EUROVISION 2010 (ΕΒΓΑΛΑ ΤΟ ΦΤΥΑΡΙ)

Τα νεύρα με τη hol  θα τα πληρώσει η γιουροβίζιον. Θα τους θάψω όλους.

ΑΖΕΡΜΠΑΙΤΖΑΝ:  αχ αυτό το γάντι του μακαρίτη του Τζάκσον, έγινε μόδα σε όλα τα χρώματα και τα σχέδια! Δεκαεπτά χρονών κοριτσάκι δεν μπορούσε να κουνηθεί λίγο; Αγκύλωση είχε; Το αγκάλιαζαν το χάιδευαν, αυτό τίποτα εκεί, άντε κούνησε κανένα χέρι και ευτυχώς έκανε τη δουλειά του το αεράκι, πετούσαν τα μαλλιά! Παραλίγο να πέσει. Το ήξερε γι αυτό και δεν κουνιόταν Σχετικά καλό άσμα.

ΙΣΠΑΝΙΑ: κάτι τοσοδούλι όνομα και πράγμα, παρότι επιστράτευσαν τον Τσαϊκόφσκι όλον. Ωραίο για μουσικό κουτί, για το λούνα παρκ, άντε και για να μάθει και Τατιάνα βάλς στο ντάνσινγκ, αλλά όχι για να πάει τη γιουροβίζιον στη Μαδρίτη. Βέβαια, πολύ καλύτερο από άλλες συμμετοχές της εν λόγω χώρας.

ΝΟΡΒΗΓΙΑ:  εντάξει, το καταλάβαμε, δε θέλετε και του χρόνου το διαγωνισμό στη χώρα σας. Αλλά μπορούσατε να στείλετε κάτι που να μη μας στείλει κατ’ ευθείαν για εσπρέσο για να μην κοιμηθούμε! Ευτυχώς φώναζε και μας κρατούσε τα μάτια ανοιχτά…(φωνάρα ο τύπος).

ΜΟΛΔΑΒΙΑ: πυροτεχνήματα, σαξωφωνίστας και μια πουτάνα στη σκηνή! Φασαρία αλλά μουσική όχι. Βαβούρα έπρεπε να λεγεται το συγκρότημα.

ΚΥΠΡΟΣ: θα πατώσει, θαύμα ήταν που περασε στον τελικό, φίλη χώρα, δωδεκάρι μας δίνει, αλλά μάπα το καρπούζι. Ας μην κοροϊδευόμαστε!

ΒΟΣΝΙΑ ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗ: γεωμετρικά σχήματα, ροκ ρυθμός, καλό για πάρτυ δεκαπενταχρονων, αλλά για εκπροσώπηση σε διεθνή διαγωνισμό δε θα το έλεγα… Η οικονομία τους πρέπει να είναι σε χειρότερη μοίρα από τη δική μας. Χάλια τα κοστούμια και τα εφέ! Ποντάραν στη ροκιά, άσχημο τέλος και απότομο.

ΒΕΛΓΙΟ: αυτός και η κιθάρα του και τίποτα άλλο. Ωραίο να το μάθουν οι νεαροί να το παίζουν τα βράδια στην παραλία δίπλα από τη φωτιά αλλά τίποτα πέρα από αυτό. Ωραία, σιδέρωσα μια φούστα, έβγαλα τα πιάτα από το πλυντήριο. Μπα, τέλειωσε κιόλας;

ΣΕΡΒΙΑ:  εδώ παίζει Μπρέγκοβιτς. Εμένα προσωπικά, μου αρέσει η μουσική του Μπρέγκοβιτς, αλλά λίγο φτηνή η παρουσίασή του κομματιού με τα ξέκωλα που σήκωναν τις φούστες να δούμε τα μπούτια τους και το νούμερο με το κούρεμα που του έκανε η μαμά του (του έβαλε το τάπερ στο κεφάλι και ότι περίσσευε τα έπαιρνε με το ψαλιδάκι των νυχιών). Βαλκάνια με τα όλα τους. Μπέογκραντ έλεγε, δηλαδή Βελιγράδι, μην μπερδευτείτε!

ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ: όλοι emo είναι στη λευκορωσία; Φανταχτερά φουστάνια, ένας πιανίστας που ξέφυγε από το τέξας, μαλλιά που έμιαζαν με αυτιά (της ξανθιάς), οι πεταλούδες πέταξαν πολύ πολύ μακριά! Τρεις άντρες και δυο δίδυμες είπαν, μήπως μια από τις κοπέλες ήταν χειρουργημένη;;;

ΙΡΛΑΝΔΙΑ: πετυχημένη συνταγή, η τύπισσα είχε ξαναπάει και μάλιστα νίκησε. Χαρακτηριστική χροιά φωνής, μπαλάντα (άλλη μια απόψε) πολύ λιτή παρουσία, δίνει βάρος στο τραγούδι, αλλά θα μπορούσαν να της δώσουν κάτι που να την κολακεύει την παχουλοκομψή.

ΕΛΛΑΔΑ: αλήθεια, πληρώθηκε η χορογράφος;;; τόσο ρυθμικό και ξεσηκωτικό τραγούδι μπορούσε να έχει τέλεια χορογραφία. Αυτά τα μοσχάρια μόνο τα πόδια τους άνοιγαν και έλεγαν χου και όπα! Η έκπληξη ήταν ο Αλκαίος χωρίς το σκουφί. Ωραίος είναι. Νόμιζα ότι θα έκρυβε φαλάκρα στρεμμάτων! Το κόλπο με τα φώτα και τα ταμπούρλα δε φαίνεται να έπιασε.

(πάντως μέχρι στιγμής είναι το καλύτερο)

ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ: πάλι διάσημοι συνθέτες, μόνο στους βρετανούς όμως αυτό τους ακούστηκε καλό! Βγήκε το παιδί από το κουτί, μουσική σαπουνόπερας, μύτη πίτα διπλή και με σουβλάκι. Άντε βρε, με μεγαλύτερη επιτυχία στη ρινοπλαστική! Πάντως οι βρετανοί το θέλουν πολύ να κερδίσουν. Εφέ, διάσημοι συνθέτες, εντυπωσιακή χορογραφία. Το πήραν ζεστά το θέμα!

ΓΕΩΡΓΙΑ: ωραία τουαλέτα η ξυπόλυτη! Άλλη μια μπαλάντα. Αμάν πια. Και δεν εχει και μελωδία. Μου αρέσει που την είχαν και φαβορί! Σε μας έκλεισε το μάτι, αλλά δε φαίνεται να το κατάλαβαν οι ψηφοφόροι! Οι πλωτάρχες δεν πρόσεξα, και αυτοί ξυπόλυτοι ήταν; Δεν πολύ-έλαμψε η Γεωργία!

ΤΟΥΡΚΙΑ: μάγκα ξε-μάγκα, το παλικάρι μοιάζει μόλις να βγήκε από τις σελίδες ενός βιβλίου για τους κακούς πασάδες που βασανίζανε απλούς χωρικούς, παρεμπιπτόντως, λίγο χαριτοδιπλωμένος και κουνιστός  μου φάνηκε. Τα τέρατα που βγήκαν στην Ελλάδα πρώτοι, χωρίς τα κουστούμια, εκπροσώπησαν τη γείτονα χώρα! Το ρομποτάκι τι το ήθελαν; δεν κατάλαβα…Τους είπε κανείς ότι δεν παίζουν σε ρέηβ πάρτυ;

ΑΛΒΑΝΙΑ: ζήλεψαν από τον περσινό νικητή και έφεραν ένα βιολιστή στη στέγη, παρντόν στη σκηνή να υποβοηθήσει, αλλά δεν το βλέπω, (σαν τρελός επιστήμονας ήταν), ρυθμικό το κομμάτι ωραίο μπορώ να πω, αλλά από κοστούμια, ας μην το σχολιάσω γιατί θα πω οι εξωγήινοι ξανάρχονται!

ΙΣΛΑΝΔΙΑ:  η νταρντανοτραγουδίστρια δεν κινδυνεύει από ψύχος. Έχει στρώματα και στρώματα λίπους να προστατευτεί. Κάτι μου θύμιζε, άσπρο είναι, πέφτει σε χειμέρια νάρκη και κινδυνεύει με αφανισμό. Νομίζω πολική αρκούδα το λένε. Μια ιρλανδή με ελληνικό όνομα που τραγουδά αγγλικά ένα τραγούδι με γαλλικό τίτλο (τι να πει κανείς!). Εμένα μου άρεσε πάντως!

