπλων από τις αμερικανικές μονάδες, που ήταν εγκατεστημένες στη Γαλλία.

1967 : Οι Procol Harum ανεβαίνουν στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το τραγούδι «A Whiter Shade Of Pale».

1968 : Συλλαμβάνεται ο Τζέιμς Ερλ Ρέι, κατηγορούμενος για τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

1969 : Ο κιθαρίστας Μπράιαν Τζόουνς αποχωρεί από τους Rolling Stones και τον αντικαθιστά ο Μικ Τέιλορ.

1991 : Το πανευρωπαϊκό βραβείο Λεονάρντο ντα Βίντσι απονέμεται στον Έλληνα βιολιστή Λεωνίδα Καβάκο.

1993 : Στη Γαλλία, ο Ρενέ Μπουκέ, 82 ετών, αστυνομικός διοικητής της κυβέρνησης του Βισύ κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δολοφονείται έξω από το σπίτι του στο Παρίσι.

1994 : Στην Ιταλία, ο νεοφασίστας Τζιανφράνκο Φίνι δηλώνει ότι ο δικτάτορας Μουσολίνι δεν υπήρξε εγκληματίας, απλώς έκανε τραγικά σφάλματα.

1995 : Η απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης να καταφύγει σε στρατιωτικά μέσα, αν η Ελλάδα ασκήσει το δικαίωμά της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, προκαλεί την έντονη αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης.

1996 : Αυλαία για το 10ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου (Euro '96) στην Αγγλία, με τον αγώνα Αγγλίας - Ελβετίας (1-1) στο Γουέμπλεϊ με γκολ των Σίρερ (Shearer) και Τουρκγιλμάζ (Τurkyilmaz). Την ίδια εποχή ο Στόγιαν Βράνκοβιτς ανακοινώνει ότι εγκαταλείπει τον Παναθηναϊκό και μετακομίζει στο ΝΒΑ.

1998 : Ο Τσάρλτον Ίστον αναλαμβάνει την προεδρία της Αμερικανικής Ένωσης Οπλοχρηστών.

2000 : Η τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη δολοφονεί τον Βρετανό στρατιωτικό ακόλουθο Στίβεν Σόντερς στη λεωφόρο Κηφισίας. Πρωινές ώρες της ημέρας εκείνης, η οργάνωση, έκανε την επανεμφάνισή της στην περιοχή του Ψυχικού, έπειτα από ένα χρόνο απουσίας, ρίχνοντας τέσσερις σφαίρες και τραυματίζοντας θανάσιμα τον Βρετανό στρατιωτικό. Τα δύο μέλη της οργάνωσης επέβαιναν σε μοτοσικλέτα και πυροβόλησαν από κοντινή απόσταση το λευκό Rover, στο οποίο βρισκόταν ο Σόντερς, πλήττοντάς τον στην κοιλιακή χώρα και στα άνω άκρα. Ο Βρετανός δεν πέθανε ακαριαία. Μετά την επίθεση, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός» όπου και χειρουργήθηκε, χωρίς όμως να καταφέρει να επιβιώσει. Η οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη της επίθεσης, τονίζοντας ότι προχώρησε στο χτύπημα, αυτό, λόγω του ρόλου του βρετανού στρατιωτικού στο Κόσοβο, καθώς και λόγω της αγγλικής πολιτικής κατά την «επέμβαση» του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία το 1999.

