Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΜΙΑΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗΣ

          Μπλογκόφιλοι, shalom, που λένε και οι εβραίοι, μιας τα γεγονότα είναι καταιγιστικά στη μέση ανατολή και εγώ είμαι με το Ισραήλ.

            Χρόνια πολλά πριν, έπαιξα σε ένα μπλογκοπαίχνιδο που έλεγε τι θα ήθελα να μου συμβεί. Είχα γράψει εκεί, λοιπόν, πως ήθελα να γίνω ταξίαρχος εν ενεργεία, γιατί όλοι γνωρίζετε πως είμαι αξιωματικός. Και έγινα και ταξίαρχος εν ενεργεία. Και όπως όλα τα ωραία, τέλειωσε και αυτό, έγινα και υποπτέραρχος, τρομάρα μου, και αισίως πολίτης.

            Αμ δε… και εδώ αρχίζουν τα ωραία, παιδιά!

            Σύμφωνα με τους στρατιωτικούς κανονισμού, έγινε ΑΑΣ, δεν αποστρατεύτηκα, πλην όμως, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ είχε άλλη γνώμη και τελικά αναρτήθηκε σάιτ του ΓΕΑ πως πάω σπίτι μου. Τέλεια. Θα κοιμάμαι και θα ξυπνάω ότι ώρα θέλω. Με παίρνει τηλέφωνο ο πτέραρχος να μου πει πως αποστρατεύομαι και την ώρα που τον ευχαριστούσα για τη συνεργασία έφτιαχνα και το καφεδάκι μου, ώρα 9 το βράδυ. Και κοιμήθηκα σαν πουλάκι στις τέσσερις το πρωί, γιατί τώρα δε χρειαζόταν να ξυπνώ στις 5:30 το πρωί και ξύπνησα στις 12:00 το μεσημέρι γιατί δεν απαιτείται να πηγαίνω για δουλειά αφού έγινε άλλη ταξίαρχος στη θέση μου. Μια χαρά όλα. Ύπνος, διάβασμα, ταινίες, ταξίδια.

            Και μετά από μια βδομάδα, μη σου πω και κανένα μήνα, που ξεκουράστηκε το κορμάκι μου, πληροφορήθηκα πως η διαγραφή μας θα γίνει μετά τον Αύγουστο. Ακόμα καλύτερα, ήταν τότε Απρίλιος. Και έρχεται ο Αύγουστος. Και βγαίνει και το πολυπόθητο ΦΕΚ, που λέει πως διαγράφομαι από τις τάξεις της πολεμικής αεροπορίας στις 30 Σεπτεμβρίου.

            Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Όσο είμαι στην αεροπορία, πρέπει να έχω στρατιωτικό δελτίο ταυτότητας. Ο Σεπτέμβριος έχει 30 μέρες και η 30^η είναι Σάββατο. Οπότε, υποχρεωτικά παραδίδω την ταυτότητά μου, μαζεύω clearance και λοιπή χαρτούρα στις 28 για να προλάβω μην τυχόν και κάποιος  έλειπε την Πέμπτη, να έχω την Παρασκευή μπροστά μου να το διορθώσω. Και όπως προείπα, παραδίδω χαρτιά, την Πέμπτη και φυσικά και το δελτίο στρατιωτικής ταυτότητας. Και πρέπει να πάω να βγάλω πολιτική ταυτότητα.

            Ωραία; Αμ δε.. γιατί λόγω των καινούργιων ταυτοτήτων που υποχρεωτικά πρέπει να έχουμε, πρέπει να κλείσεις ραντεβού μέσω id.gov.gr. και μπαίνω την Πέμπτη το βράδυ να κλείσω ραντεβού και μου ρωτάει σε ποιο αστυνομικό τμήμα ανήκω. Και δεν ξέρω. Και γιατί να ξέρω; Είμαι νομοταγής πολίτης. Αλλάζω καρτέλα και λέει στο αστυνομικό τμήμα στη Βεΐκου 83. Πάει και αυτό. Έχει και τηλέφωνα, αλλά δεν μπορώ να πιάσω με τίποτα γραμμή. Δεν πτοούμαι, μπαίνω ξανά να κλείσω ραντεβού και μου έρχεται ο ντουβρουτζάς. Ραντεβού πριν τον Ιανουάριο δεν υπάρχει.  Δεν πειράζει, την Παρασκευή το πρωί πάω με τα πόδια στη Βεΐκου να βρω το τμήμα. Ανεβαίνω τη Βεΐκου, την κατεβαίνω, πουθενά αστυνομικό τμήμα. Ουπς…