ΟΥΚΡΑΝΙΑ: τόσα λεφτά έχουνε  οι ουκρανοί (λεμε και καμιά βλακεία να περνάει η ώρα), δεν μπόρεσαν  να ντύσουν την τραγουδίστριά τους που βγήκε στη σκηνή με το καπότο του παππού της και κουρέλια; Έσκουζε και τσίριζε από το κρύο, δεν το πρόσεξαν;;; τς, τς, τς… (φωνάρα η τσούπρα και με ωραίο μακιγιάζ)

ΓΑΛΛΙΑ: το μοχίτο μας στο χέρι να λικνιζόμαστε στο μπαράκι και να παρακαλούμε να τελειώσει το μονότονο γαλλικό ντίρι ντίρι. Ευχάριστο στην αρχή, μετά καταντάει μονότονο. Μάλλον αυτό θα βγει.

ΡΟΥΜΑΝΙΑ: οι μαύρες κίσσες υποτίθεται ότι έκαναν φωνητικά στους δυο τραγουδιστές με το διάφανο πιάνο που πήρε φωτιά έτσι που το καταντήσανε. Συμπέρασμα, οι ρουμάνοι (οι άντρες) δε βλέπονται. Συμπαθητικό τραγουδάκι.

ΡΩΣΣΙΑ: ο καημένος ο ρώσος, πρέπει να έμεινε πολλές μέρες άστεγος, αξύριστος, ατημέλητος, με κακά αγγλικά, με κακούς συντραγουδιστές, προσπαθούσε να αναστήσει τις μπαλάντες που άκουγε μικρός από τα προπαγανδιστικά κομμουνιστικά κανάλια της πατρίδας του. Πολύ κακομοιριά!

ΑΡΜΕΝΙΑ: το ταλαίπωρο το κορίτσι το έζωσαν να αντέξει να πει αυτό το νανούρισμα/τσιφτετέλι/ροκ/χορευτικό! Το μύδι στο φόντο, η χοντρή να το κρύβει, άντε πάμε παρακάτω. Τελικά δεν ήταν μύδι, βερίκοκο ήταν!!!

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: μπιτάτο το τραγουδάκι, χαριτωμένο το κοριτσάκι που το έλεγε, αλλά μια γερμανίλα την είχε. Σα να άκουγα τη Μέρκελ ένα πράμα. Δορυφόρος η μικρή αλλά δεν το βλεπω και πολύ πολύ μπροστά!

ΠΟΡΤΟΓΑΛΛΙΑ:  μπαλαντίτσα χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον πέραν της γλώσσας που δεν ήταν αγγλικά, αλλά μάλλον αν πάτε κατά Λισσαβόνα μεριά μην ψωνίσετε ρούχα. Έχουν μείνει στο 1800 συν πλην.

ΙΣΡΑΗΛ: αρχικά νόμιζα ότι ήταν η γαλλική συμμετοχή. Ωραίο χαμόγελο το παιδί αλλά με το μικρόφωνο δε φαινόταν. Μάλλον τον στένευαν τα παπούτσια γιατί αλλιώς γιατί να σκούζει και να κλαίει;;; μας κοίταζε και με μια κακία, σκιάχτηκα!

ΔΑΝΙΑ: ωραίο τραγούδι, χαζά ρούχα, ακόμα πιο χαζά χτενίσματα. Κάτι μου θύμιζε το άσμα αλλά δεν είναι και το δυνατό μου σημείο τα τραγούδια. Λίγο ΑΒΒΑ και POLICE μου έκανε και βγήκα και αληθινή, το θυμήθηκε και  η παρουσιάστρια, νομίζω η Ρίκα Βαγιάνη ήταν.

Η ανάρτηση έγινε πριν βγουν τα αποτελέσματα. Μετά απλώς θα αλλάξω τον τίτλο της ανάρτησης να πάει σετ με το αποτέλεσμα.

                   

Οι χώρες της ευρώπης αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και έδωσαν την πρωτιά στη Γερμανία...

Δεν την άξιζε αλλά δε θα τα βάψουμε και μαύρα. Αυτό της τουρκίας, πως έφτασε τόσο ψηλά δεν κατάλαβα.

ΔΕΧΟΜΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Αποφάσισα να αλλάξω παροχέα στο ίντερνετ γιατί η Hellas On Line, να μην πω τι κάνει γιατί είμαι καλό κορίτσι και δέχομαι προτάσεις τι να προτιμήσω. Από Δευτέρα πρωί τρέχω για να αλλάξω εταιρία. Αν κάποιος είναι πραγματικά ικανοποιημένος και έχει διαπιστώσει ότι από αυτά που του έταξαν όταν υπέγραψε το συμβόλαιο, τα περισσότερα του τα προσφέρουν, αν κάποιος έχει διαπιστώσει ότι το ίντερνετ στις τρεις και μισή τη νύχτα δε σέρνεται και έχει γρήγορη ταχύτητα, να μου πει την εταιρεία να την προτιμήσω.

Σας παρακαλώ βοηθήστε με. Έχουν γίνει τα νεύρα μου κρόσσια την τελευταία εβδομάδα με τα κόλπα της hol!

Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, έκανα 30 δευτερόλεπτα για να μπω σε αυτήν τη σελίδα για να γράψω πέντε αράδες...

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΜΕΝΟΥΝ ΜΟΝΕΣ!

Μου το έστειλαν με μέηλ, το βρήκα πολύ διασκεδαστικό και είπα να το μοιραστώ μαζί σας!

ΞΑΦΝΙΚΑ ΤΟ ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΧΤΥΠΗΣΕ ΠΑΡΑΞΕΝΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ...

Παρότι είχα δικό μου αυτοκίνητο, πήγα στην κηδεία του θείου μου με τον μπαμπά μου και το δικό του αυτοκίνητο.

Στο δρόμο πριν τη Λαμία, ένα σκυλί πετάχτηκε στο δρόμο μπροστά μας. Τρέχαμε λίγο, μας ακολουθούσαν άλλοι με μεγάλη ταχύτητα επίσης και δεν υπήρχε δυνατότητα αλλαγής λωρίδας. Ο μπαμπάς φώναξε κρατηθείτε και με ένα τρομερό γντουπ, ο σκύλος πήγε να συναντήσει το δημιουργό του. Μόλις μπορέσαμε, σταματήσαμε να δούμε τη ζημιά. Το φτερό αλώβητο, ο προφυλακτήρας αριστερά με μια γούβα νααααα! Φτάνουμε στην Καρδίτσα και αντί να πάμε στο σπίτι του νεκρού θείου, σταματάμε στην αντιπροσωπεία της ΤΟΥΟΤΑ, δείχνουμε τον προφυλακτήρα και μας λένε ότι σε δυο ωρίτσες θα το φτιάξουν. Όχι λέει ο μπαμπάς, θα βάλεις καινούργιο προφυλακτήρα. Αύριο τότε θα είναι έτοιμο, λέει ο μάστορας. Εντάξει λέει ο μπαμπάς, θα έρθουμε τέτοια ώρα αύριο να πάρουμε το αυτοκίνητο. Πήγαμε με ταξί στην κηδεία, με ταξί στο χωριό, με ταξί στην καρδίτσα την άλλη μέρα.

Ο μπαμπάς μου με τα αυτοκίνητά του είχε μια περίεργη σχέση. Το πρώτο του αυτοκίνητο, ένα SIMCA 1300, είχε περάσει τα πάνδεινα μαζί μας. Στο σεισμό του 1982, μας κοίμιζε όλους μέσα του, η μαμά και ο μπαμπάς στις μπροστινές θέσεις, η αδερφή μου στις δυο πίσω και εγώ στο πορτ μπαγκάζ!

Το VOLGSWAGEN JETTA που πήρε μετά, είχε πέσει σε γκρεμό, το είχε διαλύσει το γκρέιντερ γιατί ήταν σκεπασμένο με χιόνια, συγκρούστηκε με ένα λεωφορείο, αλλά όταν το αντικατέστησε, ο μηχανικός το βρήκε σχεδόν καινούργιο!

