ΞΕΝΟΜΑΝΙΑ;

Μετά την πρότασή της

να καθιερωθεί η αγγλική γλώσσα ως επίσημη δεύτερη γλώσσα της Ελλάδος,

  η Διαμαντοπούλου, αρχίζει να το πετυχαίνει τώρα.

Μπορεί να έχουν περάσει κάποια χρόνια αλλά μια ιδέα δε σταματά να σου τριβελίζει το μυαλό!

Ξύπνησα αργά και παρακολουθούσα μια ταινία. Στα διαλείμματα οι διαφημίσεις, τελείωναν στα αγγλικά. Ναι ναι, τελείωναν στα αγγλικά.

Και αναρωτιέμαι. Είναι ένα καινούργιο κόλπο για να συνηθίζουμε τα όσα μας ετοιμάζουν ώστε να μην είναι τόσο έντονες οι αλλαγές, ή προσπαθούν οι διαφημιστές να μας πουλήσουν τα προϊόντα τους ποντάροντας στην ξενομανία μας, ή θέλουν να μας θυμίσουν οι διαφημιστές την προϋπηρεσία τους στο εξωτερικό.

Αν πρόκειται για το πρώτο, δηλαδή να μας προετοιμάζουν για να δεχτούμε την αγγλική γλώσσα ως δεύτερη επίσημη, τότε καλά κάνουν και μας φέρονται έτσι. Αφού δεν αντιδρούμε και δεχόμαστε να μας χειραγωγούν, καλά να πάθουμε. Έχουμε την αρχαιότερη και ωραιότερη γλώσσα του κόσμου. Την πιο πλούσια, την πιο εύχρηστη και κυρίως τη μοναδική που η λέξη χαρακτηρίζεται από αυτό που σημαίνει. Διάβαζα σε ένα μπλογκ ορθογραφικό πώς να ξεχωρίζεις τις λέξεις που θέλουν ύψιλον. Όταν δείχνουν περιεχόμενο. Πχ, έγκυος, βυθός, στάχυ και πάει λέγοντας. Αυτό ήταν ένα πολύ μικρό παράδειγμα. Αφού εμείς οι ίδιοι γράφουμε στα ελληνικά με αγγλικούς χαρακτήρες καλά να πάθουμε. Λες και είναι δύσκολο να αλλάξεις το πληκτρολόγιο στα ελληνικά. Το ίδιο κάνουν τα παιδιά με τα κινητά. Μέχρι και οι ράδιο αρβύλα το έκαναν θέμα στα διαφημιστικά της εκπομπής τους και εμείς εκεί το χαβά μας! Τα θέλει και ο πισινός μας, οπότε ας μην παραπονιόμαστε.

Αν ισχύει το δεύτερο, δηλαδή ποντάρουν στην ξενομανία μας, έπεσαν διάνα! Είμαστε το άκρον άωτον της ξενομανίας. Έχουμε αλλάξει λέξεις και λέξεις με την αγγλική τους έκφραση. Επαγγέλματα: δε λέμε κομμώτρια, λέμε χέρ στάιλιστ, δε λέμε γραμματέας, προτιμούμε το πέρσοναλ ασίσταντ. Λέξεις άλλες, δε λέμε πρωινό, αλλά μπρέκφαστ, δε λέμε μετά το μεθύσι, λέμε χαγκόβερ.

Προτιμάμε να αγοράσουμε πετσέτες από τη Γερμανία, γιατί είναι γερμανικές και μετά ανακαλύπτουμε στην φτωχοελλαδίτσα μας ότι είναι Κλωτσοτύρας, μέιντ ιν τρίκαλα (μη γελάτε, το έπαθε μια συνάδελφος). Θα πήγαινε καμιά μας να ψωνίσει από μια τύπισσα αν αυτή έφερνε ρούχα από την Κοζάνη ή τα Γρεβενά; Όχι βέβαια, αλλά αν τα φέρνει από τη Γαλλία ή την Αγγλία; Τρέχετε σαν παλαβές, μην το αρνείστε! Αν ένα μαγαζί έχει εσώρουχα ελληνικά, καμία ελπίδα έχει να επιβιώσει, αν όμως πει ότι είναι λινζερί και έχει γαλλικά προϊόντα, τότε κάτι μπορεί να γίνει.

Μαϊμούδες τσάντες υπάρχουν και εδώ, δεν είναι ανάγκη να πας στην Τουρκία να πάρεις μία. Αλλά από την Τουρκία έχει άλλη αξία. Δερμάτινα αγοράζουμε από την Τουρκία και ας έρχονται οι ρώσοι και αγοράζουν τα δικά μας γιατί είναι ανώτερα ποιοτικά! Τα θέλουμε και τα παθαίνουμε…

Αν πάλι ισχύει το τρίτο, δηλαδή οι διαφημιστές μας πωλούν τις ικανότητές που απέκτησαν στο εξωτερικό, τότε είναι λυπηρό. Γιατί ρε κακομοίρη, αν ήσουν καλός θα σε κρατούσαν εκεί που ήσουν, θα σου κάνανε προσφορές που δε θα μπορούσες να αρνηθείς. Απλά πήγες, πασάλειψες λίγο αυτά που ήξερες, και ξαναγύρισες γιατί γνωρίζοντας την ξενομανία μας, θα ανέβαζες τις μετοχές σου. Και δεν είχες άδικο. Αλλά μη μας θυμίζεις το τρίμηνο που πέρασες κάνοντας χαμαλίκια στη Νέα Υόρκη. Και εσένα υποτιμά, και εμάς! Αν είσαι τόσο μάγκας, κάνε παιχνίδι με την ελληνική γλώσσα. Αν μπορείς και ξέρεις!