            Ρωτάω στο ταχυδρομείο, μου λένε έχει φύγει το τμήμα δυο χρόνια τώρα. Είναι στη Συγγρού. Έχω κάνει 6.000 βήματα και θέλω ποιος ξέρει πόσα ακόμα. Κατεβαίνω τέσσερα τετράγωνα κάτω και 8 τετράγωνα πιο δεξιά, βρίσκω το αστυνομικό τμήμα. Μπαίνω και πάω κατευθείαν στο διοικητή, τι στο διάολο υποπτέραρχος είμαι;

            Και εξηγώ του ανθρώπου πως δεν υπάρχει ραντεβού πριν τον Ιανουάριο, πως δεν έχω ταυτότητα, πως ο πρωθυπουργός είπε πώς όσοι έχασαν ή τους έκλεψαν την  ταυτότητά τους εξυπηρετούνται εμβόλιμα, πως δεν υπάρχω επισήμως, και ο άνθρωπος μου λέει πάτε στον τρίτο στις ταυτότητες. Και πάω,  ξαναλέω το ίδιο παραμύθι, και γιατί βιάζεσαι ρε κοπελιά μου λέει ο αστυνομικός, Ιανουάριο είναι μια χαρά. Ρε καημένε του λέω, για να κάνω τα χαρτιά για σύνταξη, χρειάζομαι ταυτότητα, η σύνταξη θέλει κάμποσο να βγει, να την καθυστερήσω και εγώ ένα τρίμηνο; Ωωω, μου λέει ο άνθρωπος, που μένετε; Δίνω τη διεύθυνση, α, δεν ανήκετε σε μας, πρέπει να πάτε στο αστυνομικό τμήμα Παγκρατίου. Να χέσω το Μετς μου μέσα… τηλέφωνο Νέου Κόσμου, τ.κ. Μετς, αστυνομικό τμήμα Παγκρατίου. Σιχτίρ…

            Γυρνώ σπίτι μου με τα πόδια, έχω κάνει άλλες 6.000 βήματα και παίρνω το αυτοκίνητο και πάω στο αστυνομικό τμήμα Παγκρατίου. Έχει προσπαθήσει  κανείς να παρκάρει στο Παγκράτι; Γιατί αν το πετύχει, να παίξει τζόκερ. Βρίσκω ένα πάρκινγκ, πληρώνω 5 ευρώ μπροστά και πάνω από το δίωρο ένα 2ευρω για κάθε επιπλέον ώρα και το κόβω ποδαράτο για το τμήμα. Ουρά, ούτε λεφτά να μοιράζανε. Στήνομαι και εγώ πίσω από μια κυρία και περιμένω. Με πονούν τα πόδια, με πονά η μέση, είμαι νηστική και θέλω έναν καφέ να στυλωθώ. Λέω στον πισινό μου, πάω στο περίπτερο για έναν καφέ, θέλετε κάτι που θα με θυμάστε και δε θα μου πάρετε τη σειρά; Ήθελε μια πορτοκαλάδα. Παίρνω τον καφέ, την πορτοκαλάδα του κυρίου, και ένα βιβλίο και κάθομαι στην ουρά που κινείται σα σαλιγκάρι.

Κατά τις έξι το απόγευμα, από τις 13:00 έρχεται η σειρά μου. Κατουριέμαι κιόλας, εξηγώ στον κύριο που είναι με πολιτικά, πως χρειάζομαι ταυτότητα για τα χαρτιά της σύνταξης, πως δε γίνεται να περιμένω μέχρι τον Ιανουάριο, καταλαβαίνω, κυρία μου, αλλά για να μπείτε εμβόλιμα, πρέπει να μιλήσετε με το διοικητή. Ο διοικητής, απογευματιάτικα δεν ήταν εκεί. Και φεύγω άπραγη.