Το ΤΟΥΟΤΑκι, το είχε πάρει για μένα, αλλά το είχα βρει πολύ συντηρητικό και το κράτησε αυτός. Όταν πέθανε ο μπαμπάς μου, το είχε μόνο δυο χρόνια. Εγώ το πήγα στην Καρδίτσα να το πουλήσω. Σε όλο το δρόμο, ένιωθα τον πατέρα μου δίπλα μου να με καθοδηγεί στο δρόμο που ήταν παγωμένος. Δάκρυσα όταν το έδωσα στον φίλο του να το πουλήσει. Έφυγα χωρίς να δω πίσω μου. Ήξερα πόσο το αγαπούσε ο μπαμπάς μου. 

Προχθές, γυρνώντας το βράδυ από τη δουλειά, ακριβώς μπροστά μου είδα το αυτοκίνητο του μπαμπά μου, όταν είδα την πινακίδα κάτι ένιωσα. Στο φανάρι ήταν δίπλα μου. Άνοιξα το παράθυρο, μίλησα με την οδηγό και καταλήξαμε να πίνουμε ουζάκι στην Καισαριανή. Αγόρασαν το αυτοκίνητο από την Καρδίτσα και μένουν στη Μυτιλήνη. Βρέθηκαν τυχαία στην Αθήνα. Ο πωλητής τους είχε μιλήσει για τον μπαμπά μου και θα ήθελαν πολύ να μάθουν περισσότερα γι αυτόν. Η κυρία που το οδηγούσε (γιατί δε σας είπα ότι όλα τα αυτοκίνητα μας ήταν αυτόματα γιατί έτυχε το πρώτο να είναι και μετά, γιατί να ταλαιπωρούμαστε;), είχε να το λέει ότι πέντε χρόνια, δεν της έβγαλε καμιά βλάβη και είναι σαν καινούργιο μηχανολογικά…

Γύρισα σπίτι με ένα γλυκόπικρο συναίσθημα. Από τη μια χαιρόμουν που το αγαπημένο εργαλείο του μπαμπά μου είχε περάσει σε ένα ζευγάρι τόσο καλό που το πρόσεχαν όπως ο αυτός, και από την άλλη μια απέραντη θλίψη που έλειπε ο μπαμπάς μου. Τον έχω τόση ανάγκη αυτήν την περίοδο…

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

Καιρός να απαντήσω στο ερώτημα που έθεσα σε προηγούμενη ανάρτηση.

Το ερώτημα ήταν τι θα έπρεπε να λάβει σε απάντηση ή ως ανταμοιβή κάποιος που σε μια σχέση έδωσε αγάπη, στοργή, τρυφερότητα, συμπόνια, υποστήριξη, κατανόηση και αποδοχή.

Εγώ, ως τρυφερή και ονειροπόλα υποστήριξα ότι τουλάχιστον τα ίδια θα έπρεπε να λάβει ως εκτίμηση των δικών του παροχών.

Η δημοσιογράφος φίλη μου είπε.  Βία. Και εξηγεί.

Η αγάπη είναι ένα ανιδιοτελές συναίσθημα που σε κάνει να δίνεις τα πάντα στο αντικείμενο της αγάπης σου. Όμως σε μια τέτοια περίπτωση, παραμελείς κάτι που είναι πιο σημαντικό από όλα. Τον ίδιο σου τον εαυτό. Όταν προσφέρεις στοργή, τρυφερότητα, συμπόνια, κατανόηση, αποδοχή, σημαίνει ότι δε θέτεις όρους. Όρους που θα προστατεύσουν τον ίδιο σου τον εαυτό από τον άλλο. Όρους που θα τον/την κάνουν να πορεύεται εντός πλαισίων.

Όταν επιδεικνύεις στοργή σε κάποιον, αυτόματα χάνεις το ρόλο του συντρόφου και ενστερνίζεσαι την αντίστοιχη γονεϊκή φιγούρα. Παύεις να είσαι αντικείμενο πόθου, γίνεσαι το λιμανάκι που θα καταφύγει στα δύσκολα. Αλλά ενώ αυτό δε θα έπρεπε κατ’ ανάγκη να είναι κακό, γίνεται γιατί εσύ μετά δεν μπορείς να έχεις δικά σου προβλήματα. Διαιωνίζεις το παιδί μέσα του/της και δεν επιτρέπεις εσύ μετά, να ενηλικιωθεί.

Η τρυφερότητα είναι καλή για λίγο πριν ή μετά το σεξ, αλλά σε ανύποπτη στιγμή του/της εδραιώνει την παιδικότητα μέσα του/της και στα παιδιά επιτρέπονται τα πάντα. Έτσι χάνεις από χέρι το παιχνίδι.