Γεννήσεις

1625 – Τζιοβάνι Κασίνι, Ιταλός αστρονόμος
1671 – Τομάζο Αλμπινόνι, Ιταλός συνθέτης
1810 – Ρόμπερτ Σούμαν, Γερμανός μουσουργός
1867 – Φρανκ Ράιτ, Αμερικανός αρχιτέκτονας
1903 – Μαργκερίτ Γιουρσενάρ Γαλλίδα συγγραφέας
1916 – Φράνσις Κρικ, Βρετανός βιοφυσικός και νομπελίστας
1921 – Σουχάρτο, πρόεδρος της Ινδονησίας
1925 – Μπάρμπαρα Μπους, σύζυγος του προέδρου των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους
1930 – Γιάννης Ιωαννίδης, συνθέτης και μουσικολόγος
1930 - Ρόμπερτ Όμαν, Γερμανοϊσραηλινός μαθηματικός και νομπελίστας
1940 – Νάνσι Σινάτρα, Αμερικανίδα τραγουδίστρια και κόρη του Φρανκ Σινάτρα
1942 – Νίκος Κωνσταντόπουλος, Έλληνας πολιτικός και δικηγόρος
1947 – Έρικ Βίσαους, Αμερικανός βιολόγος και νομπελίστας
1950 – Σόνια Μπράγκα, Βραζιλιάνα ηθοποιός
1951 – Μπόνι Τάιλερ, Ουαλή τραγουδίστρια και μουσικός
1955 – Τιμ Μπέρνερς Λι, Άγγλος δημιουργός του Παγκόσμιου Ιστού
1957 – Σκοτ Άνταμς, Αμερικανός σκιτσογράφος και σχεδιαστής παιχνιδιών
1960 – Μικ Χάκναλ, Άγγλος τραγουδιστής και συνθέτης, μέλος των Simply Red
1962 – Νικ Ρόουντς, Άγγλος μουσικός, μέλος των Duran Duran
1963 – Καίτη Γαρμπή, Ελληνίδα τραγουδίστρια
196... - Ρία, γνωστή Ελληνίδα μπλόγγερ, διαχειρίστρια του μπλογκ '' σκέψεις"
1972 - Μπάμπης Μάντουκας, Έλληνας φωτογράφος
1978 – Μαρία Μενούνος, Ελληνοαμερικανίδα ηθοποιός και τηλεπαρουσιάστρια
1983 – Κιμ Κλάιστερς Βελγίδα τενίστρια
1983 – Νάντια Πέτροβα, Ρωσίδα τενίστρια

Θάνατοι

218 – Μακρίνος, Ρωμαίος αυτοκράτορας
632 – Μωάμεθ, Προφήτης του Ισλάμ
1795 – Λουδοβίκος ΙΖ', βασιλιάς της Γαλλίας
1809 - Τόμας Πέιν, Αμερικανός επαναστάτης και συγγραφέας
1845 – Άντριου Τζάκσον, πρόεδρος των ΗΠΑ
1874 – Κόχις, αρχηγός των Απάτσι
1876 – Γεωργία Σάνδη, Γαλλίδα συγγραφέας
1881 - Γρηγόριος ΣΤ΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
1924 – Άντριου Ίρβιν και Τζορτζ Μάλορι, Άγγλοι ορειβάτες που προσπάθησαν να κατακτήσουν την κορυφή του Έβερεστ
1962 – Στέλιος Σπεράντζας, Έλληνας καθηγητής της Οδοντιατρικής Σχολής και λογοτέχνης
1966 – Άντον Μέλικ, Σλοβένος γεωγράφος
1969 – Ρόμπερτ Τέιλορ, Αμερικανός ηθοποιός
1970 – Αβράαμ Μάσλοου, Αμερικανός ψυχολόγος
1972 – Τζίμι Ράσινγκ, Αμερικανός μπλουζ τραγουδιστής
1973 – Μάρκος Αυγέρης, Έλληνας λογοτέχνης και κριτικός

πηγή

ΕΚΔΙΚΗΣΗ

Αν δεν το έβαζα στο μπλογκ, θα έσκαγα!

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ

 

Ρε παπάρα του «δεν πληρώνω δεν πληρώνω»...

Πας και κάνεις φασαρίες για το χαράτσι και δεν κουνάς τον κώλο σου από τον καναπέ όταν ο κάθε μεγαλοηλίθιος που έχει τα κλειδιά της ΔΕΗ κατεβάζει το διακόπτη και μου κλείνει το ρεύμα όταν εγώ το έχω πληρωμένο. Γκρινιάρη του κώλου, έχω καθίσει στο ασανσέρ της πολυκατοικίας δυο ώρες κλεισμένη λόγω της απεργίας των υπαλλήλων της ΔΕΗ που είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Που τους πληρώνω εγώ με τους φόρους μου. Που δεν έχουν καταλάβει, γιατί έχουν σκατά στο κεφάλι τους ότι το ρεύμα δεν είναι πολυτέλεια, αλλά αγαθό.