Πάω τη Δευτέρα το πρωί στο αστυνομικό τμήμα, είμαι εκεί από τις 8 το πρωί και ο διοικητής είναι σε σύσκεψη και δεν ξέρω και γω που, και με βλέπει ένας άλλος, με ακούει και μου ρίχνει άκυρο. Όχι δεν μπορείτε, δεν είναι σωστό και λοιπές πίπες… το ξέρετε του λέω, πως δεν υπάρχω επισήμως; Έχετε διαβατήριο μου λέει. Έχει λήξει εδώ και ένα χρόνο και δεν το ανανέωσα γιατί δε σκόπευα να ταξιδέψω στο εξωτερικό, του λέω. Έχετε δίπλωμα. Δεν οδηγώ του απαντώ. Ε, απλά δε θα υπάρχετε για μερικούς μήνες μου λέει γελώντας. Πως δεν του σβούριξα την τσάντα στο κεφάλι και εγώ δεν ξέρω πως κρατήθηκα! Ρε φίλε, αν κάνω φόνο και ψάχνεις τη Ρία, πώς θα το πιστοποιήσεις πως είμαι εγώ; Εγώ μπορώ να πω πως με λένε Αλίκη Βουγιουκλάκη, εσύ δε χρειάζεσαι ένα χαρτί να το διαπιστώσεις ποια είμαι; Στου κουφού την πόρτα, πάρ΄την πόρτα και φύγε. Και έφυγα.

Την ώρα που έμπαινα στο αυτοκίνητο, μου τηλεφωνεί μια φίλη που ο σύζυγός της είναι απόστρατος στρατηγός της αστυνομίας κανόνισε αυτός να πάμε εμβόλιμες σε άλλο αστυνομικό τμήμα την επομένη το πρωί. Να είναι καλά ο άνθρωπος, χίλια χρόνια να ζήσει.

Την επομένη, κάνω μπάνιο, χτενίζομαι, ψιλοβάφομαι γιατί δεν επιτρέπεται το μακιγιάζ στις ταυτότητες, και 9 το πρωί είμαι στο τμήμα. Μέχρι να εξυπηρετηθούμε και οι δυο, γιατί ήμουν με τη γυναίκα του στρατηγού, πήγε η ώρα 13:00. Μετά πήγαμε για ένα καφεδάκι με τη φίλη μου. Και αρχίζει η αναμονή για το πότε θα πάρουμε τις ταυτότητες.

Πέρασε μια εβδομάδα και μου έρχεται στο μέηλ μήνυμα, περάστε να πάρετε την ταυτότητά σας. Στις δέκα ημέρες ακριβώς πήγα πάλι με τη φίλη μου να πάρουμε τις ταυτότητές μας. Μας θυμόταν ο τύπος, γιατί είχαμε μπει σφήνα, περιμέναμε κανένα μισάωρο μέχρι να  έρθει η σειρά μας, βρήκαν τη δικιά μου αμέσως και δε βρήκαν την άλλη. Κοίταξε δυο φορές ο τύπος, πουθενά στη στοίβα η ταυτότητα της φίλης μου. Λέει η κοπέλα που εξυπηρετούσε στο δίπλα γραφείο, να δω και εγώ. Και τη βρίσκει. Ευτυχώς για τη φίλη μου και για μένα.

Και έτσι δεν υπήρξα για 12 ημέρες. Όχι για να καταλάβετε και τον τίτλο. Ωραία ως ταυτότητα, χάλια η φωτό που μου βγάλανε, σκούρο φίλτρο είχε από πάνω, όλη η ταυτότητα έχει ένα καφέ φίλτρο από πάνω. Αλλά έχω ταυτότητα. Τι σημασία έχει που με δείχνει 80 χρονών; Έχω ταυτότητα. Υπάρχω επίσημα. Και μπορώ να κάνω και τα χαρτιά για τη σύνταξη. Αυτό με έκαιγε.

Με τούτα και με κείνα, έγραψα πάλι σεντόνι. Αυτά γι΄ απόψε. Είπα τον πόνο μου και ξεθύμανα…

 

ΚΑΛΕ ΙΩΣΕΙΣ...