Όταν συμπονάς κάποιον και τον παρηγορείς, του στερείς το δικαίωμα να αναγνωρίσει τα ίδια του τα λάθη ώστε να μην τα ξανακάνει. Ειδικά αν αυτά σχετίζονται με εσένα.

Η υποστήριξη είναι πολύ περίπλοκη. Αν υποστηρίζεις το αντικείμενο της αγάπης σου σε μια δίκαιη και σωστή περίπτωση όσο δύσκολη και αν είναι αυτή, δικαιώνεσαι στο τέλος τουλάχιστον όσον αφορά το δικό σου ηθικό κώδικα τιμής. Όταν όμως στηρίζεις τις αποφάσεις του/της ακόμα και αν δεν συμβαδίζουν με το δικά σου πρέπει και κανόνες, δημιουργείς ένα μικρό δικτάτορα που νομίζει ότι έχει τις δυνατότητες να κάνει τα πάντα γιατί έχει οπαδούς, εν ολίγοις τον/την αποκόπτεις από την πραγματικότητα.

Όταν δείχνεις κατανόηση για κάτι χωρίς να το περιορίσεις, τότε θα δείξεις κατανόηση και στην απιστία. Και αν κάνεις το σφάλμα να το καταπιείς μια φορά, τότε πολύ απλά αφήνεις στο σύντροφό το δικαίωμα να θεωρήσει ότι μπορεί άνετα να το ξανακάνει και θα κατανοήσεις επίσης.

Όταν αποδέχεσαι τις ιδιοτροπίες κάποιου που είναι ανώδυνες φαινομενικά, αποδέχεσαι και την ιδιοτροπία του να σου μιλά άσχημα και υποτιμητικά όταν και όποτε ο ίδιος θέλει. Μπροστά σε φίλους του, στους δικούς σου, στο κοινωνικό σας περιβάλλον.

Ως το τέλος, έχεις δημιουργήσει ένα αυτιστικό χαρακτήρα, που νομίζει ότι  το σύμπαν περιστρέφεται γύρω από αυτό το άτομο. Έχεις ένα πρόσωπο που νομίζεις ότι είναι δίπλα σου ενώ στην πραγματικότητα μόνο εσύ είσαι δίπλα σε αυτό. Έχεις καταφέρει να χάσεις την αλήθεια, γιατί σε πείθει τελικά ότι εσύ έχεις άδικο παρότι είσαι 100% σωστός άνθρωπος με αρχές. Έχεις ένα μικρό εγωιστικό, αχάριστο σύντροφο που ποτέ δε θα έχει χρόνο/χρήμα/διάθεση να ασχοληθεί με εσένα. Θα έχεις χάσει χρόνια από τη ζωή σου μέχρι να ξυπνήσεις και να ακούσεις ένα πολύ ωραίο «είσαι αυτή/ος  που είσαι γι’ αυτό και δεν…». Και μπορεί να αργήσεις, αλλά θα κατανοήσεις ότι είσαι ένα κακοποιημένο πλάσμα. Όχι κατ’ ανάγκη γιατί έχεις φάει ξύλο, αλλά γιατί το να χτυπά κάποιος το συναίσθημα και τον ψυχισμό σου, την αξιοπρέπεια και την αυτοεκτίμησή σου, είναι βία.

Η πραγματική απάντηση που έδωσε η φίλη δημοσιογράφος ήταν: «Όχι. Το τρίτο το μακρύτερο θα πάρει κάποιος που δίνει σε μια σχέση αυτά που προανέφερα». Ακριβώς αυτά ήταν τα λόγια της, αλλά μετά κατέληξε στη βία και προτίμησα να βάλω αυτό γιατί είμαι κορίτσι από σπίτι!

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

Σήμερα θα κάνω μια ανάρτηση για την οποία θα με ευγνωμονείτε όλοι.

Θα σας δώσω μια μαγική συνταγή για να εξαφανίσετε τις κατσαρίδες.

Είναι οικολογικό και πάμφθηνο.

Το έμαθα εδώ και χρόνια και έχω διαπιστώσει και μόνη μου πόσο αποτελεσματικό είναι.