Ρε παπάρα του «δεν πληρώνω δεν πληρώνω», λες να μην πληρώνω διόδια. Ε βέβαια, εσύ τη μακρύτερη απόσταση που έχεις κάνει, είναι μέχρι τη Λούτσα στο πατρικό της γιαγιάς. Όμως εγώ που πηγαίνω τέσσερις φορές το χρόνο στην Καρδίτσα, και πενήντα ευρώ να ήταν τα διόδια μέχρι εκεί, θα τα έδινα ευχαρίστως. Γιατί όταν κάθε Σαββατοκύριακο, θρηνούσαμε σε αυτό το δρόμο τριάντα πέντε νεκρούς και τώρα όταν γίνεται ατύχημα είναι πρώτο θέμα στα κανάλια, είμαι ικανοποιημένη. Όταν έφτανα στο Μαλιακό και τηλεφωνούσα στη μάνα μου και το γιο μου να τους χαιρετίσω γιατί δεν ήξερα αν θα έβγαινα ζωντανή από εκεί, τώρα που δεν τον βλέπω ντιπ το Μαλιακό, θα πληρώσω ευχάριστα. Βλέπεις, κεφάλα της αριστεράς, θεωρώ ότι η ζωή μου και η ζωή του παιδιού μου αξίζει περισσότερο από τα 17 ευρώ που είναι τα διόδια ως την Καρδίτσα και πίσω πάλι. Γιατί οδηγώ σε δρόμο με τέσσερις λωρίδες, με διαχωριστικό παρτέρι, με δρόμο ταχείας κυκλοφορίας που δεν είναι γεμάτο με εικονοστάσια δεξιά και αριστερά.

Ρε παπάρα του «δεν πληρώνω δεν πληρώνω» που χαίρεσαι που κατήργησες το πεντάευρω στα νοσοκομεία, για έλα μια μέρα να δεις τι γίνεται στα εξωτερικά ιατρεία κάποιου νοσοκομείου. Κάθε κωλόγερος και κωλόγρια που πηγαίνοντας να δει τη Μαρίτσα που αγόρασε καινούργιο ακουστικό για το αυτί  της, βρίσκεται έξω από το νοσοκομείο και μπαίνει μέσα, τζάμπα είναι άλλωστε και αρχίζει: μετρήστε μου την πίεση, μετρήστε μου το ζάχαρο, κάντε μου μια εξέταση γιατί πριν τέσσερις μέρες φταρνίστηκα. Κάθε στριμμένος γέρος και γριά που δεν έχουν τι να κάνουν, πάνε στο νοσοκομείο να πάρουν σειρά γιατί έκλασαν πριν το φαγητό και όχι μετά. Το πεντάευρο τους έκοψε τη φόρα για λίγο καιρό. Τώρα πάλι μαζεύονται και αρχίζουν, να κάνω ένα καρδιογράφημα. Να δώσω μια γενική ούρων. Χωρίς λόγο, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο.

Αν ρε παπάρα του «δεν πληρώνω δεν πληρώνω», είσαι τόσο μεγαλόψυχος, έλα να μου βάψεις το σπίτι που για να το βάψω, πρέπει να μαζέψω λεφτά δυο μήνες. Έλα να πληρώσεις εσύ το λογαριασμό της ΔΕΗ, του νερού και τα κοινόχρηστα της πολυκατοικίας μου. Αν όμως δε σ’ αρέσει τότε να φύγεις από την κοινωνία μας. Αν θεωρείς ότι η κοινοκτημοσύνη σε εκφράζει, η Κορέα υφίσταται. Θα σε δεχτούν με ανοιχτές αγκάλες. Αλλά θες αριστερή ιδεολογία με δεξιά τσέπη. Ιδεολόγε του κώλου. Αν δε σου αρέσει, τράβα σε ένα νησί του ειρηνικού που είναι ακατοίκητο, να τρως καρύδες και μπανάνες και να χέζεις πίσω από δέντρα.

Όσο όμως ζεις στον πολιτισμό, θα φέρεσαι σαν πολιτισμένο. Και λέω σαν, και όχι ως πολιτισμένος, γιατί δεν είσαι πολιτισμένος. Άντε τώρα να ξυρίσεις καμιά μασχάλη που ζέχνεις σαν κουνάβι και μεθαύριο μας ξανακάνεις κήρυγμα.

Πλήρωσες για τη διαφήμιση των τριών λεπτών στην τηλεόραση; Πλήρωσες για να μας δείξεις τη μαλακία που σε δέρνει; Γιατί αν πληρωσες τι δεν πληρώνω δεν πληρώνω είσαι; Θες να κάνεις κάτι; Κάντο χωρίς να προδίδεις τις ιδέες σου. Ηλίθιοι όλοι, κάθε χαμένος κάνει και ένα κόμμα…

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

Σας εύχομαι καλό μήνα με το άσμα Νοσταλγία και την εκπληκτική ερμηνεία του Ντιμίτρη Χβοροστόβσκυ. Ο Ντιμίτρη γεννήθηκε το 1962, είναι βαρύτονος και από το 1995 δίνει παραστάσεις σε όλον τον κόσμο συνεργαζόμενος με τις μεγαλύτερες όπερες του κόσμου.

(αφιερωμένο στο χαμένο μου ξανθό όνειρο που, όμως, είναι πάντα δίπλα μου)