 

Τις τελευταίες ημέρες, τίγκα τα νοσοκομεία από ιώσεις. Οι κυριότερες είναι η γρίπη, ο συγκυτιακός ιός RSV και ο παλιός μας γνώριμος πια εδώ και τρία χρόνια, ο κορονοϊός. Ίωση είναι και το κοινό κρυολόγημα, αλλά επειδή η συμπτωματολογία του είναι πολύ ελαφριά, (καταρροή, βήχας, πονόλαιμος, ευκολάκι, την περνάμε εύκολα την πίστα), δεν καταλήγουν στα νοσοκομεία  οι ασθενείς με κρυολόγημα και μετά συνήθως από τρεις μέρες τα συμπτώματα υποχωρούν, οπότε δε θα ασχοληθούμε αυτόν, υπάρχουν πιο σοβαρά θέματα να μας διαβάσετε!

 

Ο πιο παλιός γνώριμος ιός είναι αυτός που προκαλεί την πασίγνωστη γρίπη (όχι αυτή η ισπανική που ξεπάστρεψε το 20% του πληθυσμού πριν 100 χρόνια, άλλη καινούργια, πιο μοντέρνα), είναι νόσος του αναπνευστικού συστήματος που προκαλείται από τους γνωστούς ιούς της γρίπης (για τους γιατρούς γνωστούς, για τον κοινό πληθυσμό όλοι ίδιοι είναι οι ιοί, αλλά λέμε τώρα) και μεταδίδεται πολύ εύκολα από το ένα άτομο στο άλλο είτε με σταγονίδια του αναπνευστικού συστήματος, (φτάρνισμα, βήχας γι αυτό καλό είναι να βάζουμε ένα χαρτομαντηλάκι μπροστά από το στόμα μας και τη μύτη μας όταν φταρνιζόμαστε ή βήχουμε, να προστατέψουμε και κανένα χριστιανό), είτε μολύνοντας επιφάνειες που μετά πιάνουν υγιείς (μη ξύνετε τη μυτούλα σας και πιάνετε πόμολα, διακόπτες, χερούλια πόρτας, θα τα πιάσει μετά μια βάβω, θα κολλήσει και άντε να ψάχνουμε τηλέφωνο στο «Τελεταί Μπούκουρας». Η γρίπη, για να γυρίσουμε στο θέμα μας, μπορεί να προκαλέσει από ήπια έως και πολύ σοβαρή ασθένεια (μην ξεχνάτε πριν γίνει σταρ ο κορονοϊός, λέγαμε πόσους θανάτους είχαμε από γρίπη, μην έχετε μνήμη χρυσόψαρου). Οι περισσότεροι άνθρωποι ξεπερνούν τη γρίπη χωρίς να παρουσιάσουν σοβαρά προβλήματα, ορισμένοι όμως, με υποκείμενα νοσήματα (τη μάθαμε και αυτήν την ορολογία), διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για σοβαρές επιπλοκές από τη γρίπη. Τα συμπτώματα ξεκινούν ξαφνικά και είναι βήχας, καταρροή (μύξες μωρέ, αυτό είναι η καταρροή, να τρέχει η μύτη σου), πυρετός πάνω από 38, μυαλγίες (πως είσαι μετά από ξύλο ή πολύ δουλειά, έτσι χωρίς τις μελανιές, αυτό είναι οι μυαλγίες), μπορεί και πονοκέφαλος (τι; Θες να εξηγήσω και τον πονοκέφαλο; Ήμαρτον…). Η βαρύτητα της νόσου και η μεταδοτικότητα της,  ποικίλει ανάλογα με το είδος του ιού που κυριαρχεί κάθε χρονιά. Το λες και λίγο τύχη τι θα μας κάτσει από ιώσεις κάθε χρόνο… τα τελευταία χρόνια, μας υποχρέωσε…

Ας επανέλθουμε, η πιο αποτελεσματική μέθοδος πρόληψης είναι ο εμβολιασμός για τη γρίπη που ΠΡΕΠΕΙ να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο μιας και οι ιοί μπορούν πανεύκολα να μεταλλαγούν (πώς παθαίνει μετάλλαξη ο κορονοϊός, το κάνουν και  άλλοι ιοί, όπως της γρίπης, τα μάθαμε αυτά στην προηγούμενη τάξη παιδάκια) και γι αυτό κάθε χρόνο, τα εμβόλια είναι διαφορετικά από την προηγούμενη χρονιά, δε μας κάνουν φέτος ότι περίσσεψε από πέρσι. Είναι καινούργια, φετινά με τους νέους ιούς. Ντάξ;;;

Ποιοι πρέπει να εμβολιάζονται κάθε χρόνο:

                -Ιατρονοσηλευτικό προσωπικό

                - άτομα ηλικίας πάνω από 60 ετών.