Λοιπόν, γράψτε τα υλικά:

- 100 γραμμάρια βορικό οξύ (το παίρνουμε από τα φαρμακεία, ούτε 2 ευρώ δεν έχουν τα 100 γραμμάρια)

- ένα αυγό ωμό

- μια βραστή πατάτα μεγάλου μεγέθους

Εκτέλεση (όνομα και πράμα)

Αναμιγνύουμε τα υλικά μέχρι να γίνουν ένα, φτιάχνουμε μικρά μικρά μπαλλάκια και τα σκορπάμε στο σπίτι και όπου έχουμε δεί τα απαίσια μαμούνια...τα αφήνουμε δυο τρεις μέρες και μετά εξαφανιζόλ οι κατσαρίδες!

ΠΡΟΣΟΧΗ

Αν στο σπίτι υπάρχουν μικρά ζώα, γάτες ή σκυλάκια ή παιδιά, προσέχουμε γιατί αν τα φανε, την κάτσαμε τη βάρκα.

Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε!

ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΡΕΥΝΑ

Με αφορμή μια συζήτηση που είχα με μια φίλη δημοσιογράφο, σας απευθύνω και εσάς το ερώτημα που μου έκανε και περιμένω τις απαντήσεις σας.

Τι μπορεί να λάβει ως ανταμοιβή κάποιος που δίνει σε μια σχέση αγάπη, στοργή, τρυφερότητα, συμπόνια, υποστήριξη, κατανόηση και αποδοχή;;;

Θέλω να δω τις απαντήσεις σας και να κάνω μια μικρή έρευνα  γιατί αυτό που άκουσα όταν της έδωσα τη δική μου απάντηση με άφησε άναυδη!

ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ

Με συγχωρείς τσαούσα που διέγραψα την ανάρτηση.

Σου ζήτησα την άδεια να αναδημοσιεύσω ένα άρθρο σου γιατί βρήκα πολύ εντυπωσιακή τη ζωή σου και το ξέσπασμά σου. Μου άρεσε η διαρκής προσπάθειά σου ανεξαρτητοποίησης από όλα και γι αυτό θα ήθελα να μοιραστώ την αγανάκτησή σου και με τους δικούς μου αναγνώστες.

Δυστυχώς όμως, τα σχόλια έπαψαν να είναι, από ένα σημείο και μετά, σχετικά με την ανάρτηση και άρχισαν να περιστρέφονται γύρω από προσωπικά θέματα και κόντρες στις οποίες δε θέλω να έχω καμιά συμμετοχή.

Λυπάμαι ειλικρινά, αλλά θεωρώ ότι πρέπει να σταθώ μακριά από αυτή τη διένεξη.

ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΔΗΛΩΣΗ:

Του διάσημου βραζιλιάνου ογκολόγου και συγγραφέα Drauzio Varella:

Στις μέρες μας δαπανώνται πέντε φορές περισσότερα χρήματα στην έρευνα για την ανδρική ανικανότητα και την προσθετική στήθους στις γυναίκες, σε σχέση με αυτά που δαπανώνται για τη θεραπεία της νόσου Alzheimer.

Ως εκ τούτου σε λίγα χρόνια θα έχουμε ηλικιωμένους με τέλεια στύση και

ηλικιωμένες με μεγάλα βυζιά.

που όμως κανείς τους δε θα θυμάται σε τι χρησιμεύουν!!!

ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΧΩΡΙΣ ΟΙΚΤΟ...

Μια χώρα χωρίς οίκτο για τους ίδιους της τους πολίτες. Πολίτες δυο ταχυτήτων. Οι έρμοι οι φορολογούμενοι και ο κλήρος και η εκκλησία ως μεγαλοπρούχοντες, αφορολόγητοι και με τη συνεχή ανάγκη τους για λεφτά. Ωραία χριστιανική θρησκεία. Βουτήξτε το λαό στην ανέχεια αλλά εμείς οι ρασοφόροι, ο Ιάσιος τους αποκαλούσε Μαύρη Λαίλαπα, θα τρώμε με χρυσά κουτάλια και σαράντα μασέλες. Κωλοπαπαδαριό! Μα κανένας πολιτικός να μην τιμάει τα παντελόνια του και να απαιτήσει το χρυσό της εκκλησίας;;;