                - παχύσαρκοι ενήλικες και παιδιά.

                - άτομα με σοβαρές καρδιοπάθειες

                - άτομα με χρόνια αναπνευστικά προβλήματα όπως ΧΑΠ και αναπνευστική ανεπάρκεια

                - άτομα με σοβαρά νευρολογικά νοσήματα

                - άτομα με αναιμίες

                - ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς

                - άτομα με σακχαρώδη διαβήτη, ανεξαρτήτου ηλικίας

                - άτομα με σοβαρές παθήσεις του ήπατος ή των νεφρών

                - εγκυμονούσες, λεχωΐδες και θηλάζουσες

                - άτομα με ρευματολογικά νοσήματα

                - όσοι διαβιούν με άτομα πάνω από 60 ετών ή με σοβαρά προβλήματα υγείας

                - νεοσύλλεκτοι, σπουδαστές, φυλακισμένοι, γηροκομεία, ιδρύματα ατόμων με αναπηρία

                - παιδιά κάτω των 6 μηνών.

Αν δεν καταλάβατε ποιοι πρέπει να εμβολιαστούν, ρωτήστε το γιατρό που επισκέπτεστε πιο συχνά και θα σας πει αυτός αν πρέπει να εμβολιαστείτε, αυτός ξέρει…

                Στη χώρα μας  οι εξάρσεις της γρίπης εμφανίζονται  από τον Οκτώβριο έως τον Απρίλιο με κορύφωση στα τέλη Ιανουαρίου που σημαίνει είμαστε τώρα στην κορυφή του βουνού και μόνο καλύτερα μπορούμε αν ελπίζουμε αν και χλωμό το βλέπω με τόσο κρύο που θα έρθει σε λίγο.

Εκτός από τον εμβολιασμό, άλλοι τρόποι πρόληψης είναι:

                -η αποφυγή συγχρωτισμού με πολλά άτομα σε κλειστούς χώρους (καλέ μαζευτείτε και λίγο σπίτι σας, δε θα πάθει κάτι το καφενείο αν σημειώσετε και καμιά απουσία)

                -η χρήση μάσκας και αντισηπτικών (εντάξει δεν το μάθατε ακόμα εδώ και τρία χρόνια;)

                - το συχνό πλύσιμο των χεριών (καλό πλύσιμο όπως αυτό που μάθαμε για τον κορονοϊό)

                -μην πιάνετε τα μάτια σας, τη μύτη, ή το στόμα σας με τα χέρια σας αν δεν τα έχετε πλύνει πρώτα.

                - περιορισμός μετακινήσεων αν δεν είναι απαραίτητο (μπαστακωθείτε και λίγο να σας δει το σπίτι σας, σέρνονται και γρίπες).

                -μην παραμένετε σε χώρους που υπάρχουν ασθενείς (συμπαραστεκόμαστε στο φίλο που νοσεί και από το τηλέφωνο, δε χρειάζεται να πάμε να κάτσουμε μαζί του).

Η θεραπεία της γρίπης είναι συμπτωματική, δηλαδή θεραπεύουμε τα συμπτώματα μέχρι να κάνει τον κύκλο της η νόσος που συνήθως κρατά 3 με 7 ημέρες, δηλαδή χορηγούμε αντιπυρετικά (ρώτα το γιατρό σου, μην κάνεις τον ξερόλα, θα σου πει αυτός τι να πάρεις), όχι ασπιρίνη γιατί μπορεί να προκαλέσει διάφορα σύνδρομα ειδικά σε παιδιά και εφήβους, πολλά υγρά και όχι η τεκίλα δε συμπεριλαμβάνεται στα υγρά, εννοώ χυμούς φρέσκους, αφεψήματα (τσάι του βουνού βρε ζαγάρι, χαμομήλι, τήλιο τέτοια πράγματα), όχι αντιβηχικά αν δεν τα συστήσει ιατρός, ξεκούραση, όχι κάπνισμα (δε θα πέσει έξω ο Παπαστράτος αν για δέκα μέρες δεν καπνίσεις), καλό φαγητό (φτιάξε μια κοτόσουπα, δε θα πάθεις τίποτα), καμιά βιταμινούλα,  καλό αερισμό των χώρων (αέρισε το δωμάτιό σου όσο πας στο μπάνιο), αν οι μυαλγίες είναι πολύ έντονες και νιώθεις ντιπ κομμένος,  τότε πάρε  αναλγητικά απ αυτά που θα σου πει ό γιατρός όχι ότι βρεις στο σπίτι. Τα αντιβιοτικά δεν προσφέρουν κάτι στις ιώσεις, εκτός και αν τα συστήσει ιατρός για αποφυγή επιπλοκών. Επαναλαμβάνω, δεν προσφέρουν κάτι τα αντιβιοτικά. Ο γιατρός θα σου πει ΑΝ πρέπει να πάρεις αντιβίωση γιατί αυτός ξέρει, όχι η θεία η Κατίνα που πήρε το τάδε αντιβιοτικό… Υπάρχουν κάποια αντιικά φάρμακα αλλά δε χορηγούνται πάντα λόγω υποκείμενων προβλημάτων του ασθενή (τα είπαμε τι είναι αυτά, δε θα τα ξαναπούμε) είτε γιατί κάποιοι ιοί έχουν αναπτύξει ανοσία σε αυτά (εμ βέβαια πάτε και παίρνετε ότι βρείτε μετά δε με πιάνει γιατρέ μου… άντε μη με νευριάζετε), είτε δεν το επιτρέπει η κατάσταση του ασθενή (αν έχεις κατεβάσει όλο το κτήμα Γεροβασιλείου μαζί με το Γεροβασιλείου, τι περιμένεις; Θαύματα;;; το έκανες το συκωτάκι πουρέ, πώς να πάρεις το αντιικό μετά;). Οι γιατροί θα καθορίσουν τη θεραπευτική αγωγή που είναι πάντα εξατομικευμένη (ο γιατρός, όχι  ο κολλητός σου που έχει ένα φίλο που έχει μια κοπέλα που ο αδερφός της είπε να πάρεις αυτά και αυτά, ο γιατρόόός, το κατάλαβες ή θες να κάνω και κακά;). Σε κάθε περίπτωση, αν νοσήσετε, προσπαθήστε να μην έρχεστε σε επαφή με άλλους ανθρώπους και παραμείνετε σπίτι σας μέχρι να συνέρθετε,  φορέστε μάσκα αν πρέπει να μετακινηθείτε και χρησιμοποιήστε πάντα κάτι να καλύπτετε μύτη και στόμα όταν βήχετε και φταρνίζεστε (εντάξει κόλλησες, πρέπει να κολλήσει και όλη η γειτονιά σου; Άσε και κανέναν να σου κάνει κάνα κόλλυβο).

Και ας περάσουμε στο καινούργιο φρούτο στη φρουτιέρα των ιών φέτος. Κυρίες και κύριοι ο συγκυτιακός ιός ή αλλιώς RSV που κάνει το ντεμπούτο του ως νόσος ενηλίκων μιας και μέχρι προσφάτως νοσούσαν από αυτόν τα μωρά ως δυο ετών.

 

Ιός φαρμάκι αυτός, παιδιά για τους ενήλικες. Δε νοσείς, παίρνεις τζούρα από τάφο… πυρετός ακατέβατος, πάνω από 38,5, αϋπνία, απέχθεια στο ύδωρ, καταβολή δυνάμεων και το κερασάκι στην τούρτα, βρογχόσπασμος… ω ναι, και όχι ότι και ότι βρογχόσπασμος, λες λίγο θα είναι, μπααα,  μιλάμε να μη σου φτάνει ο αέρας, να μην μπορείς να αναπνεύσεις, να νιώθεις πως πνίγεσαι από έλλειψη αέρα. Άμα το περάσεις και καπνίσεις ξανά, είσαι ηλίθιος… άμα έχεις και μερικά κιλά παραπάνω, εκεί σε θέλω, ακόμα χειρότερα τα πράγματα.

Σ’αυτό το φυντανάκι, δεν υπάρχει εμβόλιο, οπότε αν αγαπάμε τη ζωούλα μας, τι κάνουμε;;; προσέχουμε να μην κολλήσουμε! Διαβάστε παραπάνω, τα ίδια μέτρα παίρνουμε είτε γρίπη, είτε κορονοϊός, είτε RSV, γκέγκε;;;

Πώς το καταλαβαίνουμε; Πάμε στο νοσοκομείο μόλις αρχίσει ο πυρετός, μας βάζουν το μαρκουτσάκι στη μύτη και αυτοί ξέρουν πως θα κάνουν το τεστ, μετά θα μας πουν αν είμαστε θετικοί σ’ αυτό το καινούργιο δώρο της φύσης. Δεν το λες και καινούργιο, καινούργια είναι η βαριά νόσος που κάνει στους ενήλικες, γιατί μέχρι πρότινος ήταν της πλάκας, τώρα το είδε «θα σε ρίξω κάτω ρε χαρχάλες»… Μετά πας καρφί στον πνευμονολόγο να σου δώσει οδηγίες, τις οποίες ακολουθείς πιστά αν θες να δεις το καλοκαίρι. Μαζεύεσαι στο κονάκι σου, όχι ότι μπορείς και να πάρεις σβάρνα τις στράτες, αλλά λέμε τώρα, και κρατάς δυνάμεις, γιατί αυτό κρατάει κάμποσο καιρό, σου ρίχνει και την ψυχολογία όσο να ΄ναι και τη βλέπεις κάπως τη ζωή μετά. Αυτό που πρέπει να προσέξεις είναι να πίνει υγρά. Καλά νερό δε θα θες, αλλά τσάγια και ότι άλλα μαντζούνια τέτοια, πιες, ότι και να πιεις καλό θα σου κάνει, γιατί λίγο ο πυρετός λίγο η απέχθεια στο ύδωρ, μια αφυδατωσούλα θα την πάθεις, καλό είναι να την αποφύγεις με τα υγρά που θα πίνεις. Χυμούς, χωρίς βότκα μέσα, αφεψήματα, είπαμε παραπάνω ποια είναι αυτά, πιες και καμιά από αυτήν στο κόκκινο κουτί, αυτήν της αμερικάνικης πολυεθνικής ντε, αν με κατάλαβες, γιατί λίγο η καφεϊνη, λίγο οι ηλεκτρολύτες, θα σε τονώσει, όχι ενεργειακά ποτά, το ξαναγράφω, όχι ενεργειακά ποτά, δεν κάνουν καλό… Φάρμακα που θα σε βοηθήσουν θα στα δώσει ο πνευμονολόγος σου, εισπνεόμενα, αντιφλεγμονώδη, αντιπυρετικά, μην κάνεις του κεφαλιού σου, ότι πει ο επιστήμονας, δεν πέρασε 15 χρόνια να σου λέει άλλα αυτός και άλλα να κάνεις. Αν το πράγμα πολυζορίσει, ίσως να πάρεις και καμιά κορτιζονούλα για μερικές μέρες, πάλι με ιατρική οδηγία, μην είσαι τζώρας, θα ακολουθήσεις πιστά ότι πει ο ντόκτορας… Και μετά περνάει. Όχι η καταβολή δυνάμεων, θα είσαι σα ξεφούσκωτο μπαλόνι για κάμποσο καιρό, μην κάνεις μαγκιές. Τι θα κάνεις όσο είσαι άρρωστος; ότι κάνει και αυτός που έχει γρίπη, διάβασε παραπάνω.

Και περνάμε στον παλιό μας γνώριμο τον κύριο Covid-19 ή όπως είναι της μόδας, ο κορονοϊός, τί θέλεις να σου πω τί θα κάνεις; Τρία χρόνια τί λέμε; Δεν τα έμαθες;;;

Αυτά για σήμερα. Προσέχετε. Διαβάστε το άρθρο, γελάστε γιατί όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης (ο δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου ντε), η μέρα που δε γελάσαμε είναι μια χαμένη μέρα. Και να προσέχετε την πάρτη